Selamlar bayanlar,
Ben 21 yaşındayım. Almanya'da yaşıyorum ve 3 aydır nişanlıyım ... Şöyle bir durum var ki benim nişanlım 3 kardeş yani 1 kız 2 erkek.
Görümcem Türkiye'den dayısının oğluyla evlendi ve Almanya'ya aldırmaya çalışıyor esini. Neyse konumuz bu değil.
Sonra 1 erkek kardeşi var, 23 yaşında, nişanlımdan 1 buçuk yaş küçük, o da 3 aydır tanıdığı bir kızla nişanlanmak istiyor. 7. ayın 30'unda nişan tarihi belirlendi. Kız istemeye gidilecek ama alacağı kız beni kabullenmiyor bir türlü. Bilmiyorum kiskanclik mi veya huyu mu öyle hic bilmiyorum. Ben de annem de cok sasirdik, sonucta ben de o aileye nisanlandim, o ailenin bir ferdiyim artik, beni kabullenmemek ona mi kalmis?
Evde yapacaklar nisani, beni istemiyormuslar, nisanlimin erkek kardesiyle ben cok iyi anlasirdim, taa ki o kizla tanisana kadar. O kiz 25 yasinda, ankarali, alevi, 2 yas büyük oglandan, yani bunlara takmadik sonucta alevilerle bi sorunumuz yok. İyi insanlardir, misafir perverdir benim tanidigim aleviler...
Neyse benim kaynanam ve kaynatamin maddi durumu iyi olmadigindan ben nisanlanirken herseyi nisanlim üstlendi maddi yönden, Allah yine razi olsun ondan, ben de biraz fazla hevesleyince herseye, normal olarak herseyim olsun istedim. Nisan sandigindan tut, nisan hediyelerine kadar. Sonucta 1 kere evleniyorsun, icimde kalmasin istedim dogal olarak. Boyle deyince karsiki tarafa şöyle bi durum yaratti " cok istekleri var gelinin" yani düsünceleri öyleydi. Halbuki sizin oglunuz karsiladi herseyi, kaynanam yine birseyler katti elinden geldigi kadar sagolsun yine ama cogunu nisanlim yapti ...
Neyse eltim olucak kizla ve onun annesiyle kaynanam ve oglu tanismaya gitmisler, oluyor bi kac hafta, kaynanam orda herseyi acik acik söyledi; "benim 6 tane bilezigim vardi, 2 tanesini kizima verdim, evlendi 2 tanesini obur ogluma verdim yani dugunde takicam su an nisanlandi dedi 2 tanede senin kizina düsüyor" dedi. "Ben daha hic bir sey yapamam, benim esim hasta calismiyor" dedi. "Bir birikimimiz de var, onu da cocuklar evlenince oturma odasıyla salonu yapacağız" dedi. "Benden bir sey beklemeyin" dedi. "Benim obur oglum nisanlisinin altinlarini hep kendi yapti" dedi. Eltimin annesi de "sormasi ayip ne kadar harcadi oglun altinlara" dedi. Kaynanam da 6 bin euro deyince şöyle bi "abooooow" cekmis cok geldi ona yani o da demis ki "biz sizden fazla birsey istemiyoruz sadece önemli olanlari alin yeter".
Bohca benim gibi sandik falan istemiyorlar, gerci kendi tercihleri almak zorunda degiller ama resmen kizi yamatmaya calisiyorlar, bunu nisanlimla ben farkediyoruz yani onlar birsey istemeyince degere bindiler, kaynanam biraz saf temiz yurekli oldugu icin anlayamiyor. Kaynatam da hasta kendi halinde ...Nisanlimin erkek kardesini kaynanasi oyle bi yonetiyor ki avucunun icine almis resmen, hep onlarin dediklerini yapiyor ..... Kiz herkesle tanisti; kaynanamla, kaynatamla, esimin amcasiyla, yengesiyle, kuzenleriyle. Tek beni sormuyor, tek benimle tanismak istemiyor. Şimdi beni istememeleri kimden kaynaklaniyor bilmiyorum.. Ben nisanlimla konusuyorum telefonda, her kaynanama geldiginde yagliyip balliyor onlari, yag cekiyor yani, amaci ne anlayamadim, kaynanamla konusuyorum zavallim o da ne desin her zaman söyler benim 3 oglum var 3kizim var, ne damadimi ogullarimdan ayiririm ne de gelinlerimi kizimdan ayiririm, hepinizde benimsiniz diyor.
Eltimin beni daha tanimadan önyargisi var ya beni sinir ediyor ...Biz bazen nisanlimla kavganin dozunu cikariyoruz, nisanlim da evde dogal olarak biraz sesli oluyor, olur oyle seyler, acaba diyorum ki ondan mi bana esimin kardesi gicik oldu. Bilemiyorum iste 1000 türlü seyler geliyor aklima...
Gecen nisanlimin kardesi benimle konustu, dedi ki "benim nisanlim seni istemiyor nisan töreninde, korkuyor ki agzindan böyle bana daha fazla yaptilar gibi kelimeler konusursun diye" Ben de sasirdim kaldim, beni gercekten öyle biri mi saniyorsunuz dedim, oyle bir sey olamaz dedim. BEN istedim NISANLIM aldi, oda isteseydi dedim yani kendi karari kendi tercihiydi dedim ben ...
Neyse öyle böyle bi gelsin bi gelmesin oldu olay, ben de kafam atti gitmiycem siz gidin dedim. Hatta dedim ki abini de al yani benim nisanlimi ne de olsa o senin abin dedim. Sonra dedi ki "benim abim senin istenmedigin yere gelir mi saniyorsun" dedi ....Neyse benim annem aldi telefonu, sonra dedi ki "senin nisanlin benim kizimi aileden saymiyorsa, cagirmiyorsa o nisana gelemiyorsa, nisanlin ve sen de bizim dugunumuze gelemezsiniz" dedi. "Asla boyle birsey olamaz, bu ne demektir ya" dedi. "Kizimi tanimadan yargilamadan karar veriyorsunuz onun hakkinda siz isteseniz de kizimi damadımı ben göndermiyorum" dedi. Nisanlimin kardesi de "ben de istemiyorum gelmesin" falan dedi..
Sonra telefonu bana verdi annem ...Kaynanamla konustum o da diyor ki kizim ben napiyim ortada kaldim diyor, oburu de oglum, seninki de oglum. Sizde nisan günü gider beraber gezersiniz diyor, yani kaynanam bana oyle yalvariyor ki kavga cikmasin diye bende birsey demedim. Nisanlimla ben o gunu gezmeye gidicez, sizce baska napmaliyim daha? Her zaman şöyle düsünmüstüm; eltimle arkadas gibi olurum, oturur, güler eğlenirim. Benim dayilarimin esleri oyle bir yakin ki arkadas gibi, hep heveslemisimdir ama hayalden ibaret oldu benim düsündüklerim ...Şimdiden böyleyse ilerde daha cok kavgalar cikar, 2 erkek kardesinin kavgasi, zaten cok kavga ettiler bu konular hakkinda, hic iyi bi durum degil bunlar. Bana hep derler "bosver, sen nisanlinla evlencen, onlarla senin isin yok, mesafe koyarsin araya olur biter, senin icin tek kaynatan ve kaynanan önemli" diyorlar hep....