- Konu Sahibi jarnana_21
-
- #2.501
Umudumu yitirdiğim yerdeyim yine..başa sarıp duruyorum sürekli.derdim kadar olsaydı kuvvetim o zaman başa çıkamazdı belki kasvetim.her ay hüsran her ay gözyaşı.bir umutla bekliyle gidilen doktor,eline negatif gebelik olmadığına dair tutuşturulan bir kağıt parçası o an orada bağıra bağıra ağlamak ve parçalamak istemek ama metanetli olmak durumu.çok acı…….istanbula evlediğimde de gurbetti acıydı hüzündü meğer gurbetin gurbeti varmış aylarca en çok sevdiklerini görememek omuzlarına dayanabilmemek aylarca hasretlik çekmek varmış.birde hiçbir komşunun arkadaşının hiç kimsenin olmadığı yapayalnız bir başına oturup her gün mutlaka ağladığım bunaldığım biraz olsun kafa dağıtabileceğim birileri bir şeyler olamaması…çok ıstıraplı…gitmek istiyor insan bazen nereye olduğunu bilmeden koşmak sokaklarda avazın çıktığı kadar bağırmak…bir çocuk hasreti içimi sürekli burkan.aklıma takıldıkça hırçınlaştıran.sanki o içimde olsa her şeye kafa tutabilecek gücüm olacak gibi sanki o içimde büyüdükçe bende onunla büyüyecekmişim gibi sanki o minik elleriyle parmağımı tutsa o anın her şeye bedel olacağı gibi sanki onunla oyunlar oynasam onun bir gülüşü için Rabbime sürekli şükür etmek gibi sanki………………….her foruma girdiğimde yada internete girdiğimde yanda çıkan reklamlar bebek arabaları beşikler oyuncaklar…giriyorum sürekli sanki hamileymişimde az kalmış gelmesine gibi her ihtiyacına bakıyorum gözlerim yaşlarla yada içim burkularak yüzümde oluşan bir tebessüm belki……………Rabbim Aşkımla dualarımızı adaklarımızı kabul edecek bizi daha fazla ağlatmayacak biliyorum bizim için bir güneş doğacak bizide günahımızla sevabımızla hatalarıyla kusurlarımızla birbirimizin olduğumuz eşimle beni anne baba yapıcak.biliyorum zamanı var her şeyin bedellerin önce ödenmesi gerektiğini biliyorummm.........................