sonunda allah bizede doğum hikayesi yazmayı nasip etti.allah ıma çok şükür zor bi dönemden geçtik ama hediyemiz çok büyük..
Inanılmaz zor geçen son 4 haftamdan sonra dr artık cuma günü alalım bebeği dediğinde sadece daha çok küçük diyebildim.dr garanti veremem her şeye hazırlıklı ol dediğinde artık durumun ciddi olduğunu anladım sezeryana karar verdim.ilaç dozları çok fazla artmıştı herşeyi göze aldım ve 38 i doldurmak istiyorum dedim.o gün gelip çattığında sevinemedim
hastaneye gitmeden önce minik varlığımla vedalaşmak istedim,ağlayarak gittim hastaneye yatışım yapıldığında içimdeki parçayı söküp alacakları için üzgündüm.sonda takıldı anestezi uzmanı geldi,sadece genel anestezi istemiyorum dedim.sonuç ne olursa olsun bebeğimin doğumunu görmeliydim.
Eşim ve annem bana el sallarlarken tek bi kelime bile söylesem hıçkırıklara boğulacağımı farkettim ve sadece el salladım.ameliyathanede spinal yapmaya karar verdi anestezi uzmanı ve çok çabuk bi şekilde uyuştum.
Daha sonra perde çekildi önüme ve dr geldi,göğüs altından bastırıp bebeği çıkardıklarında hiç bir ses gelmedi,bi an ne olduğunu anlayamadım,nabzım arttı tansiyonum çıktı gözlerim karardı ne oldu dedim seruma ilaçlar enjekte etmeye başladılar,ayık tutmaya çalışıyorlardı beni,sonra solda bebeğimin karnına vurduklarını gördüm,ve nihayet muhteşem bi çığlık,derin bi nefes aldım saati sordum ve ilaçların beynimi delen ağrısına teslim ettim kendimi.gördüğüm tek şey mosmor bi vücut ve simsiyah saçlardı.sonra bebeği eşime teslim etmişler ameliyat devam ederken sürekli kötü bişeymi oldu neden göstermeden götürdünüz diyordum,dr çok kanaman var dediğinde bile bebek iyi olsunda diyebildim.birbuçuk saat geçmişti eşim ve annem çıldırmaya başlamışlar,ben çıktığımda eşim sevinçten ağlıyordu ona bebeği gördünmü diyebildim evet odada yanımızda diyince artık zorla tuttuğum yaşları bıraktım döküldü rahatladım odaya girdiğimde meleğimi giydirmişlerdi,hemen aldım ve doya doya kokladım.
Ne yazıkki sütüm gelmedi,bebek mamaya başladı.1 gece hastanede yattım eve geldik,o gün belimden başalyıp ense kökümden başıma kadar bi ağrı girdi,meğerse narkozu atamamışım,2 gün boyunca inanılmaz şiddetli ağrı çektim,5 günlükken dr kontrolüne gittik ve bebeğim sarılık olmuştu,2 gece toplam 3 gün küvözde fototerapi uygulandı.1 hafta boyunca uykusuzdum ama yinede umurumda değildi hiçbişey sadece bebeğim iyi olsun diye dua ediyordum,son 4 saat bebeğim fenalaştı ve baygın durumdaydı,ayıltmak için herşeyi yaptılar ama ayılmıyordu artık herşey bitti dedim ve kucağıma yatırıp saatlerce ağladım sinirlerim iyice yıpranmıştı,mamayı reddediyordu 2 gündür gelen sütümüde sağıp veriyorduk ancak hiçbiri işe yaramadı emmedi.dr biraz daha uğraşın yoksa beklemenin alemi yok yatıralım dedi,başka bi yerede göstermek istedim,sanırım küvözdeki sıcaklıktan bayılmıştı bebeğim dışaıda hava almak ona iyi geldi ve dr un odasında günler sonra ilk defa ağlamaya başladı sevinçten deliye döndük hepimiz dr da bize şaşırdı durumu anlattık testler yapıldı o sırada emzirme odasında bekliyorduk,bebek hemşiresi zorla bebeği emzirtmeye çalıştı ve bebeğim ilk defa emdi,testlerde de bi sorun yoktu ve biz o kadar yorgunluğa karşın sevinçten bütün gece oturduk.halen daha uykuyu göremedik ama bebeğim iyi olsunda aylarca uykusuzluğa razıyım..
