anladim cnm sagol da ben sancidan korkmuyorum.. sanciyi alipta hoppa sezeryana gitmekten korkuyorum..genelde boyle sonuclaniyor ya... bide bebek suni sancida yoruluyor kasiliyor diyorlar.. bilemedim iste... bazen kendini dr a birak diyorum bazende uyu uyan hersey bitmis olsun diyorum...
bız senınle doguracagızzzzzzzzzzzgünaydın kızlar ben de hala doğuramadım
hersey unutulup gectı demı canım rabbım analı babalı buyutsun ıns. uvey anne kısmına guldum:)))rabbım bızede nasıp eylesın ıns.gogus ucu ıcın krem kullan masa yap cıkar ıns...salı günü gergin ve uykusuz bir biçimde kont gittim. suyun bitmiş hemen sezaryen denildi. 2. kata çık yatış işlemlerini yaptır denildi. kayınvalidem ve kayınpederim babaannem ve kayınvalidemin arkadaşı ile gitmiştik. hepsi telefonlara sarılıp haber verme gözyaşı dökme ve panik rüzgarları estirme havasına girdiler...ben garibim kendi valizimi açtım eşyaları ayarladım kızımın yatacağı yerin gerekli düzenlemesini yaptım yatış işlemlerini yaptım ameliyathane önlüğünü bile kendim giydim:))))eşim yok yanımda 1 saat mesafeden gelecekti. ben hemşirelere söyledim bi saat bekleyelim diye:)))anlayacağınız ben bir doğurdum etrafım dokuz:)))
sezaryene giderken ancak gerilme ve heyecanlanma hakkını kendimde görebildim. herkesi yatıştırmaya çalışmaktan heba olduğum için:)))
sezaryen sonrası ayılma safhası korkutucuydu...ben kızım kızım diye sayıklayarak odama getirilmişim. hatırladığım ilk şey çok güçlü iki kolun beni sedyeden kavrayıp yatağa yatırışı oldu. o sırada adam bana sakin olun lütfen kızınız gelecek yanınıza burada bakın diyormuş haberim yok:))) eşime çok canım yanıyor diye yarım saat sayıklayıp sayıklayıp ağlamışım...
ardından ayılma mücadelem bir saat sürmüş ama ben ne konuştuğumu hala hatırlamıyorum. sonra kızımı koynuma yatırmışlar benim tek düşündüğüm şey kızımın karışmış olmasıydı. benim olamayacak kadar güzeldi...ben esmer siyah gözlü kıvırcık saçlı bi bayanım. ama kızım kar beyazı masmavi gözlü açık renk saçları ile babasına annesine daha doğrusu hiç kimseye benzemiyordu:)))
anneanesine çok benzeyen bi kızım var. sadece ona benzetiliyor. babası da geyik yapıyor bana sen üvey anne gibi duruyosun diye:)))
emzirmek tam bi işkence oldu hemşirelerin yüzünden. yataktan kaldırmadılar ve memeyi parmak uclarıyla tutup ağzına sokmaya çalıştılar sürekli. ardından gece yarısı bastım çığlığı yeter artık kaldırın yatağı ben oturup emziririm diye. yatak kalktı altımda hasta bezi var şükür diyorum. sonra kızım kucağıma geliyor. meme uçlarım yok ve yara içinde tırnak yüzünden. ama azimle mzirmeye devam ettim. dayanılmayacak ağrılar meme ucu olmayınca. ama inanın hala o acı zerre kadar umrumda değil. tek derdim ağlayan meme arayan kızımı doyurmak. açlığına ve ağlayışına içim parçalandı resmen. bi saniye uyumadan boş memeleri ağzına hemşirelerin öğrettiği(?) biçimde emzirmeye çalıştım. yorgunluktan bitap düşüp uyudu kızım. ve sonunda mama vermek zorunda kaldım.
bız senınle doguracagızzzzzzzzzzz
oğluşummm olacak inşşşş elhamdulıllah bızım saglık sorunu vs bırsey yokBu gidişle bu çocuklar askere kadar duracakmillet çatır çatır doğurdu biz koca göbüşler kaldık valla senin cinsiyet ne canım ?
salı günü gergin ve uykusuz bir biçimde kont gittim. suyun bitmiş hemen sezaryen denildi. 2. kata çık yatış işlemlerini yaptır denildi. kayınvalidem ve kayınpederim babaannem ve kayınvalidemin arkadaşı ile gitmiştik. hepsi telefonlara sarılıp haber verme gözyaşı dökme ve panik rüzgarları estirme havasına girdiler...ben garibim kendi valizimi açtım eşyaları ayarladım kızımın yatacağı yerin gerekli düzenlemesini yaptım yatış işlemlerini yaptım ameliyathane önlüğünü bile kendim giydim:))))eşim yok yanımda 1 saat mesafeden gelecekti. ben hemşirelere söyledim bi saat bekleyelim diye:)))anlayacağınız ben bir doğurdum etrafım dokuz:)))
sezaryene giderken ancak gerilme ve heyecanlanma hakkını kendimde görebildim. herkesi yatıştırmaya çalışmaktan heba olduğum için:)))
sezaryen sonrası ayılma safhası korkutucuydu...ben kızım kızım diye sayıklayarak odama getirilmişim. hatırladığım ilk şey çok güçlü iki kolun beni sedyeden kavrayıp yatağa yatırışı oldu. o sırada adam bana sakin olun lütfen kızınız gelecek yanınıza burada bakın diyormuş haberim yok:))) eşime çok canım yanıyor diye yarım saat sayıklayıp sayıklayıp ağlamışım...
