10 temmuz da sabah saat 7 :45 de doğuma hazırlık için doğumhaneye girdimmm . nst ye bağladılar ve başıma gelip bir dünya soru sordular ve birsürü imza attırdılar
sonra dr. fahri geldi ve bana halen spinal anestezi olmak istıyormusun dedı bende evet dedım ..
hıc korkmuyordum sadece cok terlediğimi biliyordum . saat tam 9 da amelyathaneye girdimm.. anestezı uzmanı geldı ve spınal iğnemi vurdu .. bi anda bacaklarıma bir sıcaklık indi.
dr um Zeynep uyustun mu dedi bende bılmıyorum dedimm. ama ben amelyta baslayalı cok oldu dedi ben şok oldum
saat 9:22 idi dr um zeynep seni biraz sallayayım da kendıne gel dedi. hep bırlıkte amelyathanedekı 11 kısı 10 dan geri saymaya basladılar .
saat 9:23 de oğlumun sesiyle kelimeişahadet getirdimmm ..
canım oğlum ömrümmm ağlıyordu annecim ben geldim diyordu hemencecık koynuma verdıler canımm oğlummun sol gamzesi öyle guzeldi ki...
beni dikiyorlarmıs yok kesiyorlarmıs hıc umrumda degıldı .. dr bana nabzın bıle yukselmedı sana helal olsun dedı .. kuzumu 1 defa daha gosterdıler saat 9:40 da amelyt bıttı..
hemencecık odama getırdıler miss kokulumu kucgıma verdıler 3310 gram 52 cmdoğdu kuzumm . Rabbim sana şükürler olsunn binlerce kezzz
canım benım Sa ol Allah razı olsun hepınız kolayca dogumlarınızı yapında bebıslerınızı kucagınıza alın ben cok dua edıyorum Allahım olmayanlarada ver doguracaklarada kolaylıkk vercanım hayırlı olsun tekrar terkrar bir ÖMÜR hep çok huzurlu geçsin...seni de tebrik ediyorum o anlarda soğukkanlı olduğun için ilk zamanlar biraz sıkıntılıydı sanırım doğum sonrası bugünlerde nasılsın toparlamışsındır inş biraz daha ben hala beklemedeyim dua et de biz de alalım hayırlısı ile bebişleri kucağımıza kocaman kokla bebişi bizler için...
geçmiş olsun canım. bebişin gerçekten zamanlamayı çok iyi yapmış4 temmuz çarşamba günü iş yerine 37. hafta iş görememezlik raporumu teslim ettim. İşleri devrettim, herkesle vedalaştım. o akşam kandildi ve ben evdeydim akşam sekizde çok az suyum geldi. Ama ben daha erken diye paniklemedim, normaldir dedim. eşim paniklemiş ve annemi bize çağırmıştı. gece 12 ye kadar zor tuttum onları evde. sürekli hastaneye gidip kontrol ettirelim bir sorun olabilir diyorlardı. bense nedense çok rahattım ağırdan alıyordum. bu arada az az suyum gelmeye devam ediyordu ve rengi de açık kırmızıydı. gece biri geçmişti hastaneye vardığımızda. nöbetçi ebe kontrol etti ve benim bir anda bir sürü suyum geldi. 2 cm açılman var, hiç sancın olmadımı dedi.
ben de hiç sancım yok dedim. sonra bana yatış veriyoruz dedi. ben eve gidip oyle gelmek istedim ama izin vermediler. hemen odaya aldılar. kadınlar kulubu anneleri sayesinde normal ve sezeryan dogum hakkında birçok şey öğrenmiştim ve normal doğum yapmak istiyordum. suni sancı vermelerine izin vermedim. sabaha kadar beklemek istediğimi söyledim. beni ara ara nts ye bağlayarak bebeğin durumunu kontrol ettiler. ve sabaha kadar bir kaç kez daha alttan kontrol ettiler(istemediğimi söyledim ama kabul etmediler) . gece boyunca sadece adet sancısı gibi sancılarım oldu. sabah 9 gibi doktor geldi ve kontrol etti açılmam 4 cm e yakınmış, çok az suni sancı vereceğiz, suyun geliyor bebek sıkıntıya girmesin dedi, bende kabul ettim. 9 dan sonra bana serum takıldı sancı verildi. gerçekten azmıydı verilen sancı bilmiyorum ama karnımdan giren ayaklarıma kadar yayılan sancı cekmeye başladım. Allah oyle buyuk ki, sancı geliyor bir muddet sonra gidiyor. ve insan rahatlıyor. annem ve eşim hep yanımdaydı. annem diyorki sancı gidince anında kendinden geçiyorsun, uyuyormusum herhalde :)
sonra değişik bir şekilde ıkınma hissi başladı, anneme dedim benim tuvaletim geliyor, soyle hemşireye. hemşirede çıkabilir tuvalete demiş, annem bakmış ıkınma hissi bu doğum başlıyor. tekrar çağırmış, alttan kontrol ettiler ve çok güzel doğuma gidiyoruz dediler. hersey okadar hızlıydı ki ondan sonra. hasta bakıcı koştura koştura taşıdı beni doğumhaneye.
çatala nasıl çıktım, ne zaman doğdu ne zaman dikişim atıldı bilmiyorum ama hepsi çok kısa sürdü. burda hikayelerini anlatan anneler hep diyordu ya bebeğimi görünce bütün acılar bitti diye, kesinlikle oyle. çok guzel birşey. ben miydim 3 saat sancı çeken. hepsi bitmişti. 11:45 de dünyaya gelmişti.
doğumdan çok korkan ben, bu sitede annelerin paylaştıkları hikayelerle normal doğum için hazırladım kendimi. ve çok şükürde oldu ve bebeğim şimdi benle beraber.
Allah doğumunu bekleyen bütün annelerin yardımcısı olsun ve sağlıklı bebekler nasip etsin.
kızım 2660 kg doğdu. 50 cm de boyu.
benim akıllı kızım tam 37. hafta da geldiği için 16 haftanın tamamını beraber geçireceğiz :)
10 temmuz da sabah saat 7 :45 de doğuma hazırlık için doğumhaneye girdimmm . nst ye bağladılar ve başıma gelip bir dünya soru sordular ve birsürü imza attırdılar
sonra dr. fahri geldi ve bana halen spinal anestezi olmak istıyormusun dedı bende evet dedım ..
hıc korkmuyordum sadece cok terlediğimi biliyordum . saat tam 9 da amelyathaneye girdimm.. anestezı uzmanı geldı ve spınal iğnemi vurdu .. bi anda bacaklarıma bir sıcaklık indi.
dr um Zeynep uyustun mu dedi bende bılmıyorum dedimm. ama ben amelyta baslayalı cok oldu dedi ben şok oldum
saat 9:22 idi dr um zeynep seni biraz sallayayım da kendıne gel dedi. hep bırlıkte amelyathanedekı 11 kısı 10 dan geri saymaya basladılar .
saat 9:23 de oğlumun sesiyle kelimeişahadet getirdimmm ..
canım oğlum ömrümmm ağlıyordu annecim ben geldim diyordu hemencecık koynuma verdıler canımm oğlummun sol gamzesi öyle guzeldi ki...
beni dikiyorlarmıs yok kesiyorlarmıs hıc umrumda degıldı .. dr bana nabzın bıle yukselmedı sana helal olsun dedı .. kuzumu 1 defa daha gosterdıler saat 9:40 da amelyt bıttı..
hemencecık odama getırdıler miss kokulumu kucgıma verdıler 3310 gram 52 cmdoğdu kuzumm . Rabbim sana şükürler olsunn binlerce kezzz
evet bıtanem belden iğne oluyorsun belden asagın uyusuyorrrr:))Subhanallah. Allah bagislasin canim. Rabbim hayirli uzun ömürler versin ömür bebegine. Tebrik ederim.
diger topige gelirsin diye bekledim hayirli olsun demek icin ama nasip bugüne burda tebrik etmekmis.
suan nasilsin canim? cabuk toparlandinmi??? umaim lohusalik dönemini cok cabuk ve güzel atlatirsin.
spinal anestezide belden asagisinimi uyusturuyorlar:26::26:
canım, geçmiş olsun. sağlıkla büyüt bebişini. beslenme konusunda inşallah bir çözüme ulaşırsın. tutamıyorum, giydiremiyorum diye bu kadar dert etme. o bebeğin annesi sensin ve Allah sana öyle içgüdüler vermiş ki yine ona en iyi bakacak olan sensin. kendine biraz daha güven bence.doğum hikayemi bile yazamadım. doktorun gazıyla normal denedim herşey normal gidince. geçen hafta perşembe akşam üzeri nişanım geldi, hafif kanlı akıntı. sancı gelmesini bekledik, doktora gitmedik hemen sezeryan olmasın diye. gece 12de yattığımda hala sancım falan yoktu. gece 4 gibi lavaboya kalktım, ve şaldır şaldır su boşaldı idrarımı yaptığım sırada. ve geliyo diyye çığlık atınca annem bile bebek sanmış. baya bile lavabodan kalkamadım çünkü suyumun akması bitmedi. tarif edilemez bişey. ben azcık falan geliyor sanıyordum. sonra çıktım ama hala geliyo. bi orkid koydum, tekrar geldi, o bile taştı hemencecik. sonra azaldı başka bi orkid koyup, kapının dibinde hazır duran bauvulu alup arabaya atladık. kızlar kapının yanına koyun herşeyi, çünkü o an insna öyle panik oluyor ki. eşim ve annem de benden panikti. hastaneye gittik, yolda doktorumu aradım. hala tam sanıcm başlamamıştı. sonra hafif hafif başladı. sonra şiddetlendi, adet sancısı gibi. dedim bu kadarsa ben dayanırım, adetlerim sancılı olur. ebeler geldi işte muayene falan. zaten alttan zor muayene olan biryim, itişe kakışa muayene oldum. birinin karnına tekme atmışım, hamileymiş.
