aman allahım bebeğim geliyooooooooooooo...........hihoyyyt
6 nisan pazartesi sabahı uyandım pijamama baktım bi ıslaklık var allah allah bu neki dedim ama hiç ihtimal vermiiyorum suyumun geldiğine hatta nete girip yazdım kızlar sanırım suyum geldi diye önce bi güzel kahvaltımı yaptım sona belki fazla bi akıntı olmuştur kaybettğim suyu yerine bırakayım die booll boll su içtim ama nafile akıntı git gide artmaya başladı..eşimi aradım hemen okay sanırım benim suyum gelio dedim o şok oldu tabi kızım hiç korkma hemen anneni ara sor bakıyım sumuymuş dedi heh hee annem nerden bilecekse görmeden su olduğunu..kaydirigubbakcemile3
neyse annemi aradı anne pijamam ıslaktı hala da az az ıslanıo dedim annem kızım hiç panik yapma suyun gellio dedi..ayyy annem öyle deyince ben bi korktum anlatamam..korkudan bacaklarım titremeye başladı.ağlayarak eşimi aradım suymuş çabuk gelllllll dedim zavallım hemen geliyorum ağlama bebeğm korkma dioo en hüngür hüngür ağlıyorum..eve gelene kadar tlfnu kapatmadı beni sakinleştirmeye çalıştı..:asigim:
eşim geldi hemen beni yatırdı yarım saat sonra annem geldi..onlar beni ikna etmeye çalışıo hastaneye gidelim diye ben yok anne ya hiç sancı filan yokki gitmeyelim diyorum acayip tırstım yani.zorla ikna ettiler hastaneye gidiyoz annem diyoki hatane çantasını da alalım ben hayır daha doğum değil gerek yok diyorum keşke annemi dinleseymişiz..
neyse gittik hastaneye hemen çatala çık dediler ben çıkmam diyorum bak ama bebeğin zor durumda olabilir filan beni ikna ettiler ayyyy iğrenç bişey çıktım mecburen sonra tuşe yaptılar tabi çok canım yandı çok bağırdım ama hiç açıklığım yokmuş..drm bişey yediniz mi dedi bende evet dedim o zaman akşam 8 e kadar hiç bişey yeme sonra ameliyat dedi allahım ben nasıl korkuyom madem açıklık yokmuş biraz daha kalsın filan diyom hayır olmaz dediler..
beni hemen odama aldılar nst filan çekildi eşim dışarda bizi beklio bu arada çıktık doğum bugün dedim çok heyecanlandı hemen çantayı alalım dedi ben de gelicem diyorum beni götürmediler teyzemler filan herkes hastaneye geldi..yeşil önlüğü giydim sonda takıldı veeee snadalyeye oturdum beni götürüyolar ben hüngür hüngür nasıl ağlıyom eşim geldi oda ağlıyo hiç korkma ben burdayım hep dua edicem diyo ben el salladı ve asansör kapandı..
ameliyat haneye bi girdim buzz gibi bi yer hemen beni masaya aldılar epidural olcaktım pozisuon vermeye çalıştılar ama bi türlü eğilemedim bu arada belime tam 8 defa iğne yaptılar ama uyuşmadım çok canım yandı en sonunda pesss ettim ve beni bayıltın dayanamıycam dedim tamam dediler hatta niye epidural istediniz ki çok riskili dediler o zaman noluurrr genel anestezi yapın dedim hepsi gülüştüler şaka yaptık diye..
veeee yavaş yavaş konuşulanları anlamamaya başladım en son ışıga baktım ve gerisi karanlık..ama karnıma soğuk soğuk bişeyler sürüldüğünü hatırlıyorum ve çok üşümüştüm..
uyanma aşamam çok acıklıymış anlatılınca bi garip oluyorum..beni getirmişler gözlerim kaymış ölü gibi yatıyomuşum eşim annem teyzelerim dr lar beni ayılmaya çalışıyolarmış..ben anneeee üşüyorum çok üşüyorum anneee beni dödürün döndürün beni yastık verin diye bağırıyomuşum annem dayanamamış odadan ağlayarak çıkmış..eşim normalde çok sakin mizaçlıdır ama drlara hep bağırmış niye ayılmıyo bişey mi oluyo diye hemşireler filan herkes payını almış azardan yana:mymeka:..neyse oğlmu yanıma yatırmışalar baygınken bile tutmaya çalışmışm eşim kızım baygındın ama nasıl sıkı tutuyodun diyo..
pencereye baka baka ayıldığımı hatırlıyorum sonra yalvarmaya başladım lütfen yastık verin dikişim çok gerilio diye ama yasak veremeyiz dediler sıtr üstü yatmak çok canımı yaktı felaketti ..agrı kesici iğne yapılınca rahatladım çok şükür biraz iyi olmuştum oğlumu istedim allahım bi baktım melek gibi nasıl masum hemen hemşireler emzirtmek için göğsümü açtılar oğlum o kadar açmış ki çok güçlü güçlü çekmeye başladı hala o emmesi aklımda hiç unutamıyorum çok garip müthiş bi duyguydu..
artık iyice kendime gelince hemen kaldırcaz yürümen gerek dediler biraz zor oldu ama kalktım yürüdüm bol bol..
doğumun 3. günü çok iyiydim hatta bebeğimle sadece ben ilgilendim kimseye baktırmadım..
önce eşimle konuşurduk 2 çocuk yapalım bide kzımız olsun derdik şimdi eşim kesinlikle istemiyorum seni öyle bi daha göremem ölsem daha iyiydi diyo oğlumuz bize yeterseni öyle görmeye dayanamam diyo..ama inanın ben o çektiğim acıları çoktan unuttum..şimdi varsa yoksa oğlum o kadar güzel bi duygu ki allahım tüm isteyenlere nasip etsin..biraz fazla uyusa korkuyorum az uyusa acaba bi yeri mi ağrıyo diyorum ağlamasına hiç dayanamıyorum o benim meleğim mucizem gülüşü dünyalara değer..
şu anda meleğim uyuyor bi yandanda dudaklarını emiyo gibi yapıyo..
emir kağanım hayatımızın neşesi 6 nisan 2009 da 20:25 de evimize teşrif etti..sen bizm baş tacımızsın oğlum..ve kızlar bi daha çocuk yapabilirmiyim bilmiyorum oğlumun üstüne gül koklayamam gibime gelio sanki onu ihmal edecekmişim yetemiycekmişim gibi gelio..
çok uzattım kusura bakmayın ama yazarken içimden çoşup geldi sanki kendime hakim olmadım ellerim ekndi kendine yazdı ..sürçü lisan ettiysem affola eminim bi çok yanlışım vardır ama dönüp hiç bişeyi düzeltmek istemiyorum sıcak sıcak göderiyorum..
ve tekrar tekrar söylüyorum rabbim tüm isteyenlere bu müthiş duyguyu yaşatsın doğum yapacak olanlara allahı kolaylık versin..tüm kk dostlarını ve 2009 nisan annelerini ve kuzularını öpüyorum allaha emanet olun..a.s.:enbuyukkk: