- 2 Haziran 2025
- 54
- 60
- 3
- 19
- Konu Sahibi calikusubloom
-
- #1
Babanız nasıl size karşı acabaİstediğim bölüm için 2 sene mezuna kaldım, bu sene kesin gidiyorum. Küçüklüğümden beri şiddettin her türlüsünü gördüm. Çocukken normalin bu olduğunu sanıyordum, anne bu döver de sever de. 2 haftaya 20 oluyorum, az önce öyle bir üstüme düştü ki yine, küçük kardeşim ablamı bırak diye feryat etti. Suçum ise hiçbir şey. O da travmalarla büyümüş deyip alttan alıp hiçbir olayda ağzımı açmadım. Neden bu kadar tepkisizsin diye dayak yedim. Hep icime kapanık bir cocuk oldum. Sinsi pisliksin deyip hakaret yedim. Bazen çok sinirlenince seni öldüreceğim diyordu. Cinnet geliyor kadına resmen, evlat katili yapacaksın beni diye diye büyüdüm ve yemin ederim yaptığım elle tutulur hicbir sey yok. Aglamaktan helak oluyorum olmuyor. O kadar küçük düşürülmüş hissediyorum ki bu konuda cevremdekiler ile dertlesemiyorum hepsinin ailesi sevgi dolu. Kendimi ezik hissedouorum. Seni dusunuyorum, elestiri kotu sey degil adı altında 20 yıldır yemediğim hakaret kalmadi. O kadar ozguvensizim ki. O kadar cok sey var ki ne anlatayım ne kalsin. Uni belli olup da baslayana kadar bu evde olmak zorundayım ve ben artık nefes alamıyorum
Babam da tam tersi cok ilgili, iyi bir baba ama annemle ilişkileri berbat. Doğrudan olmasa da dolaylı olarak hayatimi mahveden bir figür o da. Annem.hrp babamla olan kavgalarına beni de ortak eder, sen bugun buna bile ses cikaramoyoesun ileride herkes seni ezicrk deyip ustime gelirdi. Ilkokula falan gidiyordum. Ananin tahti kızının bahti geleceğin bu deyip psikolojimi bozdugu icin tek bir flortum bile olmadi, saglikli iliski kuramayacak jadar ozguvensuz ve korkagimBabanız nasıl size karşı acaba
Cogu zaman işte o, annem.ev hanımı. Benim yuzumden kavga ederler korkusu ile tek kelime etmis degilim bu zamana kadar, bu seviye olduğundan haberi yok.Babanız nerede?
TıpHangi bölüm?
Kardesimi elimden geldigince korumaya çalışıyorum ama öyle bir ortamda büyüdü ki onun psikolojisini nasil düzeltebilirim bilmiyorum. Görece bilinçli biri olduğumu düşünüyorum, kendi başımın caresine bakabilirim ama en küçük kardesimi düşündükçe boğazım düğümleniyor. Genel olarak her girdiği ortamda sevilen, saygı duyulan, başarılı biru oldum. Beni taniyan herkes güler yüzümü, karakterimi övdü. Bugun bunu dile getirdim, ailen sevmedikten sonra ne önemi var dedi somra da seni gercekten sevdiklerini mi düşünüyorsunAğzımıza ediyorlar sonra da ömür boyu terapi alıyoruz kendimizi yeniden büyütmek için.
Çok çok üzüldüm. Ama hayatını kurtaracaksın sen inanıyorum. Kardeşine de şiddet uyguluyor mu ? Buna müsade etmemeye çalış. Sana vurmaya çalıştığında kendini savun.
Keske dili sussa da varsin 24 saat dövsün diyorum inanın. Tahammülüm kalmadi nereye gidecek boyle bu is bilmiyorum. Cok teşekkür ederim tatlı yorumunuz içinSenin içindeki küçük kızı senden başka koruyacak yok, sen artık büyüdün. Gücün yeter, üzerine yürüyünce durdur onu. Yeter de. Yapamazsın de. Bunu yapınca kendini çok daha iyi hissedersin. Gerekirse karşılık da ver.
Kimse kimseyi iyileştiremez ve herkes kendi psikolojisini düzeltmekle sorumlu. Ebeveyn olmaktan vazgeçmeliyiz önce. Çocuk olan biziz. 32 yaşında bunu anlamış biri olarak söylüyorum bunu. Annene anne olduğunu hatırlat. Hatırlamıyorsa okula gittiğin gibi kurtar kendini. Sakın aman annemi iyileştiriyetim vs dertlerine düşmeKardesimi elimden geldigince korumaya çalışıyorum ama öyle bir ortamda büyüdü ki onun psikolojisini nasil düzeltebilirim onu düşünüyorum. Görece bilinçli biri olduğumu düşünüyorum, kendi başımın caresine bakabilirim ama en küçük kardesimi düşündükçe boğazım düğümleniyor. Genel olarak her girdiğim ortamda sevilen, saygı duyulan, başarılı biru oldum. Beni taniyan herkes güler yüzümü, karakterimi övüyor. Bugun bunu dile getirdim, ailen sevmedikten sonra ne önemi var dedi somra da seni gercekten sevdiklerini mi düşünüyorsundiye bam telime vurdu. Kimse kimseti gercekten sevmezmis. Ben hele hic sevilecek biri degilmisim. O kadar berbat hissediyorum ki sevdiklerime olan güvenim de puf oluyor bana asilananlar yüzünden.
Kardesimi elimden geldigince korumaya çalışıyorum ama öyle bir ortamda büyüdü ki onun psikolojisini nasil düzeltebilirim onu düşünüyorum. Görece bilinçli biri olduğumu düşünüyorum, kendi başımın caresine bakabilirim ama en küçük kardesimi düşündükçe boğazım düğümleniyor. Genel olarak her girdiğim ortamda sevilen, saygı duyulan, başarılı biru oldum. Beni taniyan herkes güler yüzümü, karakterimi övüyor. Bugun bunu dile getirdim, ailen sevmedikten sonra ne önemi var dedi somra da seni gercekten sevdiklerini mi düşünüyorsundiye bam telime vurdu. Kimse kimseti gercekten sevmezmis. Ben hele hic sevilecek biri degilmisim. O kadar berbat hissediyorum ki sevdiklerime olan güvenim de puf oluyor bana asilananlar yüzünden.
Valla hic oralı olmuyorum diye bugün cinnet gecirdi zaten. Kulakligimi aldi parçaladı, hicbir seye tepki vermiyorsun nasil birisin sen diye kafati yedi. Babamla tartismislar yine, ben nasıl ağzımı açıp bir sey dememisim. Hayatım boyunca hep ezilecekmisim, annesinin böyle yaptığına el neler yapmazmis. Kolumda tırnak izleri öylece kalakaldım. Evi hepinizin başına yakacağım diye gezdi durdu. Onun yüzünden pasif büyüdüm, en ufak bi hatamda ya bir ton eleştiri hakaret aldım ya da dayak yedim. Sonra pasif oldum diye yine ben suclu oldum. 3 4 yasimda bi kere altıma yapıp annemin yanına gitmiştim kapıda komsuyla konusurken. Buraya kadari hatırlayıp anlatiyodum gecen eskilerden konuşuyorduk konusu açıldı, o gun seni o kadar dövmeseydim keske dedi. Dövdüğünü unutmustum valla.Allahımm... Kesinlikle etkilenmemeye çalış annenin saçmalıklarından. Zihniyeti çok çarpık ve hastalıklı.
Mümkün olduğunca iletişim kurma, seni zehirlemesine izin verme. Tak kulaklığını odana kapan. Üzerine geldiği an dışarı at kendini. Çok ileri gider şiddet uygulamaya kalkarsa kadesi indir ve kullan, ciddiyim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?