Durumunu tahmin etmiştim.Hatta seni görmeyip,sesini duymamış olsamda problemin yaşandığı belki ilk dönemlerinde bile içimden böyle bir problem olduğu geçmişti.Sezgilerimin kuvvetli olduğuna inanırım.Hatta bu olayı ilk hissettiğimde senin için ''Bilge için hayırlısı neyse o olur inşallah demiştim''Hiç kimse boşanmak için evlenmiyor tabi.Ama hayat işte kimin başına ne geleceği belli değil.sevdiklerimiz yanımızdaysa ve sağlıklıysa bunun için şükretmeliyiz öncelikle.Gün doğmadan neler doğar belli olmaz.Ne olursa olsun senin için hayırlı olacaktır unutma.Güçlü olmaya çalış.Yazmak istersen bizler buradayız.Sana ne kadar yararım dokunur bilmem ama iyi bir dinleyiciyimdir.Allah yardımcın olsun arkadaşım.Bizi habersiz topiği sensiz bırakma.sevgiyle kal...
canım arkadaşlarım öncelikle merhaba en son sayfayı okudum ve çok üzüldüm bilgeciğim ve aylinciğim hayatın en zor sınavlarını eriyorsunuz şu an allah yardımcınız olsun sizin için dua edeceğim.....
Canım nasılsın.Merak içindeyim.Son mesajından sonra senden haber alamadık.Umarım iyisindir arkadaşım.Allah yardımcın olsun.zor günlerim devam ediyor canlarım malesef yoğun kanamalarımın ardından geçen hafta bebeğimin suyuda geldi ve haftaya büyük bi ihtimalle
hamileliğ, sonlandıracaklar canım oğlum beni bıakıp gidcek drlar mucize gerek diyorlar mucize olması için dua edin neolur evimde değilim hala annem bakıyor hepinizi öpüyorum.
şu an daha iyi anlıyorum ki cahilce bir sekilde, bir bebeğimin daha olmasıyla birşeylerin düzeleceğini düşünmem hataymış. va Allah bana yardım etti. ben bunu su an o kadar berrak algılıyor ve şükrediyorum ki anlatamam. ben suçlandım bebek doğuramıyorum hamile kalamıyorum diye hem de 1 evladımız oldugu halde hem de bunu söyleyen bir üniversite mezunu. belli etmek istemesek de ifadeler bakışlar vs ele veriyor bizleri. hayırlısı buymuş bu oldu. Allah sabır versin. kimse yaşamasın eğer mutluysa ve seviyorsa..
aylinle kaderimizde böyle sınanmak da varmış. Allah daha büyük acılar vermesin.
Uzun aradan sonra burdayım ....hepimiz acılarla karşı karşıya kaldık....ve ben bu isi artik bitiriyorumbiliyorsunz benim 2 tupumde dis gebeliklerle alindi ...5 tane dondurulmusmusum vardi onlar cozuldu 1 tane saglikli kaldigini soylediler tabi dedikleri dogruysa dun transfer yapildi.hic bir yerde paylasmadim gun saymiyorum artik koyuverdim...bununsonucu belli oldugunda yine negatif olursa son bir kez memorilde deneyecegim ve yine olumsuz olursa esimden ayrilmaya karar verdim en azinda o kurtulsun bu izdiraptan bunu kendisinedun gece anlattim hakkimi helal ediyorum seni cok seviyorum ama sensizligi yasamak zorundayim dedi cok zor bir geceydi bebegimizin bize geldigi ilk gece hickira agladim sabaha kadar biliyorum yine olmayacak ...hep boyle oldu...ama artik insanlarin esie aciyan gozlerle bakmasia tahammul edemeyecegim...
Kendi basima ayakta kalacilecek gucumvar sayilir en azindan milyarciklarim olmasa bileisim var kendimi isimevererek hayata devam ederim ve en azindan o cok sevdigiminsan bunlardan kurtulur....
