Yolun sonu galiba...

ozlemsss381

Üye
Kayıtlı Üye
25 Mart 2019
93
36
8
29
Hanımlar merhaba. Daha öncede eşimle ilgili konu acmisligim olmuştu. Şimdi sizlerden akıl almaya çok ihtiyacım var. Belki biraz uzun olabilir ama lütfen tecrübelerinizi esirgemeyin benden.
4 yıllık evliyim. Bu aya kadar bile sürekli eşimin ailesinden sorun yaşadık. Ve sürekli tartışma halinde olduk. Sanırım artık bu bizde birbirimize olan tahammulumuzu bitirdi. Eşim sinirlendiginde sağa sola birşeyler atar ve ben artık buna katlanmak istemiyorum. Her kavga bitisinde döküntüleri toplamak istemiyorum. Bugün sabahta öyle oldu. Ve ben artık bu durumu yaşamak istemedigime karar verdim. Bu isteğimi yeni bildirdim ona daha cevap gelmedi muhtemelen bu kararımı destekleyecektir. Aksini istese bile biliyorum ki ayrılmayı hiç istemeyecek birisi ama gururumu egosumu asla indirmez yani. Hep öyle biriydi sevgisini de içinde yaşar dışına belli etmez. Velhasıl korkuyorum. Aslında kararı vermiş olsam da boşanma süreci sonrası nasıl olur korkuyorum. Annem vefat etti. Bir tek babam var ve babamda anlasilabilcek bı baba değil. Verdiğini yaptığını her zaman başa kalkar. Ve eminim ki bosandigimda dışarı cikmama gelmeme gitmeme herseyime kısıtlama getirir. Ve ben onun yanına donmekten korkuyorum. Yani ev tuttum oğlumla orda kalacağım desem buna anlayış gösterecek bir baba değil. Boşanmaktan çok boşandıktan sonrasından korkuyorum. Bu korkum yüzümden gururumu ayaklar altına alıp bazı seyleride kabul etmek istemiyorum. Bana birşey söyleyin ben ne yapacağım ne yol izleyeceğim. Bu sürecin üstesinden gelebilecek miyim ?
 
Hanımlar merhaba. Daha öncede eşimle ilgili konu acmisligim olmuştu. Şimdi sizlerden akıl almaya çok ihtiyacım var. Belki biraz uzun olabilir ama lütfen tecrübelerinizi esirgemeyin benden.
4 yıllık evliyim. Bu aya kadar bile sürekli eşimin ailesinden sorun yaşadık. Ve sürekli tartışma halinde olduk. Sanırım artık bu bizde birbirimize olan tahammulumuzu bitirdi. Eşim sinirlendiginde sağa sola birşeyler atar ve ben artık buna katlanmak istemiyorum. Her kavga bitisinde döküntüleri toplamak istemiyorum. Bugün sabahta öyle oldu. Ve ben artık bu durumu yaşamak istemedigime karar verdim. Bu isteğimi yeni bildirdim ona daha cevap gelmedi muhtemelen bu kararımı destekleyecektir. Aksini istese bile biliyorum ki ayrılmayı hiç istemeyecek birisi ama gururumu egosumu asla indirmez yani. Hep öyle biriydi sevgisini de içinde yaşar dışına belli etmez. Velhasıl korkuyorum. Aslında kararı vermiş olsam da boşanma süreci sonrası nasıl olur korkuyorum. Annem vefat etti. Bir tek babam var ve babamda anlasilabilcek bı baba değil. Verdiğini yaptığını her zaman başa kalkar. Ve eminim ki bosandigimda dışarı cikmama gelmeme gitmeme herseyime kısıtlama getirir. Ve ben onun yanına donmekten korkuyorum. Yani ev tuttum oğlumla orda kalacağım desem buna anlayış gösterecek bir baba değil. Boşanmaktan çok boşandıktan sonrasından korkuyorum. Bu korkum yüzümden gururumu ayaklar altına alıp bazı seyleride kabul etmek istemiyorum. Bana birşey söyleyin ben ne yapacağım ne yol izleyeceğim. Bu sürecin üstesinden gelebilecek miyim ?
Baska bir sehirde kimseye haber vermeden bir hayat kurabilirsiniz. Hicbir erkegin boyundurugu altinda olmaya mecbur degilsinuz.
 
Yani ev tuttum oğlumla orda kalacağım desem buna anlayış gösterecek bir baba değil. Boşanmaktan çok boşandıktan sonrasından korkuyorum.

Ne yapabilir ki babanız anlamadım? Zaten boşandıktan sonra söylediğiniz gibi oğlunuzla ayrı bir eve çıkmanız gerekiyor, ailesinin yanına dönenler genelde maddi-manevi bir süre toparlamak istedikleri için dönüyorlar. İmkanları olsa onlar da ayrı eve çıkardı.
Tuttuğunuz evi yakacak hali yok, sağda solda sizin hakkınızda kötü konuşacak hali yok, varsa zaten baba demem ben ona.
Boşanmaya karar vermişsiniz, önceliğiniz çocuğunuzun ve kendi mental sağlığınız. Önünüze bakın. Koca yoksa baba eziyetiyle mi geçecek ömür? Sınırlarınızı belirleyin ve kimsenin geçmesine izin vermeyin. Mutluluklar diliyorum size.
 
Eşinin tek sorunu öfke haliyle etrafa zarar veriyor olması mı? Çözmeyi denediniz mi uzman biri eşliğinde?
 
Ayri bir ev tut. Baba evinde rahat edemezsin. Tayin olayin vaesa tayin cikar. Basja sehire yerles. Imkansiz ise ayri ev tut. Cocuga baba evinde duzen kuramazsin. Dahasi istedigin gibi yetistiremezsin.
 
Hanımlar merhaba. Daha öncede eşimle ilgili konu acmisligim olmuştu. Şimdi sizlerden akıl almaya çok ihtiyacım var. Belki biraz uzun olabilir ama lütfen tecrübelerinizi esirgemeyin benden.
4 yıllık evliyim. Bu aya kadar bile sürekli eşimin ailesinden sorun yaşadık. Ve sürekli tartışma halinde olduk. Sanırım artık bu bizde birbirimize olan tahammulumuzu bitirdi. Eşim sinirlendiginde sağa sola birşeyler atar ve ben artık buna katlanmak istemiyorum. Her kavga bitisinde döküntüleri toplamak istemiyorum. Bugün sabahta öyle oldu. Ve ben artık bu durumu yaşamak istemedigime karar verdim. Bu isteğimi yeni bildirdim ona daha cevap gelmedi muhtemelen bu kararımı destekleyecektir. Aksini istese bile biliyorum ki ayrılmayı hiç istemeyecek birisi ama gururumu egosumu asla indirmez yani. Hep öyle biriydi sevgisini de içinde yaşar dışına belli etmez. Velhasıl korkuyorum. Aslında kararı vermiş olsam da boşanma süreci sonrası nasıl olur korkuyorum. Annem vefat etti. Bir tek babam var ve babamda anlasilabilcek bı baba değil. Verdiğini yaptığını her zaman başa kalkar. Ve eminim ki bosandigimda dışarı cikmama gelmeme gitmeme herseyime kısıtlama getirir. Ve ben onun yanına donmekten korkuyorum. Yani ev tuttum oğlumla orda kalacağım desem buna anlayış gösterecek bir baba değil. Boşanmaktan çok boşandıktan sonrasından korkuyorum. Bu korkum yüzümden gururumu ayaklar altına alıp bazı seyleride kabul etmek istemiyorum. Bana birşey söyleyin ben ne yapacağım ne yol izleyeceğim. Bu sürecin üstesinden gelebilecek miyim ?
İş bulup düzen kurana kadar halen yaşamakta olduğunuz ev yuva olarak kalacak mahkemede bunu belirtin. Yani evden eşiniz gidecek. Siz de düzeninizi kurunca ayrı eve çıkarsınız. Ayrıca kocaman kadinsiniz artık size kimse müdahale edemez. Sınırınızi bir kere koyun ikinci cümle kurulmaz
 
Sen de anne olmuşsun artık kendi kararını kendin ver her yapacağını birilerine sorarsan karışma hakkı verirsin
 
Ne yapabilir ki babanız anlamadım? Zaten boşandıktan sonra söylediğiniz gibi oğlunuzla ayrı bir eve çıkmanız gerekiyor, ailesinin yanına dönenler genelde maddi-manevi bir süre toparlamak istedikleri için dönüyorlar. İmkanları olsa onlar da ayrı eve çıkardı.
Tuttuğunuz evi yakacak hali yok, sağda solda sizin hakkınızda kötü konuşacak hali yok, varsa zaten baba demem ben ona.
Boşanmaya karar vermişsiniz, önceliğiniz çocuğunuzun ve kendi mental sağlığınız. Önünüze bakın. Koca yoksa baba eziyetiyle mi geçecek ömür? Sınırlarınızı belirleyin ve kimsenin geçmesine izin vermeyin. Mutluluklar diliyorum size.
Babamda maalesef boşanmış kadın tek duramaz yapamaz edemez kafası var. Yani ne yapsam da gecemem bunun önüne. Sadece oğlum daha çok küçük 2 buçuk yasinda. İsim vardi oğlum doğunca ayrıldım tekrar başlarım ama okula vermem lazım korona derdi var. E okula başlamadan çalışamıyorum birakicak kimsem yok ki bırakmakta istemem. Pişman olur muyum korkusunu bu yüzden yaşıyorum. Şuan hiç bir zeminim yok
 
