Soyle bi anlatsaniz azcik :)
Peki icinizi rahatlatiyim biraz :)
Ben herzaman kendi ayaklarimin uzerinde durabildim , calisiyorum parami kazaniyorum , ailem de dahil olmak uzere kimse karisamaz karistirmam bu yuzden ayrildiktan sonra oglumla yeniden bir hayat kurmak cok kolay oldu
Once sehir degistirdim ,Minik bir eve
tasindik , kimseleri tanimiyordum annemle babam haricinde ama cok mutluydum ilk zamanlar sadece oglumla gezer tozardim ki iki yasindaydi velet
Her hafta sonu plan yapardim sabahtan cikar ana ogul takilirdik
Yavas yavas bir cevremiz oldu , o krese basladi benim arkadas cevrem vs.. kalabaliklasti etrafimiz
Bu arada arkadaslar vasitasiyla birkac kisiyle tanistim hic baslamadim bile zaten bir ihtiyac da hissetmiyordum o zamanlar
5 sene sonra simdiki esimle tanistim , tesadufen ortak bir arkadasimiz tanistirdi
Bi gece yemege ciktik , ertesi gun flort etmeye , 1.5 ay sonra beraber yasamaya , 5 ay sonra da nikah masasindaydik :)
Mutluyuz cok sukur , bide bebegimiz var
Brnce huzur xok onemli , bir beklentiye girmemek , hayattan keyif almak , bu surecte elbet insanin karsisina cikiyor birileri , onemli olan dogru insani secebilmek