benim de 25 aylık oğlum var ve biz de 10. aydan itibaren ayrı sayılırız. bahsettiğiniz belirtiler bizde de 15. 16. aydan itibaren başladı ve bunun 2 yaş sendromundan dolayı olacağını düşünüyorum çünkü hala aynı tavırlar devam ediyor. bu durumdan dolayı kendinizi suçlu hissetmenize gerek yok çünkü emin olun ki çalışmayan annelerin çocukları da bu aylara gelince bu tarz değişiklikler yaşıyor bebeklerinde.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Yetersizlik Hissi
- Konu Sahibi TinyLove
- Başlangıç Tarihi
Kızım 8 aylıkken çalışmaya başlamıştım, şimdi 6 yaşında.
Gözlerin şiş evden çıkmaları, "anne işe ditme" diye arkamdan ağlamalarını ben de unutamıyorum.
Bu konuda size verecek bir tesellim yok. Ama tek söylemek istediğim akşamları tv izlemekten daha doyurucu aktiviteler yapın. Tv izlemek onun için 2 yaşına kadar zararlı. Ayrıca anne-oğul ilişkinize bişey de katmaz.
Yaşına uygun oyunlar oynayın, zamanınızı daha etkin geçirin.
Gözlerin şiş evden çıkmaları, "anne işe ditme" diye arkamdan ağlamalarını ben de unutamıyorum.
Bu konuda size verecek bir tesellim yok. Ama tek söylemek istediğim akşamları tv izlemekten daha doyurucu aktiviteler yapın. Tv izlemek onun için 2 yaşına kadar zararlı. Ayrıca anne-oğul ilişkinize bişey de katmaz.
Yaşına uygun oyunlar oynayın, zamanınızı daha etkin geçirin.
Söylediklerinin hepsinde haklısın ve inan ben bunların hepsini biliyorum.Benim sorunum ona aşırı bağımlılığım çalıştığım için kendimi suçlu hissediyorum ve dedikelrini yaparak kendimi avutuyorum.Benden soğumasından çok korkuyorum.Senin durumun benden daha kötü benim annem bakıyor en azından ama sen ona hayır demeyi biliyorsun...ne için çalışıyoruz demeliyiz peki canım?
Ben hani ona senin geleceğin için aneciğim diyorum ama zaten anlamıyor .
Dediğin çok doğru oğlum beni sonuna kadar kullanıyor kimseye yapmadığını yapıyor bana annemde diyor mesela sen gelince birşey oluyor buna diyor:26::26:
Ne için çalıştığınızı söylemek diye bişey yok arkadaşım.
"Anneler ve babalar gündüzleri çalışırlar. İşleri bitince eve gelirler ve çocuklarıyla oynarlar." Doğru açıklama bu.
Bir de 2 nokta can alıcı:
1- Sakin olun, üzgün olduğunuzu anlarsa terslik olduğunu düşünür. Çocuk öncelikle güvende olmak ister. Çalışan ilk anne değilsiniz, çalışmanız gayet normal. Önce siz kabullenin bunu.
2- Çalışan annelerle biraraya gelin. Annesi çalışmayan çocuklarla ilk 4 sene çocuğunuzu biraraya getirmeyin.
Hepsi uzman tavsiyesidir.
Ben bu konuda duygusal düşünemiyorum benim de kızım 2 yaş üç ay
15 16 aylıkken aynı sorunları ben de yaşadım ama o ağlarken ben ağlamadım sürekli konuştum
Şimdi hiçbir sorun yaşamıyoruz üstüme giydiğim anda anne işe gidiyor diyor ama mız mızlanmıyor çok nadir
Akşam eve gelirken ufak bir çikolata her zaman değil arada bir oyuncak onu mutlu ediyor
Akşamları televizyon izlemek yerine daha farklı aktiviteler yapın mesela biz sayfa sayfa resim yaparız mutfakta yemek yapmam gerekirse bile bu işi kızımı da dahil ediyorum ona çeşitli görevler veriyorum işimiz bittiğinde mutlaka birlikte oyun oynuyoruz oyuncaklardan sıkıldığı anda saklambaç bile oynadığımız oluyor banyo yapmak bile onun için bir zevk banyoya girdiğinde bebeklerini de yıkıyoruz ama siz de onunla ağlarsanız ortada ciddi bir sorun olduğunu zannedecek bunu kullanmak bile isteyebilir çünkü cidden anneyi babayı çok güzel kullanıyorlar
15 16 aylıkken aynı sorunları ben de yaşadım ama o ağlarken ben ağlamadım sürekli konuştum
Şimdi hiçbir sorun yaşamıyoruz üstüme giydiğim anda anne işe gidiyor diyor ama mız mızlanmıyor çok nadir
Akşam eve gelirken ufak bir çikolata her zaman değil arada bir oyuncak onu mutlu ediyor
Akşamları televizyon izlemek yerine daha farklı aktiviteler yapın mesela biz sayfa sayfa resim yaparız mutfakta yemek yapmam gerekirse bile bu işi kızımı da dahil ediyorum ona çeşitli görevler veriyorum işimiz bittiğinde mutlaka birlikte oyun oynuyoruz oyuncaklardan sıkıldığı anda saklambaç bile oynadığımız oluyor banyo yapmak bile onun için bir zevk banyoya girdiğinde bebeklerini de yıkıyoruz ama siz de onunla ağlarsanız ortada ciddi bir sorun olduğunu zannedecek bunu kullanmak bile isteyebilir çünkü cidden anneyi babayı çok güzel kullanıyorlar
Son düzenleme:
Benim annem bakıyor oğluma en az benim kadar hatta benden bile iyi bakıyor belki.Oğlum daha çok küçük gene de onunla konuşuyorum ve çikolatayı o da çok sever ama göğsüm onun vazgeçilmezi ..Daha küçük olduğu için anne kokusuna ihtiyacı var sanırım ve bazen hani olur ya biz bile her an annem olsun yanımda deriz belki de şuanda oğlum bu durumda.Ben ona hoşçakal demeden ayrılmıyorum evden .Ağlasa bile o görsün istiyorum çıkarken terkedilmişlik duygusunu hissetmemesi için .Ona söylüyorum şimdi gidiyorum ama akşam sana mama alıp geleceği seni çok seviyorum diyorum .Biliyo musun sabahları saate bakıyor ve sanki biliyormuş gibi tam 08:00'da anne meme diye ağlıyo kesinlikle uyumaz her sabah bana sarılır öyle bir ayrılış oluyor.Hafta sonları da paşam en az 9'da kalkıyor.Bende bunları düşünüyorum evde olsam büyüdüğünde bana neden bunu alamıyorsun derse çok koyar yada neden bzim bir evimiz yok odam yok derse oturup ağlarım o canımı daha çok yakar
canım senınle aynı duygular içindeyim hatta bedne konu acmıstım ama sen bana göre daha sanlısın o yuzden sanlı oldugun durumları düşünüp şükret bence nedne dersen ben oglum 3aylıkken işe başlamak zorunda kaldım allahtankı ablam bı sure baktı 17 aylık olana kadar ama ıste sonra su an 21 aylık ve ben 4 aydır hergün üzülüyorum cunku kerese vermek zorunda kaldık sen gene arıyp soruyorsun sesını duyuyorusn oglunun ben krese arayacak olsam ogretmenıne bıle baglamıyolar ıyı uyud yemek yedı v.s bu kadar
en azından emın ellerde oglun boyel düşün canım Allah hepimizn yardımcısı olsun ıns ılerde cocuklarımız cok mutlu,kendıne güvenen,iyi insanlar olurlar
canım senınle aynı duygular içindeyim hatta bedne konu acmıstım ama sen bana göre daha sanlısın o yuzden sanlı oldugun durumları düşünüp şükret bence nedne dersen ben oglum 3aylıkken işe başlamak zorunda kaldım allahtankı ablam bı sure baktı 17 aylık olana kadar ama ıste sonra su an 21 aylık ve ben 4 aydır hergün üzülüyorum cunku kerese vermek zorunda kaldık sen gene arıyp soruyorsun sesını duyuyorusn oglunun ben krese arayacak olsam ogretmenıne bıle baglamıyolar ıyı uyud yemek yedı v.s bu kadar
en azından emın ellerde oglun boyel düşün canım Allah hepimizn yardımcısı olsun ıns ılerde cocuklarımız cok mutlu,kendıne güvenen,iyi insanlar olurlar
Canım benim evet şanslıyım ben ama bide bana sor.Ne zaman geçiyo ne dk'lar..
