2009 Nisan Kuzuların Doğum Hikayeleri

aprilcim bende tam onu diyecektim sen ağlamadın ama benim gözlerim doldu çok güzel ve hakkaten eğlenceli bi hikaye ayrıca ben daha lohusa değilim ama yinede tutamadım kendimi bu anları yaşamak için sabırsızlanıyorum
 
Kızlar Allah bebişlerinizi sağlıkla büyütmeyi nasip etsin inşallah. Benim de normal tarihim 8 mayıs ama bebeğim kilolu olduğu için doktorumuz kısmetse 28 Nisan'da kucağıma verecek kızımı. Yarı Nisan annesi olacağım yani :) Doğum hikayemi yazdığım günü görürüm hayırlıısyla inşallah hihoyyyt
 
Herkese teşekkür ederiiiimmmm..Ama ağlamayın yaaa lütfen, bunlar güzel şeyler 9 ay geçti bitti artık gülmek lazım. Bebekler ağlıyo bizim yerimize yeteri kadar:)
Ay bu arada evdeki ilk gecemizde sabaha kadar o kadar çok ağladıki en sonunda bende başladım onla ağlamaya. Karşılıklı hıçkıra hıçkıra ağladık. Ben o ağlıyo diye ağladım o ben onla ilgilenmek yerine niye ağlıyorum diye ağladıkaydirigubbakcemile3
 
Merhaba canım kader arkadaşlarım ve aylarca benim yaptığım gibi doğum hikayelerini okuyarak o mutlu ana hazırlanan anne adayları...size Gözümün Nuruyla olan uzun ama aslında bir nefes kadar kısa hikayemizianlatmak istiyorum...Ben hep uzun doğum hikayelerini okumayı severdim ben de olabildiğince uzun ama umarım sıkmayacak sekilde anlatayım hikayemi...

Doktorun bize gosterdiği kucucuk kesecik ve seyiren bir nokta yaşayacağım en guzel maceranın başlangıcıydı 30 Ağustos 2008.......Dokuz ayın sonunda ve son günlerdeki heyecanlı bekleyiş alınan bir sezeryan tarihiyle sonlanmak uzereydi bu macera... 16 Nisan Perşembe kızımla randevulaşmıştık... herşey hazıdı..14 Nisan annesinin doğum gunuydu ..annesi bir yaş daha buyuyecek ve kızı için hazırlanacaktı..
.saat 7 de karışık rüyalar görmuş olarak uyandım, "Acaba ben bugun doğum mu yapacam?" diye içimden gecirdim ve yatakta donmeye çalışırken ! bir anda çamaşırımda bir ıslaklık farkettimdelikafadulden...Tuvalete gittim geldim ama çamasırım surkli ıslanıyor sanki bir sızıntı varmış gibi devamlı tuvalete gitme ihtiyacı hissediyordum...Suyumun geldiğini farkettim ama ne ağrı vardı ne de kasılma aksine gayet normal bir gun gibi kızım içerde normal harketler ediyordu... Eşime soyledim kalktık şaşkın şaşkın dolanmaya başladık en sonunda dr. aramayı akıl edebildik...Dr. gayet sakin bir şekilde gelen suyun miktarını sordu ve 1 saat sonra gelmemi istedi.. Ben normalde aşırı panik bir insan olmama rağmen gayet sakin bir şekilde kalktım hazırlandım guzel sıcak bir duş aldım ..ortalığı toparladım..gorumcemi kaldırdım "bazı talimatlar verdim " ve gitmeye hazırdım ...Dr. yanına gittiğimizde ebe beni dışarıda dr. beklerken gordu "Kız senin suyun mu gelmiş ..sen niye burda bekliyon gel içeri diye" doğumhaneye aldı ve ben işte o anda olayların farkına vardım...Meğer dr. ben panikler ve tansiyonumu yukseltirim diye benimle sakin bir şekilde konuşmuş ve telefondan sonra gerekli talimatlarla ortamı hazırlamış...İçeri giridm dr. muayene etti ve suyun geliyor acil sezeryan dedi..Suyum gelmesine rağmen bebek kanala girmemişti gerçerkten fiziksel olarak doğum başlamamış ama suyum bitmek üzereydi...Hemşireler üst üste tansiyonu ölçiyor ebe bir şeyler soruyordu...
O an sadece şaşkındımfisfisfis ve dilimin döndüğünce dua ediyordum...Ve saat geldi sedyedeydim..üzerimde yeşil önlük yanımda sadece ebe...Eşim işlemlerimi yapmak için o kat bu kat koşturduğu için ameliyathaneye sedyede yalnız girdim..o an o kadar yalnız ve çaresiz hissediyordum ki ..halen sancı hissetmediğim için doğuma gittiğimin frakında değildim ve...korkmaya başlamıştım...çocuğumu gorebilecekmiydim... ve ameliyathane..

