39+2 deyim her zamanki kalabalık olan doktorumun kapısında bizi muayene için çağırmalarını bekliyoruz eşimle birlikte ama doktor bir hışımla dışarı çıkıp başka bir doğuma gidiyor yine( bize öğleden sonra gelin bekletmeden alırız dedi benim güzel hemşirem annem hastaneye yakın olduğu için oraya gittik hem dinlenmek hemde yemek yemek için küçük dayımda geldi piyangodan hep beraber yemek yedik ama ben baya bi yedim nedense amma acıkmışım neyse saat geldi biz çıktık hastane yakın yavaş yavaş gidiyoruz eşimle. hemşire bizi görünce içerideki hasta çıksın gelin dedi neyse ben girdim içeri doktor başladı muyene ve suyunun geldiğini hissettinmi diye sordu bende hayır dedim suyun azalmış açılmanda var seni doğuma alıyoruz dedi ben tabi panik oldum bi anda sonra hemşire eşimi çağırdı dışarıdan GÖKHAN BEY EŞİNİZ DOĞUMA ALIYORUZ LÜTFEN MUHASEBEYE GİDİP YATIŞ İŞLEMLERİNİ YAPIN..... bir süre sessizlik ...... EŞİM; PARDON NE DEDİNİZ ANLAYAMADIM..... HEMŞİRE; EŞİNİZİ DOĞUMA ALICAZ YATIŞ İŞLEMLERİ İÇİN MUHASEBEYE GİTMENİZ GEREKİYO.... bir süre daha sessizlik ve eşimden can alıcı son soru.... PARDON BEN NEREYE GİDECEKTİM BİR DAHA SÖYLERMİSİNİZ :)))))))))))))))))) tabi ben bu arada muayene odasında üstümü falan toparlıyorum ve eşimin sorularına dayanamayarak aşkım doğuruyorum yatış işlemlerini yaptır diye sitem ediyorum... neyse buraya kadar herşey normal tabiki heyecan had safhada ne de olsa bekleyiş sona erdi oğlumu görücem az kaldı annemi aradım beni doğuma alıyolar diye oda şaşırdı hemen geldi ama yetişemedi beni doğumhaneye indirmişlerdi annemi göremeden gittim yani üzülmüştüm doğumhaneye girdiğimde saat 15:10 du ve içerisi sıcaktı bana bi hastane giysisi verdiler üzerindekileri çıkartıp bunu giy dediler neyse giydim sonra beni çatala yatırdılar ama bende sancı filan yok heyecanlıyım sadece lavman dedilen meşhur şeyi yaptılar hiç canınız yanmıyo belirtmek isterim sonrada eline aldığı ucu sivri plastik bir cisimle suyumu patlattı canım hiç yanmadı sonra bana tamam dedi bende kalktım ve geçip bir yere oturdum karnım bir anda taş gibi oldu hemşire beni görünce güldü sen niye oturuyosun kalkıp dolaşsana bağırsaklarının hareketlenmesi lazım dedi biraz dolaştım ve doğru lavobaya kaç kere gittiğimi hatırlamıyorum ama içim baya bi temizlendi onu biliyorum daha sonra bana baya kalın bi bez verdiler bunu taktım sonrada yatak gösterdiler yatağa geçtim bu arada nstyide bağladılar bebeğin durumunu takip etmek için doğumhaneye giridğimden beri dilimden düşürmediğim ayet-el kürsi yi yattığım yerden okumaya devam ettim sancılarım başladı ama adet sancısı gibi ne eksik ne fazla tabi ebeler arada gelip mueyene ediyorlar açılma kaç santim ilk saat 3 cm açılma bu iyi birşeydi sonrasında ne olduysa açılma durdu 2 saat boyunca hiç açılma olmadı hemen suni sancı verdiler ve beklemeye başladık ama sonuç yine aynı açılma yok bu arada sanki dakikalar saat gibi gelmeye başladı sancım var ama öyle kendimi paralayacak kadar değil saat 18:30 civarı doktorum geldi tekrar baktı aynı yine açılma yok seni sezeryana alıcam dedi-ben çok üzüldüm çünkü istemiyorum beni kesmelerini- bebeğin kalp atışları düşüyor açılmada olmadı başka şansımız kalmadı dedi tamam dedim yapacak birşey yok eşimde geldi aşağıya ondan imza aldılar sezeryan için beni gördü gözleri doldu garibim beni teselli ediyor biliyorum istemiyosun ama ne yapalım kısmet ikinizde sağlıkla kurtulun ben başka bişey istemem dedi beni öptü gitti zaten ne olduysa ondan sonra oldu belime ve bacaklarıma bi sancı girdi ama bacaklarım uyuştu