Hayırlı haberlerle gel inşallah canım benimde test günüm cumartesi umarim hayirli olumlu sonuç alırım dua edin nolur.Bu arada kızlar her merkez farkli söylüyor sanırım bana bu sefer hiç yatmaniza gerek yok dediler yarım saat yatırdılar merkezde daha öncekilerde 3 gün yatmıştim Rabbim hayirlisini versin hepimize
Arkadaşım öncelikle herkese hayırlı haberler hayırlı evlatlar diliyorum. Çook uzun zamandır kadınlar kulübünü okumama rağmen sırf şu ayda başımdan geçenleri anlatabilmek için üye oldum, belki benim hikayem başkalarına umut olur. 33 yaşındayım 5 yıllık evliyim 2 yıldır çocuk için uğraşıyoruz ilk 1 yıl kendi denemelerimizle geçti olmayınca son 1 yıldır da tedavideyiz. Önce belirgin bir sebebp bulunamadı sonra bir tetkikimde fsh 11 çıkınca rezerv azlığı olabilir tedaviye başlayalım dediler. 1 kez aşılama yaptık daha fazla da istemedik biz, doktorumuz da sizin için vakit kaybetmemek önemli diyince tüp bebeğe başladık.
Yalnız bende şöyle bir problem vardı, ilaçları yaptırmaya başlıyordum hemen 2-3 gün içinde 2-3 tane yumurta 12-13 mm ye büyüyordu geriden gelen yumurtalar bunların büyümesine yetişemeden o en büyük yumurtalara göre zaman ayarlanıyordu çatlamasınlar diye. aşılamada da öyle oldu 1. tüp bebekte de öyle oldu. Öyle olunca tabii ki küçük yumurtalar büyüyemeden kaldı büyükler 18-20 mm olunca toplandı ve ele geçen embriyo sayısı tüp bebekte 4'tü onun da 1 tanesi 1.kalite ve 11 hücreli olarak 3.günde transfer edildi.Transferden sonra 1 saat yattım sonra kalkıp tuvalete gittim ve eve yollandım. Önce 3 gün hiç kalkmadan yattım sonra da test gününe kadar sadece evin içinde dolaştım. Başka bir sebepten raporluydum o sırada (bel fıtığı) o sayede yatabildim diyebilirim. Bu arada ben ameliyathane hemşiresiyim ve zaten sayımız az olduğundan öyle kolay kolay izin vermezler de denk geldi işte rapor yatmış oldum böylece. 12.gün test yaptığımda negatifi gördüm yıkıldım tabii.
Neyse ikinci için araştırmalara başladık ama benim hiç umudum yok bu başına buyruk yumurtalarım yüzünden :) İkinci için Ankarada çok tavsiye edilen bir hocanın merkezine gittik (forumda yeniyim yazabilir miyim bilmediğimden böyle yazdım). Tedaviye başladık benim yumurtalar bu sefer eskisinden de acayip bir düzensizlikle büyümeye başladı önce 2 tanesi 15 oldu onlar bu haldeyken geride 4-5 tane 8-9 mm'likler ve birçok da daha küçükleri vardı. Ben bu sefer bu dağınıklıktan 2-3 embriyo da çıkmayacak diye kabuslar görmeye başladım....ki doktorum çok radikal ve cesur bir karar verdi, bu büyükler iyi hoş ama yetmez tedaviyi kesmiyorum büyükler çatlarsa kendileri bilirler ama geriden gelen yumurtaları bekliyeceğim dedi ben iyice şok oldum tabii hiç yumurta kalmayacak bu sefer diye ama doktorumuz da bir o kadar kedine güvenli kesin ve net biridir birşey diyemedim korkumdan.Ha çatladı ha çatlicak diye diye 11. günü getirdik 13 tane yumurta toplandı hocamın sayesinde çok şükür 10 tanesi de olgundu hem, 3. gün 2 tane 1. kalite 8 hücreli transfer edildi.(Sonradan başka bir kadın doğum hemşiresi öğrendim ki bu hoca zaten böyle benim gibi abuk subuk durumları olan hastalara cesur yaklaşımlarıyla ünlüymüş).