Hanımlar merhaba. Daha öncede eşimle ilgili konu acmisligim olmuştu. Şimdi sizlerden akıl almaya çok ihtiyacım var. Belki biraz uzun olabilir ama lütfen tecrübelerinizi esirgemeyin benden.
4 yıllık evliyim. Bu aya kadar bile sürekli eşimin ailesinden sorun yaşadık. Ve sürekli tartışma halinde olduk. Sanırım artık bu bizde birbirimize olan tahammulumuzu bitirdi. Eşim sinirlendiginde sağa sola birşeyler atar ve ben artık buna katlanmak istemiyorum. Her kavga bitisinde döküntüleri toplamak istemiyorum. Bugün sabahta öyle oldu. Ve ben artık bu durumu yaşamak istemedigime karar verdim. Bu isteğimi yeni bildirdim ona daha cevap gelmedi muhtemelen bu kararımı destekleyecektir. Aksini istese bile biliyorum ki ayrılmayı hiç istemeyecek birisi ama gururumu egosumu asla indirmez yani. Hep öyle biriydi sevgisini de içinde yaşar dışına belli etmez. Velhasıl korkuyorum. Aslında kararı vermiş olsam da boşanma süreci sonrası nasıl olur korkuyorum. Annem vefat etti. Bir tek babam var ve babamda anlasilabilcek bı baba değil. Verdiğini yaptığını her zaman başa kalkar. Ve eminim ki bosandigimda dışarı cikmama gelmeme gitmeme herseyime kısıtlama getirir. Ve ben onun yanına donmekten korkuyorum. Yani ev tuttum oğlumla orda kalacağım desem buna anlayış gösterecek bir baba değil. Boşanmaktan çok boşandıktan sonrasından korkuyorum. Bu korkum yüzümden gururumu ayaklar altına alıp bazı seyleride kabul etmek istemiyorum. Bana birşey söyleyin ben ne yapacağım ne yol izleyeceğim. Bu sürecin üstesinden gelebilecek miyim ?
Tuttuğunuz yerde sizi rahat bırakmayacaksa Allah korusun oğlunuzun önünde size zarar da verebilir. Acilen tedbir kararı çıkartın aile mahkemesinden uzaklaştırma alın
 
Eşinin problemini çözmeyi denediniz mi? Psikolog yardımı filan? Sinirlenince etrafına zarar veriyor demişsin sana şiddet vs uygulamıyor ve bunun dışında başka sorunlarınız da yoksa problemi çözme yoluna gidip evliliğinize bi şans daha verebilirsin
 
Tuttuğunuz yerde sizi rahat bırakmayacaksa Allah korusun oğlunuzun önünde size zarar da verebilir. Acilen tedbir kararı çıkartın aile mahkemesinden uzaklaştırma alın
Yok o şekilde zarar vereceğini dusunmuyorum. Bana şiddeti olmadı hiç. Ama olmuyor yani bunu nasıl açıklarım bilmiyorum ama bir duygu var. O olmayınca olmuyor
 
Eşinin problemini çözmeyi denediniz mi? Psikolog yardımı filan? Sinirlenince etrafına zarar veriyor demişsin sana şiddet vs uygulamıyor ve bunun dışında başka sorunlarınız da yoksa problemi çözme yoluna gidip evliliğinize bi şans daha verebilirsin
Ya ona kalsa ben sinirlendirmeyip zorlamadan öyle değilmiş. Yani birde senin bu sikintin var diye ona bunu kabullendirmekle ugrasacak dil dökecek gücüm yok. İyidir hoştur gerçekten yemez yedirir alır ama çok dediğim dediktir. İnandığı birşeyin aksini kabul ettirmeniz imkansız. Sürekli içiyle kafasıyla konusur. İçinde konustuklarina inanır. Kapalı kutu gibi sürekli onu açmaya çalışmaktan yoruldum. Tahammülüm kalmadı artık .
 
Ya ona kalsa ben sinirlendirmeyip zorlamadan öyle değilmiş. Yani birde senin bu sikintin var diye ona bunu kabullendirmekle ugrasacak dil dökecek gücüm yok. İyidir hoştur gerçekten yemez yedirir alır ama çok dediğim dediktir. İnandığı birşeyin aksini kabul ettirmeniz imkansız. Sürekli içiyle kafasıyla konusur. İçinde konustuklarina inanır. Kapalı kutu gibi sürekli onu açmaya çalışmaktan yoruldum. Tahammülüm kalmadı artık .
Çocuğunuz var mı
 
2 buçuk yaşında 1 oğlum var
Ya işte çocuk olunca insan kolayca boşan diyemiyor. Hoş huzursuz bir evde büyümek de boşanmadan farklı sayılmaz ama iyice düşün tart, gerekirse artık boşanmayı düşünüyorum diye ciddi bi şekilde konuş. Allah yuvanıza huzur versin ne diyim
 
Bize sıkıntılarını tam aktaramadın sanırım boşanacak bişe tam göremedim sanki, şuan çok bunalmışsın bence oğlun okul çağına gelene kadar sabret diyorum,evliliğinde de bi önünü görmüş olursun sanki
 
Back
X