Çocukken annemi kaybetmekten korkardım, şimdi ise kendimi kaybetmekten korkuyorum. Bu korku kendim için değil, bebeğim adına yaşadığım bir korku… durup durup bu sebeple ağlıyorum, aklıma geldikçe dünyam kararıyor ve sonunda hep aynı soru “ Ben olmasam kim sana benim kadar iyi bakabilir ve sen kimden benim kadar memnun olabilirsin?”
Dünyaya o kadar savunmasız, o kadar çaresiz geliyorsun ki, sana yiyecek vermezlerse elinle alıp yiyemezsin, üstünü örtmeseler üşüdüm diyemezsin, kirlensen yıkanamazsın, bir yerin acısa söyleyemezsin… Belki bunları birileri senin için yapabilir ama hiçbiri içinde, annenin sana duyduğu sevgiyi, şefkati duyamaz, baban bile bunu annen gibi yapamaz. Ömrün boyunca hep bunun eksikliğini acısını yaşayıp durursun. Sanırım o yüzden Allah anneyi yarattı ve ona böyle bir özellik verdi.
Seni çok seviyorum, her şeyden daha çok, çok kısa bir zamandır tanıyorum belki seni ama herkesin üstünde bir sevgin var bende. Küçücük ellerini, ayaklarını, dudaklarını düşündükçe içim eriyor sanki, yok oluyorum, sonra tekrar tekrar kendime gelip yeniden yok oluyorum… Bir kadın çocuklarından başka kimse için bu kadar sıkıntılara göğüs geremez, sanmam, en azından ben başkası için hepsini birden yapamam ama sen o kadar tatlı ve o kadar benim parçamsın ki yalnız senin için katlanabilirim. Senin için bedeni acılar çekerim, senin için ruhsal bunalımlara girerim, senin için uykusuz, senin için aç kalırım. Annelik vasfını taşıyan pek çok canlıda benim gibi yapar.
Ben anneme hala bağlı bir çocuğum, yaşım ilerledi ama bağlarım hep yeni kaldı ve kalmaya da devam edecek bence. Hala annemin koynunu ararım, sevgisine muhtacım. Annemde annesini çok severdi. Annesi vefat etti ama hala annesine ihtiyacı olduğunu, yaşasaydı yapacakları çok şey olduğunu anlatır durur. Sende beni benim annemi, onunda kendi annesini sevdiği gibi seversen sende beni kaybetmekten korkarsın, kabusun olur, için acır, yıpratırsın kendini, ağlarsın gizli gizli oysa ben bunları yaşayan biri olarak senin hiç böyle şeyler yaşamanı istemem. Belki bu yüzden sen daha bunları aklına bile getirmeden ben senin yerine endişeler taşıyorum,senin yerine korkuyorum, üzülüyorum. Çünkü sen benim canımın taa içisin, benim biçare bebeğimsin, her şeyimsin. Kendim için değil senin için, sadece ikimiz için değil tüm anne ve çocukları için dilerim ki, Allah zamansız hiçbir anneyi çocuğundan, çocuğuda annesinden ayırmasın.