gelelim olanlara evin tek kızı olup 2 abi varken ağzını açıp konuşursan başına malesef bunlar geliyor
benim tepkim evlenmesi değildi başka şeyler vardı kızlar beni hiçe saydı ve evlada verilen değer gibi değer vermedi bana haber veren kişiyi öğrenmek istedi bana telefon gelmişti bende yemin ettim söylemeyeceğim diye arayan kişiye..babam bveni tehdit etti ankaradayken..
ya söylersin ya da evimden çıkarsın diye..abime söylemiş ben onu böyle korkutunca söyleyecek demiş..o kadar ağrıma gitti ki sanki ben kedi köpek yavrusuyum onların bile canı var yolda görsek şefkat gösteriyoruz çok moralim bozuldu o günden beri hiç konuşmadık büyük abim bana destek o da tartışmış ama yeni afganistandan döndü bağları da koparmak istemiyor..annemin hiçbirşeyden haberi yoktu 3 gün ev aradık ve anneme söyledik annem çok ağladı yalvardı yanıma gelin diye eşim de bana sen bilirsin dedi böylece kabul ettik..1 hafta içinde taşındık babam hala şoktaymış o bana yem attı ama ben oltaya gelmedim beni ev ile tehdit etti düşünebiliyor musunuz be karaktersiz bir insanım ya verdiğim yeminden ve sözden dönüp ona bana anlatan kişiyi söyleyip evde oturmaya devam edecektim..
bir ara aile mahkemesine reddi babalık davası açmayı düşündüm araya taşınma girdi eşim sen bilirsin ne yaparsan arkandayım diyor ama bana can vermesinden bile hakkı var üstümde o yüzden vazgeçtim..
apar topar çıkacağımı hiç tahmin etmedi hemde tedavilerimi aşılamamı herşeyi biliyor benim için bitti demek istemiyorum ama uzun bir süre ne konuşmak ne de yüzünü görmek istemiyorum allahtan eşim bana çok destek ve morali çok bozuk sonuçta bir erkek ve zaten babamın evinde oturmak için zor ikna etmiştim etmez olaydım..ve yine haklı çıkan o oldu her zaman ki gibi..
bana sen evladısın gidersin ama ne giderim ne de evime girer dedi haklı da.. durum bu bana anlatılanlarda bir ile birlikte yaşadığı idi
ben ona evlen dedim zaten böyle olmaktan iyidir birde kaynım gelecekti ya yazlığa gidecektik ondan bir gün önce kadının orda olduğunu öğrendim benim misafirim gelecek ve orda..herşey bir anlık sinirle oldu ama banaq evden çıkın lafını 1 hafta sonra söyledi onun ki sinir değil düşünüp söylenen bir laftı ve bendeen kısa zamanda çıkıyoruz dedim anahtarları da gönderdim..
ev taşıma telaşından durumun yeni yeni farkındayım ama çok ağır geliyor..
evlat sahibi olmak çok zor ama biz evlatlığımızı yapıyoruz..yarın bir gün allah nasip ederse bizde evlat sahibi olacağız ben asla böyle hatalar yapmayacağım..aile kavramım evlendiğimden beri var ve inşallah sonuna kadar böyle gider..
neyse kızlar başınızı ağrıttım yaşadıklarımı bu paragrafa sığdırdım ve bundan sonra sıkıntılardan söz etmek yok yeni bir hayat ve allah nasip ederse bir bebiş olursa süper olur..
benim tepkim evlenmesi değildi başka şeyler vardı kızlar beni hiçe saydı ve evlada verilen değer gibi değer vermedi bana haber veren kişiyi öğrenmek istedi bana telefon gelmişti bende yemin ettim söylemeyeceğim diye arayan kişiye..babam bveni tehdit etti ankaradayken..
ya söylersin ya da evimden çıkarsın diye..abime söylemiş ben onu böyle korkutunca söyleyecek demiş..o kadar ağrıma gitti ki sanki ben kedi köpek yavrusuyum onların bile canı var yolda görsek şefkat gösteriyoruz çok moralim bozuldu o günden beri hiç konuşmadık büyük abim bana destek o da tartışmış ama yeni afganistandan döndü bağları da koparmak istemiyor..annemin hiçbirşeyden haberi yoktu 3 gün ev aradık ve anneme söyledik annem çok ağladı yalvardı yanıma gelin diye eşim de bana sen bilirsin dedi böylece kabul ettik..1 hafta içinde taşındık babam hala şoktaymış o bana yem attı ama ben oltaya gelmedim beni ev ile tehdit etti düşünebiliyor musunuz be karaktersiz bir insanım ya verdiğim yeminden ve sözden dönüp ona bana anlatan kişiyi söyleyip evde oturmaya devam edecektim..
bir ara aile mahkemesine reddi babalık davası açmayı düşündüm araya taşınma girdi eşim sen bilirsin ne yaparsan arkandayım diyor ama bana can vermesinden bile hakkı var üstümde o yüzden vazgeçtim..
apar topar çıkacağımı hiç tahmin etmedi hemde tedavilerimi aşılamamı herşeyi biliyor benim için bitti demek istemiyorum ama uzun bir süre ne konuşmak ne de yüzünü görmek istemiyorum allahtan eşim bana çok destek ve morali çok bozuk sonuçta bir erkek ve zaten babamın evinde oturmak için zor ikna etmiştim etmez olaydım..ve yine haklı çıkan o oldu her zaman ki gibi..
bana sen evladısın gidersin ama ne giderim ne de evime girer dedi haklı da.. durum bu bana anlatılanlarda bir ile birlikte yaşadığı idi
ben ona evlen dedim zaten böyle olmaktan iyidir birde kaynım gelecekti ya yazlığa gidecektik ondan bir gün önce kadının orda olduğunu öğrendim benim misafirim gelecek ve orda..herşey bir anlık sinirle oldu ama banaq evden çıkın lafını 1 hafta sonra söyledi onun ki sinir değil düşünüp söylenen bir laftı ve bendeen kısa zamanda çıkıyoruz dedim anahtarları da gönderdim..
ev taşıma telaşından durumun yeni yeni farkındayım ama çok ağır geliyor..
evlat sahibi olmak çok zor ama biz evlatlığımızı yapıyoruz..yarın bir gün allah nasip ederse bizde evlat sahibi olacağız ben asla böyle hatalar yapmayacağım..aile kavramım evlendiğimden beri var ve inşallah sonuna kadar böyle gider..
neyse kızlar başınızı ağrıttım yaşadıklarımı bu paragrafa sığdırdım ve bundan sonra sıkıntılardan söz etmek yok yeni bir hayat ve allah nasip ederse bir bebiş olursa süper olur..