- 1 Eylül 2018
- 1.192
- 858
- 123
- 28
- Konu Sahibi Sheldon_Cooper
-
- #21
Akrabalarım öyle konuşmaktan anlayan tipler değiller “Bu tavrınızdan dolayı sizden uzak duruyorum” dersem gülerler muhtemelen.Ama evet mesafeli duruyorum sadece arada aklıma geliyor ve görüşeceğim zaman istemsiz bir paniğe giriyorum.Bu yine azalmış hali 2-3 yıl öncesinde daha kötüydümcanımsın kıyamam.
niyetini, kalbini temiz tut mutlaka ve meydan okumaktan korkma. açık açık hoşlanmadığını söyle sinirlenmeden. tekrar etmenizi istemiyorum de, devam ederlerse mesafeli ol, bak akraba ilişkisini kes demem asla, mesafeli ol, bu tavrınızdan dolayı sizden uzak duruyorum de. bir de sana hırçın olduğunu söylediklerinde bunda payları olduğunu söyle belki vicdanlarına dokunur
Onlar vuruyorsa sen de vur ezdirme kendini kafasındaydı ailem.Ama zaten onlara karşı gelebilecek olsam hiç zorbalığa uğramazdım.Çok güçlülerdi,bi tekme atardı kuzenim dakikalarca ağlardım.Öyle çok güçsüz bir çocuk da değildim.anne babanızla şu an bu konuları konuşabiliyor musunuz ? yani çocukken böyle şeyleri anlatmak zordur, geçmişten itibaren olanları şimdi açabiliyor musunuz onlara ? konuşuyorsanız tepkileri ne ?
açıkçası ben ailenizi hatalı buldum. tamam çocuksunuz illa sizin de hatalı tavırlarınız olmuştur ama bence sizi asıl yıpratan ailenizin süreç içerisinde müdahele etmemesi ve sizi suçlaması.
elbette çocukken kendinizi savunmayı öğrenmeye başlamalısınız ama onca olaya rağmen hiç mi gözlemlemediler ?
Akrabalarım öyle konuşmaktan anlayan tipler değiller “Bu tavrınızdan dolayı sizden uzak duruyorum” dersem gülerler muhtemelen.Ama evet mesafeli duruyorum sadece arada aklıma geliyor ve görüşeceğim zaman istemsiz bir paniğe giriyorum.Bu yine azalmış hali 2-3 yıl öncesinde daha kötüydüm
Onlar vuruyorsa sen de vur ezdirme kendini kafasındaydı ailem.Ama zaten onlara karşı gelebilecek olsam hiç zorbalığa uğramazdım.Çok güçlülerdi,bi tekme atardı kuzenim dakikalarca ağlardım.Öyle çok güçsüz bir çocuk da değildim.
Kuzenim beni dövünce teyzemle annem de onu kovalar poposuna falan vururlardı.Ama kuzenim arsızdı pek etkilenmezdi.
Bir de zaten annemin de onu dövmesi yanlış değil mi ? “Demek ki gücümüzün yettiği insanlara vurursak onları kontrol edebiliriz.” düşüncesi oluşmuyor mu bilinçaltında ?
Ben abartıyorum sonuçta çocukluk diye düşünüyordum ama sanırım abartmıyorum.Kuzenlerim çocuktu tamam da teyzem hiç mi mahcup olmadı anneme karşı ?Mesafe her zaman candır..O zaman çocuktun şimdi büyüdün.
Mesafe kur,samimiyeti bitir gerekirse hiç ortamlarında olma..
Geldiklerinde Yüz verme.
Seni üzmelerine asla izin verme.