ameliyathane soğuk değildi...sonda takılmadı lavman yapılmadı ... butun dr. ve hemşireler başımda beni sakinleştiriyor benimle konuşmaya çalışıyordu ben ısrarla epidural istiyordum anestezi dr. hemşireye baktı ve ardından "bak o kadar zamanımız yok hem kilon var gel biz seni genel uyutalım" diye ikna etmeye çalışıyordu... "Ben çocuğumu ilk olarak görmek istiyorum" diyince en son duyduğum "bize güven oldu" ve uyudum ...meğer tansiyonum çok yukselmiş ve riske atmamışlar uyandığımda bebeğim diye sayıklıyor ve uzaktan bir ağlama sesi geliyordu hemen yanıma getirdi bir türlü bakışlarımı sabitleyemiyordum ama burnuma gelen cennet kokusu ve o ağlama sesi hayatımda yepyeni bir sayfa açtı:asigim:...bir an önce kendime gelmeye çalışıyor ve yavrumu kucağıma almak istiyordum..odama geldiğimde arkadaşlar odamı süslemiş herkes bizi bekliyordu ve o an...yatağıma yattım ve kucağıma verdiler gozleri yumuk yumuk ağlyordu ama kucağıma geldiğinde sustu ve dokuz aylık maceram en güzel şekilde bambaşka bir boyut aldı..Doğum günümde aldığım en güzel hediyeydi ...Hayatımın Baharı Gözümün Nuruydu...
Rabbim biz kadınlara en güzel hediyeyi...anneliği vermiş ...binlerce kere şükürler olsun ve Rabbim isteyen herkese en hayırlı şekilde nasip etsin ...
Umarım hikayemle sizi sıkmamışımdır.. ve inşallah dileyen herkese böyle hikayeleri anlatmak nasip olsun

KK ya ve nisan annelerine hayatımın en güzel macerasında bana destek oldukları iöin teşekkurler:enbuyukkk: iyiki varsınız a.s.
 
iyükselcim bbeişin hayırlı olsun
 
iyüksel bebeğin hayırlı olsun canım. Allah analı babalı büyütsün.
 
GÜNAY EGE BALIM.............


31.MART günü doktorumuzda son kontrolümüzü olduk.... ve3 nisana kavuşmak için sözlştik...

ama ben dayanamayıp 31.mart gecsi saat 3 de annemi uyandırdım sancıylaaaaaaaa

gece 3 den sabah 9 kadar sancı ckti annem........

gece... eşimi uyandırıp sancım var dedim...
şim bana yalancı dogum sancısıdır yat ddi ama gecmdi..........

hastanye gittik.....

açıklıgım 3 cm di bkldik 5 cm oldu......

ama bn nasıl bagırmak....


yok ddim bn normal dogurmam

doktorumda szryana aldı....
sabah 9da egem bana mrhaba ddi

uzun dogum hikaymi sonra anlatıcazzzzzzzzzzzz
 
maşallah kızlar maşallah sizlere ve bebişlerinize.... ...
hepsi birer hayırlı evlat olurlar inşallah...
rabbim bir ömür boyu ayırmasın sizleri....
darısı da bana olsun inşallah......
 
iyükselcim bbeişin hayırlı olsun

ilknur bacımmmmmmmmmsenağlamasenağlamasenağlama ay ben dayanamıyorum doğum hikayelerine yaaaa

iyüksel bebeğin hayırlı olsun canım. Allah analı babalı büyütsün.

İyüksel hiç sıkılmadan okudum..
Duygulandım ama..
Allah analı babalı büyütsün..

