Aman aman ne yaptınız tatlı anneler? Birkaç saat girmedim, şimdi baktım bir de ortalık karışmış...
Daha forumun ilk başlarında bir yazı yazmıştım kendi yaşadıklarıma dayanarak, hamilelik ve lohusalıkta bizi bekleyenlerle ilgili... Şimdi aynı şeyleri yeniden yazıp söyleyip kafanızı şişirmek istemiyorum ama ailenizin özeli ile ilgili kimseyi takmayın, kendinizi böyle üzmeyin lütfen. Herkesin annelik yolculuğu kendine özel. Bence kişisel gelişimimizin en önemli aşaması, annelik... Bu yüzden herkes ayrı şekilde yaşıyor anneliğini, sorunlarla farklı şekilde başa çıkıyor. Benim için en iyisi evde kalıp çocuk bakmak olabilir; birkaç sene sonra artık bunun iyi olmadığını düşünebilirim. Bir başkası doğum yapıp hemen ardından çalışabilir ve yıllar sonra artık bundan vazgeçip evinde çocuklarıyla ilgilenmek isteyebilir. Kimi yıllarca çocuk yapmazv kimi evlenip arka arkaya çocuk sahibi olabilir...Bunun bir kuralı yok ki. Çocuğunuz için en doğru olanı belirleyen o kadar çok faktör var ki, her çocuk ta aynı değil...Eğer siz en iyisini yaptığınızı düşünüyorsanız, öyledir zaten.
Toplum; yapısı gereği mecburen hayatınızın her aşamasında; ne okumanız, nerde nasıl davranmanız, kimle evlenmeniz gerektiğiyle, nerede çalışıp, ne zaman kaç çocuk yapacağınızla ilgilenecektir. Daha sonra yaptığınız yemek çeşitlerine, çocuğunuzun uyku ve yemek alışkanlıklarına, boyuna kilosuna laf edecektir. Daima en doğruyu biliyor olacaktır ve sürekli konuşacaktır!:) Kimi zaman kabul etmesek te, en doğruyu söyleyecektir, er-geç lafına geleceğizdir:) Kimi zaman da, sadece basma kalıp sözlerle saçmalar ve at gözlüğünü çıkaramadan yüzyıllarca aynı teraneyi söyler. Herkesi dinlemek bu yüzden güzel..... İçinden işimize geleni, aklımıza yatanı alır, öyle olmayanı unuturuz gider...
Olumsuz konuşmalar olmasın güzel anneler. Hepimizin dileği sağlıklı evlatlar kucağımıza alıp, mutlu şekilde yaşayabilmek. Burada farklı düşünsek te, hep birbirimize destek olduk, iyi ki varsınız...