Ya bizim akrabalar öyle kaba sabalar bunu problem olarak görmüyorlar herkes bağırarak konuşur ve ağızları bozuktur.Psikolojiden falan pek anlamazlar.Gizli ses kaydi aslinda suctur. Kuzenin pek insani vasiflari tasiyan biri degil. Sen de cok hassas yapidasin. Gecmiste sana yasatilanlara uzulsmdum. Kuzenle araya mrsafe koy. Mesajlasma. Boylece seni uzmesine izin vermemis olursun. Gecmis travmalarin icin de bir psikiyatristten yardim al. Kendine deger ver. Sen degerlisin. Kuzenin oyle dedi, seninle alay etti diye sen oyle degilsin. Kuzenin problemli biri ve belli ki teyzen de evladinin bu durumuyla cok ugrasmiyor. Kuzeninin aslinda bu kisilik bozuklugu ile ilgili psikiyatriste gitmesi gerekiyor.
gülsünler, sen söyleyip rahatla. burada nemli olan onların biz hata yapmışız demesi değil ki. senin içindekini dışarı vurman. psikoterapide bunu öğretirler danışanlara. seni rahatsız eden durumu söyleyip içinden at, gerisini karşı taraf düşünsün. bunu yaparken saldırmayacaksın, sen saldırarak söylersen dinlemezler ama baktın karşı taraf seni eziyor korkma. sınırını bir aş bakalım nasıl güven geliyor sanaAkrabalarım öyle konuşmaktan anlayan tipler değiller “Bu tavrınızdan dolayı sizden uzak duruyorum” dersem gülerler muhtemelen.Ama evet mesafeli duruyorum sadece arada aklıma geliyor ve görüşeceğim zaman istemsiz bir paniğe giriyorum.Bu yine azalmış hali 2-3 yıl öncesinde daha kötüydüm
Annem yine “kendini ezdirmeseydin” diye beni suçlayabilir.”Bu hissettiklerin için çok üzgünüm,düzelmek için yardım alabilirsin” diyeceğini sanmam.belki önce bir ailenizle konuşup içinizi dökseniz rahatlarsınız bir nebze de olsa. ama yine de bir psikolog öneririm.
Evet bazı anneler garip oluyor.. Çocuğunu, eşini tüm ailesine kurban ediyor ve garip bir psikoloji anlıyorum ve madem farkındasın sen kendini koruyacaksın.ama bir arkadaş yazmış annene bütün yaşadıklarını üzüntülerini anlat ve onun bu garip ailesiyle teyzenden başlayarak mesafe koyacağını söyle.Ben abartıyorum sonuçta çocukluk diye düşünüyordum ama sanırım abartmıyorum.Kuzenlerim çocuktu tamam da teyzem hiç mi mahcup olmadı anneme karşı ?
Annem neden teyzemlere değil de bana kızdı ? Bizi bir araya getirmemek çok mu zordu ?
Benim çocuğum olsa ve böyle şeyler yaşasa,onu o çocukla asla bir araya getirmem kim olursa olsun.
Peki deneyelim bunu.Kaybedecek bir şeyim olmaz.gülsünler, sen söyleyip rahatla. burada nemli olan onların biz hata yapmışız demesi değil ki. senin içindekini dışarı vurman. psikoterapide bunu öğretirler danışanlara. seni rahatsız eden durumu söyleyip içinden at, gerisini karşı taraf düşünsün. bunu yaparken saldırmayacaksın, sen saldırarak söylersen dinlemezler ama baktın karşı taraf seni eziyor korkma. sınırını bir aş bakalım nasıl güven geliyor sana
Evet bazı anneler garip oluyor.. Çocuğunu, eşini tüm ailesine kurban ediyor ve garip bir psikoloji anlıyorum ve madem farkındasın sen kendini koruyacaksın.ama bir arkadaş yazmış annene bütün yaşadıklarını üzüntülerini anlat ve onun bu garip ailesiyle teyzenden başlayarak mesafe koyacağını söyle.
Kendine güzel bir arkadaş çevresi edin .Mutlaka üniversiteyi kazan, eğitimine katkıda bulun o zaman kuzenleri istesen de göremezsin.
Üniversite dediniz de,şunu da eklemeden geçemeyeceğim.
Bu kuzenim de üniye hazırlanıyor geçen yıl yetenek sınavına birkaç yerde girdi heyecanlanmış yapamamış.
Bu duruma çok üzülmüştüm ama dışarıda öyle fırlama değil yani.Bu halleri sadece aile çevresine.
Ben de küçükken öyleydim ama şimdi değilim arkadaşlarımla ve anne babamla rahatım sadece akrabalarıma karşı içime kapanığım.
Alıyorum özel derstek cocuksun
o yasta pc olduğundan bahsettin. Maddi durumunuzun kötü olmadığını düşünüyorum.
