oooyyy yerim ben sizi. teyzesi severmiş meteciğiii... :) çok güzel anlatmışsın fidoşuumm. seninle hep epidurali konuşuyorduk ama beni de cesaretlendirdin. :) öpüyorum seni de oğluşunu da. Allah'a emanet olun...
herkese iyi akşamlar 40 hamileden dua topluyorum bana bir tane ayetel kürsi okurmusunuz bizi en iyi siz anlarsınız şimdiden teşekkürler okuyabilecek olanlar cevap yazarsa çok sevinirim
Adı : Demir
Doğum günü: 3 kasım 2013
Doğum saati : 14:14
Doğum haftası: 40+0
Boyu- kilosu : 53 cm-3500 kg
Doğum şekli: sezeryan
3 kasım pazar sabahına kadar ne sancım ne nişan nede başka doğum belirtisi yaşamadım. Yalnız 38 haftadan beri 1 cm açıklık ve bebek doğum kanalına girmişti ama 2 hafta boyunca hiçbir gelişme olmamıştı. Pazar sabahı saat 4 gibi suyum geldi ve hastaneye gittik. Dr zamanın var ama suyun geldiğine göre seni hastaneye yatırmamız lazım dedi. Nst ye bağlandım ve sunni sancı yedim 8 saat boyunca... Nst de sorun oldu... sancı gelince bebeğin kalbi duracak gibi oluyordu dr da sen normal doğum istiyorsun ama nst de sorun var ve suyun geldi bekleyemeyiz eğer beklersek tüm ihtimalleri göz önünde bulundurman lazım dedi bende eşimle konuştum sezeryana karar verdik ve hazırlanmaya başladık. Gülerek ameliyathaneye indim eşim yanımdaydı ve komple anestezi istedim.bebeğin ayağına komple kordon dolanmış ve çıkamıyormuş o yüzden sıkıntı oluşmuş. 20 dk sonra falan işlem bitmiş ve beni uyandırmaya çalışmışlar odama geldiğimde bebeğimi hayal meyal hatırlıyordum ve kendime 5 saat sonra geldim. Doğumdan 8 saat sonra ayağa kalktım ve yürümeye başladım. 24 saat sonra da eve geldim. Sütüm hala gelmedi ama bebek memeyi tutuyor. Memeyi tutarken enjektör ile mama veriyoruz. Bugün yarın sütün gelmesini bekliyoruz(
Bebeğin evimizde olması dünyanın en güzel şeyi maşallah çok tatlı ve çok uslu pamuğum. Allah herkese nasip etsin böyle bir mutluluk. Ben 40 haftalık zorlu bir süreci sağlık ve sıhhatle iyi geçirdim inşallah benim gibi bekleyen herkese bunu yaşatsın.
1 kasim gunu oglumu sagsalim kucagima aldm. 3 gun boyunca ananesi bakti oglumada banada. Pazar gunu evimize geldik. Pazartesi aksami aklimin ucundan gecmeyen tarifsiz bir aci yasadim. Annem kalp krizi gecirip hastaneye kaldirildi. Yorgun kalbi dayanamadi bizlere veda etti :'' ' ' ' '( ne uzuntumu yasayabildm ne sevincimi :-( cenazesine bile gidemedim :-( daha 3. Gunuydu dogumun oturamiyordm yuruyemiyordm yolda uzak olunca kalakaldm caresiz :- -( hayattaki can suyumu kaybettm nasil dayanilir bunun acisina. 27 yasinda olmama ragmen anneme hala muhtacken kundakdaki bebegimin bana muhtacligi beni ayakta tuttu.. Allah sevincide uzuntuyude bi arada verdi :-( benm dogm hikayem bu aci ama gercekkkk :' '(
Adı : Yağmur Ezgi
Doğum günü: 6 kasım 2013
Doğum saati : 05:50
Doğum haftası: 39+1
Boyu- kilosu : 53 cm-3570 gram
Doğum şekli: Epidural (pek de epidural olmadı ama) normal doğum
27. haftadan beri suyum sızıntı şeklinde geldiği için yatan ben ve dünyalar güzeli kızım 39. haftayı bitirmek üzereydik. 2 kasım cumartesi günü son magnezyumu ve preparımı aldım. Artık doğumu bekleyebiliriz, rahim kasılmalarını durdurmamız gerekmez demişti doktorum. Bir çoğunuzun bildiği diş problemlerimin en ağrılılarından birini 3 kasım pazar gecesi yaşadım, saat 2 gibi dişimi çektirdim. Uykusuz geçen bir gecenin sonrasında doğum öncesi son hazırlıklarımı yapmıştım. Kv ile 30 dakika yürüyüş yaptık Pazartesi gün, kızım gelebilir artık anne ben hazırım demiştim. Kv çok heyecanlanmıştı. Pazartesi saat 7 de rahim kasılması, sancı ile ilk tanışmam desem yeridir. Tüm hamilelik boyunca yalancı kasılma pek yaşamadım çünkü. Çok önemsemedim, yalancı kasılmadır dedim, 15 dakikada bir düzenli kasılıyordu. O akşam doktor kontrolümüz vardı, gittik o da önemsemedi kasılmaları, çatı muayenesini yaptı, normal doğuma müsaitsin dedi, eve döndük kasılmalarım