- 27 Ekim 2008
- 5.988
- 2.458
- 723
niye ki, haccın sevabı eşten icazet alınmazsa sevaptan sayılmıyor mu yani,
niye ki, haccın sevabı eşten icazet alınmazsa sevaptan sayılmıyor mu yani,Ara sayfaları okuyamadım ama bu yazdığın mesajdan eşinin gönlünün olmadığı çok açık.
Konu Hac ise zaten eşinden gönül, rıza almadan gidemezsin, eğer gidersen de o hac değil turistik bi gezi olur.
Ertele denilemeyecek kadar kutsal bi ibadet ama eşin bu kadar sert bakıyorsa olaya çokta yapılacak bişey yok gibi.
Hem oğlunun okulun ilk günlerinde size çok ihtiyacı olacak manen.
Kızlar, çok kötüyüm. Bilmiyorum eşimle ben mi abartıyoruz. Lütfen, lütfen, lütfen bir fikri, tecrübesi olanlar paylaşsın.
Oğlum 6 yaşında olacak. Annem rahatsız, tekerlekli sandalye kullanıyor ve maalesef ki her geçen sene daha da zorlaşıyor hareketleri ve yürümesi. Bu sene babam hacca götürmek istiyor bizi. Oturma izni var Arabistan'da, annemi, beni ve eşimi hacca götürmek istiyor annem daha da kötüleşmeden.
Bu sene hac Eylül sonuna geliyor ve oğlum birinci sınıfa yeni başlamış olacak. 6 yaşına olacak. Babam ve annem eltimle bırakmamı söylüyor iki haftalığına. Oğlum eltimi çok sever, oğlu gibidir. Ben önce olmaz dedim kesin. Çok küçük bırakamam dedim.
Babam da annen için önemli bu, hac da her zaman olmaz. Bebek istiyorum, Allah nasip ederse. İleride kucağında bebekle hiç olmaz. İki hafta göz açıp kapayıncaya kadar geçer, dayanır çocuk diyor. Bürokrasisi biraz karışık ama torununu çağıramıyor işte. Hac için fırsatını yakalayınca gitmelisin, sonra senelerce yakalanmıyor diyor. Ki doğru, bebekle filan zor olur.
Bir de annem rahatsız, bu seneler annemle birlikte büyük yolculuk yapabileceğimiz son seneler belki. Babam söylemiyor ama annenin durumu ortadayken sen hala çocuğu iki haftalığına bırakamam diyorsun modunda ve çok alınıyor aslında.
Eşim çok küçük bırakamayız diyor. Biz dayanırız, iki hafta geride kalmış çocuk kaldıramaz diyor. Bir de annemin rahatsızlığı sebebiyle devamlı bir durumdur bizim için. Sık sık giderim, gerekir kalırım. Fenalaşma durumu olursa eşim de yardım eder. Annemin yapamadığı her işi ben üstlenirim aileyle ilgili filan.
Eşim biraz bıkmış durumda. Hac gibi özel bir şey de bile onların programına kendimize rağmen uymak zorunda kalıyoruz diyor. 10 sene sonra olur, bize de uyduğunda olur, böyle özel bir zamanda eşimle çocuğumla olurum diyor. Ona sen kal çocuğun yanında, ben anneme yardımcı olayım diyemiyorum bu yüzden. Bu sefer bu senelerin meselesi olur bu aramızda. Anlayışsızca biraz bence ama öyle işte.
Hem çocuğumu bırakamam diyorum, hem de anneme yardımcı olmak istiyorum. 6 yaşında bir çocuk bunu kaldırabilir mi sizce? Eşim, annem, babam, çocuğum arasında kaldım.
eşiniz sonuna kadar haklı bence kusura bakmayın..anneniz zaten hacıymış.babanız öyle istiyor diye,beraberce gitmeniz saçma geldi bana..eşiniz istemiyor,siz de pek gönülllü değilsiniz..babanız içn hacca gidilir mi? bu özel kişisel birşey..birisi istiyor diye yapılmaz ki...Eşim bu konuda çok anlayışsız. Kendince sebepleri var, haklı olduğu noktalar var. Annemin Ölümcül bir hastalığı yok ama hareketleri ve yürümesi her geçen sene kötüleşiyor. Allah göstermesin ama Yatağa bağımlı olma durumu var ileride.o yüzden babam bu sene istiyor.
Annemin ilk haccı değil ve umreye gidebiliyor başka zaman. Ama biz küçükken orada yaşadılar. Yaşı daha 54, babam şu anda ben de müsaitken tüm aile ilk defa bir hac yapalım istiyor. eşim annen haccı bir kere yapmış, bizim için önemli bir şeyi bıraksınlar biz yapalım diyor. Ve bencillik de var biraz. Benden ayrılamıyor. 1 hafta annemlerde kalmıştım bir sağlık durumundan ötürü. Dönüşüm kavga kıyamet.
Eşim bu konuda çok anlayışsız. Kendince sebepleri var, haklı olduğu noktalar var. Annemin Ölümcül bir hastalığı yok ama hareketleri ve yürümesi her geçen sene kötüleşiyor. Allah göstermesin ama Yatağa bağımlı olma durumu var ileride.o yüzden babam bu sene istiyor.
