- 26 Mayıs 2018
- 8.213
- 38.820
- 548
- 51
Sen okumuş avukat olmuşsun ailen ve işin var. Boyle bir saplantılı manyakla ne işin var . Engelli çocuğuyla işi gücü olmadığı halde eşini terkedip ayakta kalabilen bu kadın tanıdım ben ve oğlu evde makinalara bağlı olduğundan dışarda çalışamıyor PC kullanmayı öğrenip ordan reklam v.s iş yapıp kendilerine bakıyorlar . Sen kuşlar kadar özgür ve ayakları yere basan bi kadinsin. Kalk ve kendine gel içinde olduğun durumu simariklik olarak gör ve hemen ayrıl bu adamdanMerhaba hanımlar;
O kadar yoruldum ki sadece iç dökmek için buradayım.
Kendime eskiden güvenen benden eser kalmadı, kendime saygı dahi duyamıyorum. Yaptıklarımı başkası yapsa onu silkmek isterdim. Biliyorum buraya çok fazla konu açtım bu durumla alakalı.Hepsinin farkındayım.
Şu an hissettiğim şeyle baş edemiyorum, her dk huzursuzum. Her dk acaba yine ne konuda canım acıyacak , yine napsam da napmasam da terslenicem, bin saat konusulmayacagım diye dusunuyorum.
Tek bir arkadasım kalmadı etrafımda aksam saatın 11nde bir köprüde avazım cıktıgı kadar bagırdım ben bunları hak edecek kendimi bu kdr ezdirecek ne yaptım diye, neyin bedelini ödediğimi sordum kendime.
Arkadasımla oturuyordum sevgilim denen mahlukat kişisi aramıs ve lavabodaydım haliyle bakamadım ve 1 dk sonra tam olarak döndüm. Ve her zaman lavabodayken arıyomus diye azarlar işittim, sinir krizi gecırdım, sakinlesemedim , peşimde bir çip var. Gibi hissediyorum, tüm telefonlarım , mesajlarım dinleniyor. İzleniyor. Kendimi evcil hayvan gibi hissediyoeum sırf yanlıs anlamaaın diye istedıgım sekılde kıyafet giymeden gidiyorum. Arkadasıma rezil oldum , ağlamaktan kendimi tutamadım. Ne kendime güvenim kaldı ne birşeyim
Ha sanmayın okumadım , avukatım ama nasıl bir insansam kendimi dahil savunamıyorum. Meslegımde ki basarımı tahmın edersiniz.
Kendi benliğimi kaybettim ben , benden artık geriye bir evcil hayvan gibi pesınde bir tasması olan biri kaldı. Özgürlüğümü verdim resmen.
Boguluyorum, her daim huzursuzum. Yoruluyorum. Her dk basım ağrıyor.
Bir arkadasımla ne konustuguma dahi atıyorum ve sonucunda aldıgım cevap bu konu ona nasıl geldi oluyor, tek bir sevgi yok sadece kontrol , sanırım deliriyorum. Hastalanıyorum. Ve gün gectıkce yataktan cıkamaz hale geldim , herseyden yoruldum. Herseyden , agır depresyonda hissediyorum kendimi. Cok yoruldum , hemsde cok
Ne kadar abartmışsınız. Tamam insanın sevdiği insandan ayrılmaya karar vermesi çok zor bunu anlıyorum. Sevgi var emek var belki, alışmışlık var. Ama sizin durumunuz çok başka. Adam anlattığınıza göre size hayatı zehir ediyor. Benimde son dönemlerde sorunlu ilerleyen bir ilişkim oldu ve ayrıldık. Çok zordu hatta bazen nasıl devam edeceğim o yokken dediğim çok zaman oldu ama şimdi kızıyorum kendime böyle düşününce. Yani başlarda zor gelecek elbet ama bir kaç aya kadar toparlarsınız. İnanın şu yaşadığınızdan daha zor değil. Lütfen yapmayın , okumuşsunuz mesleğiniz var. Adam sizi hasta ediyor, depresyona sürüklüyor bir kendinize gelin lütfen. Ayrılın ,kurtulun. Yanlış anlamayın ayrılık aşamasında bende çok zorlanmıştım.O kadar kolay olmuyor sizi anlıyorum. Sağlıklı düşünemiyor insan bazen ama bu kadarı resmen esaret hayatı. Kendinize bunu yapmayın. Kızsam mı üzülsem mi halinize bilemedim. İsterseniz bir psikolog ile görüşün.Merhaba hanımlar;
O kadar yoruldum ki sadece iç dökmek için buradayım.
