evet kızlar,bitanecik kızım ayın 22 sinde dünyaya geldi..çok zor bi ameliyattı,çok kan kaybettim,hastanede 1 gün fazladan kaldım,zar zor toparladım...annem şimdi hem bana hem torununa bakıyo...kaynanamla,eşimle araları iyi sayılır...eşimle daha iyi,eşim akşamları bugün bişey yemediniz,yoruldunuz tost yapayım size falan diyo..anladı tabi ona nasıl ihtiyacımız olduğunu...artık ne zaman gidecek falan da demiyo.ama ameliyatın 3.gününden itibaren yine benim canıma okudu,hemen kalk,adapte ol hayata,hemen iyleş falan...beni böyle görünce morali bozuluyomuş,canı sıkılıyomuş...nasıl kalkayım?suratım hala sapsarı kan kaybından,evde 3 gün yattım sadece,gündüzleri hep salonda oturuyorum,yada misafir geliyo onlara çay falan yapıyoruz annemle..kaynanam oturuyo tabi..3 günde bir geliyo,onda da misafir getiriyo,yakın akrabalarını..ama ona söyledim,40 ım çıkana kadar kimseyi istemiyorum,toparlanmam lazım dedim,çekine çekine telefon açıyo,izin alıyo,öle geliyolar...artık izin falan alınca da gelmesinler demiyorum tabi,bayram zamanı hani uzak şehirlerden falan gelenler zaten...akşamları eşimle salonda sarılıp oturuyoruz,konuşuyoruz,beraber kızımızı seviyoruz,bu sefer de ertesi gün annem surat yapıyor,akşama kadar beddua ediyor...yine moralim bozuluyor.gerçi annemin de burnundan geldi tabi,sinir oldu kadın bi şekilde sinirlerini boşaltması lazım...ama benim de eşimle aramı düzeltmem lazım,bu bir dönem ve en az zararla atlatmam lazım...güzel bir kızımız var,7-8 ay önceki durumumuza dönmek istiyorum...
canım, diğer topikte konuşuyoruz gerçi ama burdan da yazmak istedim.
annen günlerdir hem bedenen hem de ruhen çok yoruldu, sinirleri bozuldu. ona kızma anlayış göster ve ondan da biraz daha sabretmesini, anlayışlı ve idareci olmasını rica et. o bir anne, bir anne kadar kimse fedakar olamıyor malesef. sen kendini bağımsız olarak bebeğine bakabilecek ve evin işlerini idare edebilecekcek kadar iyi hissettiğinde annene istediği taktirde evine gidebileceğini ama istemezse de kalabileceğini söylersin. zannetmem kalacağını, senin biraz daha toparlanmanı bekliyor bence. şu an ona çok ihtiyacın var gerçekten. beslenmene çok dikkat et canım. hem sütünün artması hem de kansızlığının geçmesi için bu önemli.
eşin çok hatalı çok suçlu ama sonuçta bebeğinin babası işte, şu an bebeğinin hem sana hem de babasına çok ihtiyacı var. hele de sizleri tanımaya bir başlasın bak. o zaman daha da bir bağlanacaksınız birbirinize. eşinin de yumuşamasının sebebi hem bebeğin varlığı, ona olan sevgisi, hem de bir bebeğin bakımının ne kadar zor olduğu dank etti, senin bu durumda yalnız başına üstesinden gelemeyeceğinin farkında, kendi annesinden de hayır yok, o yüzden annene karşı mecburen yumuşadı. ama sen ona hata yaptığını, içinde halen kırgınlık olduğunu, annenin buna rağmen alınganlık gösterip bırakıp gitmediğini ne kadar fedakar olduğundan falan bahset ki yaptıkları unutuldu sanmasın. ama hiç bir zaman da kavgaya dönüştürme meseleyi. hele ki bebek olan bir evde asla kavga olmamalı yasakkelime çok minik de olsalar herşeyi algılıyorlar ve ilerde psikolojik problemler yaşamaması adına bu çok önemli canım.
sayfaları tektek okudum benim görüşüm kocanı dolduruyolar canım , aslında özünde iyi ve anneni seviyo ama ban öyle geliyoki annesi ailene karşı eşini doldurup üzerlerine salıyo.
allah kolaylık versin kimseye o sorunları yaştmasın bende nişanlıyım dah şimdiden butür sorunlar yaşıyorum çok kötü bişey anlayabiliyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?