Bugün kendi dr umuza gittik 1 hafta içinde doğum kilosuna gelmeye çalışcağız o zaman iyi olduğunu söyleyebileceğiz.herkesten dua bekliyorum..
sürekli söyler dururdum oğlum 4 nisanda doğacak diye ama buna ben bile inanmıyordum aslında çünkü 4 nisan cumartesi günüydü ve doktorum hafta sonu doğum yaptırmak istemiyordu, kendisi hergün takip etmek istiyordu benim durumumu. 4 nisan da rutin kontrol için sabah 9 da hastaneye gittik, ama bi gece öncesinden banyodan cıktıktan sonra acık pembe renkli bi akıntı oldu anneme gösterdim o da beni telaşlandırmamak için normal bu kızım korkulacak bişey yok dedi ama sabaha kadar uyumamış kadıncağız biliyor çünkü nişanım gelmiş ertesi günde doktora nasıl olsa gideceğiz diye beni telaşlandırmak istememiş.doktoruma nişan geldiğini söylediğimizde hemen beni muayneye aldı 1cm acılmam oldugunu ancak bebğin başının yukarda oldugunu baskı yapmayacgını pazartesiye kadar bekleyebileceğimizi söyledi beni doguma almamasının sebebi sabah yaptığım kahvaltıydı malesef.
Annemlerle hastane cok yakın oldugundan oraya gittik. Doktorum 2 gün yatarak dinlenmemi çok dolaşmamamı herhangi bişey olursa da mutlaka onu aramamızı söylemişti,pazartesi sabah 08:30 için randevulaşmıştık ki evde aniden suyum gelmeye başladı ama ne suu çamaşırın ıslanması bi yana paçalarımdan aşağıya akıyordu annem hemen hastaneyi aradı ve apar topar hastaneye gittik beni nst ye bagladılar sancılar 97 lerde ben dayanamıyorum, sancı başlayınca ağlıyor sancılar geçtiğinde dünyaya yeniden gelmiş gibi oluyordum. Hızla sonda takıldı lavman yapıldı derken kendimi doğumhanede buldum. Aslında epidral sezeryan olacaktı ama fazla vaktimiz yok eğer kabul edersen hemen spinal yapıp uyuşturalım dedi anestezi uzmanı. Ama spinalde çok başağrısı oluyormuş dedğimde bol sıvı alırsan bişey olmaz ya tamamen uyutucaz ya da spinal yapıcaz suyun hiç kalmamış bebeği riske atamayız dedi ve ben spinali kabul ettim.
Ilk 5 dk da oğlum dünyaya gözlerini açtı, öyle güzeldi ki ortalığı birbirine kattı koca sesli bebeğim benim ama bana yanaştırıp öptürdüklerinde sanki hiç bişey yokmuş gibi susup gözlerimin taa içine kadar baktı meleğim o anı hiç unutamam herhalde.
Ve güzel bi jest yapıp doğum devam ederken annemle telefonda konuşturdular beni tabii annem aglıyor ben ağlıyorumsenağlama aslında eşimle konuşturacaklardı ama eşim bu kadar erken biteceğini tahmin edememiş ve bana çiçek yaptırmak için dışarı çıkmış delikafadulden
doğum bitip yukarı odama çıktığımda herkes oradaydı ve herşey çok güzeldi hemen oğlumu emzirmeye başladım kucağımda o kadar mutluydu ki gözlerini ayırmıyordu yavrum annesinden.
Neysee işte bizimde doğum hikayemiz böyle kusura bakmayın biraz uzun oldu arkadaşlar ama herşeyi yazmak paylaşmak istedim sizinle...
Bu arada oğlum 04/04/2009 saat 13:00'de 3210 gr ve 51 cm olarak doğdu.
Allah tüm hamişleri bi avazda kurtarsın bebeklerine kavuşmayı nasip etsin...
oğlum 38+3'de dünyaya geldi aslında doğum tarihimiz 16 nisandı ama aceleci davrındı :))))
bu arada spinalde gerçekten çok başağrısı oluyor ne kadar sıvı tüketsemde 5 gün boyunca inanılmaz baş ağrısı çektim arkadaşlar çok mecbur kalmazsanız spinali tercih etmeyin derim tabi karar sizin...baş ağrısı haricinde hiç bi problemim olmadı hata ilk gün kalkıp sanki doğum yapmamış gibi dolaşmaya bile başladım sakın dikişlerden korkmayın.:)))
kız sinem Allah yardımcı olsun sana ve bebeğine güç kuvvet versin inşallah bitanem çok duygulsandım okurken Allah sizlere bağışlasın onu tez zamanda güçlü kuvvetli tosun olsun inşallah
sinem canım Allah yardımcın olsun çok zor şeyler atlatmışsın inşallah biran önce toparlar minik sıpaaa üzmez daha fazla anneciğini dualarımız seninle
sinehas cnm yaa çok üzüldüm bu yaşadıklarına ama sen kendini sakın üzme bebişinde iyileşecek bak göreceksin inş...
sinehascım çok geçmiş olsun tez zamanda sağlığına kavuşur bebişin inşallah
canım sen moralini iyi tut ,, bebeğin en kısa zamanda toparlayacaktır.
Buna canı gönülden inanıyorum....
Dualrımız sizinle
doğum yapan tüm annelerin gözleri aydın olsun melekleri sağlıkla gelmiş maşallah
adaşım dualarımız seninle ve bebeğinle .... bebekler çok güçlüdür sinemcim bunu sakın unutma inşallah çok iyi olacak kısa zamanda çarçabuk toparlayacak ...
sinehas dularım siznle canım.. Rabbim bir an önce toparlanmayuı nasip etisn bebişinede sanada..ağladım resmne okurken yaa
sinemcim Allah yardımcınız olsun canım. Şükürler olsun ki bebğine sağ salim kavuştun,sağlıkla yanında bebeğin. bundan sonrası sizin çabanızla iyiye gidecek inşallah. sen herşeye rağmen onu nasıl bugünlere getirdiysen, bakımla onu güçlü kuvvetli bir çocuk yapacaksın inşallah.
hevesle kimi zaman ağlayarak okuduğum doğum hikayelerinden sonra şimdi sıra bende.
Rabbimin bana hediyelerin en güzelini verdiğini öğrendiğimde ağustos ayıydı.artık eşim ve benim ayaklarımız yere basmıyordu.hayatımızı ona göre şekillendirmeye ve bütün planlarımıza onu dahil etmeye başlamıştık bile...
zor bi hamilelik geçirdim.bulantılarım kusmalarım aşırıydı.12.haftamda düşük tehlikesi geçirdim.çok zor günlerdi.ailem adapazarında biz istanbulda yaşıyoruz.hamileliğim bu iki şehir arasında geçti.her ne kadar anne adayı olsam da bende annemsiz yapamıyordum sırnaşık şey anneannemiz bize 9 ay çok güzel baktı.
28.haftama kadar gittiğim doktorum kan uyuşmazlığı iğnemin zamanı geldiğinde reçetemi yazmadan tatile çıkınca ve ona hiçbir türlü ulaşamayınca doktor değiştirmenin zamanı geldi dedim.zaten hiç memnun değildim kırıcı üslubu olan şımarık bir kadındı.mankenleri doğurtmuş ünlülerin doktoruymuş falan diye havalarda gezinen biriydi.biraz araştırınca doktorların en iyisini bulduk.Ethica İncirli hastanesinde DR.Tahibe DERİCİ...yaşadığımız kötü doktor deneyiminden sonra tahibe hanım bana ilaç gibi gelmişti.28.hafta sonrasında herşey sorunsuz geçti sayesinde.
son dr.randevumuzda 40.haftamı doldurmama2 gün kalmıştı ama bizim ufaklığın gelmeye niyeti yoktu.sonuna kadar normal doğum için bekleyen doktorum artık bebeğimin çok tombullaştığını normal doğumun benim için zor olacağını söyledi.bebek tombik ben minyon...bizi zorlamak istemedi doktorumuz.doktoruma çok güvendiğim için sözünden çıkmadım ve sezeryan için 1 gün sonrasına randevulaştık.
1 gün sonra hastaneye yatışımız oldu.saat 10 30 gibi ameliyata aldındım.korku heyecan sabırsızlık...hepsini aynı anda yaşayacağım başka bir zaman olur mu bilemem.belime epidural kateter takıldı hemen bir sıcaklık hissettim.masaya uzandım artık doğum başlıyordu.doktorum bana hazır olup olmadığımı soracağını hazırım deyince operasyona başlayacağını söyledi.10 dk geçtimi bilmiyorum hazırmısın sorusu geldi doktorumdan.bende kesiyi yeni yapacak herhalde diye beklerken ecrin bebek doğdu dedi o an dünyanın en mutlu kadını bendim.hemen ağlamaya başladı meleğim.doktorumuz yanılmamıştı bebişim tombikdi 3800gr.temizleyip yanıma getirdiler hemen.öptüm kokladım.sonra anestezi doktoru seni biraz uyutalım dinlen dedi dikişlerim yapılırken normal uyku gibi dalmışım.kendiliğimden uyandım neredeyse bitmek üzereydi.
doğumdan çıkıp odama gelirken ben ameliyattayken ağlamaktan gözleri şişmiş dedeleri annanesi teyzesi amcası...herkes artık gülüyordu.çünkü bebeği görmüşler bakımları yapılırken izlemişlerdi bile.
