hepinizin kandili kutlu olsun.
zamanı gelince olacak diye düşünelim ki olsun. hepimiz duyuyoruz okuyoruz çevremizde görüyoruz ne umutsuz insanlar olup bizden kat be kat daha kötü şeyler yaşayıp çocukları olanları. sonuçta tıp gelişiyor. biz moralimizi yüksek tutalım elimizden geleni yapalım mutlaka birgün olacak inşallah. çok zayıf olmayalım ilk olumsuzlukta yıkılmayalım hemen. bence artık burada da olumsuz şylerden bahsetmeyelim. birbirimize destek olalım bilgi paylaşalım kafamızı dağıtalım ki bebeklerimiz daha erken gelsin.
arkadaşlar bende bebeğini kaybedenlerdenim sizin yazdıklarnızı okuyunca kendimi tutamadım bende yaşadıklarımı sizinle paylaşmak istiyorum.2,5 yıllık evliyim ilk yılımızda kendimizden habersiz her normal insan gibi bebek düşünmedik fakat insan evlendikten sonra sanki bir el dürtüp duruyor bekleme anne olmalısın diye.ben ilk 6 aydan sonra eşimi zorlayarak çocuk için uğraş verdim ama aradan geçen 10 ay beni bunalımlara soktu doktora gidiyorum neden acele edersiniz diye kızarlar bir yanada eşim olmasın der mücadelel eder dururum.benim bütün tahlillerim tam çıkınca eşime sen git diye ısrar ettim ikna etmek birkaç ayımı buldu.derken eşimin sayı ve hareket sorunu olduğunu öğrendik değerler çok düşüktü.eşim ilaç kullanmaya başladı ilaca başladıktan 4 gün sonra hamile olduğumu öğrendim.o anı size anlatamam olmayacağını bilebile hamile olduğumu duymak beni adeta kanatlandırmıştı.hastaneden dönerken sanki yürümüor pamukların üzerinde yatıyordum.tabi bu mutluluk uzun sürmedi bebeğimin kalp atışlarında sorun olduğunu öğrendik 10 haftalıkken bebeğimizin kalbi artık atmadığı için kürtaj olmam gerekiyordu.yaklaşık bir hafta bebeğimi ölü taşımışım kanamam hiç olmadığı için ilaçla kanamayı başlatmak ve bebeği kendilinden düşürmek istediler.hastanede lavaboda bebeğimi sancıyla yere düşürdüm o an inanırmısınız bebeğimin öldüğünü bildiğim halde yere düştüğünde canı yandımı diye eğilip uzun uzun baktım canımı görmüştüm ellerini ve ayaklarını tatlım yaa...aradan 9 ay geçmişti aşılamaya karar verdik ne yazıkki oda yüzümü güldürmedi dün olmadığını öğrendim yani bunalım takılıyorum.rabbim herşeyin hayırlısını versin bu sınavda bizi başarılı kılsın.tüm kalbimle inanıyorum elbet birgün bizde anne olacağız ve bebeğimize sıkı sıkı sarılıcaz.
canım benim sana da çok geçmiş olsun. umarım bir daha böyle şeyler yaşamayız. iyi düşünelim herşey iyi olsun. ben buna inanıyorum. ilkinde çok tedirgindim. doktor çok iyi gidiyor dediği zaman bile hep içimde huzursuzluk vardı. acaba bebek iyimi birşey mi oldu diye diye başıma bunlar geldi. elimizden geleni yapalım inşallah hepimiz en kısa zamanda tekrardan hamile kalırız ve sağlıklı bebekler doğururuz.
acının bir gecesi geçti kızlar aren özlem mavi sizin yaşadıklarınız ayrı bir acı bebingim senin bebek ürünleri satıp bir bebek sahibi olamaman başka bir acı az sonra hazırlanıp işe gideceğim dün ailemin telefonlarına bile çıkmadım bu konuyu sizin ve eşimin dışında kimseyle paylaşmak istemiyorum onlar sürekli yeni tedavi planları yapacaklar ben maddi olarak beklemek zorundayım onlar ısrar ediyorlar biz verelim diye çünkü bu sefer ferticentera gitmeyi düşünüyorum normalde 10 bine patlıyor orası birde benim dumur yumurtalarla dahada çıkar ama bedenen de dinlenmek bu işi tamamen kafamdan çıkartmak istiyorum çok fazla kısıtladık kendimizi belki bir hatta iki yıl bu iş benim için bitti bukadarmış ama sizi kesinlikle bırakmayacağım bırakamam zaten güzel haberlerinizi bekleyeceğim
canlarım bir tanelerim facedeki destekleriniz okadar duygulandırdıki beni ama çevremden anlaşılır korkusu ile gerçek duygularımla cevap yazamadım oradan size siz beni anlamışsınızdır hepiniz benim canımsınız
aren özlem gözlerim doldu yine çok üzgünüm bencede bebğinin olup kaybetmek daha acıdır..beklemekte acı ama onun kadar değildir bunu yaşamasamda eminim..
allahım size meleklerinizi cennette yan yana koysun ve bu mübarek günde bütün dularaımızı kabul etsin..
bu arada herkesin kandili mübarek olsun arkadaşlar..
