2013 Kasım Annelerinin Doğum Hikayeleri:))

OGlumun adi :Beyazıt yaman dogum tarihi 6 Kasım 42+1 normal dogum

Oğlum nerdeyse 10 aylık doğdu benim hikayem söyle başlıyor ikinci evladım Beyazıt ilki kızdı ve epey uzun süre sonra gelmişti 1 buçuk yıl sonra bu duruma istinaden ikincide hemen olmaz diyerek ilk denememizde surprizle ve biraz hazırlıksız yakaladı oğlum bizi ama cok rahat bir gebelik geçirdim sukur ama benim ilk doktorum 15 Ocak olan adet tarihimi 30 Ocak olarak kabul edince isler son ay epey karıştı ve benim yogun stresime neden oldu dogum tarihim bebek ölçümlerine göre 6 Kasım di ve bebek bu ölçümlere uygun gidiyodu bu arada ben doktor degisikligi yaparak aynı hastanedeki başka doktora geçince bilgiler otomatik aktarılmış oldu ve benim 15 Ocak olan adet tarihim yeni doktorum tarafından bilinmediğinden 30 Ocak olarak devam etti son hafta gelip çatana kadar beklenen 4 Kasım'da doktora gittim ve 2 gunünü var gelmezse suni sancı olmazsa seZeryan dendi ama ben ilkini normal doğurmuş bir insan olarak tabiki normal dog istiyordum suni sancı gözümü korkutuyodu ve bebek henüz kanala inmemeisti bende telaşlarda başlamıştım bir başka doktora daha gittim ne diyecek diye ve bomba adam adet tarihimi sordu bende 15 ocak dedim adam sen 42 haftayı doldurmak uzeresin nasıl beklersin buzamana kadar her dakika ölüm tehlikesi var senin ve cocuğun icin deyince soluğu yine kendi doktorum da aldım kendiliğinden gelmesi icin biraz daha bekleyemezmiyiz dedim oda zaten 40. Haftadayiz cok riskli dedi 30 Ocak adet tarihiniz dedi bende hayır 15 Ocak dedim nasıl olur burda söyle yazıyor falan filan derken asla bekleyemeyiz dedi
 
Ayın 7 şinde gel suni sancı deniyoruz dedi ben eve gittim hickira hickira ağladım sinirim bozuldu annem kardesim Kuran'ı hatın ettiler diyebilirim son gün 6 Kasım sabahı komşularım geldi nasılsın diye ben öyle kötü gorunmusum ki kalk büyük dogum hastanesine gidiyoruz dediler Ankara bin ilçesinde yasıyorum ve Ankara'ya nasıl gidecem kızım var kocam yurt dısında bız götürürüz dediler çıktık gittik ben umutsuz ordan oraya gidiyorum hastanede nstler ultrasonlar 42 + 1 oldugumu duyar duymaz yatışım verildi bende dedim yavruma bisey olmasın bari yukarı çıktım ne sancı ne bisey var 1 saat te yukarda isim sürdü yattım yatağa bağladılar nst ye bı baktım doktor geldi sancısı var hemde bayağı var dedi bir alttan muayene 3 cm açılmış dedi neeee dedim ben nasıl yani ben bisey hissetmiyorum saat aksam 7 derken 1 saat sonra çözün dolansın normal dogum zaten dedi dolandım Durdum ufak ufak karın ağrımı hissetmeye başladım ama cok degil doktor 11 de lavman yapalım 2 3 gibi doğar dedi saat 9 falan ben yatağa geri yattım ağrılarım siklasti kimse bana bakmiyo çünkü yatali 3 saat olmuş doktor gezerken gördü benibi muayene etti dogum başlamış ıkın ıkın dedi sonrası 5 dakika sürmedi yatakta doğurdum çatala bile cikmay vakit kalmamıştı bütün doktor hemşire ve ebeler şaşırmış vaziyette beni tebrik ettiler cok hizlisin supersin falan derken bebisi de benide başka bir odaya aldılar dikiş temizlik işleri orada bitti doğmadı doğmayacak derken sok gibi doğdu oğlum annemin duaları sanırım son gün artık doğmaz dediğim anda saat aksam 10 da kucagimdaydi gerisi zaten cok hızla gecti suan 12 gunü devirdik dua edin bol bol meryem süresi okuyun arkadaslar ve annenize güvenin gercekten vakti gelen son dakika da da olsa doğuyormuş bu arada oğlum kakasini da yapmış
 
İŞTE BENİM DOĞUM HİKAYEM ARKADAŞLAR
Bebeğimin ismi: Asya
doğum günü: 29.11.2013
doğum haftası: 39
doğum kilosu: 3500
Boyu:53 cm
doğum şekli: Normal doğum


Öncelikle Allah herkese benimki gibi kolay bir doğum nasip etsin

28 ekim p.tesi günü kontrolüm vardı ve nst de sancı mancı cıkmadı doktoruma ben ne zaman doğuracağım sezaryen mi normal mi o da belli değil dedim haftaya muayene edip karar vereceğiz 41. haftaya kadar da beklerim normal doğuma müsaitsen dedi. (37 haftalıkken çatı muayenesinde kemikli bir yapın demişti doktorum)

İştee o harika gece pazartesi gecesi 12 gibi yattık ama ben rahmimde bir karıncanlanma hissediyordum gece 2 de gözlerimi açmamla birlikte suyum geldi hemen eşimi uyandırdım çantamız herşeyimiz hazır o gün bugündü öyle mutluydum ki elim ayağım birbirine dolaştı evde oyalandık hemen hastaneye gitmek istemedim çok aşırı suyum da gelmiyordu kanamam ve sancım da yoktu, sezaryene almalarından endişelydim sancım başlasın azcık öyle gidelim dedim ama sancımın geleceği yoktu...

05:00 gibi hastanedeydik nst de çok az sancım çıktı, 3 cm açıklık vardı, ailem Eskişehir'de hemen annemi aradık yola çıktılar
08:00 sıralarında sancım artık hissedilir derece olmaya başladı eşim hep yanımdaydı ve o süreçte inanılmaz destek oldu bana ona olan aşkım sevgim binn kat daha arttı artık sancılarım düzenli olmaya başladı çok mutluydum bebeğimi kucağıma almama saatler kalmıştı... her sancım geldiğinde nefesimi düzenli alıp vermeye özen gösteriyordum o şiddetli sancılarda doğru nefes alıp verildiğinde sancının şiddetini azaltabiliyordum sanki, sabah doktorum geldi 4 cm açıklık var ben sezaryene gidiyorum çıkana kadar doğurma dedi:) ve geldi ki ooooo çok hızlısın 8 cm açıklık olmuş doğuma hazırlanalım dedi hemen yatağımı doğum pozisyonuna aldılar eşim çıkmak istedi ve o mucizevi o harika süreç başlayacaktı içim içime sığmıyordu her sancımda yavruma bir adım daha yaklaştığımı hissediyordum hemşireler hizmetliler hastanedeki herkes inanılmaz destek oldular sağolsunlar... ve doğum başladı saate baktım ve annem geldi mi diye sordum doktorum da sen odana çıkana kadar emin ol gelmiş olur dedi o kadar sancımda sohbet ederek doğuma başladık ıkınma zamanı gelmişti... ebelerin de yönlendirmesiyle ıkındım ıkındımmm ıkındımmm vee o güzel ses Allahımmm tarifi imkansız duygular içindeydim... Kızım canım yavrum işte oracıkta ağlayarak hayata gözlerini açtı ilk sorduğum soru bebeğim nasıl sağlıklı mı? hemşire, kiraz dudaklı pamuk prenses dedi ağlayan yavrumu koynuma koydu ve o an sustu bebeğim dünyalar benimdi o an şu an yazarken bile o anı hissediyorum ve ağlıyorum yine... Allahım herkese bu güzel duyguyu yaşatsın inşallah...
Bebeğimi yukarı çıkardılar beni bekleyecekti orada canım kızım...
doktorum dikişe başlayacaktı, istersen narkoz vereyim hissetmezsin dikişi dedi. ben tabiki de narkozu istemedim... Doğumu bitirdim odaya çıkınca ayık bir şekilde bebeğimi kucağıma almak istiyorum dikişleri hissetsem de önemli değil dedim doktorum bir kez daha tebrik etti beni ve narkozluk kadar da ağrı hisstmedim zaten o an sadece bebeğimi düşünüyordum kucağımı alıp onu emzireceğim zamanı bekliyordum ve çok şükür ki o zamana da kavuştum... Bir güzel şeyde odaya çıktığımda canım annem beni odamda bekliyordu annemi görünce duygu yoğunluğu yaşadım bir kez daha ve annemi yanımda görmek çok güzeldi
Şu an 22 günlüğüz bebeğim ve sağlıklıyız çok şükür...

İşte benim doğum hikayem böyle, çok uzatmadan özet olarak yazmak istedim, güzel doğumlar sağlıklı hayırlı bebişler diliyorum herkese
 
yaaaaaaaaaa bende doğurmak istiorum artık. doğum hikayelerniz beni heycanlandırdı iyce. bu pazartesi kntrolüm var ve dr çarşamba doğuma alıcam artkseni suni sancyladedi. ne açılma var ne bebek doğum kanalında.kara karadüşünüorum :S
 


yha bende de aynı dert var. suni verilcek ve açlmam yok. suni ile açldı mı peki ? :S
 

canım bebeğim umduğumuz kilonunda üzerinde spinal sezeryanla doğdu.boyuda uzun olduğu için normal doğum iyiki denememişiz dedi doktorum boşuna acı cekmiş olurdun dedi.ultrason yanılttı ama bizi artı değerle yanıltmış.beklediğimizden 350gr fazla doğdu.
 

canım Allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin bebeğini.. teşekkür ederim cevabın için.. benimde günüm geçti bekliyorum hala.. 40+0 da 3837 grdı.. biraz daha bekleyip karar vericcez artık..
 
Melek 411 arkadasım bana suni sancı vermeye gerek kalmadı çünkü birden bire kendi sancım başladı zaten açılmamda 3 cm mis yattigimla doğurduğum bir oldu ve bu benim mucizem oldu Allaha inancım bin kat arttı son anda artık olmaz dediğin anda kendi sancım ve suyumla doğurdum ben darısı sizlerin basına Rabbim hepinizi sag salim kurtarsın öptüm sizi ve bebislerinizi
 
DOĞUM HİKAYEM 06.11.2013 te oğlumu kucağıma aldım haftası 39+0 kilosu:3700 boyu:51 cm ve normal doğum ile oldu 2. gebeliğim olmasına rağmen çok heyecanlıydım ve biran önce doğurmak istiyordum kızımın durmadan kardeşim nezaman olacak sorusuna biraz daha var diyordum.ağrım, sancım neredeyse hiç yoktu sadece belim çok ağrıyodu son zamanlar eşim memur olduğu için köyde görev yapıyoruz ilçede kadın doğumcu yok bu yüzden hep ile gidiyorz konturoller için..5 kasımda eşimin bi işi çıktı İLE gidecekti bende hazırlandım hastane için. gittik hastaneye tabi hazırlıklı gittim ne olur ne olmaz diye doktor hemen NST ye gönderdi biraz sancım çıktı doktor tekrar bidaha istedi busefer bende hisstmiştim fazla çıkmıştı sancı hemen muayene yaptı ve 3 cm açıklık var doğum başlamış dediben çok şaşırmıştım ağrı sancı yine yoktu dedim yine sancı iğnesi yiyecem kızımda suni sancı ile olmuştu 1 gün hastanede yattım ama açılma olmadı hiç 2. gün 4cm açılma olmuş artık beni doğum katına aldılar ve hemen suni sancı verdiler 3 saat sonra sancılar sıklaştı dayanamıyordum artık sağolsun yanımda görevli olan stajyer kız vardı çok destek oldu neyapmam gerektiğini anlatıyodu sürekli.evde çalışıyodum sürekli nefes tekniklerine ama o anda yapamadım doğururken de zorlandım bizim oğlanın kafası azcık büyük tüdenefesim yarım kaldığı için geri kaçıyodu 5-6 ıkınma sonunda bebeğim oldu çok şükür karnıma koydukları anda bebeğimi kendimi tutamadım ağladım o an herşeye bedel.şimdi melek gibi uyuyor bebeğim onun bu halini seyretmeyi dünyanın hiç bir şeyine değişmem. rabbim evlat sahibi olmak isteyipte olamayan herkese bu duyguyu yaşatsın doğum yapmamış arkadaşlarında bi anönce evlatlarını sağlıkla kucaklarına almayı nasib etsin inş..
 

Rabbim yavruna ve sana sağlık sıhhat nasip etsin hayırlı bir evlat olur inşallah asya bebek bir şey soracaktım doğumdan sonra dikiş yapılıyor demişsin de:97: dikiş ne için onu merak ettim canım
 
bi ben doğum yapamadım gitti bekliyorum dört gözle korka korka..bu 2. doğumum olacak inş. ilkini bilmeden gittik ikincisini napıcaz bakalım....
 
kızlar 19 Kasım da normal doğumla kızıma kavuştum.doğumumda sunni sancı verildi 13 saatlik sancıdan sonra çok şükür kızıma kavuştum..kızım çok küçük doğdu 2600 gr 48 cm o kadarda yediklerime dikkat ettim beslendim doktor hep bana 3200 gibi olacak demişti.hatta fazla kilo almdırma normal doğum olacak demişti..ufacık oldu kızım kendime kızdım bakamadım diye üzüldüm inşallah bundan sonra sütüm yararda biran evvel toplar minik kızım..
 

Canım Allah analı babalı büyütsün. Daha küçük doğan bebekler var sen içini ferah tut. Dünyaya gelen büyür derler, merak etme annesi sen kendine iyi bakarsan minik kızında 1 ayda toparlar kendini :)
 
Canım Allah analı babalı büyütsün. Daha küçük doğan bebekler var sen içini ferah tut. Dünyaya gelen büyür derler, merak etme annesi sen kendine iyi bakarsan minik kızında 1 ayda toparlar kendini :)

teşekkürler canım:))İnşallah canım toplar kendini meleğim:))Allah herkesin evladını korusun...
 
Doğum tarihi: 7 kasım
Haftası: 38+4
Kilosu: 2910
Boyu: 48
Doğum şekli: epidural sezeryan

Kızımın ters gelmesi sonucu kararlaştırdığımız sezeryan tarihinde hasta olmam nedeniyle genel değil epidural anesteziye karar vermiştim, iyi ki de öyle yapmışım, tabi herşey planlı olunca rahat rahat hazırlandık, sabah kuaföre gittim giyindim son hamile fotoğrafları çekildik ailecek, hastaneye 1 gibi gittik odayı kapıyı süsledik ben yerimde duramıyorum gelenleri kapıda karşılıyorum sağolsunlar ailem arkadaşlarım hep yanımdaydı, 3 gibi beni artık hazırlayıp götürdüler, epidural olcağı için eşimde girecekti doğuma, ameliyathane çok kalabalıktı herkes güleryüzlü ve ilgiliydi, açıkcası epidural iğnesinden korkuyodum ama hiç korkulacak gibi değilmiş, önce uyuşturdular biraz ve oturur pozisyonda öne eğik olarak tek seferde yaptılar, insanın ayaklarını hissetmemesi çok garip, sondayı takmışlar haberim bile olmadı, sonra dr ve eşimde geldi o anları eşimle yaşamak bambaşkaydı, ameliyat başladı kısa süre sonra kızımın sesini duydum o an harika bi duygu, hatırladıkça gözlerim doluyo, kızımı temizleyip yanıma verdiler o ara ben sorup duruyorum kızım nasıl sağlıklı mı Allahıma çok şükür sağlıklı bi bebekti, ilk dikkatimi çeken yanakları ve saçlarıydı, epey saçlı doğdu, sonrasında eşim ve kızımçıktıve benim dikiş başladı ben de biyandan herkese dualar ettim, kızım beni odada karşıladı elini yiyodu acıkmıştı hemen memeye verdiler, sezeryan yaptıracaklara özellikle söylüyorum genelde 2-3 gün sonra süt gelir diyolarya öle bişey herkes için geçerli değil kendinizi şartlandırmayın benim hemen geldi çok şükür, elinizle sıktığunızda gelmiyo ama bebeğiniz emdikçe geliyo, biz geldiğini kaka yapmasından anladık günde 3 kere kaka yapınca dr demekki doyuyo dedi, epiduralde çok şükür baş ağrısı falan yapmadı, tek sıkıntım malum gaz çıkarma ve ilk yürümeler oldu , oda 1 gün sürdü oan tabi hiç geçmiycek gibi oluyo ama geçiyo, şimdi kızımla birbirimize alışıyoruz, bi ağlıyorum bi gülüyorum lohusalık psikolojisi gerçekten farklıymış ama kızıma baktıkça dünyalar benim oluyo Allah isteyen herkese nasip etsin bu duyguyu sağlıklı hayırlı inşallah, doğumu bekleyenlere de kolay doğumlar diliyorum
 
doğum tarihi : 15.11.2013
40+5
epidural sezeryan

merhaba kızlar sonunda bende doğum hikayemi yazabileceğim. Normal doğumu çok bekledim.Ama ne nişanım geldi ne suyum nede sancılarım açılmam oldu.her kontrole gittiğimde doktorum 6 aylık hamile pozisyonundasın hiçbir belirtin yok diyodu.Normal doğumu çok istedim, cok cesaretliydim.ama kızımıda tehlikeye atöak iistemedim,ve sezeryana karar verdim.O kasar stresliydim ki anlatamam size.dahaönce ne serum yedim ne bir gece hastanede kaldım ameliyat oldum. o yüzden resmen korkuyordum ve normal doğumu başaramamışım benim suçummuş gibi üzülüyordum.Sabah evden ağlayarak çıktım. ama kuaföre gitmeyi de unutmAdım :))) hastaneded amar yolumu açarken bile stresten hüngür hüngür ağladım kızcağızda canımı yaktığını sandı :))) herkese bir surat bi sinir sinir davrandım resim çektirmedim resmen lohusalığım başladı :))) ameliyathaneye girince soğukkanlılığım başladı herkesle konuştum aklıma geleni sordum. Birde anestezi uzmanı kilomdan dolayı epidural belki olamayacağımı söyledi onada çok üzüldüm. ama ameliyathanede spinal anestezi yaparken bir sıkıntı olmadı.doktorum geldi anestezi asistanları herşeyi tek tek anlattılar.ben tabi sürekli dua ediyorum.doktorum orda beni kesiyo ben hala sezeryNı hiç istemedim normal doğum için çok bekledim olmadı diye ağlayıp duruyodum :)))) uyuşturulmuş olmasam durun ben vazgeçtim birkaç gün daha bekleyeceğim deyip çıkacağım hastaneden :) biz işlemleri yaparken doktoruma doğumhanedentelefon geldi hastası gelmiş açıklığı carmış duyuda gelmiş sancı çekio die,ay o kadını bi kıskandım bu seferde ne kadsr şanslı ben doğuramadım normall diye başladım mı ağlamaya :))) sonra anası gibi başka biri daha ağladımı :))) bi baktım kızımı çıkarmışlarrr :))) ay bir çirkin bir çirkin:))) bizim oralArda nazar değmesin diye güzele çirkin derler ... dedim bu çok çirkinnnn :) dediler temizleyip getiricez. bieaz temizleyip tekrar getirdiler kızımı kıpkırmızı dudakları vardı. çokama çok güzelsin bebeğim dedim ama iltifattan anlamadı ağlamaya devam etti minik prensesim :) babasının sesini duyunca susmuş hayin :) so ra dikişimiyapıp odama çıkardılar beni.ama beni görseniz bi alemim ameliyathAnede beni başka sedyeye alırlerken hastabakıcılara ben çok ağırım beni kaldıramazsınız döemişim :)) he tamm öylemi deseler ben kalkıcakmışım gibiydim :) çok şükür hiç korkulcak bişey değilmiş. 3.gun herşeyi arkada bırakmıştım. sağlıklı bir şekilde hayatıma devam ettim.rabbim herkese nasip etsin inşallah
 
Okuyorum kendimi alamıyorum =(
Bir güzelde ağlıyorum okurken...
Gell nisan gelll...
Bebeğimi kucağıma almak istiyorum
 
15 Kasımda doğdu meleğim, 16 kasım da benim doğum günümdü hep o gün doğacağını beklemiştim halbuki, erken geldi diye birazcık da kızdım doğrusu :)
15 kasım cuma günü, sabahtan başladı sancılarım, 2. doğumum olduğu için biraz daha tecrübeliyim ve normal bir ağrı olmadığını hemen anladım, ama çaktırmıyorum, suyumun ya da nişanımın gelmesini bekledim...bekledim...bekledim...akşam oldu sancılar arttı, ne su var ne nişan...nolur nolmaz bi nst ye girelim diye hastanenin yolunu tuttuk...saat akşam 6...nst odasına gidince hemşire sizi doğumhaneye götürelim orda muayene etsinler dedi..yok dedim, ben bi nst ye girip çıkıcam :) olmaz, dedi. sancılarınız varmış madem, böyle olması lazım...neyse çıktık doğumhaneye, eşimi kapıda bıraktım içeri almıyorlar,bilseydim annemi de getirirdim diye söylendim...ebe beni doğumhaneye aldı alttan muayene etti, 3,5 cm açılma var dedi, biraz bekle doktor gelecek...sonra beni nst ye bağladılar...bu hastane ortamı insanın psikolojisini bozuyor vesselam, evde sıradan gibi duran ağrılar hastanede çekilmez oluyor...neyse doktor da geldi, kılığıma kıyafetime süsüme baktı, hayrola geçerken uğramış gibisiniz dedi :) ben de bi nst ye girip çıkacaktık ama bırakmadılar diye söylendim :) doktor da muayene etti, doğum başlamış...2,3 saate doğurursun dedi. epidural istiyorum dedim. gerek yok 2. doğumda ,daha kolay olur dedi. gerekli müdahaleler yapıldı, lağman, az suni sancı, biraz da serum vs. derken annem de geldi, tekrar nst ye bağlandım, oksijen verildi... yan odadaki kız sabah 9 dan beri sancı çekiyormuş, ama açılma yokmuş... onun ah vahlarıyla öylece yattım...içimden açılması yoksa neden bu kadar bağırıyor ki diye geçirerek... sonra ebe beni yeniden muayeneye aldı, arkasını döndü bişeyler hazırladı, başıma kötü şeyler geleceğini anladım, sordum elindekiler ne diye, suyunu patlatıcaz dedi,patlattı...sancılarım o anda 15,20 katına çıktı hiç kesilmemecesine bi yarım saat kadar sancı çektim ve yan odadaki kızdan çok daha beter bağırdım sanırım...sonra onu sezeryana almaya karar verdi doktor bu arada aynı doktora gidiyormuşuz...ama benim naralarımı duyunca bi muayene etmek istedi önce, ve doğumhaneye son kez girdim o gece dakikalar içinde de kızım Ferah doğdu, çok zor dakikalardı elbette, ilk doğumum epiduralli olunca pek birşey anlamamıştım ama bu sefer anneliği çok daha sancılı tattım hiç kolay değildi...ama geçti işte çok şükür...saat akşam 8 buçukta aldım kızımı kucağıma...Allahtan kısa sürdü doğumhane maceram yoksa o sancıları tüm gün çekenler nasıl dayanıyor bilmiyorum Allah sabır versin...
Ferahım uyuyor şimdi mışıl mışıl, adı gibi bir ömrü olur inşallah,Allah tüm bebişlere sağlık sıhhat versin...amin
 
