- Konu Sahibi bebegim_01
-
- #29.261
Sevgili arkadaslar ,
Hepinize sormak istedigim birsey var , cevap verirseniz sevinirim.
En son kontrolde 14 kasim dendi oglumuzun gelis tarihi , ama simdi ne gunler geciyor nede saatler , yoksa banami oyle geliyor ?
Yanii banami birseyler oluyor yoksa kasim annelerinin cogu benim gibimi ?
Off ne zor seymis beklemek , Allah hepimizin yardimcisi olsun.
Hepimiz ayni duygular icindeyiz merak etme canim
Sevgilerimle.
selam kızlar nasılsınız? ben bugün pek halsiz pek keyifsizim, biraz erken kalktım bebişimizi odada yatırmak için park yatak falan aldık babsıyla anneannesiyle, biraz gecelik pijama vs bakınırken çok yoruldum sanırım, sabahda kalktıktan sonra evi temilemeye giriştim yapsam yoruluyorum yapmasam olmuyor, bugün iyice peltim o yğzden öpüyorum hepinizi, Allah a emanetsiniz
Bugün kendi telaşımından sayfayı okuyamamıştım, şimdi gözlerim dolarak okudum hamilelik haberini alışınızı. Allah mutluluğunuzu daim etsin, sağlıkla tamamına erdirsin inşallah.
Benim hikayem uzun ve yorucu.. Ama sonu güzel şükür Allah'a... Kısa (!) bir özet geçeyim :)
2006'dan beri, evlendiğimizden beri bebek istiyorduk. Hiç korunmadık, hiç de hamile kalamadım. Her ay geliyordu gelmeyesice kırmızılar ! Doktora gittik kontrole, ikimizde de sorun görünmüyordu ve sebepsiz infertilite grubuna dahil olarak tedaviye başladık, çünkü yaşım küçük değildi, beklemek istemiyordum. Yumurta takipleriyle başladık, sonra rahim filmi çekindim, tüpler açıktı, peşine aşılama yapıldı, tutmadı. Eşimin değerleri normaldi, benim hormon değerlerim öyle. Ta ki bi adetin 3.günü FSH'ımın yükselmeye başladığını görene kadar. Erken menopoz riskim vardı ve benim vakit kaybetme lüksüm kalmamıştı. Hemen araştırdım ve Ankara'da bir Tüp Bebek merkezinde tedaviye başladık. İlkinde yumurtalarım erken çatladığı için onca emek, günlerce iğneler, gidip gelmeler boşa gitti, transfer aşamasına gelemeden iptal oldu. 2.ye bikaç ay sonra başladık, yine iğneler, hormonlar, yumurta toplama derken transfer edilen 1 tanecik yumurtam tutmadı. Her negatif sonuçtan sonra önce dibe vurup, sonra toplarlanıp bi sonraki tedavinin planını yapıyordum. Tabi bu maddiyat işi, işyerinden izin ayarlamam lazım, zordu yani. Krediyse kredi hiiç gözümde yoktu, yeterki sonu güzel olsun dedik hep. Sonra 2009da tüpten sonra ilk kez kendiliğinden hamile kaldım ama çok kısa sürdü sevincimiz, bi gece kanama, düşük ve kürtaj. Hatırlamak bile istemiyorum, Allah kimseye yaşatmasın. Bi umut olmuştu hamile kalabildiğimi bilmek. Aylar sürdü toparlanmam ve bu kez İstanbul'da araştırdığım bi merkeze gittim. Önce histereskopi yapıldı, rahim temiz çıktı. Genetik tahliller yapıldı, kan pıhtılaşması çıktı, iğne kullanacaktım. Neyse sonra tedaviye başladık, iyi de gitti. İlk kez 2 tane transfer edilebildi, çok da umutluydum o sefer, ama maalesef nasip değilmiş. Sonrasında hormonlarım sapıttı, FSH, prolaktin ne varsa fırladı. Ben ağlama nöbetleri eşliğinde son umudum olan otlara, çöplere sardım. Civan perçemleri, aslanperçemleri. Zıkkımın kökü var, kaynat iyi geliyo deseler onu da yapacaktım yani ! Bitkisel tedaviler denedim, yumurtalarım gittikçe azalıyordu, ne kadar vaktimin kaldığını bilmiyordum. Sonra artık bi kez de burda deneyelim dedik. Samsun'da kendi dr.um tüp bebek sertifikası almıştı. Evde daha rahat, stressiz bi tedavi geçirdim. En azından evden 