Kendime eskiden güvenen benden eser kalmadı, kendime saygı dahi duyamıyorum. Yaptıklarımı başkası yapsa onu silkmek isterdim. Biliyorum buraya çok fazla konu açtım bu durumla alakalı.Hepsinin farkındayım.
Şu an hissettiğim şeyle baş edemiyorum, her dk huzursuzum. Her dk acaba yine ne konuda canım acıyacak , yine napsam da napmasam da terslenicem, bin saat konusulmayacagım diye dusunuyorum.
Tek bir arkadasım kalmadı etrafımda aksam saatın 11nde bir köprüde avazım cıktıgı kadar bagırdım ben bunları hak edecek kendimi bu kdr ezdirecek ne yaptım diye, neyin bedelini ödediğimi sordum kendime.
Arkadasımla oturuyordum sevgilim denen mahlukat kişisi aramıs ve lavabodaydım haliyle bakamadım ve 1 dk sonra tam olarak döndüm. Ve her zaman lavabodayken arıyomus diye azarlar işittim, sinir krizi gecırdım, sakinlesemedim , peşimde bir çip var. Gibi hissediyorum, tüm telefonlarım , mesajlarım dinleniyor. İzleniyor. Kendimi evcil hayvan gibi hissediyoeum sırf yanlıs anlamaaın diye istedıgım sekılde kıyafet giymeden gidiyorum. Arkadasıma rezil oldum , ağlamaktan kendimi tutamadım. Ne kendime güvenim kaldı ne birşeyim
Ha sanmayın okumadım , avukatım ama nasıl bir insansam kendimi dahil savunamıyorum. Meslegımde ki basarımı tahmın edersiniz.
Kendi benliğimi kaybettim ben , benden artık geriye bir evcil hayvan gibi pesınde bir tasması olan biri kaldı. Özgürlüğümü verdim resmen.
Boguluyorum, her daim huzursuzum. Yoruluyorum. Her dk basım ağrıyor.
Bir arkadasımla ne konustuguma dahi atıyorum ve sonucunda aldıgım cevap bu konu ona nasıl geldi oluyor, tek bir sevgi yok sadece kontrol , sanırım deliriyorum. Hastalanıyorum. Ve gün gectıkce yataktan cıkamaz hale geldim , herseyden yoruldum. Herseyden , agır depresyonda hissediyorum kendimi. Cok yoruldum , hemsde cok
Öyle güzel yazmıssınız ki , tek kelime üzerine edilecek laf söz bulamıyorum.anladığım kadarıyla bahsettiğiniz kişi çok abartı derecede baskın otoriter bir kişiliğe sahip. her şeyi kontrol altına alma çabası mükemmelliyetçi insanlardada bulunur. ama cidden çok abartmış. sizi bu kadar çok sıkıyorsa bu kadar çok üzüyorsa, kaldıki size karşı sizi sanki “ her an kontrol edilmesi gereken ve ne yaptığını bilmeyen kötü biri” gibi lanse etmiş ve buna inandırmaya çalışmış. Kendimde bahsettiğiniz kişi kadar olmasamda baskın karakterli biriyim kontrolü disiplini severim fakat bu karşımdaki kişiye zarar vermemeli, yaşam haklarını ve özgürlüğünü kısıtlamamalı. O bu noktaya geliyorsa eğer sorun sizde olamaz kaldıki uyum sağlamayı bile denemişsiniz. İplerinizi tam manasıyla eline almak istiyor. Kuklası olmanızı istiyor. Ayrılmanın fikrini geçtim a’sı bile sizi rahatsız ediyor anlaşılan gerçekten seviyorsunuz. Bir şeyler iyi olur umuduyla pes edersem iyi olacak diye düşünmeyin, herşeyinizle ona ait olduğunuzu hissettirdiğiniz anda sizden sıkılacak ve size çok daha fazla kötü davranmaya başlayacak. bahsettiğiniz kişi baskın karakterli otoriter vs... olmanın yanı sıra aşırı derecede saplantılı ve kendisine ve insanlığa güveni sıfır olan, doyumsuz, memnuniyetsiz, çift kişilikli ve içinde sakladığı o kişiliğide narsist biri buna eminim. Ayrılma fikri şimdiden içinizi bunaltıyor acılar çektiriyor ve ayrıldıktan sonrasını hayal bile etmek istemiyorsunuz yaşayacağınız o kederden sonra fakat şunu unutmayın hayata bir kere geliyorsunuz ve bunlara katlanmaktansa bu acıyı yaşamayı yeğlemeniz lazım. bunu kendiniz için aileniz veya yakınlarınız için yapmalısınız. En azından acınızı yaşayıp bir süre sonra hayatınıza devam edersiniz günün birinde illaki mutlu olursunuz. Siz istediğiniz kadar onun istediği şekilde yaşamaya devam edin istediğiniz kadar ses çıkarmayın onu memnun etmenin bir yolunu asla bulamayacaksınız ve mutlu olamayacaksınız. O da sizin temiz kalpliliğinizden, sevginizden vb... onu tatmin eden özelliklerinizden yeteri kadar yararlandığında size tekmeyi basacak. Bir kulağınızdan girip ötekinden çıkmasın dediklerim çünkü aşkın taze acısı gözü çok kör edebilen bir duygu. Ölümler unutuluyor, cesaretinizi ve özgüveninizi toplayın ve artık onun için uğraşacağınıza kendinizi kurtarmak için gerekeni yapın.