sıklaştı, moralim bozuldu, tüm gece 10 dakikada bir kasılmam oldu arada uyuyordum, salı sabahı eşim işe gitmedi, saat 8 de Ege Üniversitesi Acil Servis'e başvurduk, Ultason yapıldı, açıklığım var mı diye bakıldı, yok, NST bağlandıı ben sancı çekerken 20 falan sancı çıkıyor, yalancı sancın bile yok dediler, eve döndük. Artık sancılarım 7 dakikada bir geliyordu.Eşim hepsini saydı, koca bir sayfa sancı saati yazdık. Akşam 6da tekrar başvurduk, eşim doğum çantalarını falan aldı yanımıza, bizi yine geri gönderecekler dedim, olmaz normal olmuyorsa da artık eve dönmeyelim dedi. Tekrar Acilden giriş yaptığımızda muayenede 1-2 cm açıklık ve %60 silinme dedi, dünyalar benim oldu, demek ki başlayacaktı doğumum. Beni doğumhaneye yolladılar, NST'ye bağladılar sancı yok off, ben bitiyorum karnım sert, bu cihaz bozuk dedim değil dediler. Neyse beni yine geri göndermeye kalktılar gitmedim. Saat 11 buçuğa doğru 3 cm e çıkmış açıklığım, dedim ki dayanmayacağım epidural yapın, nöbet şartlarında çok zor dediler. Neyse anestezi geldi, tamam ilk dozu yaparız ama sonrası için birşey diyemem dediler. Tamam dedim epidurali yaptılar bir anda rahatladım artık kasılmaları sadece uyuşmayan bel bölgemde hissediyordum, güç geldi bana ohh normal doğuracağım dedim. Yanımda getirdiğim duaları okudum kitap okudum, 2 saat sonra epidurlin etkisi geçti, ben anesteziyi arayın diye bağırdım, aradık ameliyattalar gelemiyorlar dediler, bu arada açıklık hala 4-5 cm, saat 2 gibi bir doz daha yaptılar başka yapamayız artık, bir tek bebek çıkarken yaparız dediler. Dedim Sevgi, dönüş yok sızlanmayı bırak çekeceksin bu sancıları, olacak minik bir prensesin. Açılmam çok yavaş ilerledi, saat 4.5 gibi hala 5-6 cm di. Ne oldu bilmem karnımı okşayarak uyarmaktan mı yoksa meme ucunu sıkmaktan mı bilmem, sancılar biraz şiddetlendi, şiddetli dediysem bir tanesi bie 50 yi geçmiyor (bence beni bağladıkları cihaz bozuktu). Sabah 5buçuk gibi tekrar bir muayene yapıldı, muayene sırasında suyum patladı, hemen doğum masasına alın, açıklığı 9 cm dediler, ohh be geliyor dedim. Hemen masaya geçtik (ama anestezi meydanda yok), çatır çatır doğuracağım artık, bu deneyimin tadını çıkar, ağlamanın zırlamanın anlamı yok dedim. Doktor ne dediyse yaptım ıkın dedi ıkındım, dur dedi durdum, 15 kez falan ıkınmışımdır, bebeğimin kafası çıktı sonra vücudu, sonra bir ağlama sesi, böyle güzel böyle tatlı bir ses yoktur dünyada, öyle bir rahatlama karnım dümdüz oldu, tüm acılar bir anda bitti, bebek çıktıktan sonra anestezi geldi (biraz geç oldu ama dediler), bir doz daha yaptılar, doğum sonrası ağrıların azalır dediler.
İnanılmaz bir deneyimdi ben ve bebeğim dünyanın merkeziyiz şu an diye düşündüm, kendimi çok iyi hissettim, çocuk doktorunnu sordum, geldi, 3570 gram, 53 cm sağlıklı güzel bir kızın oldu dediler, bebeğimi bana getirdiler kafasını benim yüzüme yaklaştırdılar, açtı gözlerini, direk gözlerimin içe baktı, o bakışı ömür boyu unutamam. Epizyotomi dikişim atıldı. Doğumdan 40 dakika sonra emzirmeye başladım. Allahım bundan sonrası çok daha güzel. Ne uykusuzluk, ne yorgunluk, kızımın gülümsemesinin unutturmayacağı acı yok. Bunu yazarken bile onu çok özledim. Benim doğum sancılarım 35 ssaat dürdüğü ve ben inat ettiğim için epiduralden tam fayda saglayamadım ama ban 3-4 saat kazandırdı ve o arada iyi güç topladım. İyi ki de yaptırdım diyorum. Bu arada belki belimdeki fıtıktan olsa gerek sancı aralarında da ağrım vardı. Yine olsa yine normal doğururum. Ama şu bir gerçek ki evlat dünyadaki en muhteşem şeymiş. Doğumum sırasında hepinize dua ettim. Allahım doğumlarını kolaylıkla yapsın, bebekler ve anneler sağlıklı olsun diye. En uzun haliyle anlattım doğumu,:). Şu sıralar emzirme ve meme çatlakları ile uğraşıyorum. Ben değiştim, ailemiz değişti, artık güzel kızımlaçok güzel günlere yelken açtık. Hepinizi seviyorum....