15 günlüğüne biyere gidip, günlerce bi odanın içinde yatarak bekleyip, psikolojimi bozmyacaktım. Ki tüp bebek tedavisi görenler bilir, en zoru o 12 bekleme süresidir, belirti arama, bulamama, yine olmadı diye dibe vurma ! Neyse Samsun'daki tedavim de maalesef tutmadı, olmadı ve ben artık umutlarımın bittiği yerdeydim. Ve artık herhangi bi B planım yoktu. Eşimle hayırlısı böyleymiş dedik içimiz yana yana. Ben ne FSH baktırdım son negatifi gördükten sonra, ne bişey yaptım. Ankara'ya bi arkadaşın düğününe gidecektik, bir gün önce eczaneye troid ilacımı almaya girdiğimde şeytan dürttü ve bi de idrar testi aldım. Ertesi sabah yola çıkmadan yaparım diye düşündüm. Sabah kalktığımda gün ışımamıştı ve ben ilk idrarla yapmam gerekiyor diye bi gözüm açık bi gözüm kapalı yaptım testi, sadece 1 günlük gecikmem vardı. Ki tedavi sonrası düzen şaşar hep. Bi kaç dk sonra belirsiz bi çizgi, afallayan ve eliayağı titreyen ben, eşimi burda bi çizgi mi var diye uyandırdım. Test yapacağımdan bile haberi olmayan eşim ne çizgisi hayatım ya sabah sabah derken muhtemelen kafayı yediğimi düşünüyordu ! aa evet var bişiy burda dedi ve biz hastaneye kan testine koştuk. Çok şükür orda tescillendi sonucumuz ve gözyaşlarına boğulduk zaten. O günden beri hala inanamıyorum hamile olduğuma :) Nasıl şükredeceğimi bilemiyorum mucizemin benimle oluşuna. Gözümde öyle biyere koymuşum ki, ulaşılamaz geliyordu bana hamilelik.. Bitti sandığımız yerde Rabbim ne güzel kapılar açıyormuş meğer. İnşallah sağlıkla kucağımıza almak da nasip olur... Çok meşaketli yoıllardan geçtik kızıma ulaşmak için, Rabbim hiç ummadığımız anda gönderdi mucizesini.. Tek duam dileğim sevincimiz daim olsun.. Ömrüm senin olsun kızım, sağlıkla gel inşallah...
Bugün kendi telaşımından sayfayı okuyamamıştım, şimdi gözlerim dolarak okudum hamilelik haberini alışınızı. Allah mutluluğunuzu daim etsin, sağlıkla tamamına erdirsin inşallah.
Benim hikayem uzun ve yorucu.. Ama sonu güzel şükür Allah'a... Kısa (!) bir özet geçeyim :)
2006'dan beri, evlendiğimizden beri bebek istiyorduk. Hiç korunmadık, hiç de hamile kalamadım. Her ay geliyordu gelmeyesice kırmızılar ! Doktora gittik kontrole, ikimizde de sorun görünmüyordu ve sebepsiz infertilite grubuna dahil olarak tedaviye başladık, çünkü yaşım küçük değildi, beklemek istemiyordum. Yumurta takipleriyle başladık, sonra rahim filmi çekindim, tüpler açıktı, peşine aşılama yapıldı, tutmadı. Eşimin değerleri normaldi, benim hormon değerlerim öyle. Ta ki bi adetin 3.günü FSH'ımın yükselmeye başladığını görene kadar. Erken menopoz riskim vardı ve benim vakit kaybetme lüksüm kalmamıştı. Hemen araştırdım ve Ankara'da bir Tüp Bebek merkezinde tedaviye başladık. İlkinde yumurtalarım erken çatladığı için onca emek, günlerce iğneler, gidip gelmeler boşa gitti, transfer aşamasına gelemeden iptal oldu. 2.ye bikaç ay sonra başladık, yine iğneler, hormonlar, yumurta toplama derken transfer edilen 1 tanecik yumurtam tutmadı. Her negatif sonuçtan sonra önce dibe vurup, sonra toplarlanıp bi sonraki tedavinin planını yapıyordum. Tabi bu maddiyat işi, işyerinden izin ayarlamam lazım, zordu yani. Krediyse kredi hiiç gözümde yoktu, yeterki sonu güzel olsun dedik hep. Sonra 2009da tüpten sonra ilk kez kendiliğinden hamile kaldım ama çok kısa sürdü sevincimiz, bi gece kanama, düşük ve kürtaj. Hatırlamak bile istemiyorum, Allah