Yine ailem, hatta yine annem.

Ya ben berbat bir evladım. Ya sizde peygamber sabrı var. Anne ve babanızın söyledikleri çok incitici. "Biz aileyiz, kötülüğün için söylemiyoruz." masalından nefret ediyorum. Bir insan daha ne kadar incitici olabilir ki?

Abinize gelince. Madem böyle bir şey hissediyor göndersin o zaman. Ne o öyle "Ihtiyacın varsa bana söyle." ? Önemli olan söylemeden yapılmasıdır.

Bir de tüm bunlara rağmen pantolonları alan siz... Siz neden hiç kendinizi düşünmüyorsunuz?
 
Beni "her şeyi nasıl olsa halleder" diye görüyorlar demişsiniz ya, bunu onlara kendiniz sunuyorsunuz. Param yok dediğiniz halde pantolonları alıp gelmenizle annenize bir kez daha bunu kanıtlamış oldunuz.
Eminim anneniz " param yok demişti, nasıl aldı acaba" dememiştir. "demek ki varmış, yalan söylemiş" demiştir.
Abinize de "evet abi var ihtiyacım. Aldığın borcu yavaş yavaş verebilir misin" deseydiniz keşke. Aile de olsa ağlamayan çocuğa meme vermezler.
 
Kusura bakma sen tam bir mal'sın. Şimdi banlanacagim ama umrumda degil tıpkı senin ailenin seni umursamadığı gibi. Sen kötü bir annesin nasıl ve hangi hakla evladının doktor parasını harcarsın bir otur bunu düşün
Küfür ederek anca kalitenizi belli edersiniz
Söylemek istediginiz alt metni insani birşekilde yazabilirdiniz
Böyle anca kendinizi kücük düşürürsünüz
 
Merhaba hatunlar
Bu konuyu gerçekten fesat ya da alıngan ben miyim diye objektif yorumlar almak için açtım. Yoksa bu durumun bir çözümü olmadığını, ailemin özellikle annemin değişmez bir varlık olduğunu biliyorum. Ben üzüldüğümle kalıyorum sadece...

Ailemin bu ay bir kaplıca/dinlenme tesisinde devremülkü var. Her sene gelirler. Bu yıl da yeğenlerimi alıp geldiler. Bana da ısrarla telefon edip "siz de gelin çocuğa değişiklik olur" dediler. Normalde eşimi de çağırdılar ama ne o gelmek istedi ne de ben gelmesini istedim. Ailemi tanıyorum çünkü. Dün gece geldim yanlarına. Daha kapıdan girerken "eşinin gelmediğini söyleseydin gelip alırdık seni otobüsten inince" dediler. "gerek yok anne iki dakikalık yol gelirim ben" dedim. Babam dayanamayıp "asosyal demek ki kocan tatille falan işi yok" diye laf soktu. "hayır işleri vardı gelmek istemedi" deyip konuyu kapattım.

Bu sabah yeğenlerimi ve oğlumu alıp gezmeye çıkardım. Asla parasında değilim ama ciddi harcama da yaptım. Bu ay oğlumu uzman bir psikoloğa götürebilmek için para ayırdım. Haliyle yine ve yeniden sıkıştık maddi olarak. Buraya da çok parayla gelmedim. Zaten döneceğim iki gün sonra. Param varsa zaten esirgemem kimseden. Neyse çocukları uyuttum "anne ben biraz yürüyüş yapayım onlar uyanana kadar" dedim. Tam çıkacakken "çarşıda bana şu etek pantolonlardan al iki tane" dedi. "anne alayım almasına da bu ay biraz sıkıştık dönüş biletimi almadım daha."dedim. Aynen yazayım söylediğini.

-ne zaman paran oldu ki zaten. Zengin diye verdik kızı adam fakir çıktı.

Bu cümleyi ilk kez söylemiyor. Her seferinde kırmamak için susuyorum. Bu kez sinirlendim ve " ben eşimle zengin olduğu için evlenmedim. Ayrıca ben alınıp verilen bir şey değilim. Sen vermedin ben evlendim. Sen aksine istemedin bile onunla evlenmemi" dedim. Çıktım.

Ve o kadar geri zekalı bir insanım ki, her seferinde bana laf sokan bu konuda ezmeye çalışan anneme gidip o pantolonları aldım. Belki beni ne kadar üzdüğünü, yıprattığını anlar utanır diye ki böyle bir şey olmayacak. Oğlumun uzmana verilecek parasını bankadan çektim ve aldım.

Gerçekten ben artık dayanamıyorum yahu. Ben elimden geleni yapıyorum yeğenlerim öksüz, zaman geçireyim diye. Ama yetmiyor, hiçbir şekilde yetmiyor.

Dün de sevgili abim beni aradı. Bundan iki ay önce sıkışık olduğumuzu annemden öğrenen babam hesabıma 300 TL atmış. Asla talep etmedim, istemedim. Bugüne kadar istemediğim gibi. Bunu öğrenen abim beni aradı. Sözde iyilik yapmak amacı ile şunları söyledi. "kardeşim sıkışırsan bana söyle. Babamın durumu iyi değil ben veririm" yok ya. Hadi be! Ulan bu insanlar hatta ben 15 yıldır senin borçların için kendimizi parçalıyoruz. Eşin vefat etti, patronun durumuna üzülüp yüklü bir zam yaptı ve kalkmış bugüne kadar ailesinden tek kuruş almayan bana "benden iste" diyorsun. Sen neden yıllarca sömürdün madem bu insanları. Çok düşünceli isen zaten istememe gerek var mı ki?

Ben kendimi bildim bileli ailem abim için uğraşır. Maddi manevi. O, ailenin muhtaç zavallı kişisidir onlara göre. Ben ise her türlü ayakta kalırım nasılsa. Şimdi tüm o yaşadıklarımı yok saymaya çalıştığım zamanlarda kalkmış bana "paran yok fakirle evlendin" diyor. Allahım sen bana sabır ver.

Bakın bana abartıyorsun mühim bir şey yok. Fazla hassassın diyebilirsiniz. Hatta lütfen böyle söyleyin. Ben hatalı olayım sorun değil. Diğer türlü ailemin beni zerre kadar önemsemediği sonucuna varıyorum ki bu daha acı.
ben olsam anne ayni senin gibi evlenmisim o zaman. Bak seninde pantolon alacak paran yokmus sende mi fakirle evlendin? Demekki sana benzedim elma dibine düser der gecerdim
 
Diger yorumlari okumadan hemen yazayim
O annenin istedigi pantolon etekleri almamaliydin.
Annen merhamete gelip bulup bulusturup aldigini dusunmeyecek.
Ayak yapiyor bize param yok diye dusunecektir yuksek ihtimalle.

Keske oglunun parasindan almasaydin.
Param yok da demeseydin ki para vermek(!) zorunda hissetmesinler.
Simdi hic o taraflara ugrayamam, biraz basimi dinleyecegim, bedenini bilemem vs deseydin, uydursaydin bir seyler.

Hala orada misin
 
Merhaba hatunlar
Bu konuyu gerçekten fesat ya da alıngan ben miyim diye objektif yorumlar almak için açtım. Yoksa bu durumun bir çözümü olmadığını, ailemin özellikle annemin değişmez bir varlık olduğunu biliyorum. Ben üzüldüğümle kalıyorum sadece...

Ailemin bu ay bir kaplıca/dinlenme tesisinde devremülkü var. Her sene gelirler. Bu yıl da yeğenlerimi alıp geldiler. Bana da ısrarla telefon edip "siz de gelin çocuğa değişiklik olur" dediler. Normalde eşimi de çağırdılar ama ne o gelmek istedi ne de ben gelmesini istedim. Ailemi tanıyorum çünkü. Dün gece geldim yanlarına. Daha kapıdan girerken "eşinin gelmediğini söyleseydin gelip alırdık seni otobüsten inince" dediler. "gerek yok anne iki dakikalık yol gelirim ben" dedim. Babam dayanamayıp "asosyal demek ki kocan tatille falan işi yok" diye laf soktu. "hayır işleri vardı gelmek istemedi" deyip konuyu kapattım.

