Yine ailem, hatta yine annem.

Ben ailelerin boyle olabileceğini düşünemiyorum hiç. Ben çalışiyorum. Çok şükür gelirimiz de yuksek. Ama ben her aileme gittiğimde dışarı çıkarken annem de babam da harçlık vermeye çalışır. Onlara göre ben onların hala küçük kızıyım. Şimdi sizin durumunuzu bilerek ailenizin böyle davranması biraz garip ve üzücü olmuş. Ben de abarttiginizi düşünmüyorum
 
İdrak neden böyle bir şey yaptın? Niye aldın, için için bir şeyleri ispatlamak zorunda gibi hissettiğini düşündüm ailene karşı, istemsizce. En güçlü, hep güçlü sen olmak zorunda değilsin. Abinin teklifine "Evet ihtiyacım var, ne kadar uygun görürsen o kadar ver" deseydin, ne olacaktı? Kuzum çok katısın.

Tamam bak dile kolay, senin yerinde olsam benim de gururuma dokunurdu ama ihtiyacın var mı diye soran abin ne kadar düşüncesizse, sen de düşünme; gerekse al geç (Bunu diyeceğimi ummazdım ama diyorum, sıkıntıdaysan al geç İdrak, gerisini düşünme; bazen böyle yapılması gerekiyor)... Annenin dediği de gayet sinir bozacak, huzur kaçıracak bir laf. Ben olsam ben de öfkelenirdim ve dayanamaz terslerdim. Resmen deşmek yani, sıkıntıyı deşmekten başka bi işe yaramayan fikirsizce sarf edilmiş bir cümle; fakat bu noktada takılı kalmamaya çalış, neticede annen, biliyorsun. O öyle biri.

Diyemiyorum gansta. Alamıyorum elimde değil. Benim abim en yakın arkadaşımdan benim aracılığımla borç aldı zamanında. Bana olan borcu umurumda değil de arkadaşıma çok mahcup oldum. Geçen dedim abi öder misin o borcu ben mahcup oluyorum kızla görüşünce. "yav niye mahcup okuyorsun ihtiyacı mı var sanki" dedi. Ben ne diyeyim bunu diyen insana. Bir de kalkmış bana akıl veriyor babamla ilgili.

Bak annem bir saat önce senin bir moralin bozuldu baban mı bir şey dedi diyor. Yok ne desin adam deyince o zaman kocanla kavga ettin. Sana mı karışıyor gel diye diyor. Ya şaka gibiler vallahi bak. Kendisinin kırmış olabileceğine ihtimal bile vermiyor. Desem ki zekası az anlamıyor yok o da değil. Desem ki şaka yaptı gerçekten e geçen seferlerde de bozuldum aynı cümlelere biliyor sonuçta. Aklımla mı oynuyorlar anlamıyorum ki.
 
Böylesi ciddi bir durum için, evladımın dr parasından , annem ya da bir başkası için asla fuzuli harcama yapmam. Hatanız büyük. Size zengin, fakir denilmesinin değil evladınızın dr parasını harcadığınız için üzülmeniz gerekiyor.
Gerisini duymayın, görmeyin

Elbette üzülüyorum evladıma bunu yaptığım için. Lakin ben gerekirse alyansımı bozdurup götürürüm evladımı. Oğlum gidecek o doktora öyle ya da böyle. Fedakarlık yapacak olan oğlum olmayacak yani. Sorun şu ki neden bu duruma düşürüyorum kendimi...
 
Hatalisin kuzum , gidip o pantalonlari aldigin icin hatalisin ama ben seni cok iyi anliyorum , yapma bir daha , mesafe koy annene , ister anlar ister anlamaz , uzak dur

Hatalıyım biliyorum. Ama Milana Ben bu konuda keskin olamıyorum. Bilmiyorum nedenini. Yapamıyorum... Sürekli kendimi sorguluyorum ben mi abartıyorum diye.
 
Sizi anliyorum. Anlattiklariniz küçük şeyler dışardan bakıldığında, fakat bundan oncesinde olan olaylar, size kırıcı ve olumsuz tutumları devamlı olan mutsuzluğunuz..böyle hissetmekte haklısınız.
Anneyi umursamamak kolay değil, bu şekilde yaşamaya alismak zorundasınız. görüşmemek doğru değil,ama mümkün oldugunca az görüşün.ben olsam öyle yapardım,yapmaya calisiuorum ,ama yine de huzur bulamıyorum.
 