Benim asıl hikayem burada başlıyor. Ben işyerine
tüp bebek yaptırdığımı söylemedim, yumurta takibine hep öğlen aralarında gittim yumurta toplamada ve transferde de zaten birikmiş nöbet izinlerimden kullandım.İkinci transfer yapıldı bu sefer çok sıkışmıştım önce sürgüye yaptım 45 dakika sonra da kalkıp arabaya bindim eve gitmek üzere, arabada giderken telefon çaldı ben de numaraya bakmadan açtım. Açtım ki başhemşire arıyor nasıl da yağmurlu bir gün, bir sürü trafik kazası hastası gelmiş son anda da bir acil sezeryan çıkmış 3 ameliyathane çalıştırmak zorunda kalmışlar, icapçı sağolsun telefonunu açmamış 1 hemşireye daha ihtiyaç varmış acele gel dedi. Ben gelemem mümkün değil falan diyecek oldum ama dinlemediler bile zaten ulaşıldığın andan itibaren gitme zorunluluğun var bizim meslekte. Ben şok oldum resmen eşime söylediğimde o da şok oldu bir de üstüne bana nasıl bir kızmak ama, numaraya bakmadan niye açıyorsun sen nöbetçi bile değilsin bravo sana bravo parasında değilim ama şu çektiğin eziyetlere vurulduğun iğnelere yazık ettin dedi. Ben bir ağlamaya başladım ama nasıl böyle bağıra bağıra ağlıyorum o anda zaten o kadar kastım ki kendimi o anda düştüğüne emindim bebeklerin. Elbette nöbete gittim ve o gün gündüz saat 4'den sabaha kadar ameliyatta kaldım 3 ayrı ameliyat aldık hatta son hastada hasta düşmesin diye çarşafın ucundan kaldırmak zorunda bile kaldım o derece.Ertesi sabah cumartesi idive yağmur bütün hızıyla devam ediyordu, arabadan indim eve doğru giderken apartmanın girişindeki paspas su çekmiş ayağımın altından bir kaydı popo üstü çakıldım resmen yere zor kalktım oh dedim şimdi tam oldu işte. eve gittim cumartesi yattım pazar sabah kapı bir çaldı kayınvaildemle kayınpeder memleketten gelmişler bize sürpriz yapıp.Ne hoş değil mi. 10 gün kaldılar size yemin ediyorum o günden test gününe kadar hiç oturmadım diyebilirim, akşam yemeği servis yap, bulaşıkları yerleştir, çayı demle servis yap kuruyemiş getir götür meyve getir mutfağı düzelt 10 günüm böyle geçti gece yatağa yatınca bacaklarım titriyordu resmen yorgunluktan hem işte çalış hem de eve gelince dinleneme mahvoldum bittim hayatımda hiç bu kadar yorucu bir 15 gün geçirmemiştim tesdüfe bak:))ama ben hiç kafaya takmadım çünkü 10 saat ayakta ve koşturarak uykusuz yorgun ve perişan geçirdiğim transfer gününden sonra hiç umudum yoktu zaten. Transferin 9.günü aniden sol yumurtalığıma bir ağrı girdi çok korktum hayır gebelik olmadığından eminim de başka bir şey mi var acaba kist falan diye hastaneye gidip ultrason yaptırdım temiz çıktı bir de kan verdim beta hcg 100 çıktı kızlar hem de 9. günde. Hemen doktoru aradım ikiz olabilir 2 gün sonra tekrar ettir dedi 11.günde de 250 çıktı tamam artık kan testi yaptırmana gerek yok 1 hafta sonra gel ultrasonda bakalım dedi şimdi onu bekliyorum. İnşallah Allah tamamına erdirir ama olmazsa bile bebeklerin tutunması için transfer sonrası yaptıklarımız olduğuna inanmıyorum ben artık asla. Bunu da yazmalıyım dedim çünkü be transfer günü başıma gelenlerden sonra o kadar suçlu hissederek ve kötü geçirdim ki günlerimi, sizlerin de öyle hissetmesini istemiyorum, tutacaksa ne yapsan tutuyor, olmayacaksa da kıpırdamasan da gidiyor arkadaşlar ben emin oldum tamamen. o duygularla da yazdım inşallah okuyan birkaç kişinin moralini düzeltse yeter.