2 bol parmak dediler. bi taraftan nstye bağlıyolar. sancım giderek artıyor ama ilerleme yok. suni sancı verdiler, bi taraftan da su bile vermiyolar, ameliyata girerim diye. sancıdan dilim damağım kurudu. saat öğlen 12.30 gibi oldu hala pek ilerleme olmadı. doktorum geldi, öğle arasında, bu arada sabahtan da gelmişti. kararını verin eşinle dedi. ben dedim ne kadar dayanırsam açılmam olur. bu şekilde en az 10 saat daha sancı çekmen lazım dedi. ama onda da yine doğum olacağına garanti edemem dedi. zaten suyum da şaldır şaldır geldiği için korktum. bir de dayancak gücüm kalmadı. sezeryanı kabul ettim. apar topar sedyeye bindirdiler, oğlum tam cuma namazı vakti doğdu. 1.20 gece.çok şükür kurtulduk.
ama sorunlar doğunca bitmiyot. sorun demek istemiyorum, herşey için şükürler olsun. bebeğimi hemen kucağıma verdiler emzirmeye başladım, şekerli su gibi bişeyler geldi. ama gel gelelim ameliyat yerimden kucağıma tek başıma alamadım oğlumu. canım acıyodu çok. annemler yan tarafımdan falan sokuşturdular hep. ama çocuk rahat olamayınca bi de göğüs uçlarım olmayınca emmeyi reddeti. 1 gün falan şekerli su verdik. herşey denedim. silikon uç, göğüs ucu çıkartıcı, pompa. ama pompadan anladık ki tam süt yok. pazar günü eve geldik ve ben kendimi tutamamadım. o kadar şeyden sonra nihayet bebeğimle evdeydik, yatağına yatırdık. hüngür hüngür ağladım. hala da daha ağlıyorum baktıkça. o kadar acıdan sonra inanamıyorum. çok değişik bişey. duş aldıktan sonra dedikleri gibi süt geldi. ama pımpayla. bebeğin ağzına veremiyoruz. 4-5 kişi başımda, şöyle tuti böyle ver, zaten havalar sıcak, yavrumla ben ter içinde kalıyoruz. sonra pompayla sağdığımı vermeye başladım, ve de mama. emmedikçe de ağladım, beceremiyorum bişeyi diye. ki kendi annem bile bana tutamıyosun bebeği, beceriksiz gibi laflar etti. insan bu dönemde herşey batıyor, önüne gelene ağlıyorum gerçekten. hamilelkikte böyle olmamıştım, lohusalıkta da olmam sanıyordum.
sonra bir arkadaşım aradı, emiyo dimi dedi. malesef dedim. sonra bana bi doktor tavssiye tti. ona muhakkak git, doğru pozisyınları gömsteriyori moral veryor, ne yapıp edip emzirtiyor dedi, özel bi doktor. hemen gititk koşa koşa. kayınpederim falan ufacık şey için, emmiyo diye bebek doktora götürlür mü falan dedi. eşimd e anne sütü emmemiş, ama o 8 aylık doğmuş. herkes ona benzeyecek falan herhalde dediler. ama doktor gerçketn işe yaradı. dediklerini harfiyen yaptım ve bebeğim ememye başladı. 10luk enjektör alın dedi ve başını kesin dedi, ilk önce onla çıkarttıyorum. ve bebeği yan yatırmak yerine oturur pozisyonda emziriyorum, bacakları benim bacaklarım arasına geliyor. 2 gündür güzel emziriyodum. dün ikimizin de kontrolü vardı doğum yaptığım hastanede. doğum kilosunu kaybetmiş bebeğim 200 gram, bi de anne karnındaki kakasından başka kaka yapamdı diyince yetersiz besleiyo demez mi. hemşireler bunun emzirmesine bakın dedi. bir ssaat kadar hemşire gözteiminde emzirdim. hemşire maşallah çok güzel emiyo, sütün de geliyo dedi. ama yine de günde 2 kez mama takviyesi yap dedi. derken doktor oğlumdan idrar tahlili istedi, ve enfeksiyon çıktı. ben tüm hamileliğim boyunca enfeksiyon taşıdım, ondanndır dedim. sonra kültür istedi, bakteri var mı diye. ama onun sonucu 3 gün sonra çıkacakmış. ama ne olur ne olamz antibiyotk iğne yapalım o güne kadar dedi, ben de kabul etmedim tedaviyi ve bana kağıt imzalattı doktor, bişeyden sorumlu değilim verdiğim tedavi kabul edilemdi diye. inşallah bişey çıkmaz. o hastanenin çocuk doktorunu iyi değil diyolardı, değiştircem onu, bi daha ona gitmeyi düşünmüyorum.
inşallah bakteri üremez de sorun olmaz.