Tesekkurler arkadaslar.... Allah herkesin yavrusunu bizimkini de korusun ...rüya ibi geldi gecti hamilelik ...asıl iş simdi başlıyor delikafadulden
 
Sürekli söyler dururdum oğlum 4 nisanda doğacak diye ama buna ben bile inanmıyordum aslında çünkü 4 nisan cumartesi günüydü ve doktorum hafta sonu doğum yaptırmak istemiyordu, kendisi hergün takip etmek istiyordu benim durumumu. 4 nisan da rutin kontrol için sabah 9 da hastaneye gittik, ama bi gece öncesinden banyodan cıktıktan sonra acık pembe renkli bi akıntı oldu anneme gösterdim o da beni telaşlandırmamak için normal bu kızım korkulacak bişey yok dedi ama sabaha kadar uyumamış kadıncağız biliyor çünkü nişanım gelmiş ertesi günde doktora nasıl olsa gideceğiz diye beni telaşlandırmak istememiş.Doktoruma nişan geldiğini söylediğimizde hemen beni muayneye aldı 1cm acılmam oldugunu ancak bebğin başının yukarda oldugunu baskı yapmayacgını pazartesiye kadar bekleyebileceğimizi söyledi beni doguma almamasının sebebi sabah yaptığım kahvaltıydı malesef.
Annemlerle hastane cok yakın oldugundan oraya gittik. Doktorum 2 gün yatarak dinlenmemi çok dolaşmamamı herhangi bişey olursa da mutlaka onu aramamızı söylemişti,pazartesi sabah 08:30 için randevulaşmıştık ki evde aniden suyum gelmeye başladı ama ne suu çamaşırın ıslanması bi yana paçalarımdan aşağıya akıyordu annem hemen hastaneyi aradı ve apar topar hastaneye gittik beni NST ye bagladılar sancılar 97 lerde ben dayanamıyorum, sancı başlayınca ağlıyor sancılar geçtiğinde dünyaya yeniden gelmiş gibi oluyordum. hızla sonda takıldı lavman yapıldı derken kendimi doğumhanede buldum. Aslında epidral sezeryan olacaktı ama fazla vaktimiz yok eğer kabul edersen hemen spinal yapıp uyuşturalım dedi anestezi uzmanı. Ama spinalde çok başağrısı oluyormuş dedğimde bol sıvı alırsan bişey olmaz ya tamamen uyutucaz ya da spinal yapıcaz suyun hiç kalmamış bebeği riske atamayız dedi ve ben spinali kabul ettim.
İlk 5 dk da oğlum dünyaya gözlerini açtı, öyle güzeldi ki ortalığı birbirine kattı koca sesli bebeğim benim ama bana yanaştırıp öptürdüklerinde sanki hiç bişey yokmuş gibi susup gözlerimin taa içine kadar baktı meleğim o anı hiç unutamam herhalde.
Ve güzel bi jest yapıp doğum devam ederken annemle telefonda konuşturdular beni tabii annem aglıyor ben ağlıyorumsenağlama aslında eşimle konuşturacaklardı ama eşim bu kadar erken biteceğini tahmin edememiş ve bana çiçek yaptırmak için dışarı çıkmış delikafadulden
Doğum bitip yukarı odama çıktığımda herkes oradaydı ve herşey çok güzeldi hemen oğlumu emzirmeye başladım kucağımda o kadar mutluydu ki gözlerini ayırmıyordu yavrum annesinden.
Neysee işte bizimde doğum hikayemiz böyle kusura bakmayın biraz uzun oldu arkadaşlar ama herşeyi yazmak paylaşmak istedim sizinle...
Bu arada oğlum 04/04/2009 saat 13:00'de 3210 gr ve 51 cm olarak doğdu.

Allah tüm hamişleri bi avazda kurtarsın bebeklerine kavuşmayı nasip etsin...
 
Oğlum 38+3'de dünyaya geldi aslında doğum tarihimiz 16 nisandı ama aceleci davrındı :))))
Bu arada spinalde gerçekten çok başağrısı oluyor ne kadar sıvı tüketsemde 5 gün boyunca inanılmaz baş ağrısı çektim arkadaşlar çok mecbur kalmazsanız spinali tercih etmeyin derim tabi karar sizin...Baş ağrısı haricinde hiç bi problemim olmadı hata ilk gün kalkıp sanki doğum yapmamış gibi dolaşmaya bile başladım sakın dikişlerden korkmayın.:)))
 
hikayeleriniz çok güzel okurken benim gibi bir duygusuz bile ağladıysa siz düşünün artıkkkk
 
