Tamam kuzum
Biraz korktum böyle iğne gibi batıyor bazen göbek değilim ağrıyor ama geçiyor tabi insan da hep bir korku rabbim korusun :)
 

Canım kasık ağrısı normal,ben hamileyken benimde öyle olmuştu,merak etme bu iyi bir işaret korkma.ınşallah keseyide göreceksin kalp atışınıda :)
 
uçak biletleri çok pahalı kızlar iki ay sonrası için gidiş geliş 2 kişi 1500 den başlıyor...
 
Sperm donasyonu olacak arkaslar bu konuda nasil karar verdiniz.ben kendimi oyle garip hissediyorumki.siz nasilsiniz psikolojik olarak.dogrumu yapiyorum diyorum.eger benim cocuk sahibi olmam imkansiz olmussa benim dunyadaki gorevim evlat edinmekmiydi diyorum.cunku cocukken hep evlat edinelum derdim anneme.simdi bunumu secmeliyim diyorum.allah bize imkansizlik vermisse sadece kendim icin kibrisa gitmem dogrumu diyorum.siz neler hissediyorsunuz.herkezin dusuncelerine cok ihtiyacim var.
 
Ben de varim 24 unde gorusmeye gidiyorum,yumurta donasyonu
 
Valla canim bende cook dusunuyorum dogru mu yanlis mi diye işin icinden cikamiyorum sonra dogdugunu onunla gecirecegimiz zamani dusunup unutuyorum. COK ilerisini de dusunmuyorum bakalim olursa hayirlisi ile yasayip gorecegiz ilerisini de. Birde insanin elinden bu konuda bisey gelmeyince mecbur kabulleniyo ama zaman aliyo tabi bu ..
 
Bence evlat edinip ona sahip çıkabilmek için kocamann bi yüreğe ve gerçekden cok fazla çocuk seven biri olmak gerekir.Evlat edinmek bence çok kutsal.Insan emek verdiği herşeyi sever.Madem sizin çocukluk isteginizde de bu varmış düşünebilirsin bence.Bir yaşama dokunmak onu şekillendirmek ne kadar ruhsal tatmin kaynağıdır. Ben bi cok insan gibi sokakda bebek görünce abidik gubidik yapışıp mıncıklıyanlardan değilim.O yüzden onun ana rahmi dahil tüm evrelerini yaşamaya ihtiyacım /isteğim var.Belki hamileliği yaşama isteğim bencilce olabilir.Orada hazır doğmuşu varken illada doğuracağım isteği ile.Ama hissettiklerim bu şekilde.Bence iyice düşün hiç bişey için acele etme yaşın genç .
 
Aslında şimdi yazacaklarımı epeydir evirip çeviriyorum içimde bu vesileyle yazayım. Ben evlat edinmeyi o kadar çok isterdim ki, 1 hatta gücüm yeterse 2 yavrucağa yuva vermeyi, anne olmayı, onlarla yuva olmayı çok çok isterdim. Ama nefret ediyorum toplumumuzdan. O kadar iğrenç insanlarla dolu ki, o çocuğa o evlatlığı hissettirtmek için herşeyi yaparlar. Hiç bir şey yapamasalar çocuklarının yanında konuşuyorlar, o sevgisiz evlerde büyüyen acımasız çocuklar da gelip senin evladını kırar incitir. Bunları göze alamıyorum. Yoksa ne harika olurdu, buralara döktüğümüz paraları da o çocukların eğitimine harcardık
 
İşte toplum baskısı dedikleri şey bu.Sadece sende yok tatlım merak etme hepimizde var bu.Belkide sırf bunun için çocuk sahibi olmak istiyoruz.Hatta dün bunu konuştuk.Şuan donasyonu bile göze alıp yani genetik olarak bize benzemeyen çocukları doğurmak için dünya para döküyoruz canımızı riske atıyoruz.Gelmişim 44 yaşına gece uykusuzluklarına katlanabilirmiyimmmm ve daha birçok şeyeeee bilmiyorum.Bazen düşünmüyorda değilim diyelim oldu 10 yaşına kadar sevicez sonra bir okula girsin diye mücadele 18 inde zaten dünyanın bir ucuna gider sonra ayda bir arar mııı aramaz mııı belli değil.(Oysa benim çocuk yapma nedenim dünyanın bir ucundada olsa beni ayda alemde bir araması)Sonuç: Hırs yaptık.Bu dünyada bazı şeyleri başardık bunuda başarmadan gitmiycez bu dünyadan.Tabi Allah nasip ederse??????
 
Ben de 45 yaşındayım, benzer şeyleri düşünüyorum, Allah'ın gücüne gitmesin çok da yoruldum artık, kısmette varsa olacak yoksa yapacak bir şey yok
 

Malesef ablacım. hislerime tercüman oldun.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…