eve gelince ben de bebeğe mamayı dayadım çocuğa. zaten evde herkes aç kalmış bu çocuk, zayıflamış bilmem ne. sonra oğluş nazlandı akşam memeyi almaya tekrar. çok şükür sabah yine verdik ama zor alıyor. iştahsız biraz. 5-6 saat uyuyor, zor uyandırıyoruz. yani doğumum oldu çok şükür, ama annelik gerçekten sabır işiymiş. bu arada hala kendim giydirip bezleyemiyorum. kaynanamdan daha öğrenemedim. biarz da becereiksizliğim var. alıyorum arada ama yapamayınca güzel kaynanam devam ediyor. inşallah öğreneceeğim. bu arada doktordan eve geldik, ilk defa yıkadık. çocuğum kakasını yapyı. biraz rahatladık.
bir de sezeryan olmamda da bir hayır varmış. herşeyde hayır olduğu gibi. daha önce hiç gözükmeyen bir kist almış doktorum 2.5 cm yumurtalığımdan. patalojiye gitti, çok şükür temiz. normal doğum olsaydı alınamazdı ve önceden de görmemiştik hiç ultrasonda. doktor senede bir takibini muhakkak yaptır dedi.
doğum hikayemi bile yazamadım. doktorun gazıyla normal denedim herşey normal gidince. geçen hafta perşembe akşam üzeri nişanım geldi, hafif kanlı akıntı. sancı gelmesini bekledik, doktora gitmedik hemen sezeryan olmasın diye. gece 12de yattığımda hala sancım falan yoktu. gece 4 gibi lavaboya kalktım, ve şaldır şaldır su boşaldı idrarımı yaptığım sırada. ve geliyo diyye çığlık atınca annem bile bebek sanmış. baya bile lavabodan kalkamadım çünkü suyumun akması bitmedi. tarif edilemez bişey. ben azcık falan geliyor sanıyordum. sonra çıktım ama hala geliyo. bi orkid koydum, tekrar geldi, o bile taştı hemencecik. sonra azaldı başka bi orkid koyup, kapının dibinde hazır duran bauvulu alup arabaya atladık. kızlar kapının yanına koyun herşeyi, çünkü o an insna öyle panik oluyor ki. eşim ve annem de benden panikti. hastaneye gittik, yolda doktorumu aradım. hala tam sanıcm başlamamıştı. sonra hafif hafif başladı. sonra şiddetlendi, adet sancısı gibi. dedim bu kadarsa ben dayanırım, adetlerim sancılı olur. ebeler geldi işte muayene falan. zaten alttan zor muayene olan biryim, itişe kakışa muayene oldum. birinin karnına tekme atmışım, hamileymiş.
2 bol parmak dediler. bi taraftan nstye bağlıyolar. sancım giderek artıyor ama ilerleme yok. suni sancı verdiler, bi taraftan da su bile vermiyolar, ameliyata girerim diye. sancıdan dilim damağım kurudu. saat öğlen 12.30 gibi oldu hala pek ilerleme olmadı. doktorum geldi, öğle arasında, bu arada sabahtan da gelmişti. kararını verin eşinle dedi. ben dedim ne kadar dayanırsam açılmam olur. bu şekilde en az 10 saat daha sancı çekmen lazım dedi. ama onda da yine doğum olacağına garanti edemem dedi. zaten suyum da şaldır şaldır geldiği için korktum. bir de dayancak gücüm kalmadı. sezeryanı kabul ettim. apar topar sedyeye bindirdiler, oğlum tam cuma namazı vakti doğdu. 1.20 gece.çok şükür kurtulduk.
ama sorunlar doğunca bitmiyot. sorun demek istemiyorum, herşey için şükürler olsun. bebeğimi hemen kucağıma verdiler emzirmeye başladım, şekerli su gibi bişeyler geldi. ama gel gelelim ameliyat yerimden kucağıma tek başıma alamadım oğlumu. canım acıyodu çok. annemler yan tarafımdan falan sokuşturdular hep. ama çocuk rahat olamayınca bi de göğüs uçlarım olmayınca emmeyi reddeti. 1 gün falan şekerli su verdik. herşey denedim. silikon uç, göğüs ucu çıkartıcı, pompa. ama pompadan anladık ki tam süt yok. pazar günü eve geldik ve ben kendimi tutamamadım. o kadar şeyden sonra nihayet bebeğimle evdeydik, yatağına yatırdık. hüngür hüngür ağladım. hala da daha ağlıyorum baktıkça. o kadar acıdan sonra inanamıyorum. çok değişik bişey. duş aldıktan sonra dedikleri gibi süt geldi. ama pımpayla. bebeğin ağzına veremiyoruz. 4-5 kişi başımda, şöyle tuti böyle ver, zaten havalar sıcak, yavrumla ben ter içinde kalıyoruz. sonra pompayla sağdığımı vermeye başladım, ve de mama. emmedikçe de ağladım, beceremiyorum bişeyi diye. ki kendi annem bile bana tutamıyosun bebeği, beceriksiz gibi laflar etti. insan bu dönemde herşey batıyor, önüne gelene ağlıyorum gerçekten. hamilelkikte böyle olmamıştım, lohusalıkta da olmam sanıyordum.
sonra bir arkadaşım aradı, emiyo dimi dedi. malesef dedim. sonra bana bi doktor tavssiye tti. ona muhakkak git, doğru pozisyınları gömsteriyori moral veryor, ne yapıp edip emzirtiyor dedi, özel bi doktor. hemen gititk koşa koşa. kayınpederim falan ufacık şey için, emmiyo diye bebek doktora götürlür mü falan dedi. eşimd e anne sütü emmemiş, ama o 8 aylık doğmuş. herkes ona benzeyecek falan herhalde dediler. ama doktor gerçketn işe yaradı. dediklerini harfiyen yaptım ve bebeğim ememye başladı. 10luk enjektör alın dedi ve başını kesin dedi, ilk önce onla çıkarttıyorum. ve bebeği yan yatırmak yerine oturur pozisyonda emziriyorum, bacakları benim bacaklarım arasına geliyor. 2 gündür güzel emziriyodum. dün ikimizin de kontrolü vardı doğum yaptığım hastanede. doğum kilosunu kaybetmiş bebeğim 200 gram, bi de anne karnındaki kakasından başka kaka yapamdı diyince yetersiz besleiyo demez mi. hemşireler bunun emzirmesine bakın dedi. bir ssaat kadar hemşire gözteiminde emzirdim. hemşire maşallah çok güzel emiyo, sütün de geliyo dedi. ama yine de günde 2 kez mama takviyesi yap dedi. derken doktor oğlumdan idrar tahlili istedi, ve enfeksiyon çıktı. ben tüm hamileliğim boyunca enfeksiyon taşıdım, ondanndır dedim. sonra kültür istedi, bakteri var mı diye. ama onun sonucu 3 gün sonra çıkacakmış. ama ne olur ne olamz antibiyotk iğne yapalım o güne kadar dedi, ben de kabul etmedim tedaviyi ve bana kağıt imzalattı doktor, bişeyden sorumlu değilim verdiğim tedavi kabul edilemdi diye. inşallah bişey çıkmaz. o hastanenin çocuk doktorunu iyi değil diyolardı, değiştircem onu, bi daha ona gitmeyi düşünmüyorum.
inşallah bakteri üremez de sorun olmaz.
eve gelince ben de bebeğe mamayı dayadım çocuğa. zaten evde herkes aç kalmış bu çocuk, zayıflamış bilmem ne. sonra oğluş nazlandı akşam memeyi almaya tekrar. çok şükür sabah yine verdik ama zor alıyor. iştahsız biraz. 5-6 saat uyuyor, zor uyandırıyoruz. yani doğumum oldu çok şükür, ama annelik gerçekten sabır işiymiş. bu arada hala kendim giydirip bezleyemiyorum. kaynanamdan daha öğrenemedim. biarz da becereiksizliğim var. alıyorum arada ama yapamayınca güzel kaynanam devam ediyor. inşallah öğreneceeğim. bu arada doktordan eve geldik, ilk defa yıkadık. çocuğum kakasını yapyı. biraz rahatladık.
bir de sezeryan olmamda da bir hayır varmış. herşeyde hayır olduğu gibi. daha önce hiç gözükmeyen bir kist almış doktorum 2.5 cm yumurtalığımdan. patalojiye gitti, çok şükür temiz. normal doğum olsaydı alınamazdı ve önceden de görmemiştik hiç ultrasonda. doktor senede bir takibini muhakkak yaptır dedi.
4 temmuz çarşamba günü iş yerine 37. hafta iş görememezlik raporumu teslim ettim. İşleri devrettim, herkesle vedalaştım. o akşam kandildi ve ben evdeydim akşam sekizde çok az suyum geldi. Ama ben daha erken diye paniklemedim, normaldir dedim. eşim paniklemiş ve annemi bize çağırmıştı. gece 12 ye kadar zor tuttum onları evde. sürekli hastaneye gidip kontrol ettirelim bir sorun olabilir diyorlardı. bense nedense çok rahattım ağırdan alıyordum. bu arada az az suyum gelmeye devam ediyordu ve rengi de açık kırmızıydı. gece biri geçmişti hastaneye vardığımızda. nöbetçi ebe kontrol etti ve benim bir anda bir sürü suyum geldi. 2 cm açılman var, hiç sancın olmadımı dedi.
ben de hiç sancım yok dedim. sonra bana yatış veriyoruz dedi. ben eve gidip oyle gelmek istedim ama izin vermediler. hemen odaya aldılar. kadınlar kulubu anneleri sayesinde normal ve sezeryan dogum hakkında birçok şey öğrenmiştim ve normal doğum yapmak istiyordum. suni sancı vermelerine izin vermedim. sabaha kadar beklemek istediğimi söyledim. beni ara ara nts ye bağlayarak bebeğin durumunu kontrol ettiler. ve sabaha kadar bir kaç kez daha alttan kontrol ettiler(istemediğimi söyledim ama kabul etmediler) . gece boyunca sadece adet sancısı gibi sancılarım oldu. sabah 9 gibi doktor geldi ve kontrol etti açılmam 4 cm e yakınmış, çok az suni sancı vereceğiz, suyun geliyor bebek sıkıntıya girmesin dedi, bende kabul ettim. 9 dan sonra bana serum takıldı sancı verildi. gerçekten azmıydı verilen sancı bilmiyorum ama karnımdan giren ayaklarıma kadar yayılan sancı cekmeye başladım. Allah oyle buyuk ki, sancı geliyor bir muddet sonra gidiyor. ve insan rahatlıyor. annem ve eşim hep yanımdaydı. annem diyorki sancı gidince anında kendinden geçiyorsun, uyuyormusum herhalde :)
sonra değişik bir şekilde ıkınma hissi başladı, anneme dedim benim tuvaletim geliyor, soyle hemşireye. hemşirede çıkabilir tuvalete demiş, annem bakmış ıkınma hissi bu doğum başlıyor. tekrar çağırmış, alttan kontrol ettiler ve çok güzel doğuma gidiyoruz dediler. hersey okadar hızlıydı ki ondan sonra. hasta bakıcı koştura koştura taşıdı beni doğumhaneye.
çatala nasıl çıktım, ne zaman doğdu ne zaman dikişim atıldı bilmiyorum ama hepsi çok kısa sürdü. burda hikayelerini anlatan anneler hep diyordu ya bebeğimi görünce bütün acılar bitti diye, kesinlikle oyle. çok guzel birşey. ben miydim 3 saat sancı çeken. hepsi bitmişti. 11:45 de dünyaya gelmişti.
doğumdan çok korkan ben, bu sitede annelerin paylaştıkları hikayelerle normal doğum için hazırladım kendimi. ve çok şükürde oldu ve bebeğim şimdi benle beraber.
Allah doğumunu bekleyen bütün annelerin yardımcısı olsun ve sağlıklı bebekler nasip etsin.
kızım 2660 kg doğdu. 50 cm de boyu.
benim akıllı kızım tam 37. hafta da geldiği için 16 haftanın tamamını beraber geçireceğiz :)
Allah analı babalı sağlıkla büyütmeyi nasip etsin gözünüzaydın kaç saat sancı çektiniz kız sancısı zor oluyo diolar benimde doğuma 2 gün kaldı bazen çok korkuyorum sizin doğum hikayeniz beni rahatlattı paylaştıgın için tşk. ederim...
S.A kızlar...
bu hikayeyi ne şekilde yazacağım,sağ salim kavuşup yazabilecekmiyim,ve ne zaman yazacağım derken sonunda yazıyorummm...
Aslında bildiğiniz gibi su,sancı,nişan gibi heyecanlar yooktu benim doğumumda...
tek derdim kuzuma sağlıklı kavuşmaktı...
eli ayağı düzgün mü?
ameliyata girip sağlıkla çıkabilecekmiyim ?
ve daha bir sürü kuruntu...
derkennnnn...
dr günümüzü söyledi ve heyecanlı bekleyiş başladı...
TEMMUZ 2012 AYIN 12 Sİ...
bilenler bilir 2-3 gece uyuyamadım..
sabahları 4 de ayaktaydım...
ve o gün geldi çattı...
sabah bildiğiniz taşınırmışcasına evden çıktık...
benim hastane çantam...
bebeğimin çantası...
bebeği çıkışta taşımak için ana kucağı...
hastane odası süsleri...
abimize kardeşinden geldiği söylenecek olan oyuncaklarımız...
ANNEM,KAYINVALİDEM,EŞİM VE TABİKİ BEN...
HASTANEYE GELDİK fakat dr daha gelmemişti bende yanındaki yardımcıya biz odamıza çıksak hazırlansak dedim...
bizi odamıza gönderdi...
odamıza girdik kızmın çikolatalarını dizdik...
kurabiyelerimizi hazırladık kapımızı süsledik..
üstüme verdikleri ameliyat kıyafetini verdiler giydim...
bu hazırlıklar tamamlandıktan sonra (bu arada topicten ecrin08 de ziyaretimize geldi...onada burdan tekrar tşk ediyoruz anne kız...)
sonunda drumuz geldi...
eşim beni öptü...
helalleştik...
annem elimi bırakmak istemiyordu...
anne giddip kızımı alıp geleyim dedim...
ağlamamış üstüne bu sözümle tebessüm etmiştik...
hepimiz aynı zamanda farklı kaygılarla birbirimizden ayrılmıştık...
ameliyathaneye giderken hala bile kararsızdım spinal mi?genel mi?
ameliyathaneye gireken başka bir bayanı çıkarıyolardı spinal olmuş...yattığımız yerden muhabbet ettik..çok memnun kaldım dedi ve çok iyi görünüyordu...
anestezi drum bak onun gibi gülerek çıkmak istemezmisin dedi...
ve artık karar vermiştim...spinal oldum...
iğne yi vurdu acımadı desem yeridir....
