acılar tabiki kıyaslanmaz böyle birşey olabilir mi ben ne dedim herkesin derdi kendine büyük
seninde yaşadıkların çok zor eminim ama insan böyle zamanlarda arıyor ve insan sevdiklerine kırılıyor
yoksa banane der geçerim ,benim burada çok güzel paylaşımlarım oldu kk yı sizinle sevdim
ben seni defalarca aradım inan açmadın bende meşgul diye cesaret edemedim
sadece 1 kez konuşabildik hatırlarsan o an yine hastanedeydin
sonrasında da inan sık sık aramak istedim gelişmeler ne durumda diye ama açmayınca arayamadım
neyse hepimiz için geçmiş gitmiş olsun inşallah
evet biz kolay bir şey atlatmadık daha minicik bir yürek 4,5 aylık bir bebek bunlarla karşılaştı
bebeğim bu ay sadece 200 gram alabilmiş çok üzüldüm
buradaki dr a gittiimizde onun yaşadığı stresi yaşasan sende almazdın dedi
dediği doğru ben o 7-8 gün içinde 3 kilodan fazla verdim
yaşanan şeyler hala gözümün önüne geldiğinde gözlerim doluyor
bebeğim küçük yatmak istemiyor o haliyle bile kalkma gezme derdinde
benim kucağımda bebeğim ,babasının kolunda serum bağlanan ayaklı şey
sabahlara kadar koridorlarda dolaştık sırf ağlamasın diye
kaç gün kaldık ama bana asır geldi
kaç kez çıktı o damar yolu kaç kez ağladık
üstünü değiştirmen gerek o şey koca bir engel
salak hemşirelerin kaprisi ayrı dert neymiş çocuk temizmiş nesi varmış
o kadar aptal şeyler yaşadım ki canım gerçekten çok sıkkın
anlatsam ağlarım o nedenle yazmıyroum oğlumun kendi sayfasına bile fazla yazmadım yüzeysel yazdım geçtim
yoksa duygularımı tamamen yazsam roman olur derler ya aynen öyle
rabbim kimseyi evladıyla sınamasın en zor sınav buymuş
onun yerinde ben olmayı kaç kez istedim bilemezsiniz
çok ama çok zormuş
iyileşecek atlatacağız tabi ama her çiş yaptığında pansuman yaparken orayı görmek yine içimi acıtıyor
buraya geldik her kaka yaptığında gece gündüz hastaneye koşturduk zamanım hiç olmadı
ne kendime ,ne evime, ne eşime hiç zamanım olmadı hiççççççççç
hala daha bitkin, bıkkın ve üzüntülüyüm
kendimi oyalamaya çalışıyorum ama bakalım
bende başaracağım dönceğim eski zamanlara inşallah