Bu sabah yeğenlerimi ve oğlumu alıp gezmeye çıkardım. Asla parasında değilim ama ciddi harcama da yaptım. Bu ay oğlumu uzman bir psikoloğa götürebilmek için para ayırdım. Haliyle yine ve yeniden sıkıştık maddi olarak. Buraya da çok parayla gelmedim. Zaten döneceğim iki gün sonra. Param varsa zaten esirgemem kimseden. Neyse çocukları uyuttum "anne ben biraz yürüyüş yapayım onlar uyanana kadar" dedim. Tam çıkacakken "çarşıda bana şu etek pantolonlardan al iki tane" dedi. "anne alayım almasına da bu ay biraz sıkıştık dönüş biletimi almadım daha."dedim. Aynen yazayım söylediğini.

-ne zaman paran oldu ki zaten. Zengin diye verdik kızı adam fakir çıktı.

Bu cümleyi ilk kez söylemiyor. Her seferinde kırmamak için susuyorum. Bu kez sinirlendim ve " ben eşimle zengin olduğu için evlenmedim. Ayrıca ben alınıp verilen bir şey değilim. Sen vermedin ben evlendim. Sen aksine istemedin bile onunla evlenmemi" dedim. Çıktım.

Ve o kadar geri zekalı bir insanım ki, her seferinde bana laf sokan bu konuda ezmeye çalışan anneme gidip o pantolonları aldım. Belki beni ne kadar üzdüğünü, yıprattığını anlar utanır diye ki böyle bir şey olmayacak. Oğlumun uzmana verilecek parasını bankadan çektim ve aldım.

Gerçekten ben artık dayanamıyorum yahu. Ben elimden geleni yapıyorum yeğenlerim öksüz, zaman geçireyim diye. Ama yetmiyor, hiçbir şekilde yetmiyor.

Dün de sevgili abim beni aradı. Bundan iki ay önce sıkışık olduğumuzu annemden öğrenen babam hesabıma 300 TL atmış. Asla talep etmedim, istemedim. Bugüne kadar istemediğim gibi. Bunu öğrenen abim beni aradı. Sözde iyilik yapmak amacı ile şunları söyledi. "kardeşim sıkışırsan bana söyle. Babamın durumu iyi değil ben veririm" yok ya. Hadi be! Ulan bu insanlar hatta ben 15 yıldır senin borçların için kendimizi parçalıyoruz. Eşin vefat etti, patronun durumuna üzülüp yüklü bir zam yaptı ve kalkmış bugüne kadar ailesinden tek kuruş almayan bana "benden iste" diyorsun. Sen neden yıllarca sömürdün madem bu insanları. Çok düşünceli isen zaten istememe gerek var mı ki?

Ben kendimi bildim bileli ailem abim için uğraşır. Maddi manevi. O, ailenin muhtaç zavallı kişisidir onlara göre. Ben ise her türlü ayakta kalırım nasılsa. Şimdi tüm o yaşadıklarımı yok saymaya çalıştığım zamanlarda kalkmış bana "paran yok fakirle evlendin" diyor. Allahım sen bana sabır ver.

Bakın bana abartıyorsun mühim bir şey yok. Fazla hassassın diyebilirsiniz. Hatta lütfen böyle söyleyin. Ben hatalı olayım sorun değil. Diğer türlü ailemin beni zerre kadar önemsemediği sonucuna varıyorum ki bu daha acı.
Erkek evladı öz, kız evladı üvey zanneden bir aile daha.

