- 13 Aralık 2013
- 5.031
- 1.121
- 198
- 35
Bilmez miyim senin neler hissettiğini, ben de yıllar önce pamuk anneannesini kaybetmiş biri olarak. Her Mersin'e gidişimde uğrarım yanına. Yavaş yavaş alışıyorsun ama sevgisi hiç bitmiyor. Ben de hala zaman zaman görürüm, mutlu olurum uyanınca. Diğer arkadaşlar bilseler durumunu eminim bekler istemezler, ben genel olarak bu kadar uyumlu bir başlık görmedim çünkü bu sitede :)
Tabi tabi bilseler istemezler heralde bilmiyorum bm istemelerinde değilim ki zaten onları listeye ekleyemedim için üzülüyorum telefondan inanılmaz zor geliyor liste yapmak. Annane bir baska oluyormuş kaybedince anladım ben 24 yaşındayım sadece Polonya'ya gittiğimde annanemin yanında olamadım okada onun dışında hep beraber yaşadık oyüzden şimdi bakıyorum annenem yok hatta canını bile yine benim evimde verdi bazen annanemin vefat ettiği koltuğu görüyorum yine fena oluyorum ama zaman iyiki geçiyor ya geçmese ya dursa acının en yoğun yerinde. Neyse herkesin moralini bozmuyım ben yine öpüyorum seni