canım ya nasıl uyuyacaksın ki. yalnız kalmak istemiştir belki de. ne sıklıkta acaba sancıları. umarım çok bekletmez sıpa...
yok canım iyi düşün ki iyi olsun. çocuktan çocuğa değişiyo işte. kimi çok rahat oluyo, kimi de daha çok uğraştırıyo doğduktan sonra. ama şu kadarını söyleyeyim hele ki sıkıntılıysa kimseye veremiyosun. bak benim sıpa 4,5 yaşına geldi. azıcık ateşlense bütün gece başında oturuyorum. ateşi düşse bile bekliyorum yine çıkar mı diye. hele bebekken o kadar masum ve sana muhtaç ki, 1 saniye yanından ayrılmak istemiyosun. neyse az kaldı zaten son şişko günlerimiz bunlar. yakında bitecek bütün eziyetler...