Adı : Yağmur Ezgi
Doğum günü: 6 Kasım 2013
Doğum saati : 05:50
Doğum haftası: 39+1
Boyu- kilosu : 53 cm-3570 gram
Doğum şekli: Epidural (pek de epidural olmadı ama) normal doğum
27. haftadan beri suyum sızıntı şeklinde geldiği için yatan ben ve dünyalar güzeli kızım 39. haftayı bitirmek üzereydik. 2 kasım cumartesi günü son magnezyumu ve preparımı aldım. Artık doğumu bekleyebiliriz, rahim kasılmalarını durdurmamız gerekmez demişti doktorum. Bir çoğunuzun bildiği diş problemlerimin en ağrılılarından birini 3 kasım pazar gecesi yaşadım, saat 2 gibi dişimi çektirdim. Uykusuz geçen bir gecenin sonrasında doğum öncesi son hazırlıklarımı yapmıştım. Kv ile 30 dakika yürüyüş yaptık Pazartesi gün, kızım gelebilir artık anne ben hazırım demiştim. Kv çok heyecanlanmıştı. Pazartesi saat 7 de rahim kasılması, sancı ile ilk tanışmam desem yeridir. Tüm hamilelik boyunca yalancı kasılma pek yaşamadım çünkü. Çok önemsemedim, yalancı kasılmadır dedim, 15 dakikada bir düzenli kasılıyordu. O akşam doktor kontrolümüz vardı, gittik o da önemsemedi kasılmaları, çatı muayenesini yaptı, normal doğuma müsaitsin dedi, eve döndük kasılmalarım sıklaştı, moralim bozuldu, tüm gece 10 dakikada bir kasılmam oldu arada uyuyordum, salı sabahı eşim işe gitmedi, saat 8 de Ege Üniversitesi Acil Servis'e başvurduk, Ultason yapıldı, açıklığım var mı diye bakıldı, yok, NST bağlandı ben sancı çekerken 20 falan sancı çıkıyor, yalancı sancın bile yok dediler, eve döndük. Artık sancılarım 7 dakikada bir geliyordu. Eşim hepsini saydı, koca bir sayfa sancıları yazdık. 7-8 saat 7 dakikada bir sancım olmuş. Akşam 6da tekrar başvurduk, eşim doğum çantalarını falan aldı yanımıza, bizi yine geri gönderecekler dedim, olmaz geri dönmeyiz, normal olmuyorsa da artık eve dönmeyelim sezaryen olursun dedi. Tekrar Acilden giriş yaptığımızda muayenede 1-2 cm açıklık ve %60 silinme dedi, dünyalar benim oldu, demek ki başlayacaktı doğumum. Beni doğumhaneye yolladılar, NST'ye bağladılar sancı görünmüyor off, ben bitiyorum karnım sert, bu cihaz bozuk dedim değil dediler. Neyse beni yine geri göndermeye kalktılar gitmedim. Saat 11 buçuğa doğru 3 cm e çıkmış açıklığım, dedim ki dayanmayacağım epidural yapın, nöbet şartlarında çok zor dediler. Neyse anestezi geldi, tamam ilk dozu yaparız ama sonrası için birşey diyemeyiz, az kişi nöbetçiyiz gelemeyebiliriz dediler. Tamam dedim epidurali yaptılar bir anda rahatladım artık kasılmaları sadece uyuşmayan bel bölgemde hissediyordum, güç geldi bana ohh normal doğuracağım dedim. Yanımda getirdiğim duaları okudum kitap okudum, 2 saat sonra epiduralin etkisi geçti, ben anesteziyi arayın diye bağırdım, aradık ameliyattalar gelemiyorlar dediler, bu arada açıklık hala 4-5 cm, saat 2 gibi bir doz daha yaptılar başka yapamayız artık, bir tek bebek çıkarken yaparız dediler. Dedim Sevgi, dönüş yok sızlanmayı bırak çekeceksin bu sancıları, olacak minik bir prensesin. Açılmam çok yavaş ilerledi, saat 4.5 gibi hala 5-6 cm di. Ne oldu bilmem karnımı okşayarak uyarmaktan mı yoksa meme ucunu sıkmaktan mıdır, sancılar biraz şiddetlendi, şiddetli dediysem en yükseği 50 yi geçmiyor (bence beni bağladıkları cihaz bozuktu). Sabah 5buçuk gibi tekrar bir muayene yapıldı, muayene sırasında suyum patladı, hemen doğum masasına alın, açıklığı 9 cm dediler, ohh be geliyor dedim. Hemen masaya geçtik (ama anestezi meydanda yok), çatır çatır doğuracağım artık, bu deneyimin tadını çıkar, ağlamanın zırlamanın anlamı yok dedim. Doktor ne dediyse yaptım ıkın dedi ıkındım, dur dedi durdum, 15 kez falan ıkınmışımdır, bebeğimin kafası çıktı sonra vücudu, sonra bir ağlama sesi, böyle güzel böyle tatlı bir ses yoktur dünyada, öyle bir rahatlama karnım dümdüz oldu, tüm acılar bir anda bitti, bebek çıktıktan sonra anestezi geldi (biraz geç oldu ama dediler), bir doz daha yaptılar, doğum sonrası ağrıların azalır dediler.
