2011 Temmuz Annelerinin Doğum Hikayeleri ve Bebeklerimizin Fotoları:)

kızlar 2 kez paylaşmışım,silemedim.verdiğim rahatsızlıktan dolayı özür dilerim




hepinize gecmis olsun kizlar tebrik ediyorum ayri ayri Allah anali babali buyutsun yavrularinizi
 
Doğum yapan bütün annelerin gözü aydın olsun..
Fakat Çınar bebeği sayfanın ilk başında ağlayarak okudum..Annesine sıkı sıkı tutunmus güzel yavrum..
Allah ikisinede sağlık sıhhat versin..
 
Bir sabah uyandığımda bir muştu gibi salındın içime. Dünyanın en mutlu kadınlığından en mutlu anneliğine terfii ettirdin beni o sabah. O sabahtan sonra bu sabaha bakıyor ve seni içeme çekiyorum canım kızım. Hayatımıza hoş geldin…

Hamileliğimin başından beri beni ara ara yorup, hüzünlendirip, neşelendirip durdun. Kızım olduğunu öğrendiğimde sırtımda bir destek eli ile sarıldım yeniden dünyaya… Minik tekmelerine uyandığımda kızmadım hiç, okşadım seni… İçimde geçirdiğin sayılı günlerde doymaya çalıştım sadece bana ait olduğun zamanlara. Hayallerime babandan sonra giren en güçlü kişiydin. Nereden bilecektim sevgilime bu kadar benzeyeceğini.

Sonuna dek sana isim aradık durduk. Hiç bir şeyi yakıştıramadık sana. Yüzünü görmeden eksik kalıyordu bütün isimler. Hele babanı görmeliydin, kızına yakıştıramıyordu hiçbir ismi. Sonunda o zorlu muhteşem kavuşma günü gelmişti. Mucizemizdin sen bizim işte, geliyordun.

Doktorumuzun kararı ile epidural sezeryan olacaktım. Seni annemin çektiği acılarla doğurmayı çok isterdim, olmadı. En azından güzel yüzünü göreyim diye epidural istedim. Babanla her zamanki gibi ellerimiz bir düştük yola evimize baktım son kez, üç kişi döneceğimiz yere.

Bismillah…

Hastaneye kadar yol uzadı, ellerim titriyordu. Doktorumuz gelince son kontrollerden sonra odamıza yerleştik, etrafımız doldu taştı herkes yanımızdaydı küçük misafirleri için sabırsızlanıyorlardı. Beni ameliyat için hazırladılar, dualarla ayrılıp sana kavuşmaya gittim. Önce anestezi, sonra ufak bir sıcaklık, uyuşma, çenemde bir titreme… Tansiyonum düştüğü için on dakikalık bir uyuma, sonra bir ses… Hiç üstüme alınmadığım. Sonra iyice kuvvetlenen bir ses, anneciğim ben geldim diyen bir ten… Seni getirdiklerinde yanıma ameliyat sürüyordu, kokladım seni, tenine değdim. İşte dedim benim meleğim…

Ameliyat bitsin de babanla kavuşalım diye sabırsızlanıp durdum. Üçümüzü bir arada hayal ettim durdum. Bitti dediklerinde, dünyalar benim oldu. Odamıza gitmek üzere çıktım, seni hazırlamaya götürdüler. Baban ve anneannen kapıdaydı, babana “ çok tatlı” diyebilecek kuvveti buldum kendimde. Odamıza geldik, uyuşukluk içindeydim seni getirsinler diye bekliyordum. Geldin küçük meleğim, ellerini emerek. Acıkmıştın. İlk kez doydun. İlk kez doymuş gibiydim bende.

12 Temmuz 2011 günü Saat 12.20'de 3.560 gr olarak dünyaya geldin.

Adını “Züleyha” koyduk. Önden giden, yolda emsalini geçen, güzel, demek… Yüzünü gördüğümüzde üzerine tam oturdu bu isim.

Sonrası… Bir haftalık olacaksın yarın. Sıkıntılarımız oldu ama çok mutluyum şimdi. Uyanıp karnını doyurup keyif yapıp uyuyorsun iki gündür. Sana bir şey olacak diye korkuyorum. Sana dokunduğum an güçlenip atıyorum korkularımı üzerimden. İlk günler sana yetemediğimi sanıp ağlamaktan bitap düşmüştüm. Senin sabrınla ve desteklerlerle kendimi toparladım. Şimdi anne kız olmanın keyfinde akşamları ise aile olmanın verdiği bereketin içindeyim.

Ellerini yüzüne yerleştirmiş uyuyorsun şimdi, kokunu duyuyorum her yerde. İyiki geldin bebeğim, hayatımıza hoş geldin. Allah’ım şimdi tamamladı cümlemizi…







 
Son düzenleme:
Allah analı babalı büyütsün yavrunu züleyhanın annesi..
mükemmel bir duygu gerçektende,biraz odasından ayrılsam özlüyorum kızımı,Allah olmayanlara da tattırsın olmamasının da ne demek olduğunu iyi bilirim..
 
doğum yapan tüm arkadaşlara geçmiş olsun ve bebekleriyle bir ömür boyu sağlık ve mutluluk dilerim.

11.07.2011 tarihinde bebeğimize kavuştuk.herşey okadar yolunda gitti ki umarım herkese nasip etsin allah.bizim beklenen doğum tarihimiz 8 temmuzdu.ama doktorumuz 3 gün geçebilir dedi.ve 11 temmuza kadar hiçbir ağrım olmadı.hastaneye şehir dışından gittiğim için gece 11 de yatış yaptık.ama ağrım sıfırdı.sabah 6da sancı vericekleri için beni dinlenmem için bıraktılar.ama gece 12 buçuk gibi adet olucakmışım gibi karnımda bi his belirdi.ve gittikçe artmaya başladı.hemen nstye bağlandım.sancı vardı.2 saat içinde iyice artmaya başladı.gece 2 gibi epidural yapıldı.düzenli olarak açıklık kontrok edildi.ben artık kasılmaları hissetmediğim için gayet rahattım.sabah açılma 6 cm oldu.11 gibi 10 cm oldu.11.45te kızıma kavuştum.çok şükür sağlığı yerinde.beni biraz üzdü başta ememedi.ama bugün daha iyi.bu arada adını NİL koyduk.umarım herkes hayırlısıyla bebeğine kavuşur.şimdi Nil meme arayışında.kızdırmadan ben kaçıyım.
 
kizlar allah hepoinizin bebeginizi saglikli sihhatli buyutmeyi nasip etsin
yeni bir topik acin kim dogum yapmis nezamn kac kg kac cm ordan devam edin burasi sadece oykuleriniz ol^sun..
 
Regl olmayı bu kadar çok beklediğim bir ay daha olmamıştı sanırım,çünkü biran önce regl olup histeroskopi çektirmeliydim. Bikaç gün daha olmazsam araya bayram giricek ve bir sonraki aya kalıcaktı ,1 ay beklemeye de tahammülümüz yoktu. Ama olamıyordum.
8 Kasım 2010 Pazartesiydi okuldan çıktım dr.mu aradım test yaptırsak dedim ,hemen acilden girişimi yaptırp kan verdim ama 1 saat sonra çıkıcaktı ve beklemek zor geldi çünkü çok umutsuzdum. Eve geldim her zamanki bi günmüş gibi işlerimi yaptım , öbür gün gelicek olan misafirlerim için tatlımı yaparken eşim aradı alınacak bişi var mı diye. Ben test yaptırdım ama sonucunu almaya gitmedim onu alırmısın dedim. Artık aynı sonucunu almaktan bıkmıştık ama eşim yinede ses etmeden gitti. Telefonu kapattığım an kalbim hızla çarpmaya başladı anlayamadım ama inanılmaz heyecanlanmıştım,sürekli eşimi arıyodum nerdesin hastaneye vardın mı diye .oysaki öyle umutsuzdum ki… 10-15 dakikalık süre boyunca sürekli dua ettim ,telefon çaldığında ise hemen açmadım’’ ALLAHIM LÜTFEN’’ dedim ve eşim 46 yazıo burada dedi. Sevinçten ağlamaya başladım ve hemen şükür namazı kıldım. Hamile kalmamam gereken bi zamandı ben hamileydim Rabbime şükürler olsun kızım bu zorlukların hepsinin üstesinden geldi.
Çok rahat bi hamilelik geçirdim ne bulantı ne aşerme nede başka bi sıkıntı,taki son günlerdeki kızımın gelmeyişinin stresine kadar. 39. Haftada artık patlamak üzereydim, 12Temmuz Salı günü 39+6 ken kontrolüm vardı ,saat 18:15 de dr.umdaydık hala tam kanala girmemişti açıklığım ise 2.5 cm civarıydı. Dr.um o gece nöbetçi olduğunu da bildiğimden o stresle dedim ki bu akşam başlatalım doğumu. İstiyorsan başlatalım dedi ve o anda açıklığı 3.5 cm e getirdi hemen hastaneye git bende geliyorum dedi.
Evet doğurmayı çok ama çok istiyordum fakat biranda yüzleşmek de tedirgin etti beni. Muaynaneden çıkarken en son şunu söyledim ‘’benim canım çok tatlıdır onun için PRENSESLER GİBİ DOĞUM YAPMAK İSTİYORUM ’’
Muaynaneden çıkınca eşime bakıp dedimki bu gece kızımla kavuşucaz öyle yada böyle. Hemen annelerimi aradım. Eve gelip eşyalarımızı alıp hastaneye gittik vardığmzda saat 19:05 di. Doğumhane kapısında eşimle ayrıldık daha annemler gelmemişti. Hemşirelerin bulunduğu odaya aldılar ben gene başladım  benim canım çok tatlıdır nolur yardım edin korkuyorum falan demelere. Sonra önlüğümü verdiler üstümü değiştirdim damar yolu açıldı ve lavman yapıldı. O sırada öğrendimki benle ilgilenen iki hemşirede eşimin babannesinin komşularıymış ,eşimi tanımışlar kendileri söylediler. Öğrendiğim an biraz daha rahatladım. Sancı odasına alındım ve suni sancı takıldı,aradan 10dk geçmişti ki anestezi dr.uda geldi epidural de takıldı ve ben yavaş yavaş uyuşmaya başladım.
Belide epidural karnımda nst kolumda suni heryerim kablolarla doluydu ve ben o sırada size faceden olanları yazmaya çalışıyordum. Dr.um da geldi ve ben artık kendimi çok iyi hissediyordum. Annemlerde gelmiş hatta her fırsatta güvenlik görevlilerini atlatıp yanıma geliyorlardı. Ben epiduralin verdiği rahatlıkla sürekli birilerini arıyor kendi resmimi çekiyordum  elimde de bir dua kağıdı okuyup okuyup arkadaşlarımın ismini söylüyordum Rabbim onlara da bebek versin diye. Dr.um ,ebeler sürekli gelip açıklığıma bakıyorlardı tam sayamadım ama en az 20 kere alttan muayene edildim. Nasılsa hiç ama hiçbişi hissetmiyordum. Açıklığım sürekli artıyordu ama kızımın kalp atışları 90 lara düşüp tekrar yükseliyordu. Her düştüğünde dr.um endişeyle yüzüme bakıyor napalım diyor bende biraz daha bekleyelim diyordum çünkü o anın rahatlığıyla çok kolay doğum yapacağıma inanıyordum. Açıklık 5 cm olduğunda suyum boşaldı ,öyle çok suyum varmış ki dr.um bile şaşırdı yatak zaten battı yerler terliklerim telefonumum kılıfı her yer su içindeydi. Hizmetliler geldi ben yatarken yatağımı temizlediler terliklerimi tel.kılıfına kadar her şeyimi yıkayıp geri getirdiler bunlar beni öyle mutlu ediyordu ki kendimi annemin kollarındaki kadar huzurlu hissediyordum . Gözüm sürekli nst deydi hadi kızım dayan annene yardım et diyordum. Suninin dozu artınca kızımın kalp atışları düşüyor azaltınca da sancım gidiyordu ,ara ara suninin dozunu artırıp azaltıyorlardı. O sırada ebe geldi ıkınmana bi bakalım dedi 2 kere ıkınmamı söyledi ve ıkınmamı çok beğendi epidural hiç etkilememiş harika doğum yaparsın dedi. Herkes yüreklendiriyordu beni. Saat 22:30 sularıydı dr.um 10 dk.lığına sezeryana gidip hemen geliyorum dedi geldiğinde açıklık 7 cm di ama kızımın kalp atışları 40 akadar düştü karnıma bastırıyorlar suniyi kapatıyorlar ama yok kalp atışları yükselmiyordu.
Dr.um acil sezeryana almalıyız dedi (22:50) tabi asla itiraz edemezdim o anda. Normal yaşamımda da sakin rahat bi insanımdır doğum anında da öyleydim ve sezeryana alalım dendiğinde bile panik olmadım. Hemen sandalye getirildi başıma bone takıldı ve doğumhaneden çıkarıldım,çıktığm an eşimi gördüm gidiyorum dedim annem geldi koşarak asansöre binerken öptü beni o sırada eşimin arkadaşı fotoğrafımı çekiyordu ve ben poz veriyordum o kadar sakindim. Ameliyathanede ameliyat önlüğü giydirmek istediler ama dr.um vaktimiz yok bu normal bi doğum değil gerekirse kesin önlüğü diyordu ben ısrarla doğum anını görmek istediğimi söylüyordum ama dr .um panik yaparım diye genel anestezi de verelim diyordu ve dediği gibi oldu saniyeler içinde sedyeye yatırıldım önüme perde gerilirken derin uykulara dalmıştım bile. Kendime geldiğimde dr.um yine başımdaydı öyle güzel bi kızın olduki kraliçe gibi göbek adını ECE koyduk diyordu ben hayırrr onun göbek adı AYŞE sizin isminiz olucak diye sayıklıyordum. Küvözde mi diye sordum yok dedi. Sağlığı nasıl dedim her şeyi çok güsel dedi ve en komiği’’ KIZ DİMİ ‘’die sordum  Çünkü herkes doğuramadığım için erkek galiba bu demeye başlamıştı .
Dr.um 15-20 dk. sonra odasına götürürsünüz deyip beni öpüp ayrıldı yanımızdan ama ben beklermiyim 15-20 dk. Sürekli beni odaya götürün die zırladım durdum tamam biraz bekleyin diyor görevli ama ben hiç susmadan beni götürün diyorum en sonunda dayanamadı ve 2dk. içinde çıkardılar beni. Odaya vardığımda kızımı yanıma verdiler ve tabi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım, eşim çok güzel kızımız diyor sürekli ben ağlıyorum. Sanırım insanın hayatında yaşayabileceği en özel ve en anlamlı dakikalar onlar.
Çok şükür kızımı 3450 gr 51 cm olarak sağlıkla kucağıma aldım , iki doğum türünü de denemiş oldum sayesinde. Allah epidurali bulandan bin kere razı olsun diyorum çünkü sezeryan sonrası da yaklaşık 12 saat kadar takılı kaldı ve ben yine hiç ağrı sancı hissetmedim.
Öncelikle Rabbime sonsuz şükürler olsun. Sonra kızımdan ,eşimden,annelerimden,dr.dan ve o gece benle ilgilenen herkesten Rabbim razı olsun.
Muaynaneden çıkarken PRENSESLER gibi doğum yamak istiyorum demiştim ; ben PRENSESLER gibi doğum yaptım ,kızımda KRALİÇELER gibi doğdu.
 
Allah anali babali buyutsun Zuleyha yi ne guzel anlatmissin siir gibi

hosgelmis kucuk Nil Allah anali babali buyutsun annesi


Allah anali babali buyutsun Caglayi kac gundur girmeyince dogurdugunu tahmin etmisdim
okurken sonlarda gozlerimden yaslar geldi bu mutlu duyguyu Allah banada nasip etsin artik insallah e vbende paylasayim burdan yasadiklarimi[/COLOR]
 
Ya kusura bakmayin aslinda ben 2010 ocak annesiyim.ama 2011 agustos anneside olucam cünkü su an 35 haftalik hamileyim.sizinle ilk cocugum Yigidimin dogumunu paylasmak istiyorum.doktor dogum tarihi olarak 28 ocak demisti ama 27 ocak aksami saat 23:00 yataga girdim ve vücudumda bir tuhaflik oldugunu sezdim.esim calistigi icin hemen uyudu ama benim gözüme uyku girmiyordu.zaten son günlerde inanin uykuyu unutmustum(migde yanmasi,zor nefes alma,heyecan,korku...vs) .Sonra yattigim yerde asagi dogru vuruslar gissettim ,ya resmen oglum sanki yolunu acmak icin kafa atiyordu ki zaten o vurdukca ben mutluluktan ucuyordum.cünkü artik biliyordum vakti geldi ve bunu oglumdan baska kimse baslatamazdi o üzerine düsen görevi yapiyordu.bende onu sözlerimle ve oksayislarimla destekledim"hadi oglum daha hizli daha sert,yapabilirsin gel artik,bitir su ayriligi"diyordum inanin bunu sesli bir sekildede söylüyordum.bu böyle 30 dk sürmedi bile.ic camasirima pit diye bir sey aktigini hissettim.tabi hemen kalktim tuvalete gittim,kilotumda yumurta aki gibi ama kanli bir leke vardi.sonra esime kiyamadigim icin asagi kata kayinvalideme kostum.bu arada bende sanci falan yok kirk yilda bir öyle belimde bir seyler oluyor ama kale bile alinacak sekilde degil.sonra esime bir sey demeden kayinvalidemin zoruyla bekar olan görümcemle hastaneye gittik(cünkü ben dogurmam daha diyordum) ama bu arada sancilar geliyor ama dedigim gibi öyle bir degil yani...neyse bi ebe geldi catiya cikardi bakti bakti ki öyle bi canimda yanmadi,2 cm acilma varmis.daha dogum sürermis istersen eve git istersen kal burda dediler ben kalmadim eve gittim ama gittigimede pisman oldum evde sancilarim artti ve sabah yine hastaneye geldim.bu kez beni bir odaya alip bagladilar bütün alet edavati ama daha acilma olmadigi icin dogurmazmisim.bendeki sancilar siddetlenmeye basladi.serum verdiler leyla gibi oldum en son hemsireyi böle yildizlar icinde görür gibi oldum uyumusum ama nasil tatli bi uykuydu o öle... su serumdan satsalarda alsak evde kendimizde yapsak.kafan bi güzel oluyor..1 bucuk 2 saat uyumusum sanciyla uyandim esimde yanimda resmimi falan cekiyor.sinirlendim onada bagirdim cünkü sanci gelince gözüm kimseyi görmüyor.delirecem bide hemsireler geliyor arada kontürole talimatlar verip gidiyorlar"daha acilma sukadar,ayaga kalk biraz yürü ,merdiven in cik,sancin gelince derin nefes al kesik kesik yavas yavas geri ver" ama hicbirisi kulagima bile girmiyor.sancim gelince ben iyice kendimi sikip gecene kadar ecel terleri döküyorum.heralde üzerimdeki giysileri siksan 10 kilo ter cikardi ki disarda kar vardi ve biz ocak ayindaydik.neyse birde sicak su küvetine koydular iyi gelir diye tamam basta biraz ise yarar gibi oldu ama oda nafile.sanciyi tarif etmek gerekirse belinden bi giriyor ic kisma dogru resmen iliklerine kadar dagiliyor va asigi tarftan cikip gidiyor.ordanda ciktim bu arada saat00 falan oldu en sonunda dayanamayiyorum dedim.daha acilma 8 cm falandi epidural anestezi yapilacakti.herkes basima toplandi bir sürü kagit imzaladim.ama bana saliseler bile gecmiyor o detaylarla ugrasmak cin iskencesi.Allahtan ne söyledigimi anlamiyorlar cünkü ben türkce konusuyorum onlar alman(bu arada ben almanyada yasiyorum) rahatca küfür edebiliyorsun...ama haklarini yememek lazim hic ayrimcilik falan yapmadilar hepsi mükemmeldi simdi anliyorum cünkü o an hepsi benim iyiligim icin ugrasti.epidural yapildi bence sanci acisindan hicbirsey degismedi ama esim "sen farkinda degilsin yüzüne bile bi rahatlama geldi sancilar artmasina ragmen iyi dayanabilliyorsun diyordu" sancili sancili uyumaya calisiyordum,cünkü cok yorgundum... sonra iki ebe geldi kontrolden sonra ikinmayi deneyelim dediler ama biri benle ilgilenmiyor bile.esim bas ucumda oda garibim benden daha beter durumda.dogumda olucakti en bastan öyle istiyordu,göbek bagini kesicekti.sanci gelince ikinmayi denedik.ebe tek bacagimi karnina dayadi gelince benden güc alarak ikin dedi.bende dedigini yaptim....vayy be bu is hosuma gitti,keske su ikinma isine daha erken baslasaydik.cünkü sanciyla beraber ikininca sanciyi okadar hissetmiyorsunuz.daha cok alt tarafta bi baski oluyor yani resmen ccocugun kafasi oraya gelip dayaniyor.bir sancida ancak 3 kere ikina biliyorsunuz.sahsen ben üce böle böle ikindim.her ikinmada daha cok hosuma gitti ve kendime güvenim geldi.en son dokuzun ikinma yani 3.postaydi dedim bu sefer yapicam.cünkü ebe dedi bebegin saclari görünüyor.ben bir gaza gelmisim ilk defa ciglik atti ve o ciglikla oglumun kafasi cikmis ben acayip rahatlamistim ama niye bilmiyorum öteki ebede kostu geldi biri bir bacagim öteki bir bacagimdan tutup bacaklarimi havaya kaldirip saga sola sallamaya basladilar.ben sasirdim ne olyor diye.sonra esimden ögrendimki oglumda kordon bagi dolanikmis.öyle durumlarda o tattikle dogumu gerceklestiriyorlarmis.saskinligim gecmeden tam göbegimin üstüne kapkara bir sey koydular.o bana bakiyor ben ona ..ama hic sesi bile cikmiyor sadece bakiyor.hemsire bana tut diyor ama ben elimi bile süremiyorum korktum sadece saskin saskin bakiyorum.sonra esimin ikaziyla "bitanem tutsana korkma bak oglumuz falan"dedide anca o zaman alabildim kucagima.ama yok böyle sirsey islak islak sanki kayip gidecek,yada bir yeri incinecek gibi saniyorsun o arada esim göbek bagini kesti.bebegin yanindaki kesede bebekten hemen sonra kendiliginden düsmüs ben bir sey hissetmedim.suyum ne zamangeldi ,yada ne zaman patlattilar haberim bile yok.oglumun o bana bakislarini hic unutmuyorum zaten sagolsun esim göbek bagini keser kesmez herseyi kameraya cemis simdi aradabir izliyorum.inanirmisiniz oglum ertesi güne kadar hic aglamadi ama nedenini bilmiyoruz hic bir problem yoktu gayet saglikli bir bebkti.3.440gr 50cm dogdu..bendede kesik falanda yapilmadi ama ic kisimlarda cok yirtilmalar olmus baya bir dikis atildi.bunlarin hepsi gereksiz detaylar onu kucagima alinca cektigim bütün sancilar gecti.ama bana sonsuz destek olan,beni hic yalniz birakmayan,cogu erkegin yapamayacagi seyi yapip dogumda yanima giren,o yasadigi heyecan ve sitrese ragmen videoya cekmeyi basaran ve benim en güzel anilarimi ölümsüzlestiren esim bence esas oglan.ama laf aramizda ikinci doguma girmeyecegini söylüyor.cünkü cok kötü olmus ve artik korkuyormus.hani derlerya insan bilmedigi seyden korkmaz diye.ilk deneyimimizi ikizde uc noktalarda birlikte yasadik.su an 35 haftalik hamileyim ve bir kizim olacak.biraz acele oldu ama olsun.bir oglum bir kizim oluyor.artik agustos sonu gibi artik sizle ikinci dogum hikayemi insallah böyle mutlu paylasabilirm.biraz uzun oldu ama ben uzun olan hikayeleri okunca daha mutlu oluyordum.insallah benim gibileri cogunluktadir.
 
Hoşgeldin Yusuf Berat'ım

Benim meleğim dualarımın karşılığıydı. 1 sene beklemiştik meleğimi ama gelmek bilmiyordu. Sonra doktor kontrolleri başladı, eşimle ilgili bir sıkıntı çıkmadı. Doktorum bana da yumurtlama için direk ilaç verdi ve o ay kontrole gittim. Yumurtalarım yeterli büyüklüğe ulaşmamıştı, ilacını 2 gün daha kullan gel demişti doktorum. Hayal kırıklığı ile çıkmıştım doktordan. 2 gün sonra tekrar gittim ve yine aynı sonuç, doktorum bir daha ki aya tekrar deneyeceğiz dedi ve gönderdi beni, bayağı üzüldüm. Ama o ay herşeye rağmen Rabbime dua ettim, Sen yoktan var edersin Rabbim diye. Adetim her ay düzensizdi, o ay lekenmelerim oldu ve geçti ama ben hala aklıma hamile olduğumu getirmiyorum , bir gece öylesine elimde ki testi yaptım ve silik çizgi çıktı, gözlerime inanamadım, daha önce sanırım 100 lerce test yapmıştım ve yine aynı sonucu bekliyordum. Eşime bu haberi hep farklı şekilde vermeyi istemişimdir ama o heyecanla hemen testi gidip göstermiştim, ben mi yanlış görüyorum diye. Sabah eşim erkenden gidip yeni bir test almıştı ve tekrar yapmıştık testi ve yine silik çizgi, sonra hemen hastaneye gidip kan testi yaptırmıştık. Bebeğimiz hiç olmayacak denilen zaman da gelmişti hayatımıza.

2. aya kadar çok rahat bir hamilelikten sonra, bir gece aşırı kusma ile rahatsızlanmıştım. Hayatım zindana döndü diyebilirim. Şuan yazarken bile utanıyor ve kızıyorum kendime ama karnımda ki meleğimden vazgeçecek duruma gelmiştim. 6. aya kadar hastanelerde serumlarla ,ilaçlarla geçti, dakikalar geçmek bilmiyordu. 6. aydan sonra yavaş yavaş kusmalarım azaldı ve bitti. Midemde ki sıkıntı geçmemişti ama hamileliğimin biraz daha keyfine varmıştım. Doğurana kadar da mide rahatsızlığım devam etti.

Artık 39. haftaya gelmiştik ve ben artık bebeğime biran önce kavuşmak istiyordum ama gelmek bilmiyordu. Çok ta bunalmıştım artık son zamanlar. Sezeryan mı olsam diye kendimle cebelleşip duruyordum. 14 Temmuz da kontrolumuz vardı ve ben sezeryan günü almak istiyordum o gün. O gece yatarken de dua etmiştim diğer geceler ettiğim gibi. Hakkım da hayırlısı neyse o olsun diye, normal ya da sezeryan doğum. Ve o gece saat 1.30 da bir ıslaklıkla uyandım, afedersiniz altıma yapıyorum sandım, doğuracağım hala aklıma gelmiyordu. Eşim de uyumuyordu, yanına geldim oturdum biraz. Önce birşey söylemedim, karnım ağrıyor gibi bir ağrı vardı. Sonra anlattım suyum geldiğini , hemen hastaneye gitsek mi diye tartışırken nişanım da geldi ve hastane yolunu tuttuk. Gece saat 2.30 da hastaneydik. Bebeğim sabah kontrolunu beklememişti, doktor teyzesine sabah karnım da değil yanım da merhaba dedi :) Sadece ebe vardı hastane de, muayane etti hemen ve 3 cm açıklık vardı, nts ye bağladılar ,serum bağlandı, sancı verildi. İlk zamanlar çok dayanılmayacak seviye de değildi sancılar, bu arada suyum geliyordu aşırı ve kanamam oluyordu.Sancı geldikçe derin derin nefes alıp atlatmaya çalışıyordum , işe de yarıyordu. Açılmam şükür çabuk ilerledi, ama son dakikalara doğru dayanamayacak duruma gelmiştim. En son artık dayanamıyorum dediğimi hatırlıyorum. Sonra doğumhaneye alındım, ebenin tecrübeleri ile 10 dakika içinde doğumum oldu, toplam 6 saat içinde doğumum gerçekleşti. Sabah 8 de meleğim kollarımdaydı. Aynı akşam hastaneden çıkıp evimize geldik. Devamlı ayakta olduğum içinde şükür çabuk toparlandım, hatta 2. günü dışarı bile çıktım.

Rabbim isteyen herkese nasip etsin bu güzel duyguyu.Bütün temmuz annelerinin bebişlerinide annesine babasına bağışlasın inş.
 

sendemi benim gibi agustos annesi olacaksin?bende herseye agliyorum,iyice duygusala bagladim doktor agustos eylül basi gibi dedim ama inan benim tahammülüm kalmadi,her konuda cok hassaslastim
 
bende 15 temmuzda kontrole gittim çunku 10 gun geç kalmıştı oğlum tabi hemen yatırdılar baktılar hiç açılma yok sancı yok hemen verdiler suni sancı cumartesi saat 15 e kadar çektım o sancıyı ama sadece 1 cm açıklık vardı ve daha beklemek oğlumu tehlikeye atıyordu aldılar sezeryana epudural sezeryan oldum ve oğlumun ilk sesini duydum 15:40da oğlum hayata mrhaba dedi 3 buçuk kılo 48cm doğdu 2 gun hastanede kaldım ve tam cıkarken oğluşumun sarılık oldunu fark ettıler allahıma şükürler sadece 1 gün ayrı kaldık sonra taburcu olduk ve şimdi oğluöla çok mutluyuz allah herkese avazda kurtarsın çocuklarını sağ sağlım sağlıkllı bir şekılde kucaklarına almayı nasıp etsın ben anladımkı annelık harıka bir duyguymuş herkesın bu duyguyu tatması gerekır
 