Ruhum cokkkkkkk yorgun yikik olum olsaydi bir secenek rabbim izin verseydi hic dusunmeden secerdim artik....
aynı sorunları yaşayan o kadar çok insan varki... insan sadece kendi başına geliyormuş gibi hissediyor.. arkadaşımın 6 yıldır çocuğu olmuyor diye eşi ayrılmak istedi.. bu süreç çok zorlu,sabır gerektiriyor.. eşlerin her ikiside acı çekiyor ve evlilikte sanki çocuksuz aile olunamayacağı düşüncesi yerleşiyor,eşler stresli olduklarından kırıyorlar birbirlerini ve giderek kopmaya başlıyorlar..
böyle diyorum ama ben de sabredemiyorum,umutla bakamıyorum, koyveriyorum kendimi, 10-15 gün dünyayla bağlantımı kestim her seferinde.. eşim sırf bunalıma giriyorum diye kızdı daha çok işkence çektirdi bana,ve ben ondan gizli ağladım hep.. birgün dedi ki, sorun ben de mi acaba?? ben de dedim sende olsa ne olacak yada bende olsa ne olacak,önemli olan bunun çaresine beraber bakmaya çalışmak,birbirimize destek olmak değil mi dedim... depresyonun zirvede olduğu zamanlarda ben de ayrıldığımı falan hayal ettim,yalnız yaşadığımı... en azından bekarken çocuk derdi yaşamayacağımı falan filan... şuan depresyondan çıktım mı peki??? ağlayıp sızlamıyorum,içimin yanması geçti ama bünyem çok zayıfladı,yemek yiyemiyorum.. sırf bunun için psikyatriste gidicem,hem iştahımı açacak ve biraz mutluluk veya enerji veren bir ilaç yazarsa çok iyi olacak...
bilge ve sen kaybolmuştunuz.. bir şeylerin yolunda gitmediği belliydi.. ama içiniz çok sıkıldığında buraya bir iki cümle yazıp anlatabilirsiniz.. dedim ya yalnız değilsiniz,insanın başına neler geliyor hayatta..
tam anlamadığım şey şu: sen eşine olmazsa ayrılalım dedin ve o da kabul mü etti??? eğer böyle bişi yaptıysa yorum bile yapmak istemiyorum
aynı sorunları yaşayan o kadar çok insan varki... insan sadece kendi başına geliyormuş gibi hissediyor.. arkadaşımın 6 yıldır çocuğu olmuyor diye eşi ayrılmak istedi.. bu süreç çok zorlu,sabır gerektiriyor.. eşlerin her ikiside acı çekiyor ve evlilikte sanki çocuksuz aile olunamayacağı düşüncesi yerleşiyor,eşler stresli olduklarından kırıyorlar birbirlerini ve giderek kopmaya başlıyorlar..
böyle diyorum ama ben de sabredemiyorum,umutla bakamıyorum, koyveriyorum kendimi, 10-15 gün dünyayla bağlantımı kestim her seferinde.. eşim sırf bunalıma giriyorum diye kızdı daha çok işkence çektirdi bana,ve ben ondan gizli ağladım hep.. birgün dedi ki, sorun ben de mi acaba?? ben de dedim sende olsa ne olacak yada bende olsa ne olacak,önemli olan bunun çaresine beraber bakmaya çalışmak,birbirimize destek olmak değil mi dedim... depresyonun zirvede olduğu zamanlarda ben de ayrıldığımı falan hayal ettim,yalnız yaşadığımı... en azından bekarken çocuk derdi yaşamayacağımı falan filan... şuan depresyondan çıktım mı peki??? ağlayıp sızlamıyorum,içimin yanması geçti ama bünyem çok zayıfladı,yemek yiyemiyorum.. sırf bunun için psikyatriste gidicem,hem iştahımı açacak ve biraz mutluluk veya enerji veren bir ilaç yazarsa çok iyi olacak...
bilge ve sen kaybolmuştunuz.. bir şeylerin yolunda gitmediği belliydi.. ama içiniz çok sıkıldığında buraya bir iki cümle yazıp anlatabilirsiniz.. dedim ya yalnız değilsiniz,insanın başına neler geliyor hayatta..