Anlamadım ben bu kadar yıpranmak yerine,
Ayrılmak cok mu zor
Gerçekten onlara bu fırsatı veren sensin ne kim seni bu hayattan bunalmana depresyona girmene üzülmene sebebiyet veriyorsa sil hayatından at çöpe hiç kimse senden kıymetli değil seni seven seni üzmelere kıyamaz kimsenin esiride değilsiniz bunu bir Avukat olarak siz daha ıyı bilirsiniz hakkınızı arayın ve erkek bozuntusuna yolu gösterin
Bağımlılk gibi birşey ama senin hep üzülmene sebebiyet veren bu ne aşk ne sevgi olamaz olsa böyle olmaz seni her ne ise ona bağımlı kılan bu bağları çöz kurtul esaretden artık zamanı gelmiş.. Allah yâr yardımcınız olsunSevmiyorum korkuyorum , sanki doğru kişi bu gibi empoze etti bana , ben kavga edince dahi nerde oldugumu ne yaptıgımı o yapmadan söylüyorum bir köpek gibi, hiç kendime özel hayatım yok ki benım. Anlatamıyorum bu sevgi degıl
Merhaba hanımlar;
O kadar yoruldum ki sadece iç dökmek için buradayım.
Kendime eskiden güvenen benden eser kalmadı, kendime saygı dahi duyamıyorum. Yaptıklarımı başkası yapsa onu silkmek isterdim. Biliyorum buraya çok fazla konu açtım bu durumla alakalı.Hepsinin farkındayım.
Şu an hissettiğim şeyle baş edemiyorum, her dk huzursuzum. Her dk acaba yine ne konuda canım acıyacak , yine napsam da napmasam da terslenicem, bin saat konusulmayacagım diye dusunuyorum.
Tek bir arkadasım kalmadı etrafımda aksam saatın 11nde bir köprüde avazım cıktıgı kadar bagırdım ben bunları hak edecek kendimi bu kdr ezdirecek ne yaptım diye, neyin bedelini ödediğimi sordum kendime.
Arkadasımla oturuyordum sevgilim denen mahlukat kişisi aramıs ve lavabodaydım haliyle bakamadım ve 1 dk sonra tam olarak döndüm. Ve her zaman lavabodayken arıyomus diye azarlar işittim, sinir krizi gecırdım, sakinlesemedim , peşimde bir çip var. Gibi hissediyorum, tüm telefonlarım , mesajlarım dinleniyor. İzleniyor. Kendimi evcil hayvan gibi hissediyoeum sırf yanlıs anlamaaın diye istedıgım sekılde kıyafet giymeden gidiyorum. Arkadasıma rezil oldum , ağlamaktan kendimi tutamadım. Ne kendime güvenim kaldı ne birşeyim
Ha sanmayın okumadım , avukatım ama nasıl bir insansam kendimi dahil savunamıyorum. Meslegımde ki basarımı tahmın edersiniz.
Kendi benliğimi kaybettim ben , benden artık geriye bir evcil hayvan gibi pesınde bir tasması olan biri kaldı. Özgürlüğümü verdim resmen.
Boguluyorum, her daim huzursuzum. Yoruluyorum. Her dk basım ağrıyor.
Bir arkadasımla ne konustuguma dahi atıyorum ve sonucunda aldıgım cevap bu konu ona nasıl geldi oluyor, tek bir sevgi yok sadece kontrol , sanırım deliriyorum. Hastalanıyorum. Ve gün gectıkce yataktan cıkamaz hale geldim , herseyden yoruldum. Herseyden , agır depresyonda hissediyorum kendimi. Cok yoruldum , hemsde cok
sizin burcunuz ne şu grubu sunuz galiba çok duygusal onun bu duygusuz görünümü bile sizi yipratiyor ne olur kurtulun bu adam danSize yemın ederim son 9 aydır tek gün rahat etmedim, hergün bir sorun bir oh diyemedim. Şunu dahi aglayarak yazıyorum ben kendime küstüm bunları hak etmedıgımı biliyorum, ama kendime küstüm ben
Evet her daim beni ezen insanlarla oldum neden böyle kişiler cekiyorum bilemiyorum. Bu konuda galiba hep kendimi azarlanması, hor görülmesi gereken biri gibi yetiştirdim, her konuda karsıdakini düşünürüm genel olarak aman o üzülmesin, yanlıs anlamasın vs . Buda benı bu duruma getirdi.Daha az önce 12 yaşındaki kızıma, kendisine saygı göstermediği sürece erkek kardeşini duymamasını, yoksaymasını, ciddiye almamasını söyledim.
