Zayıf kardeşlik bağları

birdeliningunlugu

Üye
Kayıtlı Üye
23 Aralık 2020
328
103
Selamlar öncelikle çevremde gördüğüm abi kardeş bağları o kadar sıcak ki sorun bende mi diye düşünüyorum. Abimle aramızda birkaç yaş fark var o evli çocuklu şu an hayat şartlarından uzaktayız ama aynı evdeyken de hiç kardeş gibi değil iki yabancı gibiydik. Sarılmayı öpmeyi bırakın sohbet edip dertleştiğimizi bilmem. Genel olarak aile ilişkilerimiz soğuktu ben ve abim annem ve babamla da sevgi dolu değildik belki de annem babam bize bu sevgiyi vermediği için böyle yabani olduk. Şimdi ben yeğenlerime karşı da hiç sıcaklık Özlem hissetmiyorum tamam görüştüğümüzde ilgileniyorum oyun oynuyoruz vs ama bir sene aramasam aklıma gelmez, bakıyorum insanlar yeğenlerine ölüp bitiyor ama ben bi el kadar yabancı hissediyorum onlara karşı , genel bi soyutlanmışlık hissediyorum aile ve kardeş bağlarına , içimi dökmek istedim sadece 🙂
 
o bağ çok küçük yaşlarda kuruluyor genelde.

Anne babanın tutumu da önemli

Düşündüğümüz gibi herkes yeğenine ölüp bitmiyor.

Biraz da mesafe girmiş bence aranıza.
Haklısınız küçük yaştan itibaren birşeyler eksik kalmış. Sıcak aile bağlarına çok özeniyorum fakat içimden gelmiyor zorlamayla da olmuyor bunlar
 
Selamlar öncelikle çevremde gördüğüm abi kardeş bağları o kadar sıcak ki sorun bende mi diye düşünüyorum. Abimle aramızda birkaç yaş fark var o evli çocuklu şu an hayat şartlarından uzaktayız ama aynı evdeyken de hiç kardeş gibi değil iki yabancı gibiydik. Sarılmayı öpmeyi bırakın sohbet edip dertleştiğimizi bilmem. Genel olarak aile ilişkilerimiz soğuktu ben ve abim annem ve babamla da sevgi dolu değildik belki de annem babam bize bu sevgiyi vermediği için böyle yabani olduk. Şimdi ben yeğenlerime karşı da hiç sıcaklık Özlem hissetmiyorum tamam görüştüğümüzde ilgileniyorum oyun oynuyoruz vs ama bir sene aramasam aklıma gelmez, bakıyorum insanlar yeğenlerine ölüp bitiyor ama ben bi el kadar yabancı hissediyorum onlara karşı , genel bi soyutlanmışlık hissediyorum aile ve kardeş bağlarına , içimi dökmek istedim sadece 🙂
Sorunlu olan siz değilsiniz.. Bir çocuk ailesinden ne görüyorsa çevresine de onu yansıtıyor.. Yani gelişimizde yüzde yüz olmasa da çok ciddi bir oranla kişiliğimizi insan ilişkilerimizi çevre faktörü yönlendiriyor.. Çocuklar aslında hamur gibi nasıl şekillendirirsen o şekli alıyor bence..

Mesela bende kalabalık çok iç içe bir ailenin kızıyım.. Kardeşleri bırak amca dayı falan hayatımızın çok içindeler.. Sık sık görüşürüz birbirimizden her daim haberdarız.. Yani bende bu şekilde gördüm ailemden böyle de devam etti.. Bana da çocukken farklı gösterilse farklı davranılsaydı bende başka türlü olurdum..

Çok nadir de olsa ailesi buzdolabı olup sıcakkanlı insanlar da var tabi.. İşte bazen çevre yüzde doksan etkilerken bazılarını da bir yerden sonra daha farklı ortamlar mı yoksa başka olaylar mı bilmiyorum etkileyip daha sıcak bir insan olmasını sağlayabiliyor.. Aslında baktığımızda o da yine çevrenin etkisi..
 