allah analı babalı büyütsün acaba hangi hastanede doğum yaptın
 
evet şimdi yazıyorum...............
ALLAH'ıma şükürler olsun.......
doğum hikayem öyle çok hareketli değil çünkü en başından beri planlı sezeryan olacağım için, başıma gelecek herşeyi tuğcal gibi biliyordum...........
04.07.2011 sabah erkenden hastaneye gittik odamızı balonlarla süsledik, canla başla doğum odamı süslememi görenler, hiç stresli olmadığıma karar verdiler........
gerçekten de stres yoktu ama tatlı bir heyecan vardı.....
lavmam yapıldı, damar yolu açıldı, ve prensesler gibi ameliyathaneye götürüldüm...
ameliyathane girişinde beni karşılayan görevli , ameliyatın yapılacağı odaya gidene kadar benimle konuşup rahatlatmaya çalışıyordu, bana koridorda sezeryandan çıkan hastaları göstererek 'bak buda sezeryandan çıktı ne kadar rahat' diyip durdu.....
ama önemli olan doktoruna güvenmek, ALLAH'a emanet bebeğini kucağına almayı beklemek....
herşey çok güzel geçti, doğumumun her anına tanık oldum, doğum fotoğrafçımızda o kadar güzel fotolar çekmiş ki, kusursuz bir doğum yaptım, doktoruma yüzlerce kez teşekkürler ediyorum, ve doğum sonrası neredeyse hiç ağrım olmadı, serumumu bile kestiler ayrıca sadece tek bir ağrı kesici oldum hastanede, beni gelip görenler şaşırıp kaldı... annem ve kayınvaldem yat, oram ağrıyor buram ağrıyor de, nazar değecek dediler ama ben yalan söyleyemem... doktorum erkenden beni hastaneden bile çıkaracaktı ama ben ne olur ne olmaz diye 2 tam gün hastanede kaldım.....
bebeğim güzel oğlum ise 04.07.2011 saat 10:16'da 4090 gram ve 54 cm olarak doğdu......
sarılığıda olmadı, ALLAH'a şükür en büyük korkum olan ya sütüm gelmezse sezeryan diye olan korkumda boşunaymış........ sütüm de geldi.........
herşey çok güzel geçti......
bugün oğlum Mehmet Işık 34 günlük teyzeleri, 22 günlükken erkenden bebek mevlidimizide yaptık, hepsi tam istediğim gibi oldu arkadaşlar... ayrıntıları şimdi yazamayacağım çünkü vaktim yok iftara davetliyiz.....
evde de net olmayınca annemde loğusulık dönemim boyunca yanımda kaldığı için annecimin evindeki netide kullanamam sebebiyle ancak 34. günde yazabildim arkadaşlar.........
hepinizi al yanaklardan öpüyorum, bebiciklierinizi gıdılarından doya doya kokluyorum arkadaşlar......

tuğcalım İNŞALLAH 12 Ağustos cuma günü akşam saat 4'te İzmitten balıkesire yola çıkıyoruz, ALTINOLUK'a gidicez nasipse 21 ağustostada dönücez umarım görüşebiliriz arkadaşım.......
 