artık evimizdeyiz.yüzüne her bakışımda birkez daha aşık oluyorum.babasının ve benim dünyamızı güzelleştirdi.Rabbimizin hediyesi olan kızımıza manası Allahın hediyesi olan Ecrin ismini koyduk.
babası şimdi pışpışlıyor ben hikayemizi yazıyorum.biraz uzun oldu ama ben uzun hilayeleri severdim kendimde öyle yazayım dedim.Rabbim hepimizin meleklerini bizlere bağışlasın.artık onsuz bir hayat düşünemiyorum
hevesle kimi zaman ağlayarak okuduğum doğum hikayelerinden sonra şimdi sıra bende.
Rabbimin bana hediyelerin en güzelini verdiğini öğrendiğimde ağustos ayıydı.artık eşim ve benim ayaklarımız yere basmıyordu.hayatımızı ona göre şekillendirmeye ve bütün planlarımıza onu dahil etmeye başlamıştık bile...
zor bi hamilelik geçirdim.bulantılarım kusmalarım aşırıydı.12.haftamda düşük tehlikesi geçirdim.çok zor günlerdi.ailem adapazarında biz istanbulda yaşıyoruz.hamileliğim bu iki şehir arasında geçti.her ne kadar anne adayı olsam da bende annemsiz yapamıyordum sırnaşık şey anneannemiz bize 9 ay çok güzel baktı.
28.haftama kadar gittiğim doktorum kan uyuşmazlığı iğnemin zamanı geldiğinde reçetemi yazmadan tatile çıkınca ve ona hiçbir türlü ulaşamayınca doktor değiştirmenin zamanı geldi dedim.zaten hiç memnun değildim kırıcı üslubu olan şımarık bir kadındı.mankenleri doğurtmuş ünlülerin doktoruymuş falan diye havalarda gezinen biriydi.biraz araştırınca doktorların en iyisini bulduk.Ethica İncirli hastanesinde DR.Tahibe DERİCİ...yaşadığımız kötü doktor deneyiminden sonra tahibe hanım bana ilaç gibi gelmişti.28.hafta sonrasında herşey sorunsuz geçti sayesinde.
son dr.randevumuzda 40.haftamı doldurmama2 gün kalmıştı ama bizim ufaklığın gelmeye niyeti yoktu.sonuna kadar normal doğum için bekleyen doktorum artık bebeğimin çok tombullaştığını normal doğumun benim için zor olacağını söyledi.bebek tombik ben minyon...bizi zorlamak istemedi doktorumuz.doktoruma çok güvendiğim için sözünden çıkmadım ve sezeryan için 1 gün sonrasına randevulaştık.
1 gün sonra hastaneye yatışımız oldu.saat 10 30 gibi ameliyata aldındım.korku heyecan sabırsızlık...hepsini aynı anda yaşayacağım başka bir zaman olur mu bilemem.belime epidural kateter takıldı hemen bir sıcaklık hissettim.masaya uzandım artık doğum başlıyordu.doktorum bana hazır olup olmadığımı soracağını hazırım deyince operasyona başlayacağını söyledi.10 dk geçtimi bilmiyorum hazırmısın sorusu geldi doktorumdan.bende kesiyi yeni yapacak herhalde diye beklerken ecrin bebek doğdu dedi o an dünyanın en mutlu kadını bendim.hemen ağlamaya başladı meleğim.doktorumuz yanılmamıştı bebişim tombikdi 3800gr.temizleyip yanıma getirdiler hemen.öptüm kokladım.sonra anestezi doktoru seni biraz uyutalım dinlen dedi dikişlerim yapılırken normal uyku gibi dalmışım.kendiliğimden uyandım neredeyse bitmek üzereydi.
doğumdan çıkıp odama gelirken ben ameliyattayken ağlamaktan gözleri şişmiş dedeleri annanesi teyzesi amcası...herkes artık gülüyordu.çünkü bebeği görmüşler bakımları yapılırken izlemişlerdi bile.
artık evimizdeyiz.yüzüne her bakışımda birkez daha aşık oluyorum.babasının ve benim dünyamızı güzelleştirdi.Rabbimizin hediyesi olan kızımıza manası Allahın hediyesi olan Ecrin ismini koyduk.
babası şimdi pışpışlıyor ben hikayemizi yazıyorum.biraz uzun oldu ama ben uzun hilayeleri severdim kendimde öyle yazayım dedim.Rabbim hepimizin meleklerini bizlere bağışlasın.artık onsuz bir hayat düşünemiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?