- 2 Ocak 2017
- 3.378
- 20.614
- 308
Bilisim muhendisligi okuyorum.Tabiki mezun olduktan sonra ki imkanlari bilemem ama erteledim zaten imkanlar olusup oglumla birlikte gidebilecegmde gidip bitirecegim.
Bilisim muhendisligi okuyorum.Tabiki mezun olduktan sonra ki imkanlari bilemem ama erteledim zaten imkanlar olusup oglumla birlikte gidebilecegmde gidip bitirecegim.Yanlış anlamayın şunu merak ettim, okuduğunuz bölüm bitince kolaylıkla garanti bir iş bulup , yüksek maaşlarla çalışabileceğiniz bir bölüm mü? Değilse boşa çocuğunuzu bu yaşta bırakıp gitmeyin. Çünkü elimizi atsak üniversite mezununa değiyor. Eğer illa ki gitmek isterseniz 1 sene daha dondurun okulunuzu, 2 yaşından sonra gidin.
Evet var ben hiçbir zaman çocuğun bırakılması taraftarı değilim bu yüzden de 3 yaşına kadar kendim büyütmek için öğretmenliğe ara verdim. Ama 2-3 aylık bebek herkeste durur , annenin kokusunu arar tabi ama anne diye tutturmaz. O bilinç oluşmamıştır daha. 9 aydan sonra anne ayırt edilen kişi oluyor ayrılık kaygısı başlıyor. Hele 1 buçuk yaş daha bilinçli şekilde anneyi arar tutturur. Ben bu açıdan yaklaştım. Yoksa bu kadar uzun süre bir çocuğun bırakılmasının 5 yasında bile olsa elle tutulur bir tarafı yok.Çocuğunuz var mı?
Değil 2-3 ay 40 günlük bile olsa mental açıdan dahi annesinin uzaklaştığını hisseder bir bebek..
Bebek ve anne bir bütündür uzun süre. Dönem dönem de ihtiyaçlarına göre bağımlılık seviyesi değişir..
Evet var ben hiçbir zaman çocuğun bırakılması taraftarı değilim bu yüzden de 3 yaşına kadar kendim büyütmek için öğretmenliğe ara verdim. Ama 2-3 aylık bebek herkeste durur , annenin kokusunu arar tabi ama anne diye tutturmaz. O bilinç oluşmamıştır daha. 9 aydan sonra anne ayırt edilen kişi oluyor ayrılık kaygısı başlıyor. Hele 1 buçuk yaş daha bilinçli şekilde anneyi arar tutturur. Ben bu açıdan yaklaştım. Yoksa bu kadar uzun süre bir çocuğun bırakılmasının 5 yasında bile olsa elle tutulur bir tarafı yok.
Pişman olmayacağınıza eminim. Hem bebek hem sizin adınıza çok sevindimBilisim muhendisligi okuyorum.Tabiki mezun olduktan sonra ki imkanlari bilemem ama erteledim zaten imkanlar olusup oglumla birlikte gidebilecegmde gidip bitirecegim.
Hıı engin bilginizle aydınlattınız minnettarım .Bebekler 18 aylıktan sonra anneyle farklı kişi olduklarını kavrarlar. O zamana kadar anneyle kendini bir bütün bilirler. Anneyi kokusundan, kalp ritmine kadar bilir ve diğer kişilerden ayırt ederler. Oluşmamış dediğiniz bilinçle doğarlar.
Bebeğim 4,5 aylık, grip olduğum için emzirme dışında çok fazla kucağıma almıyorum, şu anda kıyameti koparıyor. Yani anneyi istiyor. Ayrılık kaygısı da 9 değil 6. ayda başlar. 6 aylık bebekte nesne/kişi devamlılığı başlar ve bebek annesi odadan çıktığında gittiğinde hisseder ve çoğunlukla ağlar.Evet var ben hiçbir zaman çocuğun bırakılması taraftarı değilim bu yüzden de 3 yaşına kadar kendim büyütmek için öğretmenliğe ara verdim. Ama 2-3 aylık bebek herkeste durur , annenin kokusunu arar tabi ama anne diye tutturmaz. O bilinç oluşmamıştır daha. 9 aydan sonra anne ayırt edilen kişi oluyor ayrılık kaygısı başlıyor. Hele 1 buçuk yaş daha bilinçli şekilde anneyi arar tutturur. Ben bu açıdan yaklaştım. Yoksa bu kadar uzun süre bir çocuğun bırakılmasının 5 yasında bile olsa elle tutulur bir tarafı yok.