Annemin ilk haccı değil ve umreye gidebiliyor başka zaman. Ama biz küçükken orada yaşadılar. Yaşı daha 54, babam şu anda ben de müsaitken tüm aile ilk defa bir hac yapalım istiyor. eşim annen haccı bir kere yapmış, bizim için önemli bir şeyi bıraksınlar biz yapalım diyor. Ve bencillik de var biraz. Benden ayrılamıyor. 1 hafta annemlerde kalmıştım bir sağlık durumundan ötürü. Dönüşüm kavga kıyamet.
Kızlar, çok kötüyüm. Bilmiyorum eşimle ben mi abartıyoruz. Lütfen, lütfen, lütfen bir fikri, tecrübesi olanlar paylaşsın.
Oğlum 6 yaşında olacak. Annem rahatsız, tekerlekli sandalye kullanıyor ve maalesef ki her geçen sene daha da zorlaşıyor hareketleri ve yürümesi. Bu sene babam hacca götürmek istiyor bizi. Oturma izni var Arabistan'da, annemi, beni ve eşimi hacca götürmek istiyor annem daha da kötüleşmeden.
Bu sene hac Eylül sonuna geliyor ve oğlum birinci sınıfa yeni başlamış olacak. 6 yaşına olacak. Babam ve annem eltimle bırakmamı söylüyor iki haftalığına. Oğlum eltimi çok sever, oğlu gibidir. Ben önce olmaz dedim kesin. Çok küçük bırakamam dedim.
Babam da annen için önemli bu, hac da her zaman olmaz. Bebek istiyorum, Allah nasip ederse. İleride kucağında bebekle hiç olmaz. İki hafta göz açıp kapayıncaya kadar geçer, dayanır çocuk diyor. Bürokrasisi biraz karışık ama torununu çağıramıyor işte. Hac için fırsatını yakalayınca gitmelisin, sonra senelerce yakalanmıyor diyor. Ki doğru, bebekle filan zor olur.
Bir de annem rahatsız, bu seneler annemle birlikte büyük yolculuk yapabileceğimiz son seneler belki. Babam söylemiyor ama annenin durumu ortadayken sen hala çocuğu iki haftalığına bırakamam diyorsun modunda ve çok alınıyor aslında.
Eşim çok küçük bırakamayız diyor. Biz dayanırız, iki hafta geride kalmış çocuk kaldıramaz diyor. Bir de annemin rahatsızlığı sebebiyle devamlı bir durumdur bizim için. Sık sık giderim, gerekir kalırım. Fenalaşma durumu olursa eşim de yardım eder. Annemin yapamadığı her işi ben üstlenirim aileyle ilgili filan.
Eşim biraz bıkmış durumda. Hac gibi özel bir şey de bile onların programına kendimize rağmen uymak zorunda kalıyoruz diyor. 10 sene sonra olur, bize de uyduğunda olur, böyle özel bir zamanda eşimle çocuğumla olurum diyor. Ona sen kal çocuğun yanında, ben anneme yardımcı olayım diyemiyorum bu yüzden. Bu sefer bu senelerin meselesi olur bu aramızda. Anlayışsızca biraz bence ama öyle işte.
Hem çocuğumu bırakamam diyorum, hem de anneme yardımcı olmak istiyorum. 6 yaşında bir çocuk bunu kaldırabilir mi sizce? Eşim, annem, babam, çocuğum arasında kaldım.
Çocuğunuz kaç yaşında bilmiyorum. Ben oğlumu 4 ve 5 yaşındayken götürdüm Ramazan'da . Çok da güzel geçti. Bebek olmadığı müddetçe zor değil. Şu anda vize verilmediği için götüremiyorum.Zor bir durum gerçekten.
Biz de aynı sıkıntıları yaşıyoruz, sizin kadar karışık olmasa da.
Umre planlıyoruz, herkes çocukla zor olur diyor, bırakın diyor.
Ama ben şöyle düşünüyorum, aynı ülke içinde olsak yakın akrabaya bırakılabilir ama ülke değiştireceğiz.
Allah korusun bir şey olursa çocuğumun yanında olamamak düşüncesi çok kötü. Ne kadar erken dönebiliriz ki öyle bir durumda. Elbette ufak ihtimaller ama, yurt dışına çocuksuz gitmek için bilmiyorum ki çocuğumun 15 yaşında olmasını falan bekleyeceğim ben sanırım.
Evet, devamlı hayatımızda hastalığın etkisi, biraz da annem kaprisli. O yüzden eşim mesafesini korumaya çalışır genelde.çocuğundan daha çok kocası arıza elmişim :)
konu sahibi arkadaşım annenin rahatsızlığından dolayı çok mu ailende kaldın
adam ondan mı çok doldu acaba? kimi insan pek tahammül edemez
bilemedim ne yapsan.. çocuğun küçük değil annen hacca önceden de gitmiş
annenle uzun yolculuk yapmazsan çok mu içinde kalır..
yani birçok insan annem iyice kötüledi onla son uzun yolculuğuma çıkayım diye düşünmez
hac kolay çıkan bişey değil doğru.. kafam karıştı yaa..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?