Doğum tarihi: 11.11.2013
Doğum şekli: Spinal sezeryan
Doğum kilosu: 3230
Boyu: 51
Doğum haftası: 38+3

11 kasım pazartesi günü sbh gözlerimi açtığımda suyum geldi. Apar topar hastaneye gittiğimizde saat 9.30 du. Nstye girdim, suyum geldi fakat sancım yoktu. Suni sancı istemedim, sezeryan istedim. İyikide öyle istemeşim çünkü bebek doğum kanalına girmediği için eninde sonunda sezeryan olacakmışım. Saat 11.16 da kızım dünyaya geldi. Herşey çok hızlı ve ani gelişti. Ameliyata girer girmez 2-3 dk içinde kızımın ağlamasını duydum. 5 dk sonra getirip omzuma koydular. Onu görünce inanamadım. Gözlerini koca koca açmış bana bakıyordu ve ağlamıyordu:) Sonra kızımı götürüp beni diktiler. Sadece midem çok bulandı, onun dışında çok rahat geçti. Ameliyattan çıktığımda bulutların üstünde geziniyor gibiydim. Eşimin dediğine göre gülerek çıkmışım. Ben uyuşuk halde sırıta sırıta odama gittim. Uyuşukluğum geçtikten sonra ağrılarım başladı. Ama dayanılmayacak gibi değildi.
llk hafta çok zorlandım, ev kalabalıktı, ağrılarım çoktu, insanlar psikolojimi bozdu. Ve o acıyla çocuğumun her bakımını kendim yapmak zorunda kaldım. İlk 3 günden sonra eşim ve ablam işe başladı, Dikişlerim sızlıya sızlıya beşiğe kendim koydum aldım, altını kendim değiştirdim, tüm bakımını kendim üstlenmek zorunda kaldım. Lohusa olarak hiç yatmadım, bide insanların derdiyle uğraştım. Bebeğimin mutluluğunu burnumdan getirdiler. Neyse şuanda kızımla başbaşa ve mutluyum. Herkesin güzel hakettiği gibi lohusalık yaşamasını dilerim. Birdaha çocuk doğurursam ne annemi ne kayınvaldemi istiyorum. İnşallah o zmn maddi durumum müsait olur ve bir bakıcı tutarım. Çok ağır lohusalık hüznü yaşadım çevremden dolayı. Günde en az 5 posta ağladım, ilk hafta sütüm gelmedi bebeğim sürekli huysuz ve ağlıyordu. Ben acı çekiyordum, her kafadan bir ses, bir gürültü çıkıyordu. O günleri üstümden atmaya çalışıyorum tamamen. Sadece bebeğime odaklanıp, çekirdek ailemde mutlu olmak istiyorum artık. Eşim ve ben kimseye aldırmadan kendi mutluluğumuza bakmaya karar verdik. Dİlerim hepimiz bebeğiyle mutlu mesut günler yaşar:) Annelik çok güzel bir duyguymuş. Onu kucağıma aldığımda herşey boş geliyor. Bütün dünyam o oldu.
 
Okuyorum kendimi alamıyorum =(
Bir güzelde ağlıyorum okurken...
Gell nisan gelll...
Bebeğimi kucağıma almak istiyorum

Canım sabırsızlanmakta çok haklısın. Dünyanın en güzel şeyi annelikmiş, yavrunun mis kokusunu içine çekmek gibisi yok.Onun bir bakışı bir gülüşü mutlu olmana yetiyor. Ama sana tavsiyem bol bol gez, toz, uyu, dinlen... bebiş doğduğunda bunların hepsinden mahrum kalacaksın :) 23 günlük taze bir anneyim gece gündüz uykusuzum, bölük börçük uyumaya çalışıyorum ama nafile resmen zombi gibi yaşıyorum, kızım özellikle geceleri feci halde gaz sancısı çekiyor ve ağlama krizlerine giriyor. İnsanın o anlarda elinden birşey gelmemesi o kadar kötü ki anlatamam. Hem psikolojik hemde fiziksel anlamda kendini hazırla, Rabbim sanada hayırlı doğumlar nasip etsin inşallah...
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…