Yoruma denk gelince yazmadan edemedim. Gelişim psikolojisi temel konularından birini anlatmış arkadaş size. Öğretmenlik mezunusunuz sizin de bilmeniz gerekmiyor mu bu mevzuyu?Hıı engin bilginizle aydınlattınız minnettarım .
tabiki zorrr ben calistigi halde evime geldigim halde zorlandum zoruma gitti. ne bileyim illa baska cozumu vardir sizde iyi cesaeertt var ben birakamnn. guvenmeden degil ama cokkk. zor ilersde ne demek istedugimi anlarsinHerkese merhabalar.İstanbulda yasiyorum ve 18 aylik bir oglum var.Sorunum su ki baska bir sehirde olan universitemi bitirmeme 1 yilim kaldi ve bitirmek istiyorum.Bebegi anneme birakip gidecegim ve haftada bir kez ya da iki haftada bir kez hafta sonlari gormeye gelecegim.Bu durum bebegimi cok fazla etkiler mi? Onun gelecegi icin okulumu bitirmek ve meslegimi elime almak istiyorum ama kafam cok karisik.Fikirleriniz icin simdiden teşekkürler.
Ben 2-3 aylık bir bebeğin anne kokusunu arayacağını ama tutturmayacağını yazdım. Temel bakımını yapan , biberonla da olsa karnını doyuran kişiyi daha cabuk kabulleniyor bu bir bakıcı da olabiliyor , anneanne babaanne de. İlla anne diye bir diretme yok duygusal olarak yoksunluğunu hissetmesine ve güvenli bağlanmaya zarar vermesine rağmen tepki verecek kadar büyük değil. O zaman arkadaşın dediğine bakılırsa 18 aylık bebek anneden ayrı birey olduğunu fark ediyor diye anneyi aramaması lazım. Ama annenin yokluğunu fark eder gözü arar, kimisi annesi dışında kimsenin elinden yemek bile yemez, anneyi almadan uyumak istemez. Ben bunu anlatmaya çalıştım. Konu sahibi teorik bilgiyi google a yazar öğrenir zaten o gelişim psikolojisi dediğimiz şeylerin. Ben kendi yaşamımda gözlemlediğim örneklerle açıklamaya çalıştım. Başka bir üye çocuğunun 4, 5 aylıkken kendisini istediğini yazmış mesela. Benim kızım 9 aydan sonra yabancılamaya başladı .Her bebek farklı.Yoruma denk gelince yazmadan edemedim. Gelişim psikolojisi temel konularından birini anlatmış arkadaş size. Öğretmenlik mezunusunuz sizin de bilmeniz gerekmiyor mu bu mevzuyu?