Kusura bakma sen tam bir mal'sın. Şimdi banlanacagim ama umrumda degil tıpkı senin ailenin seni umursamadığı gibi. Sen kötü bir annesin nasıl ve hangi hakla evladının doktor parasını harcarsın bir otur bunu düşün

Banlanmak şu durumda umurunuzda olması gereken son şey zaten. Böylesine avam bir üslup kullanıyor olmanız, kendinizi ifade etmekten aciz olup hakaret yolunu seçmeniz yeterince üzücü bir durum sizin için. Benim anneliğimin kötü olup olmadığını bilmem de, umarım siz bu üslubu (varsa) çocuklarınıza aktarmazsınız. Kendilerini nasıl ifade etmeleri gerektiğini annelerinden öğrenmezler umarım.
 
Anneni değiştiremezsin bu kesin ama sen ona olan davranışlarını değiştir zamanında annenin sana gösteremediği sevginin boşluğunu sen ona mükemmel bir evlât olarak dolduramazsın. Herkesi memnun edemezsin giden senden gidiyor zaten esin evladın yeterince büyük imtihanlar senin için fazlasını da yüklenme kendine.Sen iyi olmazsan evladın da evliliginde zorlaşır. Kendine dön gerekirse ruhunun kapılarını kapat herkese .:KK54:@idrakyollariiltihabi

Kapatmaya çalıştım bir süre. Ancak rahatsız olduklarında yine dayanamayıp gittim yanlarına. Şu an dudağımda kocaman bir uçuk var. Gözümde de bir şeyler çıkıyor. Zombiye dönüşmeden evime dönseydim iyiydi.
 
Merhaba hatunlar
Bu konuyu gerçekten fesat ya da alıngan ben miyim diye objektif yorumlar almak için açtım. Yoksa bu durumun bir çözümü olmadığını, ailemin özellikle annemin değişmez bir varlık olduğunu biliyorum. Ben üzüldüğümle kalıyorum sadece...

Ailemin bu ay bir kaplıca/dinlenme tesisinde devremülkü var. Her sene gelirler. Bu yıl da yeğenlerimi alıp geldiler. Bana da ısrarla telefon edip "siz de gelin çocuğa değişiklik olur" dediler. Normalde eşimi de çağırdılar ama ne o gelmek istedi ne de ben gelmesini istedim. Ailemi tanıyorum çünkü. Dün gece geldim yanlarına. Daha kapıdan girerken "eşinin gelmediğini söyleseydin gelip alırdık seni otobüsten inince" dediler. "gerek yok anne iki dakikalık yol gelirim ben" dedim. Babam dayanamayıp "asosyal demek ki kocan tatille falan işi yok" diye laf soktu. "hayır işleri vardı gelmek istemedi" deyip konuyu kapattım.

Bu sabah yeğenlerimi ve oğlumu alıp gezmeye çıkardım. Asla parasında değilim ama ciddi harcama da yaptım. Bu ay oğlumu uzman bir psikoloğa götürebilmek için para ayırdım. Haliyle yine ve yeniden sıkıştık maddi olarak. Buraya da çok parayla gelmedim. Zaten döneceğim iki gün sonra. Param varsa zaten esirgemem kimseden. Neyse çocukları uyuttum "anne ben biraz yürüyüş yapayım onlar uyanana kadar" dedim. Tam çıkacakken "çarşıda bana şu etek pantolonlardan al iki tane" dedi. "anne alayım almasına da bu ay biraz sıkıştık dönüş biletimi almadım daha."dedim. Aynen yazayım söylediğini.

-ne zaman paran oldu ki zaten. Zengin diye verdik kızı adam fakir çıktı.

Bu cümleyi ilk kez söylemiyor. Her seferinde kırmamak için susuyorum. Bu kez sinirlendim ve " ben eşimle zengin olduğu için evlenmedim. Ayrıca ben alınıp verilen bir şey değilim. Sen vermedin ben evlendim. Sen aksine istemedin bile onunla evlenmemi" dedim. Çıktım.

Ve o kadar geri zekalı bir insanım ki, her seferinde bana laf sokan bu konuda ezmeye çalışan anneme gidip o pantolonları aldım. Belki beni ne kadar üzdüğünü, yıprattığını anlar utanır diye ki böyle bir şey olmayacak. Oğlumun uzmana verilecek parasını bankadan çektim ve aldım.

Gerçekten ben artık dayanamıyorum yahu. Ben elimden geleni yapıyorum yeğenlerim öksüz, zaman geçireyim diye. Ama yetmiyor, hiçbir şekilde yetmiyor.

Dün de sevgili abim beni aradı. Bundan iki ay önce sıkışık olduğumuzu annemden öğrenen babam hesabıma 300 TL atmış. Asla talep etmedim, istemedim. Bugüne kadar istemediğim gibi. Bunu öğrenen abim beni aradı. Sözde iyilik yapmak amacı ile şunları söyledi. "kardeşim sıkışırsan bana söyle. Babamın durumu iyi değil ben veririm" yok ya. Hadi be! Ulan bu insanlar hatta ben 15 yıldır senin borçların için kendimizi parçalıyoruz. Eşin vefat etti, patronun durumuna üzülüp yüklü bir zam yaptı ve kalkmış bugüne kadar ailesinden tek kuruş almayan bana "benden iste" diyorsun. Sen neden yıllarca sömürdün madem bu insanları. Çok düşünceli isen zaten istememe gerek var mı ki?

Ben kendimi bildim bileli ailem abim için uğraşır. Maddi manevi. O, ailenin muhtaç zavallı kişisidir onlara göre. Ben ise her türlü ayakta kalırım nasılsa. Şimdi tüm o yaşadıklarımı yok saymaya çalıştığım zamanlarda kalkmış bana "paran yok fakirle evlendin" diyor. Allahım sen bana sabır ver.

Bakın bana abartıyorsun mühim bir şey yok. Fazla hassassın diyebilirsiniz. Hatta lütfen böyle söyleyin. Ben hatalı olayım sorun değil. Diğer türlü ailemin beni zerre kadar önemsemediği sonucuna varıyorum ki bu daha acı.
Evet onlar senin ailen fakat yıpranmamak adına lütfen daha az bi araya gel.
 
Diyemiyorum gansta. Alamıyorum elimde değil. Benim abim en yakın arkadaşımdan benim aracılığımla borç aldı zamanında. Bana olan borcu umurumda değil de arkadaşıma çok mahcup oldum. Geçen dedim abi öder misin o borcu ben mahcup oluyorum kızla görüşünce. "yav niye mahcup okuyorsun ihtiyacı mı var sanki" dedi. Ben ne diyeyim bunu diyen insana. Bir de kalkmış bana akıl veriyor babamla ilgili.

Bak annem bir saat önce senin bir moralin bozuldu baban mı bir şey dedi diyor. Yok ne desin adam deyince o zaman kocanla kavga ettin. Sana mı karışıyor gel diye diyor. Ya şaka gibiler vallahi bak. Kendisinin kırmış olabileceğine ihtimal bile vermiyor. Desem ki zekası az anlamıyor yok o da değil. Desem ki şaka yaptı gerçekten e geçen seferlerde de bozuldum aynı cümlelere biliyor sonuçta. Aklımla mı oynuyorlar anlamıyorum ki.

Anneni olduğu gibi kabul edeceksin İdrak; bizim anneler böyle çeşit; anlamıyorlar-anlamayacaklar; böyle gelmiş böyle gidecek onlar için. Ama senin için böyle olmak zorunda değil kendini değiştirmeyi başardığın sürece. Diyemiyorum diyorsun, demeyi denemedin hiç; desen? Desen ne olabilir en kötü?

Bazı konularda, kendi ipimizi kendimiz çekiyoruz. Bu dediğimi bir düşün, üstünden değil derinlemesine düşün. Kendi kafamızda belirlediğimiz sınırlar içine hapsediyoruz kendimizi; yapamam-diyemem-olmaz deyip biz baştan kestirip atıyoruz. Ne kaybedeceksin desen? Bunu açıklasana, ne kaybedeceksin?
Al geç, düşünme, sorgulama, onların gözündeki imajını umursama ki onların gözünde düşündüğün yerde değilsin zaten. Anlamıyorlar senin dilinden.
 
Ya ben berbat bir evladım. Ya sizde peygamber sabrı var. Anne ve babanızın söyledikleri çok incitici. "Biz aileyiz, kötülüğün için söylemiyoruz." masalından nefret ediyorum. Bir insan daha ne kadar incitici olabilir ki?

Abinize gelince. Madem böyle bir şey hissediyor göndersin o zaman. Ne o öyle "Ihtiyacın varsa bana söyle." ? Önemli olan
söylemeden yapılmasıdır.

Bir de tüm bunlara rağmen pantolonları alan siz... Siz neden hiç kendinizi düşünmüyorsunuz?

İşgüzarlık yapıyor çünkü abim. Ancak annemlere sorsan o ailenin en merhametli en saf en verici üyesi.

Evet bu hikayede en yanlış olan hareket benim yaptığım. Anneme rağmen yine gittim dediğini yaptım. Çünkü anneme karşı dik duramıyorum.
 
