2011 Haziran Anneleri Paylaşım Alanı


Aman gitme o zaman sen doktora canım.. ben çok gitmişim çocukken, hala da giderim.
 


Boşa demiyorum ben bu hatunun sadece hipokrat yemini eksik diye...
 
kızlar ben alışkanlığımdan dolayı 18 haftamdayım hala yüzüstü yatıyorum başka türlü uyuyamıyorum sizce sakıncası var mıdır?
 
tabi canım, bu arada merak ettim buraya yazarken sen çalışıyor süsü nasıl veriyorsun merak ettim canım.. nası beceriyon ya..

Yüz ifadem gayet çalışıyor gibi, hiç bozmuyorum...Arada gülüyorum da onu da çatlaklığıma veriyolar herhalde..
Otomatiğe bağladım, bi mesaj yazıyorum, bi fatura işliyorum..Faturaya kaşe basıyorum ya, kaşeden çalıştığımı anlıyorlar işte...Klavyem hızlıdır biraz o yüzden çok belli olmuyor burda olduğum...
Ama komik şeyler yazınca falan gülersem, içlerinden diyorlardır faturada gülünecek ne var acaba diye garanti...
 
kızlar ben alışkanlığımdan dolayı 18 haftamdayım hala yüzüstü yatıyorum başka türlü uyuyamıyorum sizce sakıncası var mıdır?

Varmış öyle diyorlar...
Ben bi tarafımı eşime dayıyorum, bi tarafıma da yastık dayıyorum, istesem de dönemiyorum o zaman...Ama uykuya dalmak zor oluyo,bende yüzüstü uyumaya alışkınım...Bazen de eşimi sırtını döndürüp bacağımı atıveriyorum üstüne..O da eliyle bacağımı kıstırıyo öyle uyuyoruz...
 

bende bacağımı üstüne atıyorum kaç tonsun diyo bana halbuki abartı bi kilom yok
 
kızlar ben alışkanlığımdan dolayı 18 haftamdayım hala yüzüstü yatıyorum başka türlü uyuyamıyorum sizce sakıncası var mıdır?

Ay aynı dert bende de var, napçam bilmiyorum çok vicdan yapıyorum ama napim.. Bu arada ben ilk hamileliktede hep öyle yattım bişey olmadı ama, yine de korkuyorum bundan..
 
Ay aynı dert bende de var, napçam bilmiyorum çok vicdan yapıyorum ama napim.. Bu arada ben ilk hamileliktede hep öyle yattım bişey olmadı ama, yine de korkuyorum bundan..

ay valla inşallah tez zamanda vazgeçeriz şu huyumuzdan
 
sorma kendileri hamile kalsa biz kucağımızda uyuturda öyle yatırırız yatağa kadir kıymet bilmiyor anacım bunlar

Boşver, onlar hiçbir zaman bizim yaşadıklarımızı yaşayamayacaklar..
Hiç bi zaman bebeklerini hissedemeyecekler, tekme attığını bilemeyecekler...Bebek için tahliller yaptırmayacaklar, doğum anını yaşayamayacaklar..Emziremeyecekler...Aslında o kadar şanssızlar ki...
Ben 4,5 ayda bile o kadar çok değiştim ki...İlk defa hayatımda gerçek anlamda endişeyi tattım, bebeğim için korktum...Ben kendime bile korkmam, ameliyat olucan derler gider yatarım...Ama bebek çok farklı duygular yaşatıyor insana...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…