kızlarrrrrrrrrrrrr ben geldim.daha doğrusu bilgisayarı hastaneye getirttim.dün acil bi şekilde ameliyata alındım.sanki dün yaşadıklarım rüya gibi.alt kattaki 3 bebişin benim olduğuna inanamıyorum.18 şubat günü gece saat 3 e kadar hiç uyuyamadım.ama hiç bir anormal durum yoktu.kendi kendime ameliyatla ilgili hayaller kurup bir güzel de ağladıktan sonra uyumuşum.sabah saat 6 çeyrekte bom diye bi sesle uyandım.tekme yediğimi düşündüm ama ayağa kalkınca biraz su geldi.eşime söyleyince pek umursamadı.çünkü daha önce her defasında bakıp akıntıymış derdim.sonra sancılar girmeye başladı ve sularda gelmeye devam etti.anneler salonda namaz kılıyorlardı.hiç kimse pek ihtimal vermiyordu doğum yapacağıma, en çok da bendelikafadulden sancılar öyle bir sıklaştı ki dr umu aradık.hemen gel dedi.
veeeeeeeeee bizim maraton başladı.saat 7 olmadan hastanedeydik, ebeler beni hemen ameliyata hazırlamaya başladı.kızlardan biri alttan muayene etmek istedi, ne gerek varki benimki üçüz ben sezeryan olacam diyince, kızcağız şok oldudelikafadulden
kızlar tahmin bile edemezsiniz, meğer bizim dr zaten 7 de bir ameliyata girecekmiş.ondan sonra 2 ameliyatı daha varmışsenağlama küvöz sorduk, hepsi dolu dediler.bide ebe beni alttan muayene etti.kızın gözler bi fırladı:1no2: benim rahim tam açılmış.bebeğin kafası elime geldi dedi.eşim hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.beni hemen ameliyata aldılar, hazırlıkları yaptılar.eşimle vedalaşamadım bile.ben masaya alındım ama bebek çıkmak üzere ebeler resmen bebeğin başını çıkmasın diye tuttular.dr um hemen geldi, adamcağız neye uğradığını şaşırdı.o benden beter şok.ve maalesef aneztezi uzmanı tlf unu açmıyor.sonra başka bir anestezi uzm ı çağırıldı.neyse ki kısa sürede geldi ama beş dk gecikse benim bebiş normal doğacaktı.sadece dr um ve ebelere sakın bebişlerimi ortada bırakmayın sahip çıkın dedim.
işte böyle oldu benim doğum.birileri mehlika uyan diyip duruyordu.sesleri duyuyordum ama cevap veremiyordum.bebeklerim diye zorla sesim çıktı sonunda,iyi dediler.sonrası da ayrı rüya.zavallı ailem toplanmış kapıya herkes ağlamaktan bitmiş.hele de canım anneciğim.eşim çıkıp ameliyata alındı diyince çığlık çığlığa ağlamış. 18 şubat sabahı saat yedibuçukta anne oldum kuşlarıma.hep kendim ve diğer annişler için hayırlı doğumlar olsun hayırlı zamanlarda diye dua ederdim.Allahım bana bu vakti bu şekilde layık görmüş.şimdi düşününce belkide planlı olsa daha stresli olacaktım diyorum. herşeyde vardır bir hayır.
şimdi bebilşlerim küvözdeler.çok şükür iyiler tek prob. minik olmaları.canım kızım Asyam 1970g
, hala isimsiz olan oğluşlarımın biri 1760 g
, diğeri 1610 g.
dua edin bize teyzoşlar.Allahım bebiş isteyen herkese bu güzel duyguyu yaşatsın, hamilelere de hayırlı doğumlar nasip etsin. :teytey::hooray: