- 23 Ocak 2016
- 34.984
- 51.000
- 598
- Konu Sahibi Justalittlebityourheart
-
- #41
İlaçtan önce terapiyi deneyin bende terapi bu anlattığınız şeylere çok etkili oldu diyebilirim.Bende bu durum hep vardı ama son bir senedir belki o kadar yoğun ki. Kendim başa çıkarım sandım. Kendimi telkin etmeye çalışıyorum ama yok olmuyor. Kişisel gelişim kitapları okuyorum, videolar izliyorum, meditasyonlar yapıyorum dua ediyorum yok bir türlü geçmiyor. İlaç kullanmaktan da çekiniyorum. Sadece terapi de işe yarar mı bilmiyorum
Geçmiş olsun, teşekkür ederim cevaplar için de :)Ne kusuruilk seansta koydu çünkü bariz bir şekilde belliydi
İlk başta ilaçsız çözmeye çalışın eğer olmazsa ilaç desteği alırsınız. Doğrusu da bu zatenBunu bile büyütüyorum içimde ya, ilaçla çözmeyeceğim kendim üstesinden geleceğim diye.. önyargıdan değil asla yoksa
Aynen öyle ben de kendime söylüyorum, birinin sana verdiği değer senin değerini belirmez diye mantık olan da bu zaten. Ama içimdeki başka bir sesi bastıramıyorum ki sıkıntı da oradan kaynaklanıyor. Söylediğiniz şeyleri de yapıyorum devamlı hareketli müzikler dinliyorum, bir şeyler okuyorum, meditasyon yapıyordum ama bıraktım çünkü içimdeki sıkıntı bir türlü geçmiyorGeçmişi ve geleceği düşünmeyin ana odaklanın sizi motive edecek videolar izleyin birilerinin size değer vermesine gerek yok ki siz kendinize değer verirseniz saygı duyarsanız çevrenizdekiler zaten değer verir kişi ilk önce kendisi ile mutlu olmalı mesela ben okumayı sevdiğim tarzda kitaplardan alıp gündüz kahvemle birlikte 1 saat kadar kendimle vakit geçirmeye çalışırım terapi gibi geliyor insana siz de kendinizi değerli hissettirecek bişeyler yapabilirsiniz örneğin aynanın karşısına geçip güzel kıyafetler giyip başlayabilirsiniz. İnsanların bana değer verip vermemesi hiç de umrumda değil açıkcası ben kendimle mutluyum kendimle vakit geçirmeyi seviyorum bana gerçekten değer veren insanlarla birlikteyim az ama öz unutmayın önce siz kendinize değerli olduğunuzu söyleyin ve hissettirin.
Dönem dönem herkes bu durumu yaşayabiliyor geçecek deyin ve terapi almayı da deneyin. Şu süreçte birçok insan aynı durumu yaşıyor kaygı gelecek korkusu sosyal faaliyetlerimizin kısıtlanması bunlar da etken bir destek almayı düşünün eğer geçmezse hala psikiyatriye gidin ilaç almaktan da korkmayın her ilaç uyuşukluk yapmıyor doktora söylersiniz ben ders çalışıyorum uyku yapan ilaç olmasın diye belirtince uygun ilaç veriyorlar geçer inşallah umutsuz olmayınAynen öyle ben de kendime söylüyorum, birinin sana verdiği değer senin değerini belirmez diye mantık olan da bu zaten. Ama içimdeki başka bir sesi bastıramıyorum ki sıkıntı da oradan kaynaklanıyor. Söylediğiniz şeyleri de yapıyorum devamlı hareketli müzikler dinliyorum, bir şeyler okuyorum, meditasyon yapıyordum ama bıraktım çünkü içimdeki sıkıntı bir türlü geçmiyor
Uykuya çok zor dalıyorum ve hep sıkıntıyla uyuyorum uyanıyorum geçmiyor.
Ne bileyim en sevdiğim şey yalnızlık ama kendimden de sıkıldım. Kendime karşı acımasızım farkındayım bunun da.
Geçmiş ve gelecek kaygısını da bastıramıyorum...
Evet aynen çünkü beyin meşgul oluyor inanki daha önce neden gitmedim diyeceksin kendine bu eziyeti yapma boşuna çaresi olan bir durumŞu an ben de aynıyım. Sürekli bir ses beynimde. Bir de dikkatimi bir şeye 5 dakikadan fazla veremiyorum herhangi bir şeye. Offf bir an önce çözmem lazım
Merhaba ben zaten cok üsengec biriyim ve uyku duzenim berbat sabah uyurum oglene kadar gece uyumam cok hareketsizimdir kolay kolay is yapmam ve benim de arkadas gibi kendimi degersiz hissettigim durumlar var antidepresanlar ise yarar mi sizce yoksa iyice mi usengec olurumYok öyle olmuyor işte önyargı dediğim bu :) mesela ben kullandığım dönemde daha iyi uyuyordum dinlenmis hissediyordum beynim gereksiz düsüncelerle dolmuyordu sürekli yeme bozukluğu yaşıyordum o düzeldi. Öyle uyuşuk hissiz olmuyorsunuz aksine serotonin salgılandığı için mutlu oluyorsunuz
Bu konuyu açtığımdan beri daha mı iyiyim kendimi mi kandırıyorum bilmiyorum ben de. Terapiste gitmek istiyorum onun içinde ufak bir kıvılcım bir cesaret bekliyorum.“Bende de var” cı olarak ben de geldim
Aylardır hatta yıl oldu demeye dilim varmıyor ama ne yemek, ne temizlik yapmıyorım üstelik evliyim. Elim gitmiyor. Eşim psikolojik olduğunu anlamıyor sanırım. İhmal ediyorum sanıyor. Çoğu zaman vakitsizlikten sanıyor ama Hep bi bahane ile geçiştiriyorum. Yemek yapmam için çoook Mutlu olmam lazım ama bu gerçek ürkütücü
Biliyor musun, psikiyatriden sonra kendimi masallah dıyım daha ıyı hissediyorum.Yardım almayı düşünüyorum ilaçla değil ama terapi gibi bir şeyle çözmeyi çok isterim
Kendime biraz daha süre verdim, o zaman da böyle hissedersem gidip yardım alacağım.Biliyor musun, psikiyatriden sonra kendimi masallah dıyım daha ıyı hissediyorum.
Lutfen sende vakıt kaybetmeden gıt.
Günlük planınızı değiştirmeyi denediniz mi hiç?Merhaba ben zaten cok üsengec biriyim ve uyku duzenim berbat sabah uyurum oglene kadar gece uyumam cok hareketsizimdir kolay kolay is yapmam ve benim de arkadas gibi kendimi degersiz hissettigim durumlar var antidepresanlar ise yarar mi sizce yoksa iyice mi usengec olurum
Destekleyici mesajlar iyi gelmiştir. Benim ruh durumum bence değil, kesin genel ruh haliBu konuyu açtığımdan beri daha mı iyiyim kendimi mi kandırıyorum bilmiyorum ben de. Terapiste gitmek istiyorum onun içinde ufak bir kıvılcım bir cesaret bekliyorum.
Sizce, sizin durumunuz karantinadan mı yoksa genel ruh hali mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?