Yüzdüm yüzdüm kuyruğuna geldim

nellix

Üye
Kayıtlı Üye
17 Mart 2018
162
180
23
Merhabalar.Ben 18 yaşındayım bir ay sonra üniversite sınavına gireceğim .Sınava bu kadar az kalmışken daha çok çalışmam gerekirken olmuyor çalışamıyorum .O kadar bunaldım ki o kadar stresli, gerginim ve korkuyorum ki bu da beni çalışmaktan alıkoyuyor.Yüzdüm yüzdüm kuyruğuna geldim ama yok tüm emeklerimi çöpe atıyorum resmen.Üstelik hedefim çok yüksek bu yüzden harıl harıl çalışmam gerekiyor ama ben sürekli kazanamayacağım diyip depresyona girdim. Çalışmak için masa başına oturuyorum ve çalışmak dışında her şeyi yapıyorum.Üstelik son zamanlarda yemeden içmeden kesildim.En son beş kilo verdim iki ayda ve 43 oldum.Gün boyunca tek yediğim şey bir kase çorba.
 
Son düzenleme:
Doktora git.
Sakinleşmen lazım. Ucunda ölüm yok ya. Canına yazık.
Hasta olursun böyle giderse..

Ben okurken ev arkadaşımın sınav stresinden saçları aşırı dökülmüş. Basbaya açıklıklar vardı kafasında.
Bu sene istediğin olmasa seneye olur. İnsanlar 40 yaşında alan değiştiriyor..
 
Canım ben lisede öğretmenim. Öncelikle şunu aklına sok. Hiçbir şey senden önemli değil. Kazanamasan da dünyanın sonu değil. Sen kazanamadin diye kimse seni daha az sevmeyecek. Hem yapanlar nasıl yapıyor? O sınava girenlerin hepsi seninle aynı durumda. Kendine güven, kazanırsan neler yapacaksın bunların hayalini kurarak motive et kendini. Yolun açık olsun..
 
Sınava yakın zamanda ben de öyle olmuştum. Yıl içinde o kadar yorumluyorsun ki artık enerji kalmıyor. Sana tabsiyem programını hafiflet. Hedefine göre mesela günde bir deneme ,eksik konularda kısa bir tekrar,sonra açık havada yürüyüş,motivasyonunu arttırıcı hikayeler kitaplar müzikler vs vs
 
Benim de saçlarım dökülüyor hem de avuç avuç Allahtan saçlarım çok gürdü de açıklık oluşmadı.Yani evet ucunda ölüm yok ama bu sene istediğim bölüm gelmezse seneye bir daha girmek ve o sıkıntıları tekrar tekrar yaşamak o kadar zor geliyor ki.
 
Yani orası da öyle ama ben çok iyi bir lisede ve sınıfta okudum.Bakıyorum sınıf arkadaşlarımın çoğu bu sene kesin tıp mühendislik mimarlık kazanacak.Benim netlerim de tamam çok kötü değil ama istediğim bölüme girecek kadar da iyi değil.Bu sefer de ister istemez onlar kazanıp gidecek ben tek başıma kalacağım burada gibi düşünceler oluşuyor.
 
Senin istediğin bölüm ne?
 
Bu günlerde hiiç çalışamıyorum ki sürekli kk bakıyorum müzik dinliyorum dışarı çıkıp yürüyüş yapıyorum çünkü enerji kalmadı motivasyonum yerle bir.Ve en kötüsü de bunları tekrar yaşayacağını bilmek
 
canım bu hayatın sonu değil yemek yersen kafan çalışır genelde aile baskı varsa oku büyük beklentiler içindelerse bu durumda olabiirsin.bu kadar stres olur olma ailen destek versin stresini anlıyan yokmu evde ben nefes verişimden bile annem sen streslisin kadın oflamamdan anlıyordu stres yapma hiçbirşeyi der hep destek olur.yemek yeee yee aklın çalışır vücudun stresi atar inan buna
 
illa herkes tıp mühendis hemen okucak olcak diye bişey yok istediğin bölümü istediğin vücutla oku sinir stres harbiyle senin kendine faydan yok istediğn şekilde kazan stresin senin seneye atabilir biliyorsun değil mi
 
Bu gayet normal, cok calistigin icin yorgunluk piskolojini etkilemis. Ama ustesinden gelmek zorundasin. Oncelikle tum gun ders calisilmaz, bunu yapiyorsan devrilmen gayet dogal. Ders calismanin yani sira kendini odullendirmek baabinda her gun bir iki saat keyifli seyler yapmak zorundasin. Arkadaslarinla gez dolas, diger bi gun bir film izle, diger bir gun ailenle vakit gecir vs, o monotonlugu ve devamliligi kirip keyiflenmen de lazim arada.
Allah zihin acikligi versin, korkunun ecele faydasi yok o sinava girmek zorundasin. Sen elinden gelenden fazlasini yapamazsin, ve emin ol, hicbir zaman bir ogrenci 'evet, bu sinava tamamiyle hazirim!' hissi yasamaz, hep bi korku vardir yani.
 