Bugün işten gene geç çıkıcam içimde öyle şeyler oluyo ki oğlumu çok özledim kendini nasıl hırpalayıp geliyo yanıma bi görsen ayrılmıyo hiç ...
Benim de annem olmasaydı bende kreşe vermek zorunda kalacaktım ve o zaman napardım bilmiyorum bide çok küçükler daha dertlerini anlatamazlar
- 27 Haziran 2010
- 1.825
- 2.059
- 333
Herkesin ortak olarak birleştiği bir sonuç var annelikle ilgili.Anne olmak Vicdan azabı demekmiş..
Anlıcağınız hiçbir anne hiçbir koşulda tam anlamıyla mutlu olamıyor.Çalışınca bu tarz sıkıntılarınız var.Çalışmasanız çocugunuzun istediklerini alamayınca mutsuz olucaktınız bunun ortası yok ne yazıkki.Ayrıca günümüz şartlarında iki kişi çalışmalı başka yolu yok.Çünkü çok büyük meblalar kazanılmıyor ne yazıkki bu şartlarda..
Bende çalışan bir annenin çocuğuydum.Çok üzüldüğüm zamanlar oldu eve geldiğimde neden annem yok neden sıcak yemeğim yok diye.Ama şuan bunun rahatsızlığını yaşamıyorum.Çünkü annemin çalışması bize daha rahat bi gelecek sağladı.Ayrıca kendime çok güvenli biriyimdir.Çalışan annenin çocukları biraz daha çok olgunlaşıp hayatta dik durmayı daha çabuk öğrenmek zorunda kalıyorlar buda bir gerçek..
Şuan çok duygusalsınız belli ama bu yaptığınızın çocugunuz için olduğunu unutmayın.Büyüyüp bişilerin farkına varmaya başladıkça anlar sizin emeklerinizi..
Anlıcağınız hiçbir anne hiçbir koşulda tam anlamıyla mutlu olamıyor.Çalışınca bu tarz sıkıntılarınız var.Çalışmasanız çocugunuzun istediklerini alamayınca mutsuz olucaktınız bunun ortası yok ne yazıkki.Ayrıca günümüz şartlarında iki kişi çalışmalı başka yolu yok.Çünkü çok büyük meblalar kazanılmıyor ne yazıkki bu şartlarda..
Bende çalışan bir annenin çocuğuydum.Çok üzüldüğüm zamanlar oldu eve geldiğimde neden annem yok neden sıcak yemeğim yok diye.Ama şuan bunun rahatsızlığını yaşamıyorum.Çünkü annemin çalışması bize daha rahat bi gelecek sağladı.Ayrıca kendime çok güvenli biriyimdir.Çalışan annenin çocukları biraz daha çok olgunlaşıp hayatta dik durmayı daha çabuk öğrenmek zorunda kalıyorlar buda bir gerçek..
Şuan çok duygusalsınız belli ama bu yaptığınızın çocugunuz için olduğunu unutmayın.Büyüyüp bişilerin farkına varmaya başladıkça anlar sizin emeklerinizi..
