[
Hemen hemen aynı sorunu ben de yaşadım.. Şu anda ikibuçuk aylık ve vazgeçti bu huylarından.. Kendine ve bebeğe biraz zaman tanımalı ve sabırlı olmalısın.. Bir yerde okuduğum makalede güzel bir değerlendirme vardı. Çocuğu bu aylarda terbiye etmeye çalışmak ona yapılan büyük bir haksızlıktır diyordu. Düşün kısa bir süre öncesine kadar anne rahminde, çok farklı bir ortamdayken birden bilmediği, onu korkutan bir dünyaya gözlerini açıyor.. Bu bile bebek için büyük bir travma.. Tabi ki kendisini en güvende hissettiği yerde olmayı isteyecek.. Şu anda etrafını seçemiyor, seslerden, kokulardan anlamaya ve güvenli olup olmadığını ayırt etmeye çalışıyor. En tanıdık gelen ses senin ve eşinin sesidir. Bir süre sonra dünyayı daha net görmeye başlayacak. Onu seven ne kadar çok insan olduğunun, dünyanın renkli, eğlenceli ve keşfedilmeye hazır bir yer olduğunu beş duyusu ile farkedecek. İşte o zaman yaşamı; uyku, yemek vb süreçleri düzene sokmaya başlayabilirsin.. Ama şimdilik tüm bunlar için erken. Hırçın bir bebek olmasını istemiyorsan bence fazla ağlatma. Sabır göster.. Beslenme konusunda en net gösterge günlük bezini kirletme ve kilo alması ile anlaşılır. Beni de çok bunaltmışlardı bu konuda. Hatta gizliden mama vermeyi bile düşündüm ki eşimin kardeşi yenidoğan doktoru Allahtan o beni engelledi her seferinde.. Kıssacası biraz sabır. 3. aydan itibaren herşey değişecek.. Yaşamın normalleşecek.. Bebeğinin mutlu, huzurlu bir bebek olarak hayatını renklendirmesi dileğimle.. :)