tatlım 1 dış gebelik 2 düşük olmak üzere eşimle 3 bebeğimizi kaybettik. hastanede yattım, ilaçlı rahim filmleri çektirdim, bir sürü doktora gittim en sonunda bir doktor beni genetik laboratuarına yönlendirdi, kromozom analizleri, kanda pıhtılaşma faktörleri derken maddi ve manevi epey çektik. en sonunda faktör V leiden mutasyonunda protein s ve c değerlerimde ciddi sorunlar çıktı(baya yüksek) yani kanım bebeğe akışkan değilde pıhtı şeklinde gittiğnden (kanda bebeğe oksijen taşıdığından) bebişlerim ölüyordu. düşün bu bebeğime hamile kaldığımda eşim sevinemedi. 4. aya girmeden sevinemem hatta gülemem dedi. neyse bu bebeğime hamile kalır kalmaz kan sulandırıcı(clexan) iğneye başladım. her sabah karnımda iğne yapıyorum, inan eşim karnımı severken iğne yerlerimden dolayı acı çekiyorum karnım mosmor. her sabah iğneyi yaptığımda en az 5 dk. acıdan kıvranıyorum.iğne yakıyor feci. ama asla pes etmedim. düşünsene diş ağrısından öldüm ,doktor çekmemiz lazım ama iğneyi en az 1 gün bırakmalısın dedi, razı olmadım ve çektim o acıyı hala da çekiyorum. bu arada heyet raporum var çok riskli gebelik yazıyor raporda. bunlara rağmen kendimi çok şanslı hissediyorum. kimse canımı yakmasın diye her lafıma dikkat ediyorum(gerilirsem bebişime birşey olur zaten kanımı zor çekiyor diyorum) eşimle kavga etmemek için elimden geldiğince sivri dilli olmamaya çalışıyorum. ama herşey bebeğim için yoksa herkesin hakkından gelirim.
yani herşey beynimizde bitiyor. ortada ciddi bir sorun varsa evet ama ufak tefek şeyler için kendimizi üzmeyelim. bebişlerimiz karnımızda, eşlerimiz yanımızda daha ne olsun