özlemcim malesef esim sıcak bakmıyor ama ben cok ciddiyim
bi süre daha onun için kalabilirim ama sonra yine gitme taraftarıyım.
nereye gidicegimi bile bilmiyorum orda ne iş yaparız filan onları hiç düşünmedim hiç
burpum burda yasarken sektor degiştirmem cunki daha cok dikkatleri üzerime cekmek istemem zaten insanların soruları yeterince bunaltıyor bide onlara cevap veremem hiç gücüm yok
belki dondurulmuşumu denedikten sonra bi hak daha denerim baska bi doktorla baska bir merkezle
cok korkuyorum yine kotu seyler yasmaktan ama vazgecemiyorum da işte anne olma sevdasından.
sonrasındada gitmek istiyorum cunki beni işim cok uzmuyor.profesyonel olarak bakınca.zaten müşteriyle muhatapplıgım azaldı daha cok ödemeler mal alımlarıyla ilgileniyorum bunda bi sıkıntı olmuyor.
beni etraf cok uzuyor arkadaslarda.onların gebelik haberleri yıkıyor beni.onlarla bi probblemim yok kendi acım kendi gercekliğim cıkıyor gun yuzune
aglıyorsam kendi derdime agllıyorum.
düşünsenize tek cocuksuz cift olarak onlarla daha ne kadar görüşebilirim ki
aslında evlenirkende memlekette yasamak hiç istememiştim ama eşim istemişti.
keşke en basında gelmeseydik
ama nerden bilebilirdikki
burpum o arastırmacılar halt etmiş
gercekle yuzles yuzles bitmedi benim.
heryolu deniyorum gorusunce daha cok uzuluyorum gorusmeyince bayagı iyi hissediyorum kendimi
ahhh annemin örnegi gleiyor aklıma komsularının cocugu olmadıgı için cok huysuz insanlarmıs kimselerle görüşmezlermiş bende mi öyle olucam yoksa :)
burp ve bebingim o kadar haklısınız ki şimdi herşey batıyor öyle olmasa bile sanki etraf size hamile haberi yetiştiriyor
bu kadar olumsuzluktan sonra insan mücadele gücünü yitiriyor
artık ne diyeceğimi bilmiyorum hep dua ediyoruz oğlumla da teyzelerimizden peş peşe güzel haberler gelsin diye
bi yazı daha böyle kapatmayalım
nasıl bir şey bu böyle canım ya nasıl 44 olur hayret vallahiözlemim benim yaşım 34 aama yumurtalık ve rahim yaşım 44 yani on yıl yaşlı bunu doktorlar söylüyor malesef karamsar tabloyuda onlar çiziyor bana özlemim ah bir küçücük umut verseler kıçım nasıl kalkacak nasıl olumlu burp görürsünüz aklınız şaşar ben öyle şanslı bir insandımki üniversitede arkadaşlarımın dillerine dolanmıştı şansım 1.likle mezun olur olmaz akademisyen oldum herkezin diline doladığı gıpta ettiğini söylediği sevdiğim adamla evlendim yüksek lisansı kazandım milletin imrendiği ilişkim vardı falan filan milletin gözü yedi bitirdi bizi vallaha kuru kakalak gibi kaldık hepsi bizi geçti
bana tedaviyi kesmemi doktor söyledi
bebingim bende öyleyim dün komşumu geri çevirdim arkadaşlarım arıyor bana gelmek istiyor kocişimde çok sosyal bir adamdır içi gidiyor şimdi yaz bahçemiz çok keyifli bizim büyükler için oyuncaklarımızda çoktur dolayısı ile arkadaşlarımız sıraya giriyor bize gelmek için ama ben hiç biriyle görüşmek istemiyorm içimden gelmiyor asosyal olduk diyor dışarıya davet edenleride geri çeviriyorum ama doğru olan bu değil yapılan araştırmaya göre insanların en fazla mutlu oldukları an sıralamasında insana verdiiği stres itibarı ile bebek son sırada geliyor arkadaşlarla geçirilen vakit ilk sırada geliyor bende psikolok araştırırken bir uzman tv de bir video görmüştüm doktor en çok yapılan hatanın infertil çiiftlerin eş dostla iletişimi kesip kendi kabuğuna çekilmesiymiş sorunla yüzleşip görüşmeye devam etmeliymiş ben denedim bir boka yaramadı çok kötü hissettirdi birdahada yapmadım seni çok iyi anlıyorum canım
öslemim öylede bebingim nereye taşınırsa taşınsın kafasınıda taşıyacak peşine tatilde kafa dağıtmaya çalıştım güya ama o kafa hiç dağılmadı hep benimleydi kara bulutları ile dağıtsam bile doktorum arayıp o bulutları tepeme doldurdu gene belki sektör değişikliği iyi gelebilir
ya dediğin gibi yüzleş yüzleş nereye kadar kabullenemiyorsun ki o duygu seni kemiriyorözlemcim malesef esim sıcak bakmıyor ama ben cok ciddiyim
bi süre daha onun için kalabilirim ama sonra yine gitme taraftarıyım.
nereye gidicegimi bile bilmiyorum orda ne iş yaparız filan onları hiç düşünmedim hiç
burpum burda yasarken sektor degiştirmem cunki daha cok dikkatleri üzerime cekmek istemem zaten insanların soruları yeterince bunaltıyor bide onlara cevap veremem hiç gücüm yok
belki dondurulmuşumu denedikten sonra bi hak daha denerim baska bi doktorla baska bir merkezle
cok korkuyorum yine kotu seyler yasmaktan ama vazgecemiyorum da işte anne olma sevdasından.
sonrasındada gitmek istiyorum cunki beni işim cok uzmuyor.profesyonel olarak bakınca.zaten müşteriyle muhatapplıgım azaldı daha cok ödemeler mal alımlarıyla ilgileniyorum bunda bi sıkıntı olmuyor.
beni etraf cok uzuyor arkadaslarda.onların gebelik haberleri yıkıyor beni.onlarla bi probblemim yok kendi acım kendi gercekliğim cıkıyor gun yuzune
aglıyorsam kendi derdime agllıyorum.
düşünsenize tek cocuksuz cift olarak onlarla daha ne kadar görüşebilirim ki
aslında evlenirkende memlekette yasamak hiç istememiştim ama eşim istemişti.
keşke en basında gelmeseydik
ama nerden bilebilirdikki
burpum o arastırmacılar halt etmiş
gercekle yuzles yuzles bitmedi benim.
heryolu deniyorum gorusunce daha cok uzuluyorum gorusmeyince bayagı iyi hissediyorum kendimi
ahhh annemin örnegi gleiyor aklıma komsularının cocugu olmadıgı için cok huysuz insanlarmıs kimselerle görüşmezlermiş bende mi öyle olucam yoksa :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?