Benden 7 yaş küçük erkek kardeşim var ben büyüttüm,annem çalışıyordu (evden uzaklasmak için kendi itirafı ) ona anne oldum, abla oldum, öğretmeni, arkadaşı, sırdaşı oldum...
Ogrendigim- yapabildiğim, yapamadığım- öğrenemediğim her şeyi öğrenmesini ve yapabilmesini sağladim...
Sonuç mu 2 haftada bir 5 dakika göstermelik arayan gorevmis gibi konuşup kapatan derdini halini sormayan bi insan nankör, vefasız samimiyetsiz...
Al sana kardeş, al sana bağ 🙄
 
ben de ayniyim. abimle kucuk yastan itibaren pek gorusmedik, simdi de gorusme imkanimiz var ama tercih etmiyoruz anlasamiyoruz. o kendi ailesini kurdu, esiyle cocuklariyla mutlu. ben de eksikliklerini hissetmiyorum. yegenlerimi gorunce tabi severim, oynarim, dogum gunlerinde aramaya hediye gondermeye calisirim ama bu kadar sadece. olmuyorsa olmuyor yani zorlayinca daha yapay bir iliski olur o da hic hos degil. saglikli, iyi olsunlar o yeterli.
 
Benden 7 yaş küçük erkek kardeşim var ben büyüttüm,annem çalışıyordu (evden uzaklasmak için kendi itirafı ) ona anne oldum, abla oldum, öğretmeni, arkadaşı, sırdaşı oldum...
Ogrendigim- yapabildiğim, yapamadığım- öğrenemediğim her şeyi öğrenmesini ve yapabilmesini sağladim...
Sonuç mu 2 haftada bir 5 dakika göstermelik arayan gorevmis gibi konuşup kapatan derdini halini sormayan bi insan nankör, vefasız samimiyetsiz...
Al sana kardeş, al sana bağ 🙄
Başka söze gerek kalmadı.
 
ben de ayniyim. abimle kucuk yastan itibaren pek gorusmedik, simdi de gorusme imkanimiz var ama tercih etmiyoruz anlasamiyoruz. o kendi ailesini kurdu, esiyle cocuklariyla mutlu. ben de eksikliklerini hissetmiyorum. yegenlerimi gorunce tabi severim, oynarim, dogum gunlerinde aramaya hediye gondermeye calisirim ama bu kadar sadece. olmuyorsa olmuyor yani zorlayinca daha yapay bir iliski olur o da hic hos degil. saglikli, iyi olsunlar o yeterli.
Bugün yengemle konuşurken yeğenim görüntülü konuşmak için ısrar etti ben telefonda konuşmayı bile sevmiyorum üstüne görüntülü konuşmak eziyet gibi geliyor müsait değilim dedim ama sonra da kötü bi halayım diye düşündüm çocuk çünkü idare edebilirdim oradan esti bu konuda genel olarak soğuk bir yapım var zaten
 
Benden 7 yaş küçük erkek kardeşim var ben büyüttüm,annem çalışıyordu (evden uzaklasmak için kendi itirafı ) ona anne oldum, abla oldum, öğretmeni, arkadaşı, sırdaşı oldum...
Ogrendigim- yapabildiğim, yapamadığım- öğrenemediğim her şeyi öğrenmesini ve yapabilmesini sağladim...
Sonuç mu 2 haftada bir 5 dakika göstermelik arayan gorevmis gibi konuşup kapatan derdini halini sormayan bi insan nankör, vefasız samimiyetsiz...
Al sana kardeş, al sana bağ 🙄
Çok üzüldüm , o kadar samimiyken bağların kopabilmesine şaşırdım bizim hep kopuktu çünkü , umarım emeklerinizin değerini anlar bir gün kardeşiniz 🙏
 
Kardeşlik mi ben o kelimenin anlamını bulamayali seneleeeeeer oldu kimin ne zaman nerde nekadar yardımına kostuysam nankörlük gördüm şimdi görüşmüyoruz kafam rahat en azından .. kardeslerimden çok daha iyi olan dostlarım var elhamdülillah
 
Selamlar öncelikle çevremde gördüğüm abi kardeş bağları o kadar sıcak ki sorun bende mi diye düşünüyorum. Abimle aramızda birkaç yaş fark var o evli çocuklu şu an hayat şartlarından uzaktayız ama aynı evdeyken de hiç kardeş gibi değil iki yabancı gibiydik. Sarılmayı öpmeyi bırakın sohbet edip dertleştiğimizi bilmem. Genel olarak aile ilişkilerimiz soğuktu ben ve abim annem ve babamla da sevgi dolu değildik belki de annem babam bize bu sevgiyi vermediği için böyle yabani olduk. Şimdi ben yeğenlerime karşı da hiç sıcaklık Özlem hissetmiyorum tamam görüştüğümüzde ilgileniyorum oyun oynuyoruz vs ama bir sene aramasam aklıma gelmez, bakıyorum insanlar yeğenlerine ölüp bitiyor ama ben bi el kadar yabancı hissediyorum onlara karşı , genel bi soyutlanmışlık hissediyorum aile ve kardeş bağlarına , içimi dökmek istedim sadece 🙂
Senin kimse aklına gelmiyor. Benise kimse aramiyor bile. Gurbet elde başıma bişey gelse en son kardeşlerim fark eder.
 