Beni "her şeyi nasıl olsa halleder" diye görüyorlar demişsiniz ya, bunu onlara kendiniz sunuyorsunuz. Param yok dediğiniz halde pantolonları alıp gelmenizle annenize bir kez daha bunu kanıtlamış oldunuz.
Eminim anneniz " param yok demişti, nasıl aldı acaba" dememiştir. "demek ki varmış, yalan söylemiş" demiştir.
Abinize de "evet abi var ihtiyacım. Aldığın borcu yavaş yavaş verebilir misin" deseydiniz keşke. Aile de olsa ağlamayan çocuğa meme vermezler.

İşte 32 yıllık hayatımda meme için hiç alamayınca bu saatten sonra ağlamayı öğrenmek zor oluyor. Sadece kırılabilen bir canlı olduğumu anlasalar o da bana yeter aslında. Başka bir şey istemiyorum.
 
ben olsam anne ayni senin gibi evlenmisim o zaman. Bak seninde pantolon alacak paran yokmus sende mi fakirle evlendin? Demekki sana benzedim elma dibine düser der gecerdim

Gayet durumları yerinde ailemin. Son iki yıldır. Ondan bu haller zaten. Çabuk unuttu maddi sıkıntı ile geçen onca yılı.
 
Diger yorumlari okumadan hemen yazayim
O annenin istedigi pantolon etekleri almamaliydin.
Annen merhamete gelip bulup bulusturup aldigini dusunmeyecek.
Ayak yapiyor bize param yok diye dusunecektir yuksek ihtimalle.

Keske oglunun parasindan almasaydin.
Param yok da demeseydin ki para vermek(!) zorunda hissetmesinler.
Simdi hic o taraflara ugrayamam, biraz basimi dinleyecegim, bedenini bilemem vs deseydin, uydursaydin bir seyler.

Hala orada misin

Buradayım salı döneceğim. Onun için de bir ton söylendiler. Neden bir hafta kalmamışım hemen kaçıyormuşum tabi kendi rahatım önemliymiş ben çok sıkıntıya gelemiyormuşum.

Evet haklısın neden açıklama yapma gereği duyuyorsam. Ama anneme yok o tarafa gitmeyeceğim desem annen için o tarafa gidemiyor musun der. Etkili Olmaz öyle söylemek.
 
Buradayım salı döneceğim. Onun için de bir ton söylendiler. Neden bir hafta kalmamışım hemen kaçıyormuşum tabi kendi rahatım önemliymiş ben çok sıkıntıya gelemiyormuşum.

Evet haklısın neden açıklama yapma gereği duyuyorsam. Ama anneme yok o tarafa gitmeyeceğim desem annen için o tarafa gidemiyor musun der. Etkili Olmaz öyle söylemek.

Asil aciklama yapmaman sikintiya sokuyor seni bence.
Sen parayi nerden bulup aldigini soyledin mi annene?
Gizli kahramanlik yapmasana ya.
Cocugun dr masrafindan cektim aldim, rahatimi dusunseydim yapmazdim de.
Bana ne para verin ne de paradan bahsedin, yok dedigimde yoktur, kocama da bu konuda giyabinda bile olsa tek kelime etmeyin, ne aciz ne aciktayiz, herkesin rizki ayri, yoruldum sizinle mucadele etmekten falan filan diye ne dusunuyorsan soyle gitsin yav.
 
Erkek evladı öz, kız evladı üvey zanneden bir aile daha.

Valla idrak annemi 2017 yılına kadar affettim. Anamdır, huyudur, evladıyım elbette seviyor beni diye diye kandırdım kendimi. Eşime attıkları kazıkları, soktukları lafları, 3. kızıma hamileyken inşallah düşer demesini, herkesin fotoğrafını cüzdanında taşırken benimkinin olmamasını bile affettim.
Benim taşma noktam; kardeşim kaza geçirip acil ameliyata alındığında bana haber vermeye bile tenezzül etmedi. Kocanla geleceksen gelme dedi. Yahu kardeşim ameliyatta ölüm kalım savaşı verirken, kadının derdine bak. Kardeşim iyileştikten sonra tüm bağlarımı kopardım. İki senedir görüşmüyorum hiçbiriyle.
İşin ilginci zaten umurlarında bile değilmişim. Net anladım, öğrendim bunu.

Belki senin bardak hala taşmadığı içindir affedişlerin.

Benim bardak taşmaz grill. Neler yaşadım da taşmadı. Çünkü annemden böyle gördüm. Yıllarca ailesi her şeyden, herkesten önemli oldu. Bizden bile. Ben bu durumdan ne kadar nefret edersem edeyim böyle gördüm. O yüzden ben asla silemem ailemi bunu biliyorum. En azından evladımı asla ezdirmiyorum onlara. Vicdanımı rahatlatan tek şey bu.

