Ya arkadaşlar bende bir de şöyle bir değişiklik oldu son zamanlarda.Kocişimi hiiiç yanımdan ayırmak istemiyorum.Deliriyormuyum neyim herkes bir soğur uzaklaşır hamilelikte.Ben hep yanımda olsun elimi tutsun benimle ilgilensin beni pohpohlasın istiyorum.Evde bile televizyona dalsın dikkatini dağıtıyorum bana bak benimle ilgilen diyorum.Bilgisayara otursun hemen kaldırıyorum onu.Yanlış anlamayın cinsellik anlamında değil.Ama nefes aldırmıyorum kocişime.Bugün pazartesi ve ben çok üzgün uyandım iki gündür yanımdaydı ne güzel bu gün işe gitti.Neredeyse ağlıycaktım sabah.Çok özlüyorum onu.Komik ama gerçek sizde de böyle oluyor mu yoksa tam tersi mi oluyor?