Bugün yengemle konuşurken yeğenim görüntülü konuşmak için ısrar etti ben telefonda konuşmayı bile sevmiyorum üstüne görüntülü konuşmak eziyet gibi geliyor müsait değilim dedim ama sonra da kötü bi halayım diye düşündüm çocuk çünkü idare edebilirdim oradan esti bu konuda genel olarak soğuk bir yapım var zaten
Bence birazda o bağ için çaba gerekebilir..görüntülü konuşmak isteyen yeğeninizi keşke geri cevirmeseydiniz.en azından müsait olduğunuzda tekrar dönüş yapabilirdiniz.
 
Abim yok bilemeyeceğim ama kiz kardes daha farkli oluyor.kiz kardeste bir yana yeğenlerim icin herseyi yaparim..Bende cok sevgi dolu bir insan degilimdir.Ama yegenlerimin yeride her zaman baskadir
 
Ben de yeğenimi çok severim , beraberken tonla oyun kurar, tüm vaktimi odada oynayıp, dans edip,kitap okumaya harcarim.
Ama yeğenini çocuğu gibi gören insanlara kıl oluyorum. "Öleyim senin yoluna" modunda olurlar ya, sabah akşam internette annesi gibi paylaşım yaparlar. 'hayatimin anlamı' , 'sen varsın her şey tamam' tarzında insanlar,ablasinin abisinin evinden cikmayanlar... sizin de karşınıza çıkmıştır. Benim çevremde oldukça var ve bana çok hastalıklı geliyor bu haller. Yine sev ama sen onun annesi değilsin, o senin çocuğun değil. Anneden rol çalmaya hiç gerek yok :)
Tabii ki benim düşüncem bu. Zaten bu modda olanlarin daha kendi çocuğu olmamış oluyor, yoksa kendi bebeği olanlarda bu davranış biçimini hiç görmedim :)
Neyse, sizin konuya gelince de belli bir sene kurulmamış bağ, bu saatten sonr da kurulmaz bence. Boşu boşuna kendinizi yormayın, derim ben. Sonucta zamanla uzaklaşmış degilsiniz, zaten eskiden de beraber mutlu anılarınız yokmuş
Bazen olmayınca olmuyordur ... Yeğenlerinize yine doğum gununde hediye alın, aradıklarında açın ama içinizden gelmiyorsa da kendinizi kötü hissetmenize gerek yok. Kimse halasizliktan,dayisizliktan etkilenmez. Benim annemle babamın toplam kardes sayısı 12, çocukluğuma dair pozitif etkisi olan kişi sayısı sıfır :) hatta tanımadıklarim bile vardı. Zamanla tanışıp kimini sevdim, vs vs... Hiç de hayatımda bir etkisi olmadı 'herkesin halası var benim niye yok' diye. Açıkçası umrumda bile değil.
 
Eşimin anne babası da soğuk, sevgi göstermeyen insanlar. Çok arayıp sormazlar birbirlerini . Aile kaynaklı oluyor bu durumlar maalesef. Dert etmeyin, yapacak birşey yok.
 
Benim abim, babam gibidir. Kaldı ki, babam vefat edince gerçekten babalık yaptı. Eli hep üstümdedir. Yaş farkınız olmasaydı çok çok daha yakın olabilirdik ama yaş farkı olunca 'abi baba' oldu. Allah eksikliğini vermesin, arkamda dağ gibi abim var demek çok güzel bir duydu. Allah uzun ömürler versin. Abim bekar bu arada. Çocukları olsaydı çok ama çok severdim. Abiden gelen sevgiyle. Sizin böyle bir baginiz olmadığı için çocuklarına karşı da soguksunuz haklı olarak, bu sizin suçunuz değil.
 
Birde şu abla olsaydı, kız kardeş olsaydı daha farklı olurdu olayına ben inanmıyorum. Etrafımda gördüğüm çok sayıda abla kardeş kanlı bıçaklı gibi. Çocukluktan beri gelen didismeyi, kıskançlığı büyüyünce devam ettirenleri gördüm. İyi anlastiktan sonra abi abla farketmiyor. Abi abiligini ya da abla ablaligini bildikten sonra hiçbir farkı yok. Evet belki insan ablasına daha özel şeylerini anlatabilir ama böyle abla da her zaman bulunmuyor ne yazık ki. Tamamen nasıl yetistirildigize bağlı bence kardeşlik ilişkileri.
 
X