İnanılmaz bir deneyimdi ben ve bebeğim dünyanın merkeziyiz şu an diye düşündüm, kendimi çok iyi hissettim, çocuk doktorunnu sordum, geldi, 3570 gram, 53 cm sağlıklı güzel bir kızın oldu dediler, bebeğimi bana getirdiler kafasını benim yüzüme yaklaştırdılar, açtı gözlerini, direk gözlerimin içe baktı, o bakışı ömür boyu unutamam. Epizyotomi dikişim atıldı. Doğumdan 40 dakika sonra emzirmeye başladım. Allahım bundan sonrası çok daha güzel. Ne uykusuzluk, ne yorgunluk, kızımın gülümsemesinin unutturmayacağı acı yok. Bunu yazarken bile onu çok özledim. Benim doğum sancılarım 35 ssaat dürdüğü ve ben inat ettiğim için epiduralden tam fayda saglayamadım ama ban 3-4 saat kazandırdı ve o arada iyi güç topladım. İyi ki de yaptırdım diyorum. Bu arada belki belimdeki fıtıktan olsa gerek sancı aralarında da ağrım vardı. Yine olsa yine normal doğururum. Ama şu bir gerçek ki evlat dünyadaki en muhteşem şeymiş. Doğumum sırasında hepinize dua ettim. Allahım doğumlarını kolaylıkla yapsın, bebekler ve anneler sağlıklı olsun diye. En uzun haliyle anlattım doğumu,:). Şu sıralar emzirme ve meme çatlakları ile uğraşıyorum. Ben değiştim, ailemiz değişti, artık güzel kızımlaçok güzel günlere yelken açtık. Hepinizi seviyorum....
arkadaşlar allah analı balı büyütmek nasip etsin.gözünüz aydın darısı diğer arkadaşlara inşhoşgeldin kollarıma minik kızımm
doğum. günü : 4 kasım 2013
doğum.saati : 11:05
doğum.kilosu: 3 kg
doğum.boyu: 49 cm
doğum.şekli : normal.doğum
doğum.haftasi :37
evet hiç ummadık bi anda geldi benim minik kızım
3 kasım pazar günü arkadaşım bizdeydi aslında o bana çagırmıştı gel oturalım diye ama eşimde dedi sen gitme o gelsin bende eşini alırım akşam birlikde oturur yemek yeriz dedi aslında benimde işime gelmişdi hiç dışarı çıkasım yokdu. neyse arkadaşım geldi oturuyoruz benim nerden aklıma geldiyse lahmacun yapalım dedim neyse işe giriştik lahmacunları falan yaptık ama bende yorgunlukdan bittim resmen belim kırılacak sandım. eşimde arkadaşımın eşiyle geldi yedik içtik muhabbet ediyoduk ben o arada diyorum hiç hayal edemiyorum burda bi bebegin olacagını anne olacagımı flan diye arkadaşımda diyo valla insan hamileyken inanamıyo ama dogunca hep varmış gibi geliyo.
onlar o akşam gittikden sonra o kadar çok yorgun oldugumdan hemen yatmak istedim ve o gün hamileligimden beri çok nadir bi şekilde bulaşık bırkıyodum geceden hani ne olur ne olmaz dogum falan olursa heryer temiz olsun istiyodum ama umdugum gibi olmadı. eşimde bırak bulaşıklar falan yarın yıkarsın diye beni yataga götürdü.
yataga yattım bıraz uyudukdan sonra karnımın sertliginden dolayı uyandım ama önceki akşamlarda böyle oldugu için normal geldi bana neyse tuvalete gittim sonra yattım böyle böyle saat 04:30 a kadar 5 6 defa tuvalete gittim ve sonra dedim yatak rahatsız etti beni gidip kanepeye yatayım neyse saat 8 e kadar kesintisiz uyumuşum sonra uyur uyanık şeklindeyim benden böyle bişeyler aktıgını hissettim ama çok hafif bi şeydi sonra yatakdan kalktım tuvalete gittim ben gidene kadar biraz daha suyum geldi böyle hafif pembemsi bi şekilde nedense korktum eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo diye garibim ne yapacagını şaşırdı bi yanıma geliyo bi kıyafetlerini giyiyo bana diyo hadi hazırlan hastaneye gidelim bende dur sancım falan yok annemi arayım git derse gideriz tabi bu arada benim hafifden sancılarım geliyo ve sancım varken suyum geliyo sancım kesilince suyumda kesiliyo .
neyse annemi ardık annemde ne bekliyosun git diyo acılman başlamış hemen hazırlanın diyo ama nedense ben bi yandan ortalık topluyorum biyandan kıvranıyorum zaten şaşkınlıgım dan ne yapacagımı bilemedim o andan.
ve benim o bulaşıklar öyle pis bi şekilde kaldı malesef.
artık hazırlanıp çıktıgımızda benim sancılarda sıklaşmaya başladı yolda giderkende eşimin yengesini aldık hastaneye vardıgımızdada ben iyice kendim gecmeye başladım ilk önce nst eye girdim ve düzenli sancılar çıktı drumda acıklıgıma baktı 2 cm acıgım vardı catımda müsaitti ve kızlar ben muayene için o catala çıkarken suyum geliyodu dedim suyum geliyo ama nasıl çıkayım drum da e dogum bu tabi olacak rahat ol sen bu bizim işimiz deyince o kadar ahatladımki. sonra benim sancılarımın sıklıgının iyi oldugunu ama yinede uzun da sürebilecegini söyledi ve yatışımı yaptı sonra sancı odasına aldırlar bizi eşim ve yengesi yanımda benim sancılar sıklaşmış bi durum da yengesinin elini tutuyorum en büyük desdegim de o oldu zaten.
Sonra ebeyle dr geldi açıklığıma baktı acıklıgım 4 cm olmuş ve dr ebeye dikkat et kafası inmiş dedi banada açıklığımın hızlı olduğunu söyledi ama bana yıllar geciyomuş gibi geliyodu gercekden çok canım yanıyodu en son ebe geldiğinde sanırım saat 10:20 civarıydı ve ben yalvarıyorum lütfen 8 cm oldu de diye ve 7 cm olmuş dedi o an bana sakın ıkınma hissi geldiginde ıkınma dedi ama kendini tutmak mümkün değil bi anda sancılar ıkınma hissi olarak gelmeye başladı ve ben ıkınıyodum cabuk gelsin bebekde bitsin bu acılar diye.
Bi süre sonra ebe tekerlikli sandalye ile geldi hadi doğumhaneye gidiyoruz dedi o aradada bebeğin kıyafetlerini aldılar ben hem korkuyorum hemde bi an önce bitsin diye yalvarıyorum.
Bi süre sonra doğumhanedeydik ve beni o çatala çıkartıklarında drum bananasıl ıkınmam gerektiğini ve kendimi yormamam gerektiğini söyledi sancı geldiğinde sadece ıkın gecincede dinlen dedi . ben aynen drumun dediği gibi sancım gelince ıkınıp geçtiğinde dinleniyordum. Bi yandanda dünyalar tatlısı olan ebem bebeğin kalp atışlarını takip ediyodu bi yandan bana gülümseyip elimi tutuyodu(allah ondan binlerce kez razı olsun) bu arada drum idrar kesemi boşaltmak için bişey yaptı neyse orayı ve kesi anını anlatmayım
Bebeğimin sacları görünmeye başlamış ve drm dokunmak istermisin dedi ama o an yok istemem diye bağırdım neyse ben bi kaç ıkınmadan sonra baya bitkin düştüm ve o arada bi erkek vardı sanırım anastezi uzmanıydı saolsun oda bana çok destek verdi ve benim karnıma bi yeşil bez serdi neyse drum dedi seni artık yormayalım ve karnına bastıralım aman allahım o ne bastırmaydı bi an için karnıma bastıran o anastezi uzmanını öldürebilirdim bianda nefesim kesiliyor sanıyodum bi yandan vajinamda inanılmaz bi baskı ve acı bebeğin kafasının çıktığını hissettim ve ardından yavaşça karnımdan kayıp gitti ve karnımın üstüne bebeğimi koydular ben hep pis kanlı kara kura bişey olarak beklemiştim ama hiç öyle değildi benim pamuğum tertemiz bembeyaz tenli bi melekti ve diyolar hadi sev kızını sil bak bu senin diyolardı ben tabi şoktayım ne yapacağımı bilemedim sonra aldılar ve giydirmek için yan taraftaki şeye koydular ben ondan gözümü alamıyorum tabi ,beni gören hemşire bebeğimi tekrar yanıma getirdi ve sevmeme okşamama müsaade ettiler. O arada drum dedi dikişlerini atacaz canının yanmaması için seni 10 dk uyutacaz dedi ve anastezi uzmanı damar yolumdan bişey vurdu ve dedim boğazım yanıyo o da şimdi uyuyacaksın dedi ve ben gitmişim bi süre sonra ebem beni sandalyeye bindirmek için hadi canım uyan bitti diyordu ama ben ayağa falan kalkmışım ama hatırlamıyorum ne zaman kalktığımı sonra asansöre nasıl bindim ne zaman odama çıktım oralarda yok ama odaya geldiğimde bebeğimi gördüğümde agladıgımı ve eşime onu öpmek istediğimi söylediğimi biliyorum. Neyse yatağıma yattığımda eşimin kollarındaki kızımı gördüğümde o kadar duygulandımki anlatamam eşim baba olmuştu bende anne . herkes bebeğimin çok güzel olduğunu ve bana benzediğini söylüyolardı bu beni daha da mutlu ediyodu. Dışardan hemşireler geliyor kızımı görmeye öpüp sevip gidiyolardı ebe geliyor kızımı sevip öpüp kokluyodu benim muayenemi yapıyo. Bebeğimi emzirme işleminde arkadaşımda yanımdaydı ama gözgüslerimi sıka sıka mahvetti herkes diyo neden sıktırdın o zaten bebek emdikçe kendiliğinden gelecekdi diye şimdi tek sorunum rahat oturamamk ve göğüs ucu sancılarım şükür sütümde geldi ve kendiliğinden bile akıyo artık. Ha kızlar unutmadan söyleyim hastane çantanıza mutlaka göğüs ucu kremi koyun .
Ayy çenem düşmüş vallaa daha o kadar anlatacak şey varki sayfalar sürebilir ama yeter bu kadar sanırsam.ve kızlar son olarak ençok üzüldüğüm şey yalnız olmak kimsem yok yanımda gündüz eşimin yengesi geliyor salsun ama insan annesini istiyo yanında aklıma geldikçe hep ağlıyorum hiç yatamadım sürekli ayakdayım mecburen eşimde olmamış olsa yanımda ne yapardım bilmiyorum. Annem pazartesi günü gelecek o kadar çok özledim ki onu biran önce pazartesi olsun diye sabırsızlanıyorum..
canım başın sağolsun rabbim sana ve evladına uzun sağlıklı bir ömür nasip etsin ne güzelki rabbim 3 günde olsa torunuyla zaman geçirmeyi nasip etmiş allah rahmet eylesin inş.1 kasim gunu oglumu sagsalim kucagima aldm. 3 gun boyunca ananesi bakti oglumada banada. Pazar gunu evimize geldik. Pazartesi aksami aklimin ucundan gecmeyen tarifsiz bir aci yasadim. Annem kalp krizi gecirip hastaneye kaldirildi. Yorgun kalbi dayanamadi bizlere veda etti :'' ' ' ' '( ne uzuntumu yasayabildm ne sevincimi :-( cenazesine bile gidemedim :-( daha 3. Gunuydu dogumun oturamiyordm yuruyemiyordm yolda uzak olunca kalakaldm caresiz :- -( hayattaki can suyumu kaybettm nasil dayanilir bunun acisina. 27 yasinda olmama ragmen anneme hala muhtacken kundakdaki bebegimin bana muhtacligi beni ayakta tuttu.. Allah sevincide uzuntuyude bi arada verdi :-( benm dogm hikayem bu aci ama gercekkkk :' '(
canım hayırlı olsun allah analı babalı büyütsün inşAdı : Demir
Doğum günü: 3 kasım 2013
Doğum saati : 14:14
Doğum haftası: 40+0
Boyu- kilosu : 53 cm-3500 kg
Doğum şekli: sezeryan
3 kasım pazar sabahına kadar ne sancım ne nişan nede başka doğum belirtisi yaşamadım. Yalnız 38 haftadan beri 1 cm açıklık ve bebek doğum kanalına girmişti ama 2 hafta boyunca hiçbir gelişme olmamıştı. Pazar sabahı saat 4 gibi suyum geldi ve hastaneye gittik. Dr zamanın var ama suyun geldiğine göre seni hastaneye yatırmamız lazım dedi. Nst ye bağlandım ve sunni sancı yedim 8 saat boyunca... Nst de sorun oldu... sancı gelince bebeğin kalbi duracak gibi oluyordu dr da sen normal doğum istiyorsun ama nst de sorun var ve suyun geldi bekleyemeyiz eğer beklersek tüm ihtimalleri göz önünde bulundurman lazım dedi bende eşimle konuştum sezeryana karar verdik ve hazırlanmaya başladık. Gülerek ameliyathaneye indim eşim yanımdaydı ve komple anestezi istedim.bebeğin ayağına komple kordon dolanmış ve çıkamıyormuş o yüzden sıkıntı oluşmuş. 20 dk sonra falan işlem bitmiş ve beni uyandırmaya çalışmışlar odama geldiğimde bebeğimi hayal meyal hatırlıyordum ve kendime 5 saat sonra geldim. Doğumdan 8 saat sonra ayağa kalktım ve yürümeye başladım. 24 saat sonra da eve geldim. Sütüm hala gelmedi ama bebek memeyi tutuyor. Memeyi tutarken enjektör ile mama veriyoruz. Bugün yarın sütün gelmesini bekliyoruz(
Bebeğin evimizde olması dünyanın en güzel şeyi maşallah çok tatlı ve çok uslu pamuğum. Allah herkese nasip etsin böyle bir mutluluk. Ben 40 haftalık zorlu bir süreci sağlık ve sıhhatle iyi geçirdim inşallah benim gibi bekleyen herkese bunu yaşatsın.
1 kasim gunu oglumu sagsalim kucagima aldm. 3 gun boyunca ananesi bakti oglumada banada. Pazar gunu evimize geldik. Pazartesi aksami aklimin ucundan gecmeyen tarifsiz bir aci yasadim. Annem kalp krizi gecirip hastaneye kaldirildi. Yorgun kalbi dayanamadi bizlere veda etti :'' ' ' ' '( ne uzuntumu yasayabildm ne sevincimi :-( cenazesine bile gidemedim :-( daha 3. Gunuydu dogumun oturamiyordm yuruyemiyordm yolda uzak olunca kalakaldm caresiz :- -( hayattaki can suyumu kaybettm nasil dayanilir bunun acisina. 27 yasinda olmama ragmen anneme hala muhtacken kundakdaki bebegimin bana muhtacligi beni ayakta tuttu.. Allah sevincide uzuntuyude bi arada verdi :-( benm dogm hikayem bu aci ama gercekkkk :' '(
1 kasim gunu oglumu sagsalim kucagima aldm. 3 gun boyunca ananesi bakti oglumada banada. Pazar gunu evimize geldik. Pazartesi aksami aklimin ucundan gecmeyen tarifsiz bir aci yasadim. Annem kalp krizi gecirip hastaneye kaldirildi. Yorgun kalbi dayanamadi bizlere veda etti :'' ' ' ' '( ne uzuntumu yasayabildm ne sevincimi :-( cenazesine bile gidemedim :-( daha 3. Gunuydu dogumun oturamiyordm yuruyemiyordm yolda uzak olunca kalakaldm caresiz :- -( hayattaki can suyumu kaybettm nasil dayanilir bunun acisina. 27 yasinda olmama ragmen anneme hala muhtacken kundakdaki bebegimin bana muhtacligi beni ayakta tuttu.. Allah sevincide uzuntuyude bi arada verdi :-( benm dogm hikayem bu aci ama gercekkkk :' '(
hoşgeldin kollarıma minik kızımm
doğum. günü : 4 kasım 2013
doğum.saati : 11:05
doğum.kilosu: 3 kg
doğum.boyu: 49 cm
doğum.şekli : normal.doğum
doğum.haftasi :37
evet hiç ummadık bi anda geldi benim minik kızım
3 kasım pazar günü arkadaşım bizdeydi aslında o bana çagırmıştı gel oturalım diye ama eşimde dedi sen gitme o gelsin bende eşini alırım akşam birlikde oturur yemek yeriz dedi aslında benimde işime gelmişdi hiç dışarı çıkasım yokdu. neyse arkadaşım geldi oturuyoruz benim nerden aklıma geldiyse lahmacun yapalım dedim neyse işe giriştik lahmacunları falan yaptık ama bende yorgunlukdan bittim resmen belim kırılacak sandım. eşimde arkadaşımın eşiyle geldi yedik içtik muhabbet ediyoduk ben o arada diyorum hiç hayal edemiyorum burda bi bebegin olacagını anne olacagımı flan diye arkadaşımda diyo valla insan hamileyken inanamıyo ama dogunca hep varmış gibi geliyo.