sonunda Allah bizede doğum hikayesi yazmayı nasip etti.Allah ıma çok şükür zor bi dönemden geçtik ama hediyemiz çok büyük..
inanılmaz zor geçen son 4 haftamdan sonra dr artık cuma günü alalım bebeği dediğinde sadece daha çok küçük diyebildim.dr garanti veremem her şeye hazırlıklı ol dediğinde artık durumun ciddi olduğunu anladım sezeryana karar verdim.ilaç dozları çok fazla artmıştı herşeyi göze aldım ve 38 i doldurmak istiyorum dedim.o gün gelip çattığında sevinemedim
hastaneye gitmeden önce minik varlığımla vedalaşmak istedim,ağlayarak gittim hastaneye yatışım yapıldığında içimdeki parçayı söküp alacakları için üzgündüm.sonda takıldı anestezi uzmanı geldi,sadece genel anestezi istemiyorum dedim.sonuç ne olursa olsun bebeğimin doğumunu görmeliydim.
eşim ve annem bana el sallarlarken tek bi kelime bile söylesem hıçkırıklara boğulacağımı farkettim ve sadece el salladım.ameliyathanede spinal yapmaya karar verdi anestezi uzmanı ve çok çabuk bi şekilde uyuştum.
daha sonra perde çekildi önüme ve dr geldi,göğüs altından bastırıp bebeği çıkardıklarında hiç bir ses gelmedi,bi an ne olduğunu anlayamadım,nabzım arttı tansiyonum çıktı gözlerim karardı ne oldu dedim seruma ilaçlar enjekte etmeye başladılar,ayık tutmaya çalışıyorlardı beni,sonra solda bebeğimin karnına vurduklarını gördüm,ve nihayet muhteşem bi çığlık,derin bi nefes aldım saati sordum ve ilaçların beynimi delen ağrısına teslim ettim kendimi.gördüğüm tek şey mosmor bi vücut ve simsiyah saçlardı.sonra bebeği eşime teslim etmişler ameliyat devam ederken sürekli kötü bişeymi oldu neden göstermeden götürdünüz diyordum,dr çok kanaman var dediğinde bile bebek iyi olsunda diyebildim.birbuçuk saat geçmişti eşim ve annem çıldırmaya başlamışlar,ben çıktığımda eşim sevinçten ağlıyordu ona bebeği gördünmü diyebildim evet odada yanımızda diyince artık zorla tuttuğum yaşları bıraktım döküldü rahatladım odaya girdiğimde meleğimi giydirmişlerdi,hemen aldım ve doya doya kokladım.
ne yazıkki sütüm gelmedi,bebek mamaya başladı.1 gece hastanede yattım eve geldik,o gün belimden başalyıp ense kökümden başıma kadar bi ağrı girdi,meğerse narkozu atamamışım,2 gün boyunca inanılmaz şiddetli ağrı çektim,5 günlükken dr kontrolüne gittik ve bebeğim sarılık olmuştu,2 gece toplam 3 gün küvözde fototerapi uygulandı.1 hafta boyunca uykusuzdum ama yinede umurumda değildi hiçbişey sadece bebeğim iyi olsun diye dua ediyordum,son 4 saat bebeğim fenalaştı ve baygın durumdaydı,ayıltmak için herşeyi yaptılar ama ayılmıyordu artık herşey bitti dedim ve kucağıma yatırıp saatlerce ağladım sinirlerim iyice yıpranmıştı,mamayı reddediyordu 2 gündür gelen sütümüde sağıp veriyorduk ancak hiçbiri işe yaramadı emmedi.dr biraz daha uğraşın yoksa beklemenin alemi yok yatıralım dedi,başka bi yerede göstermek istedim,sanırım küvözdeki sıcaklıktan bayılmıştı bebeğim dışaıda hava almak ona iyi geldi ve dr un odasında günler sonra ilk defa ağlamaya başladı sevinçten deliye döndük hepimiz dr da bize şaşırdı durumu anlattık testler yapıldı o sırada emzirme odasında bekliyorduk,bebek hemşiresi zorla bebeği emzirtmeye çalıştı ve bebeğim ilk defa emdi,testlerde de bi sorun yoktu ve biz o kadar yorgunluğa karşın sevinçten bütün gece oturduk.halen daha uykuyu göremedik ama bebeğim iyi olsunda aylarca uykusuzluğa razıyım..
bugün kendi dr umuza gittik 1 hafta içinde doğum kilosuna gelmeye çalışcağız o zaman iyi olduğunu söyleyebileceğiz.herkesten dua bekliyorum..
 
Son düzenleme:
kız sinem Allah yardımcı olsun sana ve bebeğine güç kuvvet versin inşallah bitanem çok duygulsandım okurken Allah sizlere bağışlasın onu tez zamanda güçlü kuvvetli tosun olsun inşallah
 
sinem canım Allah yardımcın olsun çok zor şeyler atlatmışsın inşallah biran önce toparlar minik sıpaaa üzmez daha fazla anneciğini dualarımız seninle
 
sinehas cnm yaa çok üzüldüm bu yaşadıklarına ama sen kendini sakın üzme bebişinde iyileşecek bak göreceksin inş...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…