ardından ayılma mücadelem bir saat sürmüş ama ben ne konuştuğumu hala hatırlamıyorum. sonra kızımı koynuma yatırmışlar benim tek düşündüğüm şey kızımın karışmış olmasıydı. benim olamayacak kadar güzeldi...ben esmer siyah gözlü kıvırcık saçlı bi bayanım. ama kızım kar beyazı masmavi gözlü açık renk saçları ile babasına annesine daha doğrusu hiç kimseye benzemiyordu:)))
anneanesine çok benzeyen bi kızım var. sadece ona benzetiliyor. babası da geyik yapıyor bana sen üvey anne gibi duruyosun diye:)))
emzirmek tam bi işkence oldu hemşirelerin yüzünden. yataktan kaldırmadılar ve memeyi parmak uclarıyla tutup ağzına sokmaya çalıştılar sürekli. ardından gece yarısı bastım çığlığı yeter artık kaldırın yatağı ben oturup emziririm diye. yatak kalktı altımda hasta bezi var şükür diyorum. sonra kızım kucağıma geliyor. meme uçlarım yok ve yara içinde tırnak yüzünden. ama azimle mzirmeye devam ettim. dayanılmayacak ağrılar meme ucu olmayınca. ama inanın hala o acı zerre kadar umrumda değil. tek derdim ağlayan meme arayan kızımı doyurmak. açlığına ve ağlayışına içim parçalandı resmen. bi saniye uyumadan boş memeleri ağzına hemşirelerin öğrettiği(?) biçimde emzirmeye çalıştım. yorgunluktan bitap düşüp uyudu kızım. ve sonunda mama vermek zorunda kaldım.
Benimde 8 Mart Cuma günü 08:20 de kontrolüm vardı. Ultrason sırasında terslik olduğu anlaşıldı, suyum gelmiş ve ben fark etmemiştim. Bebek hareketleri çok azdı. Başka doktorlarda çağırıldı ve suyumun bittiği teyit ettirildi. Hemen yatış verildi. Tabi ben normal kontrole gidiyorum diye tıka basa yemek yediğim için ameliyat 12:00 ye ertelendi. Biz tabi daha 3 hafta var diye hazırlık yapmamıştık. Doktordan izin alarak 1.5 saat kadar hazırlıklar yapıldı ailelere haber verildi. Neyse yatışımız yapıldı. 12:20 de anestezi uzmanı geldi, epiduralmi, genel mi diye sordu. O saate kadar sakin olan ben heyecandan, stresten titremeye başladım ve genel anesteziye karar verdik. Hazırlıklarım yapıldı ve 12:30 da ameliyathaneye indirildim. Anestezi uzmanım ile 2-3 kelime konuştuktan sonra bayılmışım. 12:45 de bebişimi almışlar. 13:0 da odaya çıkarıldım. Kendime gelmem çok rahat oldu. Bebeğimi hemen yanıma verdiler. Kuzum çok açtı ve sürekli aranıyordu. Hemşireler sütüm gelsin diye beni mahvetti. Nitekim oğluşumu doyuramadık. Hemşireler bebişimi aldı ve mama vermek için götürdüler. Sürekli kusmuş oğluşum ve ne yazık ki anne karnında susuz kaldığı için enfeksiyon kapmış. Yavrumu aldılar benden. Doktorumuzla konuştuk. Durumunun ciddi olduğu söylendi. Yoğun bakımda yavrum.
Teyzeleri o kadar güzel ki oğluşum. Bembeyaz pamuk gibi. Yumuşacık teni var. Çıkık çıkık elmacık kemikleri. Dua edin ne olur oğluşuma ....
slm kızlaarr
bugün kontrole gittim sancım 30larda 36+4deyim ve kızım 3511gr dr.um bebegin gelişimi 39+5 dedi sat ı yanlış hatırlıyo olabilirsin dedi ama ben eminim
canım sıkkın çünkü kendimi normal doğuma çok adepte etmiştim son anda kilodan dolayı sezaryene dönersem çok üzülürüm. inşallah bu hafta içi sancım gelirde normal doğururum
aslında çok karıştı kafam ve duygularım. acaba gelişimi önde olduğu iin erken gelme ihtimali varmı doktor kesin değil ama agır oldugu için gelebilir dedi.
bu durumu yaşayan birileri varsa beni aydınlatsın lütfen
karakz55 nasılsın ? Haberlerini bekliyorummm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?