Ailemle iletişimim çok iyi evdeki herkes çok farkında zaten.Yemek yemem için annem ağzıma zorla bile sokuyordu ama artık o da yoruldu ona da yazık.Babamla her akşam yürüyüş yapıyoruz annem her gece yanıma geliyor uyuyabileyim diye.Ama çevremdeki herkes benden büyük bir şeyler bekliyor farkındayım.Bu da beni çok üzüyor.Ailem bu sene olmazsa seneye kesin kazanırsın diyor ama bana zor gelen de bir yıl daha aynı şeyleri yaşamak.
 
Çok haklısınız sanırım hiçbir zaman evet hazırım diyemeyeceğim.Ama ben dört saat çalışmaya bile razıyım arkadaşlarım 10 saat çalışırken.Ama tek yapabildiğim günde bir deneme çözmek.
 
Stres hayatın parçası ve insanı çalışma konusunda kamçılıyor. “Çalışmazsam yapamam hedeflerim için çalışmalıyım” diyor insan. Ama stresin düzeyi belli sınırları geçince insanın çalışmasına engel oluyor. Zayıflama, saç dökülmesi, uykusuzluk ve birçok hastalığın sebebi stres. Ne zaman aşırı stres altında hissetsem sağlığımın her şeyden önemli olduğunu hatırlatırım kendime. Gerçekten bir oturup düşün sağlığın yerinde olmadıktan sonra sınavda birinci olsan bile bir değeri olacak mı?

Böyle kendini sıkıp sağlığına zarar verme. Sınava bir ay kaldı ve gerçekten ders çalışan, sorumluluk bilincine sahip bütün öğrenciler aşırı stres yaşıyor. Sınava kalan zamanı düşünmekten oluyor bence. Çünkü daha bir hafta önce güzel güzel programına uyan öğrenciler şimdi uyku uyuyamıyor, programlarını ağırlaştırıyor hatta yemek yemeye bile vakit ayırmak istemiyor. Sınava kalan gün sayısına çok takılmamaya çalış.

Arkadaşlarım gidecek ben kalacağım diye düşünüyorsun ama giden arkadaşlarından bölümünü sevmeyenler bile çıkacak. Birkaç sene sonra yine üniversite sınavına girecekler ya da bölümlerini sevecekler ama okulları uzayacak vs. Yani plana uygun gitmiyor zaten hayat. Geride kalmış hissetme kendini kazanamasan bile.
 
Evet en büyük endişem de o zaten.Ben şimdiden böyleysem sınav günü nasıl olurum kim bilir. Ve hocalarımızın bize ilk söylediği şey bu sınavı sınav anında rahat olan adam kazanır.Sakın stres yapmayın.
 
Çok teşekkür ederim bu yazınız beni o kadar rahatlattı ki anlatamam.Aslında ben de farkındayım her şeyin ama kendime laf anlatamıyorum mantığım devre dışı.Çevremdeki herkes ailem öğretmenlerim akrabalar kazanacaksın gideceksin olmasa seneye girersin bu sene olmazsa seneye garanti diyor.Ama yok hiçbiri etki etmiyor.
 
Ah kuzum Allah yardımcınız olsun. Benim oğlum da bu sene 12. sınıf oda hazırlanıyor .Artık tıkandı,bıktı . Onun da hedefleri yüksek. ''Oğlum sonun da ölüm yok lütfen bu sene olmazsa seneye inşallah ''dediğim de .

''Anne bana bunla gelme ben mezuna kalmak istemiyorum aynı şeyleri sil baştan yapamam'' diyor. Bazen uyuyakaldığında içim acıyor. Okul,TODER sonuçları iyi olmasına rağmen hala stres içinde. Geriye gün sayıyor.

Rabbim emeklerinizi boşa çıkarmasın. Kelin ilacı olsa evladına sürermiş modundayım şu an.
Tavsiyeler için takipteyim.Hayırlısı diyelim
 
Bir de pat diye değiştirilen sistem ,bilinmezlik , ilk girecek olmanın verdiği sıkıntılar da tuz biber oluyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…