tam anlamadığım şey şu: sen eşine olmazsa ayrılalım dedin ve o da kabul mü etti??? eğer böyle bişi yaptıysa yorum bile yapmak istemiyorum
sermuh ve açelya sizi anlayabiliyorum çünkü bende anne olamadım henüz... ama eşinizden ayrılmayı düşünmenizi anlayamadım..siz şinizle çocuk içinmi evlendiniz..yada eşiniz sizinle bunun içinmi evlendi...eğer eşiniz sizinle çocuk için ayrılacaksa suçludur sizde çocuk için ayrılmayı düşünüyorsanız aynı suçu sizde işlemiş olursunuz hepimiz umutsuzluğa kapılıyoruz evladımız olsun istiyoruz ama kısmette yoksada ben eşimle çocuk için evlenmedim..eğer oda beni seviorsa bu yüzden ayrılmayı düşünmez...herşeyin başı sağlık insanlar neler yaşıyor halimize şükür edelim ve umutla mücadele edelim Allah nasip ederse olur olmasada k-eşimizle birbirimize yeteriz...lütfen psikolojinizi bozmayın...kendinizin ve eşinizin değerini bilin...
Direk evet ayrilalim demedi ama her gun karsi karsiya kaldigi insanlarin davranislari ona bakislari acimalari bunlar ona cok agir gelmis illaki kimse tamam bosanalimdemez ama insan anliyor hissediyor...simdi onsuz hayat nasil gececek onu dusunuyorum..ama onun,mutlu olmasini istiyorum ve sevdigim icin ondan ayrilacagim...
Çocuğun olmamasını sadece yasayanlar anlayabilir....artik bu konuda inancim bitiyor ve cocuksuz yasamayi kabullenmeyi ogrenmel lazim...
canım arkadaşım demek ki hayırlısı buymuş.bende zaman zaman sorunlar yaşıorum ben kendimi kendim suçluorum ama geçen gün olan şeyden sonra anladımki eşim de öle düşünüo.benim eşim benden habersiz yigeniyle birlijkte ortak kredi çekip araba almışlar neymiş efendim 1 sene yigeni kullancakmış 1 sene de biz tabi duyunca çıldırdım kavga çıktı neyse vs vs.benim herşeyime o katlanıomuş çoçuk olmadığı için stresime bilmemm neme işte bunu düşündüren şey buydu bana çoçuk olmadfı için kaqtlanıorum bile demesi beni yıktı atlattım mı bilmiorum ama eşimi seviyorum ben 19 yasımda evlendim ve tek eşimdi flörtüm herşeyim o beni bazen sinirli bi insan gibi görssede.. benmiyim ki suçlu
Uzun aradan sonra burdayım ....hepimiz acılarla karşı karşıya kaldık....ve ben bu isi artik bitiriyorumbiliyorsunz benim 2 tupumde dis gebeliklerle alindi ...5 tane dondurulmusmusum vardi onlar cozuldu 1 tane saglikli kaldigini soylediler tabi dedikleri dogruysa dun transfer yapildi.hic bir yerde paylasmadim gun saymiyorum artik koyuverdim...bununsonucu belli oldugunda yine negatif olursa son bir kez memorilde deneyecegim ve yine olumsuz olursa esimden ayrilmaya karar verdim en azinda o kurtulsun bu izdiraptan bunu kendisinedun gece anlattim hakkimi helal ediyorum seni cok seviyorum ama sensizligi yasamak zorundayim dedi cok zor bir geceydi bebegimizin bize geldigi ilk gece hickira agladim sabaha kadar biliyorum yine olmayacak ...hep boyle oldu...ama artik insanlarin esie aciyan gozlerle bakmasia tahammul edemeyecegim...
Kendi basima ayakta kalacilecek gucumvar sayilir en azindan milyarciklarim olmasa bileisim var kendimi isimevererek hayata devam ederim ve en azindan o cok sevdigiminsan bunlardan kurtulur....
Ruhum cokkkkkkk yorgun yikik olum olsaydi bir secenek rabbim izin verseydi hic dusunmeden secerdim artik....
Minik oğlumu kaybettim....19.haftada sunni sancı ile doğum yaptırdılar.miniğimin hiç suyu kalmamıştı sadece kalp atışı vardı buşekilde gebeliğin devam etmeyeceğini ve benimde risk altında olduğum söylenince sonlandırmak zorunda kaldık Rabbim bana sabır versin çok zor günler geçiriyorum onun varlığına okadar çok alışmıştım ki tam 19 hafta karnımda taşıdım Allahım ömrünü bukadar yapmış minik oğlum cennette şu anda Allahım bu acıyı kimseye yaşatmasın 2 ay sonra tekrar evimdeyim bana dua edin kızlar bir an önce toparlanmak istiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?