Gülümseyerek okudum seni Reoc, ne tatlı yazmışsın. Ah sen ne yaptın canım, hiç uykuyu seven bir bebeğim olmasın diye dua edilir mi:)) Sana katılıyorum kesinlikle genetik. Ben ve kardeşlerim anneme bu konuda az çektirmedik. Gece yarılarına kadar sohbet eder, oyunlar uydurur veya kitaba dalardık, annem sinirli bir suratla uykusundan kalkıp, bize söylenir, ışıkları kapatır, geri yatardı, o yattığı gibi biz tekrar devam:)) Uyuma numarası bile yapardık. Eşim benimle birlikte olana kadar uyku konusunda fena değildi, beni bezdirecek kadar değil ama kolay ve derin uyurdu, benim tam tersim. Geçen yıllarda onu da kendime benzettim:)) Bir de Türkiye koşullarında çalışmak, trafikte saatlerini harcamak gibi nedenlerle bize daha çok zaman ayırmak için de geç uyuyor olabilir artık. Demek akış hızlıysa çabuk doyuyor olabilirlermiş, iyi o zaman ben de akışına bırakayım:)) Zaten ben ne yapsam da onların istediği oluyor misal bu sabah 6,5 ta kalktı ve geri uyuduğunda saat 8.40 tı, kızımın odasına girdim gözlerini kırpıştırıyor, çoktan uyanmış ama ben neden çok erken kalkıyorsun diye kızdığımdan yatağında numara yapıyor:)) Ona kahvaltı hazırladım çabucak, kızım ben bir saat uyuyorum dedim, ne mümkün, tam 9.40 ta oğlum uyandı, halbuki çok iyi emzirmiştim. Şimdi düşündümde gece on çok geç, gerçi bugün öyle yatırdım, bakalım yarın ne olacak. Gerçi hemen değişmeyebilir, bedeni alıştı çünkü sabah 5-6 gibi kalkmaya. Ben de yoruldum be Reoc, en iyisi onun gülüşlerine bakıp keyiflenmek ve o uyuduğu zaman olmasa da biraz erken uyumak. Tabi yapabilirsem, o uyuduktan sonra evi toplamaya çalışıyorum çünkü kalkmış gidiyor.