Özel dersler al, guzelce sinavina hazirlan canim ortam degistirmakdegistirmen cok iyi olacak.
Kuzen ziyaretlerine gitme, evde kal. Annenlere ders calisacagini soyle. O kuzenin mesajlarina da cevap verme. Hatta mesajlatinji okuma. Ben olsam engellerdim telefonunu ama sen yapamazsin sanirim.Ya bizim akrabalar öyle kaba sabalar bunu problem olarak görmüyorlar herkes bağırarak konuşur ve ağızları bozuktur.Psikolojiden falan pek anlamazlar.
Benim annemler onlardan iyi yine.
Aynen bütün her yerden engelleyip derslerine odaklan ..Bırak biraz onlar şok olsunKuzen ziyaretlerine gitme, evde kal. Annenlere ders calisacagini soyle. O kuzenin mesajlarina da cevap verme. Hatta mesajlatinji okuma. Ben olsam engellerdim telefonunu ama sen yapamazsin sanirim.
Aslında engellemem çünkü burada göründüğü kadar da umrumda değil.Kuzen ziyaretlerine gitme, evde kal. Annenlere ders calisacagini soyle. O kuzenin mesajlarina da cevap verme. Hatta mesajlatinji okuma. Ben olsam engellerdim telefonunu ama sen yapamazsin sanirim.
Psikolojik destek almalisin gecmis travmalarin icin.Aslında engellemem çünkü burada göründüğü kadar da umrumda değil.
Umrumda olan benim kişiliğime verdikleri kalıcı hasarlar.Ailemle ilgili başka tramvalarımda var da onları başka konu açar anlatırım sonra
çocukken yaşadığınız zorbalıklar çocuklukta kaldı ve artık çocuk değilsiniz. ailenizinde size karşı yanlış yaklaşımları olmuş ama yapıcak bir şey yok. psikoloğa gidebilirsiniz özgüveninizi kazanmak için, meditasyon yapabilirsiniz. geçmiş geçmişte bırakın, kendinizi sevmeye dışa dönük olmaya çalışın.Herkese merhaba.Çok uzun olacak baştan uyarayım.Yeniyim kendimi tanıtayım 19 yaşındayım,küçük bir kentte yaşıyorum ve genel olarak sevgi dolu normal bir ailede büyüdüm.Üniye hazırlanıyorum.
Konuya girecek olursak,benim biraz problemli bir kişiliğim var.Kaygı bozukluğum olduğunu düşünüyorum,içime kapanığım.Çeşitli ilginç fobilerim de var.
Bu durumlar benim hayatımı mahvediyor.Ailemin korumacı oluşu,tek çocuk olmam gibi etkileri olduğunu düşünsem de,şu an beni zorlayan şeylerden biri akrabalarım ve yaşadığım zorbalıklar.
Benim akranım olan 2 kuzenim var onlar bana zorbalık yapardı.Küçüktük,özellikle bir tanesi çok yaramazdı.Yaramazlıktan da öteydi hiç öyle arkadaşlarım olmamıştı.Bu bahsettiğim kuzenim bize gelince odamı pisletir,eşyalarımı dağıtır,bazılarını kırardı.Masayı bile kırmıştı bi kere,nasıl becerdiyse.
Ailem de onlar gidince bana bağırır kızardı.”Niye eşyalarına sahip çıkmıyorsun kendini niye savunmuyorsun kendini niye ezdiriyorsun” diye bir ton azar işitirdim bağırıp dururlardı bana o çocuk halimle.
Kuzenime hiç karşı gelemezdim,fiziksel olarak bi kıza göre çok güçlüdür,beni döverdi tartışsaydım.Ben de ağlardım canım çok yanardı.Kendimi korumaya vurmaya çalışırdım hatta dayak yememek için ilk ben vurmayı denerdim bazen ama başaramazdım göğsüne tekme yiyip ağlayan ben olurdum.Ben de dövülmemek için hep susardım.Ama bir yandan da strese girerdim şimdi bir şey yapmazsam ailem beni mahvedecek,lütfen bugün kızmasınlar diye dua ederdim.
