günaydın kızlar..3 yıl biriyle çıktım evlilik yolunda ilerliyorduk,çok şeyler yaşandı ama sonu kötü bitti.Kendisi evliliğimizi düşünmedi ailesinin dediği işte 2 yıl çalıştı son yıl artık benim çeneme daha fazla dayanamadı benim dediğim işe girdi çünkü ailesi para vermiyordu.Yediği içtiği kadardı maaşı ekstra para vermiyorlardı maaş gibi.Neyse efendim benim dediğim işe girdi iyi hoş güzel,bizim kavgalar başladı.Alkol içmeme karışma şöyle böyle,arkadaş çevresi desen hep kötü,kız arkadaşlarıı aldatan tipler.Neden böyle senin arkadaşaarın dediğimde sen karışma söyleme sakın kıza kötü olmasınlar diyordu,abisinin nişanlısını aldatmasına bile göz yumuyordu..Sonra bir de beni bastırıp hep kendi istediği gibi yaşmaya başladı ben karşı çıkıncada küfür etti,ayrıldık sonra peşimden çok koştu 2 defa falan affettim gözyaşlarına dayanamadım,öle bi ağlıyordu ki..Ama devam etmedi işte.En son 8 eylülde bir kızla gördüm o görüş son oldu benim için o da bir daha aramadı bende diyeceğimi dedim.Senin ailende var problem dedim senin bu şeylerine göz yumuyorlar dedim,çünkü o kızları dükkana da getiriyordu.Benim ailem olacak dedim oğlum sen ne yapıyorsun der dedim,eğer grurun varsa sakın beni bir daha arama dedim.Neyse bunun üzerine bir daha bni aramadı,geçenlerde gecenin 12 inde aramış 2 defa bende duymamışım,ne hakla beni arıyorsun dedim ben seni aramadım manyak mısın diye bir de üzerine hakaret yedim..Neyse kızlar sorun şu ki benim artık kendime gelmem lazım ama kendime gelemiyorum.Yzın araba kullanmayı öğrendim,kuran öğrendim,staj yaptım,şuan tenise başladım ama nafile kafamı yastığa koyunca yine ağlıyorum yine ağlıyorum.Üniversite öğrencisiyim günümün çoğu okulda geçiyor klübe falan da yazıldım ama işte dediğim gibi çok affettim bu adamı,hani şöyle bir daha gelmesini bekler gibiyim.Kendime kızıyorum,neden bu kadar affediciyim ben diye..Dertleşmek istedim,eski erkek arkadaşımla ilgili her türlü yorum yapabilirsiniz ki bende biraz olsun kendi haklılığım konusunda verdiğim karar konusunda içim rahatlasın.Çünkü bu adam benm haksızlığıma o kadar çok inandırdı ki bazen kavgalardan sonra gidip özür diliyordum o derece..Suçluluk duygusu çok yaşadım kızlar
Ve unutmak için böyle aktiviteler yetmeyebiliyormuş( Bu kadar beni üzen insanı neden unutamazsın derseniz geçen o güzel günler bana dediği şeyler,işte o özel anlar aklıma geldimi hiç bişi yapasım gelmiyor(
Ve unutmak için böyle aktiviteler yetmeyebiliyormuş( Bu kadar beni üzen insanı neden unutamazsın derseniz geçen o güzel günler bana dediği şeyler,işte o özel anlar aklıma geldimi hiç bişi yapasım gelmiyor(
ilk konuştuğumuz gunden ıtıbaren ona guvemeye başladım. eee hanı guvenmeyecektım guvenemeyecektım ben... nasıl oldu bılmıyorum ama oluyo ışte tekrar sevıyor tekrar guvenıyoruz
Ben eşimle 22 yaşımda tanıştım 28 yaşımda evlendim. İyice tanı zaten. Hemen yuva kurmak için balıklama atlama