fakat uyuşmanın başlamasıyla ben çok tuhaf hisstmeye başlamıştım...
ve o ara uyutmuşlar beni derken bebeğim doğdumu sağlıklımı bakabilirmiyim diyerek kendime geldim...
gösterdiler kara saçlı ,misminnacık kuzumu içime en derine saklıyacak şekilde kokusunu çektim ,öptüm ve o ana kadar sabreden ben o an ....ağlamaya başladım....
kuzumu götürdüler beni odaya getirdiler ağrılarım çok fenaydı ama aklımda kuzum vardı eşim hoşgeldin dedi ben ona gördünmü diye sorarken kuzumu getirdiler...
kavuşmuştuk ,mutluyduk...
temmuz 2012 ayın 12 si saat45
ailemiz için yeni bir milad...
artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacak...:52
NOT:
ÇOK FAZLA AYRINTI VERİP KİMSEYİ KUŞKUYA SEVK ETMEK İSTEMİYORUM...
AMA GENEL VE SPİNAL HER İKİSİNİ TECRÜBE ETMİŞ BİRİ OLARAK ŞU KADARINI SÖYLEYEBİLİRİM...
GENEL ANESTEZİ DE EVT GEÇ AYILMIŞTIM AMA AYAĞA KALKMAK DA AHİL TÜM SIKINTILARI UYUŞUKLUKLA ATMIŞ VE UYANDIĞIMDA HATIRLADIĞIM TEK ŞEY GÜZEL ANILAR DI...
SPİNAL ANESTEZİ DE EVT BEBEĞİ İLK BEN GÖRDÜM AMA HAYAL MEYAL HATIRLIYORUM VE FAKAT ODAMA ÇIKMAM İLE 2 GÜN SÜREN DAYANILMAZ AĞRILAR YAŞADIM BU YÜZDENN BU DOĞUMUMLA İLGİLİ İLK HATIRLAYACAĞIM ŞEY AYAĞA KALKKARKEN VE SONRASI YAŞADIIM AĞRILAR OLACAK...
KISACASI TAVSİYE İSTEYENE NORMAL,
EĞER SEZERYAN GEREKLİYSEDE GENEL DİYORUM....
S.A kızlar...
bu hikayeyi ne şekilde yazacağım,sağ salim kavuşup yazabilecekmiyim,ve ne zaman yazacağım derken sonunda yazıyorummm...
Aslında bildiğiniz gibi su,sancı,nişan gibi heyecanlar yooktu benim doğumumda...
tek derdim kuzuma sağlıklı kavuşmaktı...
eli ayağı düzgün mü?
ameliyata girip sağlıkla çıkabilecekmiyim ?
ve daha bir sürü kuruntu...
derkennnnn...
dr günümüzü söyledi ve heyecanlı bekleyiş başladı...
TEMMUZ 2012 AYIN 12 Sİ...
bilenler bilir 2-3 gece uyuyamadım..
sabahları 4 de ayaktaydım...
ve o gün geldi çattı...
sabah bildiğiniz taşınırmışcasına evden çıktık...
benim hastane çantam...
bebeğimin çantası...
bebeği çıkışta taşımak için ana kucağı...
hastane odası süsleri...
abimize kardeşinden geldiği söylenecek olan oyuncaklarımız...
ANNEM,KAYINVALİDEM,EŞİM VE TABİKİ BEN...
HASTANEYE GELDİK fakat dr daha gelmemişti bende yanındaki yardımcıya biz odamıza çıksak hazırlansak dedim...
bizi odamıza gönderdi...
odamıza girdik kızmın çikolatalarını dizdik...
kurabiyelerimizi hazırladık kapımızı süsledik..
üstüme verdikleri ameliyat kıyafetini verdiler giydim...
bu hazırlıklar tamamlandıktan sonra (bu arada topicten ecrin08 de ziyaretimize geldi...onada burdan tekrar tşk ediyoruz anne kız...)
sonunda drumuz geldi...
eşim beni öptü...
helalleştik...
annem elimi bırakmak istemiyordu...
anne giddip kızımı alıp geleyim dedim...
ağlamamış üstüne bu sözümle tebessüm etmiştik...
hepimiz aynı zamanda farklı kaygılarla birbirimizden ayrılmıştık...
ameliyathaneye giderken hala bile kararsızdım spinal mi?genel mi?
ameliyathaneye gireken başka bir bayanı çıkarıyolardı spinal olmuş...yattığımız yerden muhabbet ettik..çok memnun kaldım dedi ve çok iyi görünüyordu...
anestezi drum bak onun gibi gülerek çıkmak istemezmisin dedi...
ve artık karar vermiştim...spinal oldum...
iğne yi vurdu acımadı desem yeridir....
fakat uyuşmanın başlamasıyla ben çok tuhaf hisstmeye başlamıştım...
ve o ara uyutmuşlar beni derken bebeğim doğdumu sağlıklımı bakabilirmiyim diyerek kendime geldim...
gösterdiler kara saçlı ,misminnacık kuzumu içime en derine saklıyacak şekilde kokusunu çektim ,öptüm ve o ana kadar sabreden ben o an ....ağlamaya başladım....
kuzumu götürdüler beni odaya getirdiler ağrılarım çok fenaydı ama aklımda kuzum vardı eşim hoşgeldin dedi ben ona gördünmü diye sorarken kuzumu getirdiler...
kavuşmuştuk ,mutluyduk...
temmuz 2012 ayın 12 si saat45
ailemiz için yeni bir milad...
artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacak...:52
NOT:
ÇOK FAZLA AYRINTI VERİP KİMSEYİ KUŞKUYA SEVK ETMEK İSTEMİYORUM...