Valla idrak annemi 2017 yılına kadar affettim. Anamdır, huyudur, evladıyım elbette seviyor beni diye diye kandırdım kendimi. Eşime attıkları kazıkları, soktukları lafları, 3. kızıma hamileyken inşallah düşer demesini, herkesin fotoğrafını cüzdanında taşırken benimkinin olmamasını bile affettim.
Benim taşma noktam; kardeşim kaza geçirip acil ameliyata alındığında bana haber vermeye bile tenezzül etmedi. Kocanla geleceksen gelme dedi. Yahu kardeşim ameliyatta ölüm kalım savaşı verirken, kadının derdine bak. Kardeşim iyileştikten sonra tüm bağlarımı kopardım. İki senedir görüşmüyorum hiçbiriyle.
İşin ilginci zaten umurlarında bile değilmişim. Net anladım, öğrendim bunu.

Belki senin bardak hala taşmadığı içindir affedişlerin.
 
Herkes donem donem zor durumda kalabilir.Aileni takmamaya calis.Niye boyle yapiyorlar anlamadim.Bilmiyorum ben fevri bir insanim cok agir konusabilirdim ailem boyle bir sey soylese.Ama sen gene de kalp kirmamaya ve uzulmemeye bak.

Kalp kıramıyorum ben zaten. Kırsam bence güzel olacak artık. Teşekkür ederim.
 
İyi de idrak neden aldın

Neden hem param yok deyip hem de aldın bir şey ya vardır ya yoktur

Annen seni takdir etmez ki aksine param yok deyip yalan söyledi var da benden sakınıyor der

Seninle çıkınca birlikte bakarız hatta bilemem bedenini vs deseydin sustursaydın

Çözüm önerim kimseye ödün verme

Eşine oğluna da

Olabilir ise olur de olmazsa olmaz de

Net cevap ver ki onlar da beklentiye girmesin

Lanet olmasın neden aldım ben de bilmiyorum. Annem utansın diye almış olabilirim. Eşimi ve beni ezmesini istemediğim için almış olabilirim. Hala ısrarla merhamet duyduğum için, annem benden bir şey istedi almalıyım dediğim için aşmış olabilirim. Görünmeyen olduğum için yıllarca, bu şekilde görünmeye çalışıyor olabilirim. Bilmiyorum inan ben de.
 
Kalp kıramıyorum ben zaten. Kırsam bence güzel olacak artık. Teşekkür ederim.
Ya kıran taraf ya kırılan taraf olursun ötesi yok. Size bağır çağır diyen yok koy mesafeni herseylerinde onlardan çok kendini helak eden olma hayır demeyi öğren ve devamında da üzülme.Su saatten sonra annenin seni sevip sevmemesi hiçbirşey değiştirmeyecek.Zamani geri çeviremezsin ama geleceğin oluşmasında kay sahibisin.
 
Anneniz ne yazık ki düşüncesiz ve
patavatsız biri.
Pazardan limon sipariş eder gibi sizden
kıyafet istemesi de ayrı tuhaf.
Sonrasında söyledikleri ise son derece kırıcı.
Ben uyumlu ve sakin biriyimdir üstelik elim açıktır buna rağmen almazdım o pantolonetekleri.
Hele de oğlumun tedavisi için ayırdığım paradan,
asla ve kat'a.
Ben sizin psikolojik sıkıntılarınızın altında yatan sebeplerin yetiştirilme tarzınız ve ebeveynlerinizin tutumları olduğundan emin oldum artık.

Annem pantolonları verirken "ay ben şaka yapmıştım" dedi biliyor musun :) hep şaka yapar. Yıllardır bıkmadan usanmadan şaka yapar. Çünkü bu onun çıkış yoludur. Şaka yaptım ne alınıyorsun der çıkar işin içinden. Tüm insanlar onun şakalarına alınır. Herkes şakadan Anlamaz o sadece şaka yapar.

Artık bu benim bahanem olmamalı yahu. Aileden gelen travmalar vs. Koskoca kadın oldum ama hala annemin karşısında mantığımı hareket ettiremiyorum.
 
Erkek evladı öz, kız evladı üvey zanneden bir aile daha.

