Yurtdışında araştırmacılık/Memlekette psikologluk + Aşkla karışımı

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Turkiye hem senin icin hemde onun icin iyi bir secenek bence :)

Benim için iyi olması evet de onun için neden iyi olur peki? Soruyorum ki ileride argüman üretebileyim konusu açılırsa


Evet, zaten yarı yarıya anlıyor gibiyim çok benziyor İtalyancaya
Ben de kariyerimi seçeceğim de insan biraz üzülüyor tabi :)
 

Aynı sıkıntı İtalyada da var. Maalesef maaşlar düşük.
Ve araştırmacılık gibi gecemi gündüzüme kattığım bir meslekte o paraya çalışmak bana dokunur açıkçası.
Türkiyeye gelen İtalyan arkadaşlarım oldu ve Türkiyedeki işlerin daha iyi ödediğini söylüyorlar ve memnunlardı.
Türkiyede sadece dil bilerek kazanılan güzel paralara örnek alabilir miyim?
İleride kullanmam gerekebilir bu argümanları

Ek: Bu arada sen de benim gibi biraz gözüpeksin sanırım :)
 
Canım vanim ben bu eniştebeyi pek beğenmedim yani iyidir hoştur da senle yanyana koyunca ı ıh olmadı. Çok mu aşıksın? Öyleysen biraz bu hissin geçmesini bekle

Sen hedefleri olan azimli birisin eniştebeyde o hevesi pek göremedim, o kadar planın değmeme ihtimali var. Uzun vadeli ispanyalı katalanlı planlar yapma bence.
 
 


Onun icinde lise mezunu demistin yanlis hatirlamiyorsam. Burada yabanci ulkelerden gelip bi sekilde is bulup calisan insanlar cok fazla. Egitim verebilir yani ingilizce ogretmenligi bakimindan .. ben oyle yapan bi kac kisi tanimisligim var :) sonucta senin isin burada olacaksa o da rahatlikla is bulabilir tatillerde onun yasadigi sehre de gidersiniz boylece kendi ici de rahat olur bunlar benim kendi fikirlerim tabiki size kalmis bisey :))
 
Lise mezunu olduğunu görmemişim... Fransız, Alman vs. olsaydı ders vermesi daha kolay olurdu. Okulları çok fazla çünkü özellikle İstanbul'da. Sadece İspanyolca özel ders vererek ilk aylarda geçimini sağlaması çok zor olur. Belki ilerde işinde çok iyi olunca kulaktan kulağa yayılır, öğrenci sayısı artar.
Burada çalışan yabancıların bir mesleği var, aşçılık vs... Öyle bir kalifikasyonu var mı?
 

Lise mezunu onun dilini bilmiyorsun.Ben olsam yazılı kağıt alırım geleceksin Türkiye’ye diye.

Geçen de biri konu açtı.Eşi hint ikisi de doktormuş,Türkiyedeyken eşinin uzmanlığı için gitmişler hindistana.Orda doktorluk yapamıyor vs.

O kadar eğitim hiç kimse için bi kenara bırakılmayı hak etmiyor .Herkes bi yerde kendi ülkesini,memleketini ister.

Hayrlısı olsun
 
Okulum daki rehber öğretmeni psikolojim bozuk dayanamıyorum demişti çok önce. bende güldüm tuz koktu desene dedim.
Yazını okuyunca aklıma geldi ben bile konunuzu okuduğumda ne alakası var kariyer tabiki diyebiliyorsam sizin bunu çoktan öngörmeniz lazım
Terzi kendi söküğünü gerçekten dikemiyor demek ki
 

Bana da olmayacak gibi geliyor bazen.
Şimdiden bana çöp gibi davranıyorsun demeye başladı.
Halbu ki alakası yok.
Tepeden bakıyormuşum
O işte herhalde aradaki farkı bana sezdirmese de takıyor mu nedir


Türkiye yolu bana da daha mantıklı geliyor açıkçası, size katılıyorum :)


İşte bizden beklenen çok üstün bir performans, bazen bunun altında ezildiğimizi düşünüyorum. Bir doktorun hasta olması kadar normal olabilmeli, kişisel çatışmalar içerisinde kalma hakkımız olabilmeli psikolog olarak
 

Bildiğim kadarıyla yok
Elektrik elektronik alanında iyi, o işlerden anlıyor


Hahahahah Çok hoşsunuz ya

Evet onu örnek verdiler daha önceki yorumlarda da
 
Bildiğim kadarıyla yok
Elektrik elektronik alanında iyi, o işlerden anlıyor

Yani yine o alanlarda iş bulması zor, dil bilmiyor ve meslek lisesinden mezun çıraklar falan var. İspanyol mutfağı tarzı şeylerde çalışabilir diye düşünüyorum veya konsoloslukta resepsiyonist gibi... Onlar için de sertifika falan isterler en azından, hazır 1.5 yıl varken ve bu kadar ağlıyorken onları alsın bari.
Veya birikimi ve tecrübesi varsa gelsin burda İspanyol restoranı gibi bir şeyler açsın. Başka bir yol aklıma gelmedi benim.
 