“Benimle düzgün konuş”bile deme artık dedim..Ne zamanki kibarca konuşmaya başlar o zaman döneceksin..
Eğer büyüdüğünde sizinki gibi bir ilişkinin içine düşerse gerçekten çok üzülürüm..
Bu eziyeti kendinize reva görmenizin bir nedeni olmalı diye düşünüyorum.Bence bu sadece o kişiyle ilgili birşey değil, olamaz.
Ben teraziyim ama sanırım yükselenım yengec.sizin burcunuz ne şu grubu sunuz galiba çok duygusal onun bu duygusuz görünümü bile sizi yipratiyor ne olur kurtulun bu adam dan
Evet kesınlıkle annemde böyle düşünüyor.Daha az önce 12 yaşındaki kızıma, kendisine saygı göstermediği sürece erkek kardeşini duymamasını, yoksaymasını, ciddiye almamasını söyledim.
“Benimle düzgün konuş”bile deme artık dedim..Ne zamanki kibarca konuşmaya başlar o zaman döneceksin..
Eğer büyüdüğünde sizinki gibi bir ilişkinin içine düşerse gerçekten çok üzülürüm..
Bu eziyeti kendinize reva görmenizin bir nedeni olmalı diye düşünüyorum.Bence bu sadece o kişiyle ilgili birşey değil, olamaz.
Daha once ayrılmamıs da değiliz . Bilemiyorum ben neye üzülüyorum onu dahi bılmıyormSanki 5 çocukla kocaya katlanmaya çalışan kimsesiz kadın gibi bu ne çaresizlik?! Üstelik durumun farkındasınız. Anlayamıyorum bu durumu kusura bakmayın. Ayrılınca daha kötü ne olabilir?
Öyle güzel yazmıssınız ki hep hayalim benım evlenmek cocuk sahıbı olmaktı hep anac yanım o kadar kuvvetli ki sokakta gördüğüm cocuklara sarılıp öperim aileleri izin verdiği müddetce.Sen okumuş avukat olmuşsun ailen ve işin var. Boyle bir saplantılı manyakla ne işin var . Engelli çocuğuyla işi gücü olmadığı halde eşini terkedip ayakta kalabilen bu kadın tanıdım ben ve oğlu evde makinalara bağlı olduğundan dışarda çalışamıyor PC kullanmayı öğrenip ordan reklam v.s iş yapıp kendilerine bakıyorlar . Sen kuşlar kadar özgür ve ayakları yere basan bi kadinsin. Kalk ve kendine gel içinde olduğun durumu simariklik olarak gör ve hemen ayrıl bu adamdan
Sanırım zamanla olacak bu da , ezile ezile bunuda basarıcam, keske bu daha kolay ve acısız olsaydı ama demek ki benım de öğrenme yolum veya tekamül yolum buradan gecıyor.Keşke kendini sevsen. İnşallah bir yolunu bulur ve kendini herşeyden çok seversin.
Bu kadar tanımadıgıniz birine dahil üzülmesini istemiyorsanız, Ankaraya geldiğinizde insallah hersey düzelmiş olur ve tanısmıs oluruz:)Ankaradan 8 ay önce başka bir yere taşındım, ailem orada, bir kaç ayda bir geliyorum. Gelirsem/geldiğimde halen bu durumda olursanız sizi bulup omuzlarınızdan sarsmayı düşünüyorum. Kendinize şefkat gösterin, aynada kendinizi sevin. Sağ elinizle sol elinizi sevin. Telefonunuzu kapatın. Çok zor olacak başta o yüzden sim kartı ayrı yere, batarya çıkıyorsa bataryayı ayrı yere koyun. Ya da annenize diyin saklasın. Telefonu kapatınca zaman çok zor geçeceğinden ve endişeleriniz başlayacağından acil olarak sürükleyici bir diziye başlayın. Zaman geçsin biraz. Bir suç işlemediniz, neden mahkum psikolojisinde yaşıyorsunuz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?