onlar o akşam gittikden sonra o kadar çok yorgun oldugumdan hemen yatmak istedim ve o gün hamileligimden beri çok nadir bi şekilde bulaşık bırkıyodum geceden hani ne olur ne olmaz dogum falan olursa heryer temiz olsun istiyodum ama umdugum gibi olmadı. eşimde bırak bulaşıklar falan yarın yıkarsın diye beni yataga götürdü.
yataga yattım bıraz uyudukdan sonra karnımın sertliginden dolayı uyandım ama önceki akşamlarda böyle oldugu için normal geldi bana neyse tuvalete gittim sonra yattım böyle böyle saat 04:30 a kadar 5 6 defa tuvalete gittim ve sonra dedim yatak rahatsız etti beni gidip kanepeye yatayım neyse saat 8 e kadar kesintisiz uyumuşum sonra uyur uyanık şeklindeyim benden böyle bişeyler aktıgını hissettim ama çok hafif bi şeydi sonra yatakdan kalktım tuvalete gittim ben gidene kadar biraz daha suyum geldi böyle hafif pembemsi bi şekilde nedense korktum eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo diye garibim ne yapacagını şaşırdı bi yanıma geliyo bi kıyafetlerini giyiyo bana diyo hadi hazırlan hastaneye gidelim bende dur sancım falan yok annemi arayım git derse gideriz tabi bu arada benim hafifden sancılarım geliyo ve sancım varken suyum geliyo sancım kesilince suyumda kesiliyo .
neyse annemi ardık annemde ne bekliyosun git diyo acılman başlamış hemen hazırlanın diyo ama nedense ben bi yandan ortalık topluyorum biyandan kıvranıyorum zaten şaşkınlıgım dan ne yapacagımı bilemedim o andan.
ve benim o bulaşıklar öyle pis bi şekilde kaldı malesef.
artık hazırlanıp çıktıgımızda benim sancılarda sıklaşmaya başladı yolda giderkende eşimin yengesini aldık hastaneye vardıgımızdada ben iyice kendim gecmeye başladım ilk önce nst eye girdim ve düzenli sancılar çıktı drumda acıklıgıma baktı 2 cm acıgım vardı catımda müsaitti ve kızlar ben muayene için o catala çıkarken suyum geliyodu dedim suyum geliyo ama nasıl çıkayım drum da e dogum bu tabi olacak rahat ol sen bu bizim işimiz deyince o kadar ahatladımki. sonra benim sancılarımın sıklıgının iyi oldugunu ama yinede uzun da sürebilecegini söyledi ve yatışımı yaptı sonra sancı odasına aldırlar bizi eşim ve yengesi yanımda benim sancılar sıklaşmış bi durum da yengesinin elini tutuyorum en büyük desdegim de o oldu zaten.
Sonra ebeyle dr geldi açıklığıma baktı acıklıgım 4 cm olmuş ve dr ebeye dikkat et kafası inmiş dedi banada açıklığımın hızlı olduğunu söyledi ama bana yıllar geciyomuş gibi geliyodu gercekden çok canım yanıyodu en son ebe geldiğinde sanırım saat 10:20 civarıydı ve ben yalvarıyorum lütfen 8 cm oldu de diye ve 7 cm olmuş dedi o an bana sakın ıkınma hissi geldiginde ıkınma dedi ama kendini tutmak mümkün değil bi anda sancılar ıkınma hissi olarak gelmeye başladı ve ben ıkınıyodum cabuk gelsin bebekde bitsin bu acılar diye.
Bi süre sonra ebe tekerlikli sandalye ile geldi hadi doğumhaneye gidiyoruz dedi o aradada bebeğin kıyafetlerini aldılar ben hem korkuyorum hemde bi an önce bitsin diye yalvarıyorum.