AMA GENEL VE SPİNAL HER İKİSİNİ TECRÜBE ETMİŞ BİRİ OLARAK ŞU KADARINI SÖYLEYEBİLİRİM...
GENEL ANESTEZİ DE EVT GEÇ AYILMIŞTIM AMA AYAĞA KALKMAK DA AHİL TÜM SIKINTILARI UYUŞUKLUKLA ATMIŞ VE UYANDIĞIMDA HATIRLADIĞIM TEK ŞEY GÜZEL ANILAR DI...
SPİNAL ANESTEZİ DE EVT BEBEĞİ İLK BEN GÖRDÜM AMA HAYAL MEYAL HATIRLIYORUM VE FAKAT ODAMA ÇIKMAM İLE 2 GÜN SÜREN DAYANILMAZ AĞRILAR YAŞADIM BU YÜZDENN BU DOĞUMUMLA İLGİLİ İLK HATIRLAYACAĞIM ŞEY AYAĞA KALKKARKEN VE SONRASI YAŞADIIM AĞRILAR OLACAK...
KISACASI TAVSİYE İSTEYENE NORMAL,
EĞER SEZERYAN GEREKLİYSEDE GENEL DİYORUM....
Canım benim Allah analı babalı büyütmek nasip etsinseni kendime o kadar yakın buluyorum ki gurbette bir başımıza olmamız ama yaradan Allah'ım seni de beni de sıkmadı çok şükür bebeğini kucağına sağlıkla almana çok sevindim rabbim iki yavrunuda hiç ayırmasın senden
canım sağol desteğin için.sorunlar bır degıl mıslı gelıor cnm o ılk donemlerı bılıorum ben normal dogum yaptım..afedersınız altımda kanlar sarıl sarıl akıor halıyle yorgunum bısey yeme dedıler dogumdan once yemedım sancı esnasında bagırdım agzım kurudu su vermedıler dogumdan sonra zaten mıdem bulandı yıyemedım o halle bıde bebıs geldı bebısı emzırmek cok guzeldı benımkı tuttu memeyı ama sureklı sureklı emmesı bıde bırakmaması hal zaten yok boyle sorun yapmıstım kı senı dusunemıorum o hallerle bıde bebıse emmeyı ogretmek vss sureklı ugrasmak hakkaten zor cnm ıns atlatırsınız bu zor zamanları..
bende bebegı bezleyemedım ılk hatta hıc bezleyemıcekmısım gıbı geldı hep annem yanımda dursun ıstedım hıc gıtmesın ama 5 gun sonunda annem evıne gıttı cok sıkıldım zaten sıcak bı yandan dısarı cıkamamak ta bı stres sureklı emzır yarım saatte bır meme ıstıodu benım bebıs..ev temızlıgı yemek vss gectım kendımde halsızım bı yandan banyoya gır dıolar gıremıorum hal yok..ustelık bıde bebıse bakmak helede aksamları yarım saatte bır kalkmak vss bıraz uykuya duskun ben bunlarıda atlattım dıorum suan oyle bısey kı sankı kırk yıllık anneyım bebegıme ben bakıorum kımseye elletmıorum yıkıorum bezlıorum gıydırıorum suan en onemlısı annelıhın farkına vardım oglusumu cok sevıorum hatta o uyanmassa ben uyandırıp emzırıorum ıns sende atlatacaksın bu donemlerı cmcım
cnm benı öncelıkle san gecmişm olsun der mıs kokulu mınıgın dunyaya hoşgelmış demek ısterım Allah anaalı babalı abılı sevdıklerıyle uzun ömurler nasıp etsın
cnm ben topiğinşizi hergun okuyorum ve spşnal ve epidural olan arkadaşlar hepsı ınanılmaz ağğrılardan bahsedıyo fakat ben senın ılk doğumunda oldugu gıbı genel anestesı altında oldum ve gercekten anlatılan agrılar kadar sıddetlı grrılar yaşamadım herşey cok daha rahattı
b
1 2 arkadaş var doğum hıkayelerını yazan onlar yazıya cok neşelı başlarken diğer arkadşlar hep acılarından şikayetcı sen ıkısınınde olmuş bırı olarak farkı dah ıyı anlarsın tabı benım de tahmın ettıgım gıbı genel anestesıde kı agrı kalkınma oranı sencede daha mı duşuk yoksa benmı yanlış degerlendırme yapmışım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?