Uzun uzun yazmışsınız ama bu yazılanların eğitimli bir bireyden gelmesi şaşırtıcı. Siz gördüğünüz kadarının varlığını kabul ediyorsunuz, he benim çocuğum 9 aylıkken beni ayırt etti vs diyorsunuz. Ama işim uzmanları 2 yaşına kadar kendini ve annesini bir bütün olarak gördüğünü söylüyor. Bu illa fiziksel tepki gerektirmeyen bir durum.Ben 2-3 aylık bir bebeğin anne kokusunu arayacağını ama tutturmayacağını yazdım. Temel bakımını yapan , biberonla da olsa karnını doyuran kişiyi daha cabuk kabulleniyor bu bir bakıcı da olabiliyor , anneanne babaanne de. İlla anne diye bir diretme yok duygusal olarak yoksunluğunu hissetmesine ve güvenli bağlanmaya zarar vermesine rağmen tepki verecek kadar büyük değil. O zaman arkadaşın dediğine bakılırsa 18 aylık bebek anneden ayrı birey olduğunu fark ediyor diye anneyi aramaması lazım. Ama annenin yokluğunu fark eder gözü arar, kimisi annesi dışında kimsenin elinden yemek bile yemez, anneyi almadan uyumak istemez. Ben bunu anlatmaya çalıştım. Konu sahibi teorik bilgiyi google a yazar öğrenir zaten o gelişim psikolojisi dediğimiz şeylerin. Ben kendi yaşamımda gözlemlediğim örneklerle açıklamaya çalıştım. Başka bir üye çocuğunun 4, 5 aylıkken kendisini istediğini yazmış mesela. Benim kızım 9 aydan sonra yabancılamaya başladı .Her bebek farklı.
Tabi ki etkilenir.Evet oyle düşünüp kendimi rahatlatiyorum ama cocugun psikolojisini olumsuz etkiler mi diye dusunmekten de alamiyorum lendimi.Bir pedagogdan randevu aldim zaten danisacagim fakat sizin dusunceleriniz de benim icin cok degerli
Seni gercekten cok tebrik etmek istiyorum, ben de üniversitedeyken arkadasim evli hemde ikiz cocuklari vardi cocuklari arkadasimin annesi bakiyordu idare ediyordu bi sekilde okumasi gerekti cocuklarin gelecegi icin kendi ayaklarin üstüne durmak istedi hem esini destek olmak istedi, Allahtan arkadasimin esi cok deger veriyor karisini destek oluyor.. arkadasimin okulu bitmesine 1 sene kala esi de okumak istemis o da kendini gelistirmek istemis cocuklara daha iyi destek olmak icin diye sonra bunlar beraber 2 yillik bölümü bitirip bi 2 yillik daha okuyup bitirdiler simdi ayaklari saglam yere basiyorlar kimseye muhtac olmuyor, cocuklarin her istegi almiyorlar bu da bi örnek sebebi de cocuklar doyumsuz büyümesinler diye herseyi istedigi alamayacagi ögrenebilesin diye daha cok lego, zeka oyunlari aliyordu bölüyordu haftalik olarak sunu sunu plan yapiliyordu cocuklari da suanda dersleri cok iyiler eve hayatta pelus oyuncaklari falan sokmazdi.. dedigim gibi evli olsan da cocuklarin da olsa da bu senin okumana engel degil zaten okumanin yasi da yok oglu icin endiselenme zaten cocuk icin yapiyosunuz geleceginizi kendinizi ayaklari yere saglam basmak istemesi bu dogal birseyHerkese merhabalar.İstanbulda yasiyorum ve 18 aylik bir oglum var.Sorunum su ki baska bir sehirde olan universitemi bitirmeme 1 yilim kaldi ve bitirmek istiyorum.Bebegi anneme birakip gidecegim ve haftada bir kez ya da iki haftada bir kez hafta sonlari gormeye gelecegim.Bu durum bebegimi cok fazla etkiler mi? Onun gelecegi icin okulumu bitirmek ve meslegimi elime almak istiyorum ama kafam cok karisik.Fikirleriniz icin simdiden teşekkürler.
Son dönemde yapılan nörolojik araştırmalar,Evet var ben hiçbir zaman çocuğun bırakılması taraftarı değilim bu yüzden de 3 yaşına kadar kendim büyütmek için öğretmenliğe ara verdim. Ama 2-3 aylık bebek herkeste durur , annenin kokusunu arar tabi ama anne diye tutturmaz. O bilinç oluşmamıştır daha. 9 aydan sonra anne ayırt edilen kişi oluyor ayrılık kaygısı başlıyor. Hele 1 buçuk yaş daha bilinçli şekilde anneyi arar tutturur. Ben bu açıdan yaklaştım. Yoksa bu kadar uzun süre bir çocuğun bırakılmasının 5 yasında bile olsa elle tutulur bir tarafı yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?