Valla idrak annemi 2017 yılına kadar affettim. Anamdır, huyudur, evladıyım elbette seviyor beni diye diye kandırdım kendimi. Eşime attıkları kazıkları, soktukları lafları, 3. kızıma hamileyken inşallah düşer demesini, herkesin fotoğrafını cüzdanında taşırken benimkinin olmamasını bile affettim.
Benim taşma noktam; kardeşim kaza geçirip acil ameliyata alındığında bana haber vermeye bile tenezzül etmedi. Kocanla geleceksen gelme dedi. Yahu kardeşim ameliyatta ölüm kalım savaşı verirken, kadının derdine bak. Kardeşim iyileştikten sonra tüm bağlarımı kopardım. İki senedir görüşmüyorum hiçbiriyle.
İşin ilginci zaten umurlarında bile değilmişim. Net anladım, öğrendim bunu.

Belki senin bardak hala taşmadığı içindir affedişlerin.

Erkek evladını öz evlat, kız evladını üvey evlat zannetseler gene iyi. Gözüme gözüme sokuyorlar. Yalnız değilmişim. Çünkü çevremdeki bütün eş, dost, arkadaşlarımın anneleri kızlarının bir lafı için can vermeye hazırken, ben sorunun kendimde olduğunu sanıyordum. Annem, babama vefat etmeden tüm mallarını yangından mal kaçırırcasına kardeşimin üzerine yapması için baskı yapıyormuş. Konu mal değil de o kalbinin içine beni de sığdıramaması. Görmüyorum, duymuyorum. İşe yaradığı sürece sorun yok, böyle davranmaya devam ederim.
 
Fazla hassassınız, abartıyorsunuz diyemiyorum, üzgünüm.
Zira anneniz bana çok tuhaf geldi. Sanki domates, salatalık siparişi veriyor. Madem kafa dinleyin, çocuğunuza değişiklik olsun diye çağırmış, bu tavırlar, istekler ne ki? Aile üyelerinizin yapısı böyleyse ve sizde sürekli stres yapıyorlarsa, gitmeseydiniz keşke. Eşiniz akıllıca davranmış. Bir de çocuğunuz için ayırdığınız parayı niye harcıyorsunuz? Ailenizden daha fazla laf gelmemesi, çocuğunuzdan daha önemli değil ya. Sizi baskı altına alıp, mantığınızı devre dışı bırakmışlar. Ailemi biliyorum diyorsunuz, demek ki bu yaşadığınız ilk olay değil. O zaman belki bazı sınırlar koymalısınız.

İlk değil tabi ki. Hatta belki en basiti budur. Ama ben asla akıllanmıyorum. Belli ki akıllanmayacağım da. Kendimde hata aramaya devam edeceğim.
 
Erkek evladını öz evlat, kız evladını üvey evlat zannetseler gene iyi. Gözüme gözüme sokuyorlar. Yalnız değilmişim. Çünkü çevremdeki bütün eş, dost, arkadaşlarımın anneleri kızlarının bir lafı için can vermeye hazırken, ben sorunun kendimde olduğunu sanıyordum. Annem, babama vefat etmeden tüm mallarını yangından mal kaçırırcasına kardeşimin üzerine yapması için baskı yapıyormuş. Konu mal değil de o kalbinin içine beni de sığdıramaması. Görmüyorum, duymuyorum. İşe yaradığı sürece sorun yok, böyle davranmaya devam ederim.
Maalesef kızların kocalarına hala eloğlu gözüyle baktıkları için mallarını oğlu yesin, el yiyeceğine diye düşünüyorlar.
 
Eski bir komuna goz gezdirdim.Ev ici(koca),aile ,cocuk gibi bir cok konuda sikintili bir hayatin var ve cok bitkin yorgun durgun yaziyorsun.Hassas bir kisiligin var gibi.Bu kadar dert insani bunalima surukleyebilir.Esinle aranizi duzeltseniz birbirinize kol kanat gerseniz ne guzel olur.
 
Back
X