kimseye yaşatmasın. Bi umut olmuştu hamile kalabildiğimi bilmek. Aylar sürdü toparlanmam ve bu kez İstanbul'da araştırdığım bi merkeze gittim. Önce histereskopi yapıldı, rahim temiz çıktı. Genetik tahliller yapıldı, kan pıhtılaşması çıktı, iğne kullanacaktım. Neyse sonra tedaviye başladık, iyi de gitti. İlk kez 2 tane transfer edilebildi, çok da umutluydum o sefer, ama maalesef nasip değilmiş. Sonrasında hormonlarım sapıttı, FSH, prolaktin ne varsa fırladı. Ben ağlama nöbetleri eşliğinde son umudum olan otlara, çöplere sardım. Civan perçemleri, aslanperçemleri. Zıkkımın kökü var, kaynat iyi geliyo deseler onu da yapacaktım yani ! Bitkisel tedaviler denedim, yumurtalarım gittikçe azalıyordu, ne kadar vaktimin kaldığını bilmiyordum. Sonra artık bi kez de burda deneyelim dedik. Samsun'da kendi dr.um tüp bebek sertifikası almıştı. Evde daha rahat, stressiz bi tedavi geçirdim. En azından evden 15 günlüğüne biyere gidip, günlerce bi odanın içinde yatarak bekleyip, psikolojimi bozmyacaktım. Ki tüp bebek tedavisi görenler bilir, en zoru o 12 bekleme süresidir, belirti arama, bulamama, yine olmadı diye dibe vurma ! Neyse Samsun'daki tedavim de maalesef tutmadı, olmadı ve ben artık umutlarımın bittiği yerdeydim. Ve artık herhangi bi B planım yoktu. Eşimle hayırlısı böyleymiş dedik içimiz yana yana. Ben ne FSH baktırdım son negatifi gördükten sonra, ne bişey yaptım. Ankara'ya bi arkadaşın düğününe gidecektik, bir gün önce eczaneye troid ilacımı almaya girdiğimde şeytan dürttü ve bi de idrar testi aldım. Ertesi sabah yola çıkmadan yaparım diye düşündüm. Sabah kalktığımda gün ışımamıştı ve ben ilk idrarla yapmam gerekiyor diye bi gözüm açık bi gözüm kapalı yaptım testi, sadece 1 günlük gecikmem vardı. Ki tedavi sonrası düzen şaşar hep. Bi kaç dk sonra belirsiz bi çizgi, afallayan ve eliayağı titreyen ben, eşimi burda bi çizgi mi var diye uyandırdım. Test yapacağımdan bile haberi olmayan eşim ne çizgisi hayatım ya sabah sabah derken muhtemelen kafayı yediğimi düşünüyordu ! aa evet var bişiy burda dedi ve biz hastaneye kan testine koştuk. Çok şükür orda tescillendi sonucumuz ve gözyaşlarına boğulduk zaten. O günden beri hala inanamıyorum hamile olduğuma :) Nasıl şükredeceğimi bilemiyorum mucizemin benimle oluşuna. Gözümde öyle biyere koymuşum ki, ulaşılamaz geliyordu bana hamilelik.. Bitti sandığımız yerde Rabbim ne güzel kapılar açıyormuş meğer. İnşallah sağlıkla kucağımıza almak da nasip olur... Çok meşaketli yoıllardan geçtik kızıma ulaşmak için, Rabbim hiç ummadığımız anda gönderdi mucizesini.. Tek duam dileğim sevincimiz daim olsun.. Ömrüm senin olsun kızım, sağlıkla gel inşallah...
32 haftalık oldum
selam annelerim...
gece kasıgıma ve sırtıma gıren agrıları saymazsak nıspeten ıyı bı geceydı,uyur uyanık ıdare edıyoruz eee ... hıc uzulmuyorum uyuyamadıgıma cunku alısıyo vucudumuz,cok sukur Rabbıme. cok agırlastm artık gunlerım yaklastı hıssedıyorum ay yavruma kavusucam ne guzel hayaller kuruyorum... ama hayallerımde o hep aglıyo bn hep susturmaya calısıyorum manyak bı annemıyım neyım? ıyı gunler hepınızee
Sevgili arkadaslar ,
Hepinize sormak istedigim birsey var , cevap verirseniz sevinirim.
En son kontrolde 14 kasim dendi oglumuzun gelis tarihi , ama simdi ne gunler geciyor nede saatler , yoksa banami oyle geliyor ?
Yanii banami birseyler oluyor yoksa kasim annelerinin cogu benim gibimi ?