sanki hissetmiyorum yere çöktüm dizlerimin üzerine oturdum hemşire bana gülüyor aa senin gibi güzel bi kıza yakışmıyo böyle filan diyo neyse yatağıma geçtim tekrar uzandım hem dua ediyorum hemde kısık kısık inliyorum dediğim tek aaaaay ay o kadar başka hiç birşey yok doğumhaneye girerken hemşire bana sancın gelirse sakın ıkınma dedi nedeni de sabah 10'da doğumhananeye gencecik bir kız vardı her sancıda ıkınmış ben doğumhaneye girdiğimde onu çatala aldılar açılma tamdı ama doğuramadı her sancıda ıkındığı için bebeğin kafası şişmiş içeride çıkmadı başı bir türlü mecbur sezeryana aldılar kızı üzülmüştüm- tamam dedim bende ıkınmam bu arada beni ameliyata hazırlıyorlar hemşire geldi kan almaya çalıştı ama nafile o kadar yorulmuşumki elimi sıkamıyorum bile neyse ebe geldi hadi dedi seni hazırlayalım beni çatala yatırdı sonda takmak için saat tam 19:00 du tam o esnada ben ıkınmak istiyorum dedim çok güçlü bir his karşı koymanıza imkan yok kesinlikle onu diyene kadar ıkındım kadıncağız elinde sondayla şaşkın şaşkın bana bakıyodu sonra hemen bi hemşire geldi beni mueyene etti ne oluyo ALLAH aşkına bir şey söyleyin dedim hemşire bana baktı güldü yok bi şey güzelim doğuruyosun dedi ben tabi neeee diye afalladım birden doktorum gelsin hemen diyorum filan derken doktor geldi ben tabi o esnada iki kere falan ıkındım doktorum tamam çok güzel şimdi son kez güçlü bir ıkınma istiyorum dedi bende ıkındım ve üzerime abanan ve nefessiz bırakan yardımcı ebe sayesinde saat 19:05 te minik oğlum doğdu doktorun elindeyken gördüm kordonu iki kere boynuna dolanmıştı hemen çözdü ve kordu kesti -ama size birşey söylemek ister inanın ister inanmayın saliselik bir olay oğlum vücudumdan çıktı bendeki bütüüüüüüüüüüüün acılar dindi ne ağrı ne sızı hiç birşey hissetmedim- sonra temizleyip bana verdiler baktım yakışıklıma gözlerim doldu ALLAHIM bunu benmi doğurmuştum inanamadım o esnada odayı arayıp bebeğin kıyafetlerini isteyeceklerdi rica ettim ben söyliyim diye izin verdiler aradım annem açtı telefonu anne deim YAVRUM dedi anne OĞLUMA BAKIYORUM DOĞDU dedim annem ağlamaya başladı eşim aldı telefonu ona OĞLUMUZ DOĞDU AŞKIM inanamadı odadan sevinç çığlıkları geliyodu sonra hemşire aldı telefonu bebeğin ve benim kıyafetlerimi istedi doktor benim bir kere daha ama yavaşça ıkınmamı söyledi eşin çıkması içinmiş ıkındım ve rahatladım gerçekten sora yırtıldım mı yoksa doktormu kessti blmiyorum toplamda 5 dikiş attı 2 si içte 3 ü dıştaydı galiba hatırlamıyorum şimdi sonra beni bıraktılar orda kanama olursa diye bende uyudum saat 8'e kadar sonra yardımcı abla gelip beni giydirdi ve tekerlekli sandalyeye oturttu doktor iğne yaptığı için hiçbirşey hissetmiyordum yani otrunca filan canım yanmadı asansörle odamın olduğu kata çıktık asansörün kapısı açıldığında ALLAHım o nasıl bir kalabalık bütün sevdiklerim orda ailem aşkım arkadaşlarım kuzenler filan odaya nasıl girdiğimi bilmiyorum kalabalıktan herkes tebrik ediyo kayınvalidem kayınpederim babam herkes beni yatağa yerleştirdiler peşinde hemen oğlum geldi yıkanmış paklanmış mis olmuş hemen emmek için göğsüme yumuldu çok şükür hiç sıkıntı çekmedim emzirmede o günden bu yana 3,5 sene geçti oğlum büyüdü artık kreşe gidiyo ve kardeşini heyecanla bekliyo bizimle birlikte.... YANİ KIZLAR KORKMAYIN SADECE DUA EDİN RABBİM HER ZAMAN BİZİMLE BİRLİKTE.... HEPİMİZE HAYIRLI DOĞUMLAR.....
cok guzel ve cok eglenceli bi hikaye. Cok mutlu hissettim okurken :) ozellikle esinin yatis islemlerine tepkisini iki kere okudum guldum :) Darisi basimiza insallah :)