Yurtdisi hengamesi, içim sıkılıyor.

Konuya başka bir açıdan bakmak istiyorum.
Tamam 2 sene gitti, 600 bin lira parayla döndü, ya sonra??
O para günümüzde insan hayatını değiştirecek bir meblağ değil, gerçekçi olalım.
Ev aldınız, haydi bir de araba aldınız.
Ee, bunu yine yapabilirsiniz ki?
600 binlik ev olmaz, 300 lük olur.
2 senede olmaz 10 senede olur, hayatınızda aylık olarak kıt kanaat duruma gelmeden olur.

Eğer döndüğünde, o parayı kendine sermaye olarak değerlendirip, aylık ülkemizdeki gelirini 2 3 katına çıkaracak bir işe kullanırsa, gitmesi durumu akıllıca olur.
Çünkü hiçbir zaman mal mülk almak yaşamı garanti etmez, para akışı lazımdır, sıcak keş para.
Bu akış olduğunda hayat standartları değişir ve çocuğunuzun geleceği için iyi bir adım atabilirsiniz.
Ama şuan değil, bir evi ve arabası olan çoğu kimse de yaşam sıkıntısı çekiyor.
2 sene babasızlığa, eşsizliğe değer mi bir dört duvar almak?
Mesele daima yaşamak değil, insan gibi yaşamak.
 
Suan bizde aynı şekilde geldik yurtdışına.Ailece geldik çalısacagı ülke iyi oldu için ama gelmeseydim de eşimi gönderirdim.sanırım eşiniz misyona gidecek
 
Çocuğunuz bu ayrılığı tolere edecek kadar büyük. Aylık yirmi bin iki yılda müthiş bir yatırım demek. 500 bin ilk bir ev sahibi olana dek yaşlarımız kaçı buluyor,uzun mesai saatleri ve iyi paralar kazanmak için sevdiklerimizden yaptığımız fedakarlık iki yıllık yurt dışını buluyor. İki yıl göz açıp kapayıncaya dek geçer. Ben telefonla iletişimi sağlam tutmak kaydıyla gitmesine izin verirdim.
 
Trilyar verseler esim gtmez die tahmin ediyorum almanyaya gtmiyor bizi birakkp imkan vatken irak a 30bin icin bizi birakip gtmez sizinle ayni durumdayz anne baba biri yurt disinda biri baska sehirde kimsemz yok 2 sene cok uzun
 
Baska ülke olsa gitsin derdim de irak erbil karisik yerler ne olacagi belli degil ortadoğu coğrafyasinin. İkiniz de calisiyorsunuz bence o riske gerek yok. Yurtdisinda calisan tanidiklarim var. Euro dolarla filan maas aldiklarindan turkiyede iyi para ediyor. Ama yer önemli.
 
İki yıllık bir görevde muhakak sizinle de onun da gidip gelme imkanı olur. Ben de yaşadığımız yerde kimsemiz yok ve her şeyi kendim yapıyorum daha önce de yazmıştım konunuza zaten. Evet ayrılık zor ve üzücü ama hayat malum ben olsam engellemem. Benim eşim de şuan yurtdışında ve ben doğum için gün saymaya başladım son haftanın içindeyiz eşimin gelip gelemeyeceği belli değil. Gelebilmesini çok istiyorum ama kendim için değil o hızı anı eşim de yaşasın ikimizin meleği ve o ilk hallerini görsün bizim ölene dek unutamayacağımız anının içinde olsun istiyorum. Hastaneye yalnız gidip geldim tüm süreç boyunca ve hala karnım burnumda araba kullanıyorum, her işimi kendim yapıyorum. Annemmbabam yanıma geldi onlar da hayret ediyo halime şükür gücüm kuvvetim yerinde. Bu dönemlerde normalde totoyu kaldırmak bile iş ama Rabbim bana bu gücü nasıp etti şükür. Yani siz bi yola girdiğiniz de o güce sahip oluyorsunuz.
 
Günaydın. Eşimden 8 saat uzaktayım. Eşim 8 saat yol yapıp geliyor 10 gunde bir 4 gun yanımızda kalıyor. Ayda 2 kere görüşüyoruz. Ben çocuklarla işim dolayısıyla burdayım. Eşim ben cok istediğim için git dedi. Zor mu dersen ayrılık zor. Ama siz 6 ayda bir olursa dahada zor. Ama şu var kı zaman akıp gidiyor. Ömür geçiyor. Oradan iyi bir birikimler döner. Özlem bize cok iyi geldi. Sevgili gibiyiz suan. 2 aydır ayrıyız. Bilmiyorum ben de cok karısıgım. Ama bence gitsin. Eşim ıraktaydı o zamanlar diye kuracagın cümleler gelir.
 
Orada hayat pahaliysa biriktirmesi zor olabilir ama onu arastirsin. Guvenlik sorunu cok yok diye duydum ama hayat daha pahali olabilir sanki? Ama bu tahmin tabi. Izni var mi gelebilecek mi arada o da onemli.
 
Benim eşim şuan yurtdışında. Çalışma hayatı boyunca çok kısa bir dönem hariç hep yurtdışında çalıştı. Genelde beraber gidebildiğimiz yerler oldu. Gidemediğimiz yerlerde de izinleri çok oldu. 6 ayda 2 hafta standarttır yurtdışı projelerinde. O kadar uzun süreyi kabul etmezdim ben. Çok çok zor. Erbil tehlikeli bir yer üstelik. Gideceği firma büyük, köklü bir firmaysa sıkıntı olmaz, küçük firmalarla gidip orada mağduriyet yaşayan arkadaşlarımızda var. Çocuğunuz yaş itibariyle düzgünce anlattığınızda anlayabilir bu durumu ama zorlanır. Yıllardır buna benzer süreçteyim inanın çok zor. Ama ülke koşullarını düşününce çok büyük bir şans bu.
 
Ben gitmesini istemezdim,yarın bile ne olacağı belli değil.Hayatınızdan iki seneyi,önünüzdeki yıllar için heba edeceksiniz.Tamam ama o yıllar ne getirecek ne götürecek? An öylesine kıymetli ki.Ben olsam göndermezdim,hiçbir para aileyle geçirilen 1 dakikadan kıymetli değil ki çocuğunuzun ergenlik çağları bu dönemde ebeveynlere ekstra ihtiyaç var
 
Bu tamamen eşinizle ikinizin nasıl insanlar olduğunuza ve ayrılığı nasıl yöneteceğinize bağlı. Çocuğunuz pek de küçük değilmiş artık. Eğer uzak mesafe ilişkisi yürütebilecekseniz aranızda güven saygı sevgi sorunu yoksa ben olsam giderdim erbile. Kendi geleceğiniz için önemli. Evet ortadoğu ama bombalar altında çalışmıyor sonuçta orada insanlar, burası da ortadoğu. Sanki bizim buralar norveç. Gerçi ben biraz gözü karayım, kız başıma en civcivli dönemde doğuda hendek kazılan mahallelerde dolaştığım oldu, birşey olmaz diye düşündüm şükür olmadı da oralarda da normal hayat devam ediyor insanlar yaşayıp gidiyor. Herkes farklı düşünür kimisi de risk almak istemez. Hakkınızda hayırlısı olsun iki yıl giderdim ben olsam.
 
kimse böyle bir teklifi kolay kolay elinin tersiyle itemez...ülke şartları belli...çocuğun büyük, eşin aklı başında. sizde çalışıyorsunuz...şartlar olgunlaşmış bana göre... burada 20 senede toparlayamayacağı parayı 2 senede toparlayabilecekse adam niye dursun...zahmetsiz rahmet olmaz...tabii ki sıkıntılarınız olucak bırakın bu sadece özlem olsun....
 