Off ne zor seymis beklemek , Allah hepimizin yardimcisi olsun.
Sevgilerimle.
günlerimiz aynı senınle.aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa çizelgeme bakın ne şirin.. çok teşekkürler trawma çookkk... ne tatlı bi oğlan bu.. ya oğluşumu istiyom ben artık.. sarılmak, öpmek, koklamak...
Bugün kendi telaşımından sayfayı okuyamamıştım, şimdi gözlerim dolarak okudum hamilelik haberini alışınızı. Allah mutluluğunuzu daim etsin, sağlıkla tamamına erdirsin inşallah.
Benim hikayem uzun ve yorucu.. Ama sonu güzel şükür Allah'a... Kısa (!) bir özet geçeyim :)
2006'dan beri, evlendiğimizden beri bebek istiyorduk. Hiç korunmadık, hiç de hamile kalamadım. Her ay geliyordu gelmeyesice kırmızılar ! Doktora gittik kontrole, ikimizde de sorun görünmüyordu ve sebepsiz infertilite grubuna dahil olarak tedaviye başladık, çünkü yaşım küçük değildi, beklemek istemiyordum. Yumurta takipleriyle başladık, sonra rahim filmi çekindim, tüpler açıktı, peşine aşılama yapıldı, tutmadı. Eşimin değerleri normaldi, benim hormon değerlerim öyle. Ta ki bi adetin 3.günü FSH'ımın yükselmeye başladığını görene kadar. Erken menopoz riskim vardı ve benim vakit kaybetme lüksüm kalmamıştı. Hemen araştırdım ve Ankara'da bir Tüp Bebek merkezinde tedaviye başladık. İlkinde yumurtalarım erken çatladığı için onca emek, günlerce iğneler, gidip gelmeler boşa gitti, transfer aşamasına gelemeden iptal oldu. 2.ye bikaç ay sonra başladık, yine iğneler, hormonlar, yumurta toplama derken transfer edilen 1 tanecik yumurtam tutmadı. Her negatif sonuçtan sonra önce dibe vurup, sonra toplarlanıp bi sonraki tedavinin planını yapıyordum. Tabi bu maddiyat işi, işyerinden izin ayarlamam lazım, zordu yani. Krediyse kredi hiiç gözümde yoktu, yeterki sonu güzel olsun dedik hep. Sonra 2009da tüpten sonra ilk kez kendiliğinden hamile kaldım ama çok kısa sürdü sevincimiz, bi gece kanama, düşük ve kürtaj. Hatırlamak bile istemiyorum, Allah kimseye yaşatmasın. Bi umut olmuştu hamile kalabildiğimi bilmek. Aylar sürdü toparlanmam ve bu kez İstanbul'da araştırdığım bi merkeze gittim. Önce histereskopi yapıldı, rahim temiz çıktı. Genetik tahliller yapıldı, kan pıhtılaşması çıktı, iğne kullanacaktım. Neyse sonra tedaviye başladık, iyi de gitti. İlk kez 2 tane transfer edilebildi, çok da umutluydum o sefer, ama maalesef nasip değilmiş. Sonrasında hormonlarım sapıttı, FSH, prolaktin ne varsa fırladı. Ben ağlama nöbetleri eşliğinde son umudum olan otlara, çöplere sardım. Civan perçemleri, aslanperçemleri. Zıkkımın kökü var, kaynat iyi geliyo deseler onu da yapacaktım yani ! Bitkisel tedaviler denedim, yumurtalarım gittikçe azalıyordu, ne kadar vaktimin kaldığını bilmiyordum. Sonra artık bi kez de burda deneyelim dedik. Samsun'da kendi dr.um tüp bebek sertifikası almıştı. Evde daha rahat, stressiz bi tedavi geçirdim. En azından evden 15 günlüğüne biyere gidip, günlerce bi odanın içinde yatarak bekleyip, psikolojimi bozmyacaktım. Ki tüp bebek tedavisi görenler bilir, en zoru o 12 bekleme süresidir, belirti arama, bulamama, yine olmadı diye dibe vurma ! Neyse Samsun'daki tedavim de maalesef tutmadı, olmadı ve ben artık umutlarımın bittiği yerdeydim. Ve artık herhangi bi B planım yoktu. Eşimle hayırlısı böyleymiş dedik içimiz yana yana. Ben ne FSH baktırdım son negatifi gördükten sonra, ne bişey yaptım. Ankara'ya bi arkadaşın düğününe gidecektik, bir gün önce