Bi süre sonra doğumhanedeydik ve beni o çatala çıkartıklarında drum bananasıl ıkınmam gerektiğini ve kendimi yormamam gerektiğini söyledi sancı geldiğinde sadece ıkın gecincede dinlen dedi . ben aynen drumun dediği gibi sancım gelince ıkınıp geçtiğinde dinleniyordum. Bi yandanda dünyalar tatlısı olan ebem bebeğin kalp atışlarını takip ediyodu bi yandan bana gülümseyip elimi tutuyodu(allah ondan binlerce kez razı olsun) bu arada drum idrar kesemi boşaltmak için bişey yaptı neyse orayı ve kesi anını anlatmayım
Bebeğimin sacları görünmeye başlamış ve drm dokunmak istermisin dedi ama o an yok istemem diye bağırdım neyse ben bi kaç ıkınmadan sonra baya bitkin düştüm ve o arada bi erkek vardı sanırım anastezi uzmanıydı saolsun oda bana çok destek verdi ve benim karnıma bi yeşil bez serdi neyse drum dedi seni artık yormayalım ve karnına bastıralım aman allahım o ne bastırmaydı bi an için karnıma bastıran o anastezi uzmanını öldürebilirdim bianda nefesim kesiliyor sanıyodum bi yandan vajinamda inanılmaz bi baskı ve acı bebeğin kafasının çıktığını hissettim ve ardından yavaşça karnımdan kayıp gitti ve karnımın üstüne bebeğimi koydular ben hep pis kanlı kara kura bişey olarak beklemiştim ama hiç öyle değildi benim pamuğum tertemiz bembeyaz tenli bi melekti ve diyolar hadi sev kızını sil bak bu senin diyolardı ben tabi şoktayım ne yapacağımı bilemedim sonra aldılar ve giydirmek için yan taraftaki şeye koydular ben ondan gözümü alamıyorum tabi ,beni gören hemşire bebeğimi tekrar yanıma getirdi ve sevmeme okşamama müsaade ettiler. O arada drum dedi dikişlerini atacaz canının yanmaması için seni 10 dk uyutacaz dedi ve anastezi uzmanı damar yolumdan bişey vurdu ve dedim boğazım yanıyo o da şimdi uyuyacaksın dedi ve ben gitmişim bi süre sonra ebem beni sandalyeye bindirmek için hadi canım uyan bitti diyordu ama ben ayağa falan kalkmışım ama hatırlamıyorum ne zaman kalktığımı sonra asansöre nasıl bindim ne zaman odama çıktım oralarda yok ama odaya geldiğimde bebeğimi gördüğümde agladıgımı ve eşime onu öpmek istediğimi söylediğimi biliyorum. Neyse yatağıma yattığımda eşimin kollarındaki kızımı gördüğümde o kadar duygulandımki anlatamam eşim baba olmuştu bende anne . herkes bebeğimin çok güzel olduğunu ve bana benzediğini söylüyolardı bu beni daha da mutlu ediyodu. Dışardan hemşireler geliyor kızımı görmeye öpüp sevip gidiyolardı ebe geliyor kızımı sevip öpüp kokluyodu benim muayenemi yapıyo. Bebeğimi emzirme işleminde arkadaşımda yanımdaydı ama gözgüslerimi sıka sıka mahvetti herkes diyo neden sıktırdın o zaten bebek emdikçe kendiliğinden gelecekdi diye şimdi tek sorunum rahat oturamamk ve göğüs ucu sancılarım şükür sütümde geldi ve kendiliğinden bile akıyo artık. Ha kızlar unutmadan söyleyim hastane çantanıza mutlaka göğüs ucu kremi koyun .
Ayy çenem düşmüş vallaa daha o kadar anlatacak şey varki sayfalar sürebilir ama yeter bu kadar sanırsam.ve kızlar son olarak ençok üzüldüğüm şey yalnız olmak kimsem yok yanımda gündüz eşimin yengesi geliyor salsun ama insan annesini istiyo yanında aklıma geldikçe hep ağlıyorum hiç yatamadım sürekli ayakdayım mecburen eşimde olmamış olsa yanımda ne yapardım bilmiyorum. Annem pazartesi günü gelecek o kadar çok özledim ki onu biran önce pazartesi olsun diye sabırsızlanıyorum..
canım rabbim sana sabırlar versin, inan içim cız etti okurken, hala da ediyor, düşünmek bile çok kötü. Allah'ın takdiri... başınız sağolsun. mekanı cennet olsun inşallah.
sğalıkla büyüt inşallah oğlunu da canım benim dualarımda olacaksın rabbim güç kuvvet versin
canım öncelikle hayırlı olsun sağlıkla büyüt inşallah. okurken an be an yaşadım sanki öyle heyecanlı anlatmışsın ki...
darısı başımıza inş.
1 kasim gunu oglumu sagsalim kucagima aldm. 3 gun boyunca ananesi bakti oglumada banada. Pazar gunu evimize geldik. Pazartesi aksami aklimin ucundan gecmeyen tarifsiz bir aci yasadim. Annem kalp krizi gecirip hastaneye kaldirildi. Yorgun kalbi dayanamadi bizlere veda etti :'' ' ' ' '( ne uzuntumu yasayabildm ne sevincimi :-( cenazesine bile gidemedim :-( daha 3. Gunuydu dogumun oturamiyordm yuruyemiyordm yolda uzak olunca kalakaldm caresiz :- -( hayattaki can suyumu kaybettm nasil dayanilir bunun acisina. 27 yasinda olmama ragmen anneme hala muhtacken kundakdaki bebegimin bana muhtacligi beni ayakta tuttu.. Allah sevincide uzuntuyude bi arada verdi :-( benm dogm hikayem bu aci ama gercekkkk :' '(
doğum yapan arkadaşlar bebişinizin kilosu ultrasonda söyledikleri ile aynı çıktı mı???? ben normal istiyorum da büyük diyorlar yapamazsın((
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?