Vallahi 13 senedir kendi işimi yapıyorum. 4 sene türlü başarılarla en iyi okuldan mezun oldum. Ardından iş hayatına atıldım kendi işimi yapayım diye. Emin ol imkanım olsa garsonluk dahil olmak üzere tüm ayak işlerini yapıp kendimi yurt dışına atardım. Ufacık bir imkandan bahsediyorum. Tüm okul, kariyer bir kenara bırakırım. Benim burda yıllarca didinip, günde 13 saat çektiğim türlü işkencelere kazandığım para nerde orada bulaşıkcının bile kazandığı para nerde.... Üstelik orada yükselmek inanılmaz kolayken kuruş hesabı yapan milyonerlerle muhattap olmak inanılmaz yıpratıcı.

Ahhh ahhhh... Yeminle imkanlarınızın kıymetini bilmiyorsunuz ya..
 
yurtdışında yüksek lisans yapan birisi olduğun halde, orada "lise mezunu ve kariyersiz" bir yabancı bulduğun için öncelikle seni tebrik ediyorum.
zamanında aşkım için kariyeri geri plana attım, güya çok seviliyordum bla bla..sonunda deli gibi pişman oldum.hiçbir erkek kariyerini zedelemene değmez planlarını kendine göre yap.
 
elbette ki yurtdışında araştırmacılık derim.. ülkenin gidişi gidiş değil, açık yazayım bu ülkede çoğu insan iki haneli rakamları psikologlara vermek yerine eczaneden 10 liralık ilaç almayı tercih ediyor.. o yüzden çok para kazanırım düşüncesiyle gelme.. ben yerinde olsam orada kalır, okulu bitirir ardından orada iş bulurdum.. birlikte olduğun kişiye güvenme ama kendi hayatını orada kur derim naçizane..
 
Bir erkek için, hele ki mesleği, kariyeri olmayan bir erkek için kendi kariyerinizden vazgeçmeniz büyük hata olur...

Ama Türkiye için planlarınızı da gerçekçi bulmadım. Arsamız var, kendi ofisimi açarım iyi para kazanırım diye düşünüyorsunuz. Hiçbir zaman bu kadar kolay olmuyor o işler. Binbir türlü vergisi, bürokratik işlemi var iş kurmanın...

Evet seans başına ciddi ücretler ödeniyor belki. Ama isim yapmamış kişiler için aynı şekilde olacağını düşünmüyorum. Ayrıca artık belediyeler ve Büyükşehir belediyeleri vs ücretsiz psikolojik destek sağlıyor. Ve kalburüstü sayılabilecek kesimin dahi büyük kısmı bu hizmetten faydalanıyor...

Psikolojik desteğe ihtiyaç duyanların büyük bir çoğunluğu da terapi yerine basit antidepresanlarla tedavi olmaya çalışıyor.

Onun dışında italyadayken takip edebiliyor musunuz bilmiyorum ama Türkiye artık çok da yaşanabilir bir yer değil. Ekonomi kötüye gidiyor, terör devam ediyor, sığınmacılar dolayısıyla bulaşıcı hastalıklar hortluyor...

Yani ben düşündüğünüz iki seçeneği de mantıklı bulmadım maalesef. Mesleki açıdan başka bir alternatifiniz varsa değerlendirin derim.
 

Yoo çok güzel düşünmüşsünüz ve bence harika bir çözüm yolu, akıl akıldan üstündür derken bunu kastediyordum
Teşekkür ederim! :)


Pek öyle değil.
Yaşadığım ülkede mesela evi olan insan tanımıyorum, insanlar çocuk yapmaktan çekiniyorlar çünkü daha kendilerine oda tutabilmek problem.
30-35 yaşında insanlar oda tutarak üniversiteli gibi yaşıyorlar.
Belki Kuzey ve İskandinav ülkeleri farklıdır, bilemiyorum ama İtalyanlar TRdeki maaşlarından daha memnun
 
hiç bir erkek için kariyerini hiç etme

Etmek niyetinde değilim, gerçekten


İğneleyici konuşmamıza gerek yok, ben zamanında üzülmüş olduğunuzu anlıyorum ve aynı pişmanlığı yaşama dediğinizi de anlıyorum.
Kariyerimi zedelemekten ziyade iki kariyer yolum var ama birinden çok soğudum, oraya gidersem de kariyerimi bırakmaktan ziyade nasıl yapabilirim ki diye düşünüp hayıflanıyordum
 

Açıkçası haberleri takip etmiyorum çünkü sinirlerim bozuluyor edince
Ama ekonomiden haberim var, gelince alışverişten kaçınamadığım için

Hayat şartları

Haklısınız


Mesele kariyerimden vazgeçmek değil

Onu "Hani böyle mi olsun" demek için yazdım.

Akademik/pratik iki yol var önümde ve birinden çok bunaldım, diğerinin daha rahat olacağını düşünüyorum

Maalesef araştırmacılıkta burada pek para yok ve ekonomi/işsizlik durumu da kötü
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…