Instagramda arvensmom diye bir kadin var. Sevdigi adam orali diye Erbil'e tasinmisti. Simdi çocuğu falan da var. Cektigi gunluk videolari hatirliyorum da oyle 15 sene once TVde gordugumuz saddamli bombali İrak degildi yani. Gayet de yasanabilecek bir sehirdi.
Ben yerinizde olsam (cocuk buyuk oldugu icin komple yerlesemesem de) her firsatta gitmeye calisirdim. Sonucta oranin da gunluk kiralanak daireleri,otelleri var. Eh,geliriniz de var.
Yillik izninizden parca parca kullanir 4-5 gun kalir gelirsiniz. Cocugun da okulu anlayis gosterir elbet. Yoksa da sahte rapor yazdirirsiniz.
Hem gun sayinca ozlem daha kolay gecer.
En basitinden kasımda gitse yilbasi tatilinde siz gidersiniz kalan 2 gunu izninizden alip. Sonra zaten okullar kapaniyor, subatta tekrar gidersiniz.
Dondukten sonra 6 aya yaklaşınca o gelir zaten... sonra gider 23 nisan tatilini degerlendirirsiniz. (Persembe tatil. Cuma da bir gunluk izin alsan kralllar gibi 4 gun)
Yani boyle boyle,birbirinizin yuzunu unutmadan gelir gidersiniz. Hem cocuga da bir ömür hatirlayacak bir ani olur :)
Ben bir insani göndermek ya da göndermemek hakkina sahip olmadim,boyle bir hakka sahip olmayi da asla istemem. Kisi kendi hayati icin onemli seylere "annem uzulur mu,karim bozulur mu" diye onlarin karariyla degil dusunup tasinip kendi karariyla karar vermeli diye düşünüyorum. Guzel birsey gibi geliyor belki ama benim (yapi olarak belki) sinirimi bozardi böyle büyük bir olayin sorumluluğunu uzerime almak.
Ve son olarak bu paranin 5te birini alabilmek icin insanlar dogu gorevine gidiyorlar. Esleri de mutlu mutlu bekliyor atama doneminin gelmesini, "olsun,şükür atandi" diye. Yani herkes nasil bir yolunu buluyorsa siz de kendi yolunuzu bulabilirsiniz.
Bol sans
 
eskiden olsa gitsin ne var derdim de , kendi başıma gelince hiçbirşeyin aile birliğinden önemli olmadığını, her anın çok kıymetli olduğunu gurbetin çok zor olduğunu ,öyle izinlerde gidip gelmekle hasretin dinmeyeceğini anlayınca ASLA diyorum ,hele ki çocuğunuz da varmış hiç bir meblağ bunun için değmez
 
2 yıl uzun sure ben olsam kabul etmezdım bazı seyler paradan daha onemlı ergen bır cocugunuz var herseyden once ve 2 yıl babalı babasız olması zor olacak

benım babamın yurt dısı ıslerı cok olurdu gıtmedıgı ulke nerdeyse kalmadı dıyebılırım cok zordu . esımle evlenmeden once bunu ozellıkle soyledım evlendıkten sonra yurt dısı yok uzun surelı sehır dısı ıslerı falan ben kabul edemem en bastan konusalım cunku yasadım bılıyorum dedım hatta.

bu sebeple ben kesınlıkle kabul edemezdım bırlıkte gıdemeyecegımız yerlere kendısı gıtmese de olur uzun surelı cunku 3-5 ay degıl 2 sene dıyorsunuz
 
Ben esimle bir sene farklı ülkelerde yaşadık benim işim dolayısıyla. Çocuğumuz yok.

Olumlu yanları:
- Kariyer için iyi bir fırsat ise değerlendirmek.
- Sadakat varsa özlem ile artan aşk ve sevgi.
- Çözemediğiniz ufak sorunlar varsa uzaklığın kökünden halletmesi. (Ufaksa ama, diğer türlü çıkmaza girer iyice)

Olumsuz yanları:
- Eş olmadan yaşamaya alışmak. (Ki bu insana kendini çok kötü hissediyor, hastasiniz ama yanınızda değil, güzel bir şey oluyor ama yanınızda değil. Bunların yeri dolmuyor)
- Sadakat konusunda olabilecek tehlikeler.
- Özlem, uzun süren kamera görüşmeleri, keşke yanımda olsaydın cümlesi ve her gece tek uyumak.

Sonuç olarak, eğer çok çok bir avantajı yoksa sadece para için göndermezdim ben olsam. Para kazanılır öyle ya da böyle. Kariyer ve eğitim ise söz konusu o zaman bir şey diyemem.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…