kızlar ben çok kötüyüm ya.
oğlum bir türlü doymuyor. sürekli aranıyor. doymadığı için özellikle geceleri saatlerce uyutamıyoruz. artık çocuk bana sevimli bile gelmiyor. babası benden daha çok seviyor sanki. dün çok ağladım.
kardeşim yanımda ama bir yetişkin gibi sorumluluk alamıyor. bir süre sonra bıkıyor. ve ben annemin eksikliğini çok hissediyorum bu yüzden. dün ağlarken annem telefon etti. ağladığımı duydu. akşam işten sonra geldi . gelmesi iyi oldu. moral oldu bana. yoruluyor üzülüyorum ama yanımda da olsun istiyorum. keşke çalışmasaydı yada rahatça izin alabilseydi.
çocuk için de ne yapacağımı bilmiyorum. bakamıyorum ben bu çocuğa. dün gene kendimi zorladım, odamı falan topladım. ama bugün halim yok. dikişler acıyor. dün ağrı kesiciler alıp kendimi zorlamıştım.
bir göğsümde mastit oldudiğeriyle idare etmeye çalışıyorum ama benim obur oğluma yetmiyor. zaten yara içinde. emzirmek işkence.
ruh halim çok kötü
bebeğine bunu yapma canım
bence her canlı sevilip sevilmediğini hisseder
artık sevimli bile gelmiyor deme lütfen
o daha minicik ve sana muhtaç
onu sev öp seyret kokla
onu sevdiğini hissettir biraz
yaşadığın zorlukları hepimiz yaşıyoruz
hatta beterini yaşayanlar var
haline şükret biraz
bak yanında kardeşin varmış
hiç olmazsa ayak işlerini yapar
o bile nasıl rahatlatıyor insanı
ben bütün gün tek başımayım
kızım sürekli kucak istiyor ve zırt pırt emiyor
diyorum ya bazen wc ye bile gidemiyorum
bebeğimi iki dk tut da ben wc gideyim ya da karnımı doyurayım diyebileceğim kimse yok yanımda
bazen oturup ağlıyorum nasıl geçecek böyle diye
emzirmek hala işkence
ağlaya ağlaya da olsa emziriyorum
emzirirken çipil çipil gözleriyle masum masum bana bakıyor
içim gidiyor o zaman
sanki isteyerek canını yakmıyorum der gibi
kurban olurum ya canım kızım benim
lütfen sen de biraz sabırlı ol
bunların hepsi geçecek
sen de bebeğine böyle söylediğin için pişman olacaksın bence