Bak büyük yeğenim derslerini biriktirmiş. Beni bekliyor yaptırayım diye. Babası yaptırmamış. Çünkü ben tatil yapmamalıyım zaten ne haddime. Annem dedi ki onları yaptır. Halbuki biraz dolaşma planım vardı oğlum uyanana kadar. Geldim dışarıdan oturduk derslerini yaptık bir saat. Henüz bitmemişken diğer yeğenim ve oğlum uyandı. Karınları aç. Annem "ben banyoya giriyorum onları yedir sen" dedi. "hangi elimle anne kaça bölüneyim. Otur madem sen dersini yaptır yeğenimin ben de onları doyurayım" dedim. Neyse tamam yediririm dedi. Bu sefer de küçük yeğenim oğlum için "ona yedirme" diye ağlamaya başladı. Hadi o arada oğlumu da doyurdum.

Yok yani olmuyor ben abimin eşi vefat ettikten sonra bu ailenin dışında kaldım. Oğlum da öyle. Tek beklentileri onların bu ağır yüküne destek olmam. Yardımcı olmam. Bu uğurda ben ve oğlum yıpranabiliriz sorun yok. Ne de olsa oğlumun yaşayan bir annesi var. Yeğenlerim öksüz.

Anneme defalarca dedim bak ben yeğenlerimi çok seviyorum onlar benim dostumun emanetleri. Ancak bu yaşadıklarımdan dolayı oğlumu da kendimi de koruma ihtiyacı hissediyorum. Yapmayın diye. Gerçekten korkuyorum artık yeğenlerimden de uzaklaşacağım diye.
 
Çok içselleştirdim konunuzu. Empati yaptım belki de. Kendimi çaresiz hissettim. Diyebileceğim tek sey; görüşmeyin fazla. Vicdan yapmayın. Mesafeli olun. Beraber tatile falan zaten aman aman asla çıkmayın. Maddi olarak da bir şey yapmayın derim. İçimden bunlar geçiyor. Allah sabır versin.
 
Annenizi tanıyorsunuz size defalarca demiş bu lafı, keşke almayıp unuttum deseydiniz. Abinin dediğinde ben kötü bir şey görmedim. Aslında o tam alacağını isteme zamanıymış. Yardım etme ama borcunu ödersen çok iyi olur deseydiniz keşke.

Benim böyle bir şeyi asla unutmayacağımı bilir. Unuttum diyemezdim o yüzden. Işte dersem kırılır diye diyemiyorum abime onu.
 
aılecek bırbırınıze tuhaf davranıyorsunuz. Bence aranızda bır sevgısızlık var sız bır ay once sıkısıp para ıstemıssınız annen bılıyor ve buna ragmen pantolon ıstemıs ıstese bıle kızım paran yoktur al bunu demesını beklerdım. Sızın tutumunuz da bana yanlıs geldı ben tamm anne der alırdım gıderkende bıletımı bır sekılde ayarlardm en azından baba cok para harcamısım bıletımı alabılır mısın param bıttı sımdı tekrar esımden ıstemeyım derım. Aılemın durumu ıyı degıl esımın ıyı ama ben gıdınce annem cantama azda olsa para sıkıstırır bılır almıcamı bende elım bos gıtmem hep alırım bırseyler. Yarım elma gonul alma derler ya. Abınızın durumu ıyı degılse aılenın yardm etmesı guzel bırsey. Bızımde abımın ıyo degıl annem aylık yardm eder. Allaha sukur bız ablamla hıc sorun etmedık. Aıle olmak bırlıktır zengın dıye kızı vermek ne demek ınsanın gonlu zengın olsun yeterkı aıle arasında para mevzusu donuyorsa sevgı yoktur bence. Psıkologa da bır ay sonra gotururm evladımı boyle bır durumda. Kalpler bır olsun. Abının tutumuda yanlıs. Hepınız sıkıntılısınız
 
Eski bir komuna goz gezdirdim.Ev ici(koca),aile ,cocuk gibi bir cok konuda sikintili bir hayatin var ve cok bitkin yorgun durgun yaziyorsun.Hassas bir kisiligin var gibi.Bu kadar dert insani bunalima surukleyebilir.Esinle aranizi duzeltseniz birbirinize kol kanat gerseniz ne guzel olur.

Ben kendimi iyileştirmeyi başaramazsam ne eşimle aram düzelir ne de kol kanat gerebiliriz birbirimize. Bu anlamda sorun bende.
 
Back
X