burpcum anlıyorum zaten boşver sen cevap verme biz neyin nereye gittiğini çok iyi biliyoruz..1 sene -2 sene değilde sen şunu en fazla 6 ay yap..
maddi oarak diyorsun ama o zamana kadar bir çare bulnur..
bunu biraz sakinleşince sende düşüneceksin ..
herşeyin hayırlısı.ama mutsuz çocuksuz bir profesör olmayacaksın allahın izniyle...
bugün uyandım ama çok kötü bir güne..
bir sürü işim var içimden hiçbirşey yapmak gelmiyor hava kapalı bizim havamızda kapalı..
yarın ankaradan eşimin kardeşi geliyor sabah onu almaya gideceğim hava alanına..hafta sonu kalıp gidecek..
bugünde hazırlık yapmam lazım..giremezsem merak etmeyin..
bebingcim bebek kıyafetleri satıp da bebeğinin olmaması da zor bir durum müşteriler bile soruyordur sana bebek yok mu diye ben de bebek örgüleri yapıyorum kendi kendime hediye götürüyorum birilerine bazılarını kendime yapıp saklıyorum soranlara hediye götüreceğim diyorum ördüklerimi bile bebeğimmiş gibi saklıyorum kıyamıyorum delirmeye mi başladım ne
arkadaşlar bende bebeğini kaybedenlerdenim sizin yazdıklarnızı okuyunca kendimi tutamadım bende yaşadıklarımı sizinle paylaşmak istiyorum.2,5 yıllık evliyim ilk yılımızda kendimizden habersiz her normal insan gibi bebek düşünmedik fakat insan evlendikten sonra sanki bir el dürtüp duruyor bekleme anne olmalısın diye.ben ilk 6 aydan sonra eşimi zorlayarak çocuk için uğraş verdim ama aradan geçen 10 ay beni bunalımlara soktu doktora gidiyorum neden acele edersiniz diye kızarlar bir yanada eşim olmasın der mücadelel eder dururum.benim bütün tahlillerim tam çıkınca eşime sen git diye ısrar ettim ikna etmek birkaç ayımı buldu.derken eşimin sayı ve hareket sorunu olduğunu öğrendik değerler çok düşüktü.eşim ilaç kullanmaya başladı ilaca başladıktan 4 gün sonra hamile olduğumu öğrendim.o anı size anlatamam olmayacağını bilebile hamile olduğumu duymak beni adeta kanatlandırmıştı.hastaneden dönerken sanki yürümüor pamukların üzerinde yatıyordum.tabi bu mutluluk uzun sürmedi bebeğimin kalp atışlarında sorun olduğunu öğrendik 10 haftalıkken bebeğimizin kalbi artık atmadığı için kürtaj olmam gerekiyordu.yaklaşık bir hafta bebeğimi ölü taşımışım kanamam hiç olmadığı için ilaçla kanamayı başlatmak ve bebeği kendilinden düşürmek istediler.hastanede lavaboda bebeğimi sancıyla yere düşürdüm o an inanırmısınız bebeğimin öldüğünü bildiğim halde yere düştüğünde canı yandımı diye eğilip uzun uzun baktım canımı görmüştüm ellerini ve ayaklarını tatlım yaa...aradan 9 ay geçmişti aşılamaya karar verdik ne yazıkki oda yüzümü güldürmedi dün olmadığını öğrendim yani bunalım takılıyorum.rabbim herşeyin hayırlısını versin bu sınavda bizi başarılı kılsın.tüm kalbimle inanıyorum elbet birgün bizde anne olacağız ve bebeğimize sıkı sıkı sarılıcaz.
canım çok geçmiş olsun.
ilk evlendiğimde 8 ay düşünmedim önce işe gireyim dedim. düşündükten 4 ay sonra hamile kaldım. o kadar pişmanım ki şimdi o 8 ayı boş geçirdiğime şimdi iş falan hiçbirşey istemiyorum yeterki bebeğim olsun diyorum ama olmuyor. hamile kalmanın bu kadar zor olacağını düşünmemiştim.ikinci defa yine hata ettiğimi düşünüyorum. keşke bebeğimi kaybettikten sonra 3-4 ay sonra aşılamaya falan başlasaydım fazla beklemeden. 3-4 aşılamadan sonra olmazsa tüp bebek düşünürdüm. gerçi eşim dahil kimseyi ikna edemedim. etrafımdaki herkes bir kere hamile kaldın bir daha kalırsın diyor. bende o ümitdeydim. ilkinde çok uğraşmadığım için bunda da kısa sürede kalırım diye düşünüyordum. hesap yapıyordum en geç 5-6 ay içinde tekrardan hamile olurum şöyle yaparım falan diye. ama anladımki bir kere hamile kalmak tekrardan kolay kalınacağı anlamına gelmiyormuş.p.tesi hsg çektireceğim ya bu ay yada artık gelecek adet dönemi sonrası aşılama olacak. sanki aşılama ile %100 hamile kalacakmışım gibi buna da çok umut bağladım. halbu ki aşılamanın normal yoldan çok fazla bir farkı yok. sadece şansını birazcık arttırıyor o kadar. ama en azından farklı yollar denemek moralimi ve umudumu daha arttırır diye düşünüyorum. en azından ilkinde öyle olur. umarım 2.ciye falan gerek kalmaz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?