Yıllar önce biriyle görüşüyordum. Yaklaşık 2 sene boyunca konuştuk görüştük, fakat sevgili değildk.
Ozamanlar arabası yoktu, o yüzdrn ben gidiyordum hep (15 dk mesafe var aramızda). Ergenlik aklı işte, birkaç defa gece evden gizlice çıktım dışarda buluştuk. Bugünki aklım olsa asla yapmazdım.
Neyse aradan 2 sene geçti, birgün bana biriyle görüştüğünü söyledi. Sadece yazışıyoruz kızı tanımıyorum fln dedi yanlış hatırlamıyorsam. Ben pek aldırmadım, arkadaş çevresi geniş, tanınan biriydi çünkü. Bu onu son görüşümdü...
Ne olduysa nasıl olduysa kısa bir süre içinde o kızla sevgili oldu. Çok zor bir süreç geçirmiştim o zamanlar, gerçekten işgi duyuyordum ona karşı ve aptal gibi onunda öyle hissettiğini düşündüm. İkisi bir olup beni dışladılar.Kız beni evden bile kovdu (kızın ablası benim çok yakın arkadaşımdı ozamanlar sık sık gidiyordum, kızla bir alakam yoktu ama.Ben sesimi çıkarmadım, yüzgöz olmadan aradan çekildim ve ikisini de Allah'a havale ettim! Hiçbir kötülüğüm dokunmadı çünkü onlara, ben sadece sevdim ve çok acımasız bir şekilde kenara itildim!
Aradan 4 sene geçti. Face'den cep numaramı istedi bende verdim. Birkaç haftadır sırf telde görüşüyoruz (kızla tanıştığı gün gördüm en son yüzünü!). Şimdilik sadece mesajlaşıyoruz hal hatır sormak için. Arada arıyor muhabbet ediyoruz. Pişmanlıklar havada uçuşuyor tabi.
Eskiden çok saftım sessizdim, herşeye boyun eğer lafı anında yapıştıramazdım, belki bü yüzden çok üzüldüm, ezildim zamanında.
Şimdi herşey çok daha farklı, lafımı asla esirgemem. Yaptıklarını yüzüne vurdum, doğru düzgün cevap bile veremedi. Bana bi faydası varmı? Yok tabi. Sadece içimde kalanları rahatlıkla döküyorum artık.
Buluşalım dedi birkaç defa, bende "görmek isteyen insan gelir görür. Ben zamanında çok geldim, aynı hataları tekrarlamam" gibi laflar ettim. Bırakan birdaha bırakır, huylu huyundan vazgeçmez dedim.
Geçen face'de yeni fotoğraflar yükledim. Yükler yüklemez aradı beni.
"Sen çok değiştin, eskiden çok saf ve sevimli masum bir kızdın" dedi, bende "masumluğun bana bi faydası oldu mu?" diye sordum, haklısın dedi sadece..
Bugünde mesaj attı arkadaşlarla canlı müzik keyfi yapcaz istersen gel diye.
Bende "ben senin ayağına gelmem bunu aklından çıkar birkere" diye cevap verdim.
Verdiği cevap ise "senin g*tün iyice kalkmış, ne halin varsa gör deli mi ne. İlgileniyorum diye ayaklarına kapanmamı bekliyorsan çok beklersin. Bana manyak manyak cevaplar verme" vs vs. Sadece "işine gelirse" yazdım.
Sizce çok mu sert davranıyorum?
Bir şans vermeli miyim?
Hoş, hiç içimden gelmiyor, çünkü çok üzdü beni zamanında, birdaha nasıl güvenebilirim?
Tükürdüğümü yalamak bana göre değil ama bilemiyorum, onunla bambaşkaydı herşey.
Siz ne diyorsunuz bu duruma?