eczaneye troid ilacımı almaya girdiğimde şeytan dürttü ve bi de idrar testi aldım. Ertesi sabah yola çıkmadan yaparım diye düşündüm. Sabah kalktığımda gün ışımamıştı ve ben ilk idrarla yapmam gerekiyor diye bi gözüm açık bi gözüm kapalı yaptım testi, sadece 1 günlük gecikmem vardı. Ki tedavi sonrası düzen şaşar hep. Bi kaç dk sonra belirsiz bi çizgi, afallayan ve eliayağı titreyen ben, eşimi burda bi çizgi mi var diye uyandırdım. Test yapacağımdan bile haberi olmayan eşim ne çizgisi hayatım ya sabah sabah derken muhtemelen kafayı yediğimi düşünüyordu ! aa evet var bişiy burda dedi ve biz hastaneye kan testine koştuk. Çok şükür orda tescillendi sonucumuz ve gözyaşlarına boğulduk zaten. O günden beri hala inanamıyorum hamile olduğuma :) Nasıl şükredeceğimi bilemiyorum mucizemin benimle oluşuna. Gözümde öyle biyere koymuşum ki, ulaşılamaz geliyordu bana hamilelik.. Bitti sandığımız yerde Rabbim ne güzel kapılar açıyormuş meğer. İnşallah sağlıkla kucağımıza almak da nasip olur... Çok meşaketli yoıllardan geçtik kızıma ulaşmak için, Rabbim hiç ummadığımız anda gönderdi mucizesini.. Tek duam dileğim sevincimiz daim olsun.. Ömrüm senin olsun kızım, sağlıkla gel inşallah...
yahu bu topikte kendi kendine korunmayı bıraktıktan sonra 3 ay içinde pıt diye hamile kalan bi ben mi varım ya.. niye herkes böle hasta falan.. acaba sizin gibi böle çocuk sahibi olmak isteyipte olamayan çok insan var mı.. ya çok üzüldüm gerçekten sayının bu kadar çok olmasından dolayı.. ben hiç bilmiyordum bu kadar çok insanın tedavi gördüğünü, yıllarca uğraştığını.. şaşkınlık ve üzüntü içindeyim gerçekten.. bide ben daha çocuk istemiyodum, eşimin yoğun ısrarlarından dolayı bırakmıştım doğum kontrol haplarını.. sonra oldu işte 3 ay içinde.. itiraf ediyom niye bu kadar çabuk oldu diye sevinmemiştim bile.. ama şimdi bu hikayelerinizi okuyunca o kadar çok kızdım ki kendime. rabbim bana ne kadar güsel bir hediye sunmuş bizi hiç uğraştırmadan ve ben bunun ne kadar büyük bir nimet olduğunu ve nekadar çok şükretmem gerektiğini şimdi hikayelerinizi okuyunca anlıyorum.. ah ahhhhh... çok utanıyorum valla şuan hepinize karşı.. inşallah Allah sizin gibi çok isteyipte dileyipte çocuk sahibi olamayan herkese bu kıpırtıları hissettirsin.. ben ilk anne olacam heyecenını, kıpırtısını ilk hissettiğimde yaşamıştım, evet içime bir bebek var onu hissediyorum ve anne olacam diye.. şuan 34. haftadayım ve günler geçmek bilmiyor sanki, heyecandan geceleri bile uyuyamıyorum. aklıma geldikçe gülümsüyorum gece yatakta.. ne kadar acayip bir duygu bu, tarifi bile yok.. bazen sevinçten ağlayasım geliyor bazen çığlık atasım.. şimdiden onunla ilgili okadar çok hayal kuruyoruz ki, doğunca hangi birini yapacaz bilemiyorum.. rabbim herkese nasip etsin inşallah.. dualarıma sizin gibi zor sahip olanları ilk sıradan ekliyorum bugünden itibaren.. inşallaaahhhh tez günde bu mutluluğu tatsın dileyen herkes..
selam annelerim...
gece kasıgıma ve sırtıma gıren agrıları saymazsak nıspeten ıyı bı geceydı,uyur uyanık ıdare edıyoruz eee ... hıc uzulmuyorum uyuyamadıgıma cunku alısıyo vucudumuz,cok sukur Rabbıme. cok agırlastm artık gunlerım yaklastı hıssedıyorum ay yavruma kavusucam ne guzel hayaller kuruyorum... ama hayallerımde o hep aglıyo bn hep susturmaya calısıyorum manyak bı annemıyım neyım? ıyı gunler hepınızee
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?