2010 yılının yaz aylarıydı karar vermiştik artık gerçek bir aile olmalıydık ,,5 yıllık mutlu evliliğimizi bi bebekle pekiştirecektik,,,2010 kurban bayramıydı biz heyecan içinde beklemedeydik kocamla,,kurbanı inegölde geçiriyorduk ve benim adetim beklediğim tarihi geçmişti ama normalde de böyle gecikmeler olduğu için biraz daha beklemek istedim test yapmak için.Ama meraklı kocişim bi akşam eve elinde testle geldi,,ben de kızdım ona çünkü daha erkendi ve inegöldeydik bir iki gün beklese evde yapacaktık testi daha rahat olacaktım çünkü annemlerde yeterince sevinemicektim,,neyse ben böyle deyince eşim kızdı neyi bekliyorsun? dedi falan ama inat bu ya yapmadım...ama içim pırpırpır bütün gece döndüm durdum,,,sabah 7 ben uyandım yapıcam o testi dedim kendi kendime banyoya girdim tabi herkes uyuyo,,yapıverdim ve sonuç 'pozitif',,,beni bi heyecan kapladı nasıl söylicem herkese diye,,,neyse çıktım banyodan eşimin yanına girdim pat diye ben hamileyim dedim şok oldu idrak edemedi hani yapmıcaktın dedi,,duramadım dedim ,,,sarıldı kucağına aldı öptü :))))) sırada annem vardı asıl iş ona söylemekti çünkü beklemiyodu,,,kahvaltıya oturcaktık tam anne bi gelsene dedim endişe dolu bakışlarla noldu dedi ben hamileyim dedim aaaaa nasıl ne zman ee nolcak şimdi dedi hahahhaah e hamileyim dedim çok şaşırdı bütün gün hayal ettik annemle,,,gece ablamlara gittik orası da kalabalıktı yeğenime söyledim ilk,,,sonra ablamı kenara çekip söyledim sevgi ablammı da aradık hepsi çok sevindi,, eniştem bende bi tuhaflık olduğunu farketmiş hatta geyik yapmışlar belki hamiledir falan diye,,,eşim annesini aramış oda çığlık çığlığa ağlamaya başlamış hatta kpederimin ödü kopmuş biri öldü sanmış,,,o akşam düğün vardı bir günde bütün sülale öğrenmişti zaten:) neyse sonra doktor arayışına girdik tavsiye üzerin mithat beye gitmeye başladık,,,3lü test faln derken karnım kocaman olmaya başladı,,bu arada 6. haftada başlayıp 20. haftaya kadar süren berbattttt mide bulantılarım oldu hergün ama hergün kusuyodum hayattan soğumuştum ama şükür ki geçti 20. haftada normale döndüm sonra fırfır gezdim durdum,,başka hiçbir sorunum olmadı hamilelikte,,,sıcaklar bile çok etkilemedi,,,temmuzun 3ünde annemle babam geldi beklemeye,,yani ben 38 haftalıkken,,,bekle bekle gelmedi bizim paşa,,,hergün çalan telefonlara cevap bile vermek istemiodum,,,,neyse artık son haftayıda doldurduk yani 40ı ben beklemek istemiodum,,,doktorumuzda sağolsun son dakika gölü attı habersiz tatile çıktı üstüne üstlük telefonlara da çıkmıodu neyse başka bi doktora yönlendirdiler bizi memik bey diye (bursa doğumevindeyim bu arada)sağolsun hastası olmadığım halde çok ii ilgilendi,iki günde bi nstye girdim herşey normal sancı yok açılma yok,,boynum bükük dönüyodum eve,,,artık miyadını 4 gün geçti ve biz artık doğumu başlatmak istediğimizi söyledik sunimi olur sezeryanmı olur olsun biri dedik,,,anlaştık doktorla cuma günü 23 temmuzda doğum başlayacak,,,perşembe günkü nstde yine herşey aynı dr alttan muayne etti ve bi fitil soktu,,,anlam veremedim sormadım da acaba neydi o fitil çünkü hastaneden çıktığım gibi hafif ama düzenli sancılarım başladı,,,neyse o gün sevgi ablam gelecekti annemler onları almaya gitti,,öğlende geldiler sohbet muhabbet falan derken benim sancıların şiddeti sinsi sinsi artıyordu,,ablama ''teyzesi berkay seni bekledi galiba doğmak için sancılarım var ''dedim.annem heyecan panik tabi herşeyi organize edio,,yemek yedik ıvır zıvır falan derken gece 10da benden sümüksü kahve bi akıntı geldi ablam bunun nişan olduğunu söyledi ama ben çok rahatım hiç heyecan yok sonra tuvalette kanlı su boşalınca ahanda doğuruyom galiba dedim annemlere söyledim apar topar çıktık,,yusufu aradım oda işten çıkıp hastanenin yolunu tutmuş,,,
hastanenin kapısında buluştuk yusuf mithat beye ulaşmış oda ordan talimat verdi flan,,,acilden aldılar beni açılmama baktılar 1 cmdi ama suyum geldi diye tuttular beni yoksa eve yollayacaklardı,,,bi görevliyle beraber boynu bükük bükük merrdivenlerden çıktım annemle yusufu arkamda bırakarak,,,üst kata çıktık hemşire bilgileri falan aldı ben o ara geceliğimi giydim bir sürü evrak imzladıktan sonra KADER ODASIna soktular beni anammmmmmmmmmmm o nasıl bi yer öyle hemen hmen 10 kadın avazı çıktığı kadar bağırıo aldımı beni bi korku,,yattım yatağa ama gözyaşlarımı tutamıyoum ki milletin bağırtsından fena tırstım ağla ağla stajyer hemşireler gelio niye ağlıosun soruo çok korkuyorum diyorum bende ama yapcak bişey yok mecburum doğurmaya,,sezeryan yok en son çare,,,stajyer kızlar çok iyiydi muhabbet ettik biraz,,,iyiki onlar vardı zira ebelerin hepsi birbirinden gıcıktı,köpek gibi davranıolardı,,,o yüzden önüme gelene doğumevinii kötülüyorum berbat bi hastane çok pişman oldum,neyse saat 11,30da yatışım yapıldı lavman yapıldı 2 saat kadar kendi sancımı çektim baktılar yeterli değil damar yolu açıldı suni sancı verildi saat 5e kadar açılmam 4cme kadardı ilk doğum diye hemen açılmadı,,daha çok beklicem galiba dedim içimden neyse 5 gibi ebe geldi muayne etti ve 8 cm olmuştu açılma ha gayret dedi çok sevindim duyunca o sırada iki kez iğne enjekte ettler seruma sanırım ıkınmayı kolaylaştırıcı bişeydi çünkü o iğnelerden sonra deli gibi ıkınma hissi oluştu ebe geldi karnıma bastırdı hadi ıkın biraz dedi ama beceremedim sen sürekli ıkın bak az kaldı hayırlısıyla sen de doğur dedi ebe ve gitti,,,,yine kaldım kendi başıma,,(devlet hastanesi olunca böyle ,,,sonrasında ben baya ıkındım gücümün son damlasına kadar,,,,stajyer kızlar geldi doğum başlamış dediler o kadar çok ıkınmışım ki süpersin dediler apar topar doğum masasına gittik,,,ebe hazırlandı flan derken iki kere ıkınmayla oğlum dünyaya geldi,,,şunu gururla söylemeliyim ki epiduralsiz kesisiz doğum yaptım oğlum 3,250 doğdu,,,zordu kolay değildi 7 saat sancı çektim neler çektim ben bilirim ama çok güzel bişey hemen ayağa kalktım hiç yatmadım desem yeridir,,,,Allah herkese en hayırlsını nasip etsin,,,hastaneden hiç memnun kalmadım doğduğu gibi oğlumu aldılar götürdüler 6,35de doğum oldu saat 9da gördüm oğlumu saçma sapan bi yer,,,Allah bi daha düşürmesin oraya,,,neyse oğluşum sağlıklı ya o bana yeter,,,
 