Kendisinin eşyalarına ben zarar vermezdim bilgisayar açardı hep o oynardı ben korkardım istemeye.Bizde ise ben hiç bilgisayar açmazdım babam kızıyor derdim,bir parçasını kırsalar bana bağırılacak çünkü.Ses etsem bu sefer daha kötü olur.Ben PC açmıyorum diye iki kuzenim de beni dışlardı,ben dışlanınca onlarla oynamazdım ailem de niye yabanisin niye onlarla oynamıyorsun diye bana çıkışırdı.
Diğer kuzenimle ikimiz oynarken zorbalık olmazdı anlaşırdık ama bu bahsettiğim canavarla bi araya gelince sürekli beni ağlatırlardı.Barbar kuzenimin bize gelmesi yeterince kötüyken üçümüzün bir arada olması kabustu.Çocuk halimle büyüklerle otururdum sırf onlarla oynamamak baş başa kalmamak için.Ailem buna da üzülür ve kızardı tabii.
Küçükken onlardan dayak yediğim için herkesin beni döveceğini düşündüm hayatım boyunca ve hakkımı savunmakta hep zorlandım.Hâlâ da birine karşı gelmeye korkarım çekinirim.
İyi anlaştığım kuzenimle çok az görüşüyoruz artık ama bu bahsettiğim kuzenimle sık görüşmek zorunda kalıyoruz.Onlara gideceğimiz zaman ya da onlar bize geleceği zaman strese giriyorum,midem ağrımaya biraz bulanmaya başlıyor,bazen birden karnım ağrıyor tuvalet ihtiyacı hissediyorum,kalp atışlarım hızlanıyor.
Artık zorbalık da yok büyüdük,telefonla oynuyoruz buluşunca hatta ayrı odalarda bile oturuyoruz.Ama ben o kötü hisleri içimden yıllardır atamıyorum.Bayramları da hiç sevmiyorum çünkü o zaman da üç kuzen bir araya geliyoruz.
Bu arada ortaokulda kilomla da dalga geçerlerdi o zaman biraz şişmandım.Teyzem bile dalga geçerdi.Ben de üzülürdüm.
Geçen de bu kuzenimle biraz yazışıyorduk kendisine cephe almış değilim o yüzden yazışıyoruz nadir de olsa.
Başka bir teyzemi ses kaydına almış “sheldon’ı seviyor musun” demiş teyzem de “seviyorum ama hiç konuşkan değil milleti azarlıyor kovuyor” demiş ve 1-2 taklit yapmış kuzenim de gülmüş.Bir de utanmadan bu kaydı bana atmış.Ama yalan kimseyi azarlamam ben sessiz sakinimdir.Küçükken benimle dalga geçer üstüme gelirlerdi ben de kızardım sanırım ondan bahsetti.Bir de başka bir ses kaydında teyzem whatsapp profilime saçlarıma laf etmiş.Bunu da atmış kuzenim.Kuzenim bu arada arada telefondan gizlice fotomu çeker durduk yere.Amaç çirkin çıkayım dalga geçsin.Beni küçük düşürmeye çalışıyor bence.Bir kere yine üç kuzen bir aradayken vücudumda en sevdiğim yerimi sordular,ben de kendimi beğenmediğim için bileklerim çünkü inceler dedim.Sonra hemen bizimkiler daha ince bak en kalın seninki,dediler.Bir şey diyemedim.
Bunları neden hâlâ takıyorum çünkü evde olduğum için kuzenimle akrabalarımla görüşüyorum.Strese giriyorum midem bi garip oluyor.Artık kötü şeyler olmuyor ama istemsiz korkuyorum geriliyorum kuzenim gelince.Yanlarında kendimi rahat hissetmiyorum.
Ve kişiliğimin bozulmasında etkili olduklarını düşünüyorum.Dediğim gibi bayram gibi güzel bir şey bile kabusum.
İçimi dökmek istedim.
Sizce bu problemlerimin sebebi nedir ve nasıl çözülür ? Gerçekten aile çevrem mi bozmuş beni ?
peki böyle insanlar için kendini üzdüğüne değer mi? boş ver onları söylediklerine de aldırmaYa bizim akrabalar öyle kaba sabalar bunu problem olarak görmüyorlar herkes bağırarak konuşur ve ağızları bozuktur.Psikolojiden falan pek anlamazlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?