merhaba arkadaşlar
bende doğum hikayemi paylaşmak istedim sizlerle benimde planlı sezeryandı o yüzden çok adraksiyon yaşamadım ama yinede gece sabaha kadar uyuyamadım 23 haziran sabahı 7;30 da hastaneye gittik eşim ve kayınvalidemle oda süslerimizi aldık odamıza çıktık süsledik ben okadar rahatımki anlatamam size tabi arkadaşımın doğumuma girecek olmasıda beni çok rahatlatmıştı yatağımı hazırladık hemşireler ellerinde ameliyat kıyafetiyle gelince rengim attı resmen çünkü daha önce hiç ameliyat olmamıştım giydim kıyafetleri yattım elinde sondayla ebe geldi acımayacak korkma dedi ama inanılmaz acıdı çok rahatsızlık veren bişiydi benim için çekip almak istedim resmen sondayı saat 9a 10 kala beni götürmeye geldiler güle oynaya gittim herkese el sallayarak arkadaşım sürekli elimi tutuyordu karnımı batıkonlarken tir tir titredim çok soğuktu kollarımı bağladılar doktorum başlıyoruz dedi sonrasını hatırlamıyorum gözümü açarken bi kadın tepemde gözünüzü açın die sesleniyordu okadar zorduki gözümü açmak çok güzel bi uykuydu odama çıkardılar eşim yanımdaydı kızımı getirdiler bembeyaz kar gibi kırmızı dudaklı 3 kilo 300 gram 52 cm di arkadaşım yaramaz kızın kakasıını yapmıştı karnına dedi çok şaşırdım 38+4 de oldum sezeryan ama kızımın gelişimi hep önden gidiordu yanağıma dokundurdular mis gibi kokuyordu allahım inanamıyordum bizimdi o melek gödermişti allahım bize sürekli yalanıyordu emzirme hemşiresi geldi kafasını tuttu göğsüme dayadı bir emiş emdi hemen sütümü getirdi maşallah sarılık olmadı her 2 saatte bir emzirdim ertesi gün evimize çıktık tek hatam evdede 2 saatte bir emzirmek oldu kızım şimdi elli günlük saat gibi gece gündüz 2 saatte bir emmek istiyor sadece ilk hafta 2 saatte bir emzirmrk gerekiyormuş kolik bir kızım var sürekli ağlıyor ama çok tatlı allah hepimizin bebeklerini bağışlasın dünyanın en güzel duygusu annelik sezeryan hiç anlattıkları gibi korkulacak bişiy değil aynı gün hatta sezeryandan 3 saat sonra ayağa kalktım kızımla kendim ilgilendim ve hiç yatmadım lokusa yatağı bile hazırlatmadım sadece kendim ilgilendim kıızımla tek sıkıntım lokusa psikolojisi oldu birkaç kez kızımıN boğazına sütüm gitti okadar çok korktumki boğulacak sandım sabaha kadar ağladım eee birde kaynanamlar kaynatamlar bendeydi rahat emzirememe evde sürekli bi hareketlilik gelen giden derken bunalıma girdim çok kötüydüm sürekli ağlıyordum ama sonra alıştım şimdi kıızımla çok mutluyuz bayramdan sonra işe başlıyorum nasıl dayanırım bilmem allah sabır versin ve dua bekleyen bütün bebeklrimize annelere dua ediyorum allah evlatlarımızdan hiç ayırmasın bizi herkesi çok tebrik ediyorum kızım uyanıyor emzirmeye gidiyorum herkes bebişlerini benim yerime koklasın hepinizi çok öpüyorum arada girip okuyacağım hikayeleri hoşçakalın
 
yazdıklarınızı gözlerim dolu dolu okudum...Rabbim yavrularınızı size bağışlasın...nazarlardan korusun...darısı benim ve tüm isteyenlerin başına
 
planlı sezeryan benımkıde 13 temmuz gunu son kontrol ıcın gıtıtk doktora yarın aalım dedı o kadar krkuordmkı 15 temmuzda olsun dedım nıye dedı doktor tabı cevap veremdım 14 temmuz sabah yatıs yap dedı ( korkudan o gece hıc uyumadım cnku hıc ameıyat olamdım ve muthıs korkuyordum sabah oldu ben oldum sabah kalktım korkuyorum ama susumdende gerı kalmıyorm makyaj fullD hazırlandım her kareyı kardesım resımledı o an aklımda sadece amelıyat var tabı benım bı sye gormuyorm hastanenın kapısından gırerken krkudan tıtrıyorm yatıs yaptık annemı yukarı almadılar basadım aglamaya kck cocklar gıbı anneme sarılıp ykarı cıktık yataga yattım benle berabe rodada 6 kısı vardı sezeryan olcak sıra sıra herkezı aıyorlardı beklemek daha kotu damar yolumu actıla onda bıle cıgık attım sonra tabı amelıyat kıyafetı cok ıtıcı popo mopo ortadaD adam ıcerı gırdı ve adımı soyledı sandalyeyele beraber o an dunya drdu sankı otrdum ve evet gıdıyorm amelıyat kapısında bekledım bı sre doktorm yanıma geldı ve sarıldı geldınmı dedı korkma cok kolay olcak o an dogmdan cıkan bı kızı gordm bana baktı ve ck koay sakın korkma dedı glyodu evet amelıyat hanedeyım sırtımdan ıgneyı vrdr cok korktum ama hıssetmedım hemen yatırdılr deıdm ben bacakalrımı hıssedıyorum dedıelr oynat ben oynattım ayagımı dktor guldu sonra bırden sankı felc oldum basımdkaı doktor sreklı konsuyor zaten sakınlestırıcı verdıelr ben sarhosum resmen doktor dedıkı bugn gunlerdne ney dedım persembe dedı hadı bahar sag tarafına bı bak bakalım ne var orda o an ne olduugnu anlamadan kafamı dondurdm kızım cıgıkar ıcınde bagırıyo ıslak kara bı sey ınanamadım ıste o benım guze kızım dedım gotrdler kzımı bırden uykuya daldım uyandım bır bebek yıkıyor hastaneyı dedım benım bebegımmı evet dedı yıktı hastaneyı cok sınırlı evet artık bende anne oldum heyecanla beklıyorum bıtmesını kızım gıttı cnku teyzesnını yanına gecmıs olsun dedı bı ses o kadar hzur dluyumkı anlatamam hıc b kadar kolay olacagı aklıma gelmezdı bılseydım gece uyurdumDD odaya gotrder benı kızım teyzeısnınkucagında karsılaıd benı mınıcık bı sey aynı babası kokusu cok guzel yıllardır bekledıgım melek kızım artık yanımdaydı evet babamızda geldı ıste kucagına almaya korkuyo cok komıktı sımdı benı begenmıyo dıkkat et dıyoDD hosgedın melek kzıım hosgeldın guze kızım ben annen rabbım baban saglık verıdıg srece senı hep sevıcem hep koruycam ........
 
allah nazarlardan korusun maşallah kızına çok tebrik ediyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…