-------2014 Ocak Annelerinin Doğum Hikayeleri------------

GARFIELDDD .!.:

Evet sevgili Ocak anneleri

Biz kızımızın dünyaya gelmesinden 5 gün sonra doğum hikayemizi artık yazabilecek kadar iyiyiz şükürki.

En son doktor kontrolüne gittiğimizde 38+1 dik. Suyumda belli belirsiz bir sızıntı başlamıştı ama dinlenmem yeterliydi. Hastanemiz uzak olduğu için ve doktorum cok yoğun olduğu için normal doğum riskliydi ve suyumdaki sızıntı heran mikrop kapmamıza sebep olabilirdi. Annemin ısrarları ile çantalarımızı arabaya koymuştuk zaten. Doktorumuz yarın gel alalım deyince bi anda başımın uyuştugunu hissettim resmen. Bu kadar yakınmıydı? 9 aylık ağrılı sancılı ilaçlı ama her hareket ettiğinde bi anda gülümsediğin uykusuzluktan yakınırken gelecek günlerinde uyku uyuyanileceğini sandığın hamilelik bitiyordu. Resmen son günüydü. Doktordan kuaförüme geldim ve fön çektirip kahve içtim. Tabiki rahatlığımdan değil sadece stresimi atmak için ve bi saat unutmak için. :)) annemlerle yemek yedik ve evimize geçtik. Son hazırlıklara baktım ama o kadar fazla hazırlanmışız ki yapacak şey bulamadım. Kestane pişirdim ve çay içtim. Eşime sarıldım ve biraz ağladım. Sonra hiç yatmadığım kadar erken yattım. Hatta eşim bile bu gece uyuyamazsın derken şok oldu. Yattım ve bi kaç saat sonra hortladım. Evn içinde gezindim. Günlük yazdım bulaşıkları toparladım yastıkları falan çırptım ve tekrar yattım. Sabah 5 te kalktım. 1 saat içinde annemlere varmıştık. Heyecandan duramıyordum. Ablam annem ve eşim ile 9 da hastanedeydik. Eşimle yatış işlemlerini hallettik ve hep beraber kafeteryaya geçtik oda beklerken fotoğrafçım ve diğer tüm akrabalarım gelmişti. Sürü sepet odamıza çıktık ve beni hemen ameliyata hazırladılar. Bu arada ablamlar odayı süsleyip ikramlıkları hazırladılar. Sedyeye aldıklarında elini tutmak istediğim ve güç aldığımı hissettiğim tek kişi eşimdi. Annemlere sarılmıştım ama onlarlayken kendimi sığınacak ufak bir çocuk gibi hissederken eşimin elini tuttuğumda içimdeki ses bana yapabilirsin korkmadan yapabilirsin diyordu sadece. Asansörde elimi bıraktı ve ameliyathaneye indik. Hayatımda hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyorum. Dişlerim birbirine öyle hızlı vuruyorduki durduramıyrdum. Sedyeye oturur pozisyona getirdiler ve belimi arkaya doğru itmemi istediler ama o korkuyla sabit durmak ne mümkün. En son anestezi uzmanının 3. Denemesinde bana bağırdığını hatırlıyorum. Dur be kızım 2 dk lık işlem 10 dk sürdü diye. Bayağı bi azar yedim aslında ama korkudan kadına cevap veremedim :)) son hatırladığım monitördeki sesin yani kalp atışımın inanılmaz yavaşladığıydı ve son cümlem bayıltın beni istemiyorum dediğimdi. Sonra adımı seslendiler biraz biraz açıldım ve oldu dediler. O ara tansiyon düşünce hareketsiz kalmışım ve işlem tamamlanmış. Gerisi çok enteresandı. 5 dk içinde bebeğimi yanıma koydular. Sersemdim içerde konuşulan herşeyi duyuyordum ama anlamıyordum. Kızımı yanıma koyduklarında ***ay bu çok güzel dedim***. Hastane fotoğrafçısı foto çekmiş ben hatırlamıyorum. Görünce çok şaşırdım. :)) 15 dk içinde dikişim tamamlandı ve ben kendimi biraz daha ayılmış hissediyordum. Sanırım spinalde birazda olsa sersemleştirecek kadar narkoz alınıyor. Yada ben korkudan o haldeydim. Hep aynı soruyu sordum. Kızım gittimi yukardamı odaya gittimi annemlere gittimi. :)) ben odaya çıktığımda herkes asansörün önünde beni bekliyordu. Eşim direk elimi tuttu. Kızım hala gelmemişti ve herkes benle odaya girdi. Sonra kızımın geldiğini duydular ve oda bi anda boşaldı herkes koridora çıktı. Pabuçumun dama atıldığı andı işte o. Hamilelik bitmişti ve tek beklenen oydu. Hepimiz için. Bi tek eşim elimi tutuyordu hala ama gözü koridorda. Çık dedim çık gör kızını. Hemen gitti. İlk 5 günümüz bayağı yorgun ve ağrılı sancılı geçti. Her geçen gün azalarak. İlk gece kızım çok kustu ve yoğun bakıma aldılar. Midesi yıkandı. Biz odada onu beklerken ömrümüzden ömür gitti. Sabaha kadar yanımda diildi ve korkudan iki kat yorulduk. Sonraki gece sorunsuz geçti. Biraz emzirdim biraz kusmasın diye takviye humana ar mama verdiler. Sonraki gece evimizdeydik ve sabaha kada nöbet tuttuk. Çok şükürki kızım sağlıklı ve tam 15 dk önce çok sevdiğim eşim yanımızda uyuyan bebeğimize bakıp bu dünyanın en güzel şeyi derlerdi inanmazdım öyleymiş dedi ve ikimizinde gözleri doldu. Değmezmi...


Kilo 3.640 kg
Boy 50 cm


Sevgilerimize...[/QUOTE

çok duygulanarak okudum...ne güzel yanında bebişin...

Genişletmek için tıkla...

groz .!.:

İlk doğum hikayeniz benden. Pazar sabahı normal bir şekilde kalktım bi baktım ki bikaç damla kan gördüm. Nişan olabileceğini düşündüm sevinç ve biraz da endişeyle eşimi uyandırdım. Anladım bugün olmadı yarın doğuruyorum. Planım evde durup sancılar 5dk da bire düşene kadar sancılarımı beklemekti. Ancaaaak ayağa kalkmamla birlikte suyumun da geldiğini hissettim. Tuvaletini kaçırmaya fln benzemiyor hiç. Apar topar gittik tabi doktora. Evim de nasıl pis anlatamam 2 gün sonra annem gelecekti o temizler diye bekliyordum. (Ben hastanedeyken eşimle görümcem temizlemişler Allah razı olsun çok utanmıştım ama neyse )

Pazar olduğu için doktorumuzu evinden çağırdık geldi sağolsun. Aşağıdan kontrol etti ve doğumun başladığını söyledi. Yanımızda da kimse yok hemen ailelerimize haber verdik. 2 saat uzaklıkta başka bir şehirdelerdi. doğuma da yetiştiler şükür. Ancaaaak bir sorun vardı ki suyum geliyordu ama açılmam ancak 1 cm kadardı. Beklemek gerekti.:18:

2ye kadar bekledik sancımın gelmesini ama tık yoktu. Ben bekleme taraftarıydım ama bebeğin enfeksiyon kapmaması gerektiğini artık mecburen suni sancı verilmesini söyledi doktorumuz. İlk başlarda pek bişe yoktu ama sonlara doğru arttı sancılar. Anlattıkları gibi ne dinlenince ne de pozisyon değiştirince geçiyordu sancılar. Tüm bunlar esnasında tlfnumdan bol bol İnşikak Suresini okudum ve dua ettim.

2 saat kadar sancı çektim aama hala açılmam 2 cm kadardı. o kadar sancı çekiyordum ama açılmam yoktu dayanamayacağımı söyleyip doktora beni sezaryana almasını söyledim. Ama doktorum hiç taviz vermedi ve dayanmam gerektiğini söyledi. Annem, kayınvalidem ve görümcem de gelmişti. Onların da duaları sayesinde sancılarım arttı ve bi baktık ki açılmam hızlı bir şekilde ilerliyor.
Nasıl oldu hala hatırlamıyorum vakit nasıl geçti de açılmam arttı. Sanırım Rabbim dayanma gücü veriyor anneye demekki. Ebe de ara ara gelip açılmamı kontrol ediyordu. Sanırım tek sıkıntım oydu çünkü tam sancı gelirken kontrol etmek istiyordu. Vee en sonunda dedi ki doğum başlamış. Doktorumuz da evde balık keyfi yapıyormuş hemen geldi tabi.

Beni doğum odasına aldılar. Nasıl ıkınmam gerktiğini anlattılar. O korkunun arasında ya tuvaletimi yaparsam ıkınırken diyordum ama doktor normal olduğunu alışkın olduğunu söyledi gülerek  Ikınma evresi çok sürmedi sanırım tahminim 5-10 dk bile sürmemiştir. Kızlar o anı tarif edemem bebeğin çıkışını öyle güzel hissediyorsunuz ki. Şu an yazarken bile ağlıyorum. Vee doğar doğmaz kucağıma verdiler. 19.15 gibi doğdu yavrumuz. Öyle mis gibi kokuyordu ki ya da ben öyle hissettim.
Bu arada kesi yapılmış haberim bile olmadı ıkınmalar esnasında. Bi yandan bebeğimi giydirirlerken bi yandan da doktorum dikişimi yapıyordu. O kadar rahattı ki espriler yapıyorduk asistanlarla fln. Sonrasında bizi odamıza çıkardılar kuzuşumu verdiler kucağıma. 1 saat geçmeden emzirdim az az geliyordu sütüm. Hemşireler biberonla mama vermemi söylediler ama ben hastane çantama bile koymamıştım. Biberonu koymam bir ihtimal de olsa sütümün gelmeyeceği olasılığını düşünmekti ki benim inancım tamdı. Ama acemilik işte sütüm gelsin diye sık sık emzirirken ucumuzu yara yapmışız. Ama siz siz olun koyun yine de

Tüm bunlardan sonra söyleyebilirim ki annelik harika bir duygu. Rabbim tüm isteyenlere nasip etsin. Çocuk olmasını isteyip de olmayanlara, doğumunu bekleyenlere bol bol dua ettim sancılar esnasında kabul olurmuş. Rabbimin izniyle dualarımız sayesinde ve doktorumum beni cesaretlendirmesiyle oldu çok şükür. Şu an düşününce hala nasıl yapabildim diye düşünüyorum. Sancılar evet kötü ama asla dayanılmaz değil Allahım dayanma gücünü veriyor. Kesiden de korkmayın şimdi bakımımı yapıyorum bi sıkıntım yok çok şükür dikkat ediyorum kendime. Kendinizi illa normal olacak diye kasmayın. Hakkınızda ne hayırlıysa onu dileyin derim.

Amma çok yazmışım. Benden bu kadar bol bol dua edin Yasin, Yusuf ve Meryem Surelerini okurdum hep. Erken doğum yapan arkadaşlarımız vardı Rabbim yavrularına şifa versin inşallah hayırlı bir şekilde büyütmelerini nasip etsin. Allahım öyle büyük ki O en güzelini bilir. Rabbim hepinize kolaylıkla hayırlı doğumlar nasip etsin inşallah. Allaha emanet olun bize de dua edin Felak Nas okuyun

Genişletmek için tıkla...

GARFIELDDD .!.:

Evet sevgili Ocak anneleri

Biz kızımızın dünyaya gelmesinden 5 gün sonra doğum hikayemizi artık yazabilecek kadar iyiyiz şükürki.

En son doktor kontrolüne gittiğimizde 38+1 dik. Suyumda belli belirsiz bir sızıntı başlamıştı ama dinlenmem yeterliydi. Hastanemiz uzak olduğu için ve doktorum cok yoğun olduğu için normal doğum riskliydi ve suyumdaki sızıntı heran mikrop kapmamıza sebep olabilirdi. Annemin ısrarları ile çantalarımızı arabaya koymuştuk zaten. Doktorumuz yarın gel alalım deyince bi anda başımın uyuştugunu hissettim resmen. Bu kadar yakınmıydı? 9 aylık ağrılı sancılı ilaçlı ama her hareket ettiğinde bi anda gülümsediğin uykusuzluktan yakınırken gelecek günlerinde uyku uyuyanileceğini sandığın hamilelik bitiyordu. Resmen son günüydü. Doktordan kuaförüme geldim ve fön çektirip kahve içtim. Tabiki rahatlığımdan değil sadece stresimi atmak için ve bi saat unutmak için. :)) annemlerle yemek yedik ve evimize geçtik. Son hazırlıklara baktım ama o kadar fazla hazırlanmışız ki yapacak şey bulamadım. Kestane pişirdim ve çay içtim. Eşime sarıldım ve biraz ağladım. Sonra hiç yatmadığım kadar erken yattım. Hatta eşim bile bu gece uyuyamazsın derken şok oldu. Yattım ve bi kaç saat sonra hortladım. Evn içinde gezindim. Günlük yazdım bulaşıkları toparladım yastıkları falan çırptım ve tekrar yattım. Sabah 5 te kalktım. 1 saat içinde annemlere varmıştık. Heyecandan duramıyordum. Ablam annem ve eşim ile 9 da hastanedeydik. Eşimle yatış işlemlerini hallettik ve hep beraber kafeteryaya geçtik oda beklerken fotoğrafçım ve diğer tüm akrabalarım gelmişti. Sürü sepet odamıza çıktık ve beni hemen ameliyata hazırladılar. Bu arada ablamlar odayı süsleyip ikramlıkları hazırladılar. Sedyeye aldıklarında elini tutmak istediğim ve güç aldığımı hissettiğim tek kişi eşimdi. Annemlere sarılmıştım ama onlarlayken kendimi sığınacak ufak bir çocuk gibi hissederken eşimin elini tuttuğumda içimdeki ses bana yapabilirsin korkmadan yapabilirsin diyordu sadece. Asansörde elimi bıraktı ve ameliyathaneye indik. Hayatımda hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyorum. Dişlerim birbirine öyle hızlı vuruyorduki durduramıyrdum. Sedyeye oturur pozisyona getirdiler ve belimi arkaya doğru itmemi istediler ama o korkuyla sabit durmak ne mümkün. En son anestezi uzmanının 3. Denemesinde bana bağırdığını hatırlıyorum. Dur be kızım 2 dk lık işlem 10 dk sürdü diye. Bayağı bi azar yedim aslında ama korkudan kadına cevap veremedim :)) son hatırladığım monitördeki sesin yani kalp atışımın inanılmaz yavaşladığıydı ve son cümlem bayıltın beni istemiyorum dediğimdi. Sonra adımı seslendiler biraz biraz açıldım ve oldu dediler. O ara tansiyon düşünce hareketsiz kalmışım ve işlem tamamlanmış. Gerisi çok enteresandı. 5 dk içinde bebeğimi yanıma koydular. Sersemdim içerde konuşulan herşeyi duyuyordum ama anlamıyordum. Kızımı yanıma koyduklarında ***ay bu çok güzel dedim***. Hastane fotoğrafçısı foto çekmiş ben hatırlamıyorum. Görünce çok şaşırdım. :)) 15 dk içinde dikişim tamamlandı ve ben kendimi biraz daha ayılmış hissediyordum. Sanırım spinalde birazda olsa sersemleştirecek kadar narkoz alınıyor. Yada ben korkudan o haldeydim. Hep aynı soruyu sordum. Kızım gittimi yukardamı odaya gittimi annemlere gittimi. :)) ben odaya çıktığımda herkes asansörün önünde beni bekliyordu. Eşim direk elimi tuttu. Kızım hala gelmemişti ve herkes benle odaya girdi. Sonra kızımın geldiğini duydular ve oda bi anda boşaldı herkes koridora çıktı. Pabuçumun dama atıldığı andı işte o. Hamilelik bitmişti ve tek beklenen oydu. Hepimiz için. Bi tek eşim elimi tutuyordu hala ama gözü koridorda. Çık dedim çık gör kızını. Hemen gitti. İlk 5 günümüz bayağı yorgun ve ağrılı sancılı geçti. Her geçen gün azalarak. İlk gece kızım çok kustu ve yoğun bakıma aldılar. Midesi yıkandı. Biz odada onu beklerken ömrümüzden ömür gitti. Sabaha kadar yanımda diildi ve korkudan iki kat yorulduk. Sonraki gece sorunsuz geçti. Biraz emzirdim biraz kusmasın diye takviye humana ar mama verdiler. Sonraki gece evimizdeydik ve sabaha kada nöbet tuttuk. Çok şükürki kızım sağlıklı ve tam 15 dk önce çok sevdiğim eşim yanımızda uyuyan bebeğimize bakıp bu dünyanın en güzel şeyi derlerdi inanmazdım öyleymiş dedi ve ikimizinde gözleri doldu. Değmezmi...


Kilo 3.640 kg
Boy 50 cm

Sevgilerimize...

Genişletmek için tıkla...

mina28 .!.:

Arkadaslar biz de bugün tam bir haftalik olduk.Ben de size yaşadıklarımı anlatayım. Gecen hafta cumartesi normal rutin kontrol icin hastaneye gitik ilk defa çatı muayenesi olacaktım ve çok tedirgindim neyse normal ultrasonla baktk bebişimiz iyi dedik sonra doktor hadi çatı muayenemizi de yapalım dedi sonra oo bu bebek gelio bu hafta durmaz demez mi ben baya bi şaşırdım bu hafta içi gelir bu bebiş açılman olmuş beklemez dedi pazartesi gel doğurtalım seni dedi o an ne yapcağımı şaşırdım hiç beklemiyodum tamam dedim eşim annem ben hastaneden ruh gibi çıktık hepimiz şaşkındık annem zaten yanımdaydı hemen eşimin ailesini babamı ve karde s imi aradık yarından sonra doğum var gelin dedik pazar günü hemen geldiler pazar akşamı garip bir rahatlık vardi ustumde uyudum sabah 6 da hastanedeydik hemen odami hazirladilar yatirdilar beni gittigimde sancilarm varmis zaten belli bir süre sonra açilmam durdu ilerlemedi suni sanci verdiler sabah 6 dan 3 e kadar açilmam 5 cm olabildi bi turlu ilerlemedi ben olmicak heralde beni kesin sezeryana alcak bunlar diye dusunmeye başlamıstim ama doktorum beklicez ben sana söz verdm normal dogum olcak deyip beni hep rahatlatti sadece oglusun biraz tembel çikti ama gelicek diye beni güldurmeye calisti neyse saat 3 den sonra sancilarim dayanilmacak sekilde artti ve saat 17.00 de acilmam 10 cm ulasti ve ebe gelip hadi bakalum zaman geldi gidiyoruz dedi tekerlekli sandalyeye oturup doğumhaneye gittik ebe bebeğin saçlari gözüküyor gelmiş bile simdı cok güclü ikinman lazim dedi doktorum geldi hadi bakalim simdi var gücunle ikiniyorsun dedi ve ikinci ikinişimda bebisimin sesini duydum o ani dusundukce hala agliyorum benim dikislerim atilirken sağ tarafimda bebisimi hazirladilar o kadar tatliydi ki bembeyaz ten kapkara saçlar sonra kucağima verdiler annem annem hosgeldin diye bir aglayisim var su an bile o ani dusundukve agliyorum sonra ben sedyeyle onde bebeğim beşikle arkada dogumhaneden ciktik kapida eşim annem bekliyorlardi odamiza geldik anne bak arkamdan cok cirkin bisey geluo dedigimi hatirliyorum annemle sarilip agladik esim saskin gözlerle bi bana bi bebişime bakiyordu hepimiz sarilip ağlaştik o sirafa benim bebisim napio bu insanlar dercesine gozlerini kocaman acmis bize bakiyordu:))her şey olup bitmişti babalara haber verdik hemen onlarda geldi işte o saattten itibaren cok güzel ve bambaska bir hayata merhana dedik allah hepinizi saglicakla kurtarsin hayirlisiyla yavrulariniza kavuşun..bizim dogum hikayemizden bu kadar:))

Genişletmek için tıkla...

sabahmeltemi .!.:

Allah analı babalı buyutsun ınsallah, saglıklı, vatana mıllete hayırlı bır evlat olur ınsallah.Dogum hıkayelerınızı heyecanla okudum ve duygulandım, darısı basımıza ınsallah, bebıslerınızle mutluluklar:)

Genişletmek için tıkla...

GARFIELDDD .!.:

Evet sevgili Ocak anneleri

Biz kızımızın dünyaya gelmesinden 5 gün sonra doğum hikayemizi artık yazabilecek kadar iyiyiz şükürki.

En son doktor kontrolüne gittiğimizde 38+1 dik. Suyumda belli belirsiz bir sızıntı başlamıştı ama dinlenmem yeterliydi. Hastanemiz uzak olduğu için ve doktorum cok yoğun olduğu için normal doğum riskliydi ve suyumdaki sızıntı heran mikrop kapmamıza sebep olabilirdi. Annemin ısrarları ile çantalarımızı arabaya koymuştuk zaten. Doktorumuz yarın gel alalım deyince bi anda başımın uyuştugunu hissettim resmen. Bu kadar yakınmıydı? 9 aylık ağrılı sancılı ilaçlı ama her hareket ettiğinde bi anda gülümsediğin uykusuzluktan yakınırken gelecek günlerinde uyku uyuyanileceğini sandığın hamilelik bitiyordu. Resmen son günüydü. Doktordan kuaförüme geldim ve fön çektirip kahve içtim. Tabiki rahatlığımdan değil sadece stresimi atmak için ve bi saat unutmak için. :)) annemlerle yemek yedik ve evimize geçtik. Son hazırlıklara baktım ama o kadar fazla hazırlanmışız ki yapacak şey bulamadım. Kestane pişirdim ve çay içtim. Eşime sarıldım ve biraz ağladım. Sonra hiç yatmadığım kadar erken yattım. Hatta eşim bile bu gece uyuyamazsın derken şok oldu. Yattım ve bi kaç saat sonra hortladım. Evn içinde gezindim. Günlük yazdım bulaşıkları toparladım yastıkları falan çırptım ve tekrar yattım. Sabah 5 te kalktım. 1 saat içinde annemlere varmıştık. Heyecandan duramıyordum. Ablam annem ve eşim ile 9 da hastanedeydik. Eşimle yatış işlemlerini hallettik ve hep beraber kafeteryaya geçtik oda beklerken fotoğrafçım ve diğer tüm akrabalarım gelmişti. Sürü sepet odamıza çıktık ve beni hemen ameliyata hazırladılar. Bu arada ablamlar odayı süsleyip ikramlıkları hazırladılar. Sedyeye aldıklarında elini tutmak istediğim ve güç aldığımı hissettiğim tek kişi eşimdi. Annemlere sarılmıştım ama onlarlayken kendimi sığınacak ufak bir çocuk gibi hissederken eşimin elini tuttuğumda içimdeki ses bana yapabilirsin korkmadan yapabilirsin diyordu sadece. Asansörde elimi bıraktı ve ameliyathaneye indik. Hayatımda hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyorum. Dişlerim birbirine öyle hızlı vuruyorduki durduramıyrdum. Sedyeye oturur pozisyona getirdiler ve belimi arkaya doğru itmemi istediler ama o korkuyla sabit durmak ne mümkün. En son anestezi uzmanının 3. Denemesinde bana bağırdığını hatırlıyorum. Dur be kızım 2 dk lık işlem 10 dk sürdü diye. Bayağı bi azar yedim aslında ama korkudan kadına cevap veremedim :)) son hatırladığım monitördeki sesin yani kalp atışımın inanılmaz yavaşladığıydı ve son cümlem bayıltın beni istemiyorum dediğimdi. Sonra adımı seslendiler biraz biraz açıldım ve oldu dediler. O ara tansiyon düşünce hareketsiz kalmışım ve işlem tamamlanmış. Gerisi çok enteresandı. 5 dk içinde bebeğimi yanıma koydular. Sersemdim içerde konuşulan herşeyi duyuyordum ama anlamıyordum. Kızımı yanıma koyduklarında ***ay bu çok güzel dedim***. Hastane fotoğrafçısı foto çekmiş ben hatırlamıyorum. Görünce çok şaşırdım. :)) 15 dk içinde dikişim tamamlandı ve ben kendimi biraz daha ayılmış hissediyordum. Sanırım spinalde birazda olsa sersemleştirecek kadar narkoz alınıyor. Yada ben korkudan o haldeydim. Hep aynı soruyu sordum. Kızım gittimi yukardamı odaya gittimi annemlere gittimi. :)) ben odaya çıktığımda herkes asansörün önünde beni bekliyordu. Eşim direk elimi tuttu. Kızım hala gelmemişti ve herkes benle odaya girdi. Sonra kızımın geldiğini duydular ve oda bi anda boşaldı herkes koridora çıktı. Pabuçumun dama atıldığı andı işte o. Hamilelik bitmişti ve tek beklenen oydu. Hepimiz için. Bi tek eşim elimi tutuyordu hala ama gözü koridorda. Çık dedim çık gör kızını. Hemen gitti. İlk 5 günümüz bayağı yorgun ve ağrılı sancılı geçti. Her geçen gün azalarak. İlk gece kızım çok kustu ve yoğun bakıma aldılar. Midesi yıkandı. Biz odada onu beklerken ömrümüzden ömür gitti. Sabaha kadar yanımda diildi ve korkudan iki kat yorulduk. Sonraki gece sorunsuz geçti. Biraz emzirdim biraz kusmasın diye takviye humana ar mama verdiler. Sonraki gece evimizdeydik ve sabaha kada nöbet tuttuk. Çok şükürki kızım sağlıklı ve tam 15 dk önce çok sevdiğim eşim yanımızda uyuyan bebeğimize bakıp bu dünyanın en güzel şeyi derlerdi inanmazdım öyleymiş dedi ve ikimizinde gözleri doldu. Değmezmi...


Kilo 3.640 kg
Boy 50 cm


Sevgilerimize...

Genişletmek için tıkla...

mina28 .!.:

Arkadaslar biz de bugün tam bir haftalik olduk.Ben de size yaşadıklarımı anlatayım. Gecen hafta cumartesi normal rutin kontrol icin hastaneye gitik ilk defa çatı muayenesi olacaktım ve çok tedirgindim neyse normal ultrasonla baktk bebişimiz iyi dedik sonra doktor hadi çatı muayenemizi de yapalım dedi sonra oo bu bebek gelio bu hafta durmaz demez mi ben baya bi şaşırdım bu hafta içi gelir bu bebiş açılman olmuş beklemez dedi pazartesi gel doğurtalım seni dedi o an ne yapcağımı şaşırdım hiç beklemiyodum tamam dedim eşim annem ben hastaneden ruh gibi çıktık hepimiz şaşkındık annem zaten yanımdaydı hemen eşimin ailesini babamı ve karde s imi aradık yarından sonra doğum var gelin dedik pazar günü hemen geldiler pazar akşamı garip bir rahatlık vardi ustumde uyudum sabah 6 da hastanedeydik hemen odami hazirladilar yatirdilar beni gittigimde sancilarm varmis zaten belli bir süre sonra açilmam durdu ilerlemedi suni sanci verdiler sabah 6 dan 3 e kadar açilmam 5 cm olabildi bi turlu ilerlemedi ben olmicak heralde beni kesin sezeryana alcak bunlar diye dusunmeye başlamıstim ama doktorum beklicez ben sana söz verdm normal dogum olcak deyip beni hep rahatlatti sadece oglusun biraz tembel çikti ama gelicek diye beni güldurmeye calisti neyse saat 3 den sonra sancilarim dayanilmacak sekilde artti ve saat 17.00 de acilmam 10 cm ulasti ve ebe gelip hadi bakalum zaman geldi gidiyoruz dedi tekerlekli sandalyeye oturup doğumhaneye gittik ebe bebeğin saçlari gözüküyor gelmiş bile simdı cok güclü ikinman lazim dedi doktorum geldi hadi bakalim simdi var gücunle ikiniyorsun dedi ve ikinci ikinişimda bebisimin sesini duydum o ani dusundukce hala agliyorum benim dikislerim atilirken sağ tarafimda bebisimi hazirladilar o kadar tatliydi ki bembeyaz ten kapkara saçlar sonra kucağima verdiler annem annem hosgeldin diye bir aglayisim var su an bile o ani dusundukve agliyorum sonra ben sedyeyle onde bebeğim beşikle arkada dogumhaneden ciktik kapida eşim annem bekliyorlardi odamiza geldik anne bak arkamdan cok cirkin bisey geluo dedigimi hatirliyorum annemle sarilip agladik esim saskin gözlerle bi bana bi bebişime bakiyordu hepimiz sarilip ağlaştik o sirafa benim bebisim napio bu insanlar dercesine gozlerini kocaman acmis bize bakiyordu:))her şey olup bitmişti babalara haber verdik hemen onlarda geldi işte o saattten itibaren cok güzel ve bambaska bir hayata merhana dedik allah hepinizi saglicakla kurtarsin hayirlisiyla yavrulariniza kavuşun..bizim dogum hikayemizden bu kadar:))

Genişletmek için tıkla...

miniiikkelebek .!.:

Kızlar işte benim hikayem...çok uzun oldu vaktiniz olursa bi ara okuyuverisiniz
Bir haftadır karnımın ağrımasıyla başlayıp belden sancı girecek diye beklediğim meğer doğum sancısına dönüşmüş bile.
Zaten sürekli belden girecek deyip duruyodum burda da hatırlarsanız.
Gelelim o güne
Doğumdan önceki cumartesi günü karnım sürekli sertleşip durduğu için nst de sancı çıkacağını düşünmüştüm ama nst de sancılarım 0 ı gösteriyordu.Eşim "sende hareket yok hacı bu haftada doğuramazsın." dedi.Doktorum beklemeye devam deyip yolladı beni eve:26: ne zaman doğurcan doğur artık dedi,çarşamba doğurcam dedim güldü

Pazartesi günü de madem doğuracağım yok boş vaktimi değerlendireyim deyip oğluma şeker hamurlu kurabiyeler yapmak için malzemeler aldım.

Salı günü sabah erkenden kalkıp hamur yoğurdum kurabiyelerimi yaptım.Akşam yılbaşı hadi annemler geldi oturduk ettik ben 2013 te doğum yapmayayım diye dişimi sıkıyorum saat 12 yi geçiyor ve rahatlıyorum :124:

Çarşamba günü artık doğurmam gereken gün 1 ocak 2014 ama bende ara sıra olan kasılmalar hariç tık yok O gün kayınvalidemler kahvaltıya geldi yedik içtik.k validem evimi süpürdü sildi.İçime doğmuş olacak ki ben de o ara kurabiyelerimizi poşetleyeyim noluuur nolmaz dedim Onlar evlerine gitti.Biz eşimle evde tv bakıyoruz ama arada bi kasılmalarım oluyo
Ben belden girecek belden gelmeli gerçek doğum sancısı belden gelir diyorum
Saat 4 e geliyodu sanırım size mesaj yazdım pembemsi leke gördüm.Eşimi tuvalete çağırdım gösterdim bak nişan dedim.
Ne nişanı nişan ne dedi...Yakında düğün var dedim
heee anlamadım ama neyse dedi gitti
Ben gidip gelip o lekeye bakıyorum.Bu arada sancılarım biraz daha rahatsız ediyo ama zaten sürekli olduğu için alıştım deyip geçiyorum.Gidip yatarsam geçer dedim ve gerçek doğum sancısı belden girer buna inandım Koltuğa uzanmamla eşime bağırmam bir oldu.Kaldır beniiiiiiii :84: bi ağrı saplandı kalkınca hafifledi sanki.Bu arada en yakın arkadaşımla yazışıyoruz,ben ona sancı saatlerini yazıyorum o da bana "bunlarla toto loto bile oynanmaz" diyo naklen doğum yapıyorum resmen.
Koltuk altıma epilatör tuttum bikaç bişey vardı sonra kalkıp duşa girdim hala doğurmayacağımı düşünerekten göğüslerime masaj yaptım sıcak suyla bolca haşır neşir oldum.Abdest aldım ve çıktım.
Saçlarımı düzleştirdim kremlendim temiz temiz giyindim.
Tekrar tuvalete gittim bu defa koyu kahve koyu kıvamlı akıntı geldi
Galiba diğeri de nişandı artık emin oldum ama nişandan sonra doğuma 3 hafta sonra gidenleri biliyorum umutlanmıyorum.
Zaten sancılar da sıklaştı ben odadan odaya geçerken eşim kıvrandığımı görüyo "kızz doğuruyomusun yoksa" diyo
yok yaw belden girecek,benim karnım ağrıyo diyorum
Ama belli olmaz nişan geldi diyorum.Eşim "hee o zaman gidip uyuyayım biraz,gece uykusuz kalırsam..." diye gülüyo
o gitti uyudu gerçekten de
ben de çantamda eksik varmı kontrol ediyorum kimlik vs..
eşim uyandı bana sölemesi ayıp köfte patates pişirdi.oturduk yedik.ben bi yandan diyorum ki " yaw bu köfteyi de yiyorum ama doğuma gidersem leş gibi kokcam"
eşim diyo ki "ye ye orda sana yemek de vermezler"
yani biz doğuma gitmicez eminiz ama konuşmalar aynen böyle
neyse ben masa başındayken fena bi sancı vurdu eşim korktu.ama gülüyorum eşim de güldüğümü görünce doğurcaama inanmıyo
tabi ben kaç gündür o an gelsin diye hurma ananas fena cozutmuşum
sonra yemekten kalktık eşim masayı topladı ben ona söylemeden gittim üstümü giyindim.bu arada sancılar 5-7 dakikada bi geliyo.Karnım taş gibi sertleşip alt karnıma ağrı giriyo ve birdenbire kesilip rahatlatıyo.
eşimi çağırdım taytımı çekemeyince onu çekti "gidiyomuyuz" dedi.
gidelim ben böyle gece edemem,en azından nst ye girerim ne bu böyle dedim.gerçi sancı çıkmaz gene dedim.
eşim bavulu aldı foto makinesini aldık baktım ananası dışarda bırakmışız
eşime dedim onu sar buzdolabına koy (sarmış ama buzdolabına koymamış sağolsun eve gelince gördük )
evden çıktık asansörde eşim diyoki böyle doğuma mı gidilir be.bağır çağır suyum patlamış ollacak ki adam inanacak bi türlü inandıramıyorum.doğum öyle başlamaz diyorum da anlamıyo
atladık arabaya sancılar devam ediyo.yolda saati sordum 9 u 20 geçiyo akşam.hastaneye vardık kayıt yaptırıcaz bi baktık sırada 10 kişi
ben dedim benim sancım var.gidin doğumhaneye,kaydı sonra yaptırırsınız dediler.
doğumhaneye indik eşimle.doğum hemşireme durumu anlattım adını söyledi tanıştık falan.
beni çatala aldı.epidural düşünüyomusun dedi.belki olabilir dedim(ne belkisi tabiki alıcam )
beni muayene etti,kızın suratına meraklı meraklı bakıyorum.6 cm açıklık var doğum başlıyo demezmi
eşimı dışardan çağırdım doğum başlamış herkesi ara dedim.eli ayağına dolandı.
hemşirem beni sancı odasına aldı ve nst ye bağladı
-ağrı eşiğin yüksek midir?
-bilmeeem
-şu an sancına bakılırsa bağırıyo olman lazımdı demekki yüksek

dakikalar içinde annem k validem ve eşimin yengesi yanıma geldi cümbür cemaat doğumhanedeyiz
hemşirem lavman yaptı 5 dk içinde içim temizlendi
sonra bana gevşetici yaptı ve serum bağladı.sancı değil ama.
o gevşetici beni mahvetti başım dönüyo bulanık görüyorum ayaktaydım zor oturdum hemşirem bakıcı eşim valideler ve yenge hala tepemde ve beni taşıyolar

bi süre ayakta gezdim serumla,sancılar az daha can yakıyo ama dayanılmaz değil.herkes fotoğraf çekiyo gülüyoruz falan...
hemşirem gel tekrar bakalım dedi.bakarken fazla kurcaladı anladım nolduğunu.bi baktım sıcacık su dökülüyooo.açılma 7 cm
artık bebeğin hareketlerini çok net hissediyorum ve canımı yakıyo.oynadıkça da su sızıyo
nst ye bağladılar tekrar.nöbetçi doktor geldi kalp atışları yüksek ama şu an idare eder risk olursa sezeryan olur dedi(sanki bilmiyoz arkadaş riske atcak diiliz yani) nst sancılarım FERRARİ gibi 0 dan 120 ye bikaç saniyede vuruyo.bu sıralar zorlanıyorum artık ama nefes al nefes ver bebeğim geliyo az kaldı diyorum rabbi yesir okuyup duruyorum bi süre sonra sonunu getirmekte zorlanıyorum allahım affet ağzımda sakız olduğunu görenler sakız patlatırken fotomu çekmeye çalışıyolar.verin bana makineyi deyip ben onların fotosunu çekiyorum annem zemzem suyu içiriyo.
bu vakitten sonrası çorap söküğü gibi geliyo.doktorumu arıyolar kendisi yolda.
hemşirem tekrar bakıyo açıklık 9 cm ama bebeğin başı tam aşağıda diil.ayağa kalk gezin dedi.geziyorum ama kendimi hasta bakıcıya anne şefkatiyle sarılırken buluyorum sarıl kızım sarıl diyo bana
bu arada yenge gitti diğer tayfa yanımda.
saat 23:30 gibi doktorum geldi bu ne herkesi başına toplamışsın dedi ben de çarşamba gelcem demiştim size dedim gülüştük
hemşirem dışkılama hissi gelecek ellerini masaya koy çömel ve sancı gelince ıkın bebek aşağı insin diyo.
dediğini yaptım ve ah dememle doğum benim için başladı o an apar topar doktorumu çağırdılar içerden.
hemşirem sadece 1 kişi doğuma kalabilir deyip tayfayı dağıtmak istedi.ben de eşim kalsın dedim.sonra eşime döndüm kalıcan mı,kötü olursan dayanamazsan çıkabilirsin dedim.kalırım dedi ama ses titriyo annemler dışarı çıkıyo.
apar topar çocuk doktoru bir hemşire daha ekibi topladılar.
sonra beni doğum masasına aldılar eşim tepemde doktor önümde.doktorum;
-doğumu sen yapacaksın kelebek artık iş sana düşüyo,yandaki çekme kollarını tut sancı gelince onları çek derin nefes al tut ve ıkın dedi.
sonra doktor bi yandan hemşire bi yandan hadi kelebekcim az kaldı evet kelebekcim ıkın ıkın az kaldı
eşim bi yandan hadi aşkım bitiyo ıkın ıkın

ben gözlerimi kapatıp ıkınıyorum.önce bi hafifleme oldu sonra gözümü açtım karşımda viyak viyak bağıran oğlum
saat 00:16 da,40+0 ın bittiği gece geldi bizim ufaklık
masada hemen bakımını yaptılar sarıp yanımıza verdiler eşimle üçümüz ilk pozumuzu verdik.kokladık
bizim oğlan doğumda kakasını yapmış çok az da tadına bakmış maalesef ama doktor hiçbi sorun yok dedi.
Bu arada doktorum 4 kilo doğurdun biliyonmu dedi neyy dedim
bi ara hemşirem de geldi 4 kilo doğurdun biliyonmu dedi.hepimiz şaşkın.4 gün önce doktorum 3700 ölçmüştü.
çok hızlı nefes alıp verdiği için biraz oksijen vermeye götürdüler.
doktorum benim dikişlerimi atmaya başladı,eşim yatış yapmaya gitti.
doktorum;
-kelebek bir seneyi geçti değil mi dedi..
-evet hocam geçen sene bu masada 2. defa bebeğimi kaybedip kürtaj olmuştum ağlamıştım.ben buraya doğuma gelemeyecekmiyim diye düşünüyordum dedim
dikişlerim uzun sürdü biraz ve canım yanmadı dersem yalan olur ama dayanabildim.beni dinlenme odasına aldılar eşim de yanıma geldi.
biz şaşkın şaşkın birbirimize bakıp eee noldu şimdi demeye başladık el ele tutuştuk deli gibi gülüp duruyoruz
sonra beni odaya çıkardılar odamızı cümbür cemaat süslemişler gece gece balon şişirmişler
baktım yemek geldi oturdum yedim hemen.baktım benim bebişko geldi hemen aldım koklayıp emzirdim.
tabi süt yok ama olsun o boş da olsa annesini geri çevirmedi
bizim hikayemiz de böyle işte kızlar.Daha çok gülerek hatırlıyorum o günü.
Allah hepinize hayırlı doğumlar nasip etsin.Arkadaş listemdeki arkadaşlarım doğum fotolarımdan bikaçını albüm yaptım görebilirsiniz.
Hepiciinizi öpüyoruz

Genişletmek için tıkla...

miniiikkelebek .!.:

Kızlar işte benim hikayem...çok uzun oldu vaktiniz olursa bi ara okuyuverisiniz
Bir haftadır karnımın ağrımasıyla başlayıp belden sancı girecek diye beklediğim meğer doğum sancısına dönüşmüş bile.
Zaten sürekli belden girecek deyip duruyodum burda da hatırlarsanız.
Gelelim o güne
Doğumdan önceki cumartesi günü karnım sürekli sertleşip durduğu için nst de sancı çıkacağını düşünmüştüm ama nst de sancılarım 0 ı gösteriyordu.Eşim "sende hareket yok hacı bu haftada doğuramazsın." dedi.Doktorum beklemeye devam deyip yolladı beni eve:26: ne zaman doğurcan doğur artık dedi,çarşamba doğurcam dedim güldü

Pazartesi günü de madem doğuracağım yok boş vaktimi değerlendireyim deyip oğluma şeker hamurlu kurabiyeler yapmak için malzemeler aldım.

Salı günü sabah erkenden kalkıp hamur yoğurdum kurabiyelerimi yaptım.Akşam yılbaşı hadi annemler geldi oturduk ettik ben 2013 te doğum yapmayayım diye dişimi sıkıyorum saat 12 yi geçiyor ve rahatlıyorum :124:

Çarşamba günü artık doğurmam gereken gün 1 ocak 2014 ama bende ara sıra olan kasılmalar hariç tık yok O gün kayınvalidemler kahvaltıya geldi yedik içtik.k validem evimi süpürdü sildi.İçime doğmuş olacak ki ben de o ara kurabiyelerimizi poşetleyeyim noluuur nolmaz dedim Onlar evlerine gitti.Biz eşimle evde tv bakıyoruz ama arada bi kasılmalarım oluyo
Ben belden girecek belden gelmeli gerçek doğum sancısı belden gelir diyorum
Saat 4 e geliyodu sanırım size mesaj yazdım pembemsi leke gördüm.Eşimi tuvalete çağırdım gösterdim bak nişan dedim.
Ne nişanı nişan ne dedi...Yakında düğün var dedim
heee anlamadım ama neyse dedi gitti
Ben gidip gelip o lekeye bakıyorum.Bu arada sancılarım biraz daha rahatsız ediyo ama zaten sürekli olduğu için alıştım deyip geçiyorum.Gidip yatarsam geçer dedim ve gerçek doğum sancısı belden girer buna inandım Koltuğa uzanmamla eşime bağırmam bir oldu.Kaldır beniiiiiiii :84: bi ağrı saplandı kalkınca hafifledi sanki.Bu arada en yakın arkadaşımla yazışıyoruz,ben ona sancı saatlerini yazıyorum o da bana "bunlarla toto loto bile oynanmaz" diyo naklen doğum yapıyorum resmen.
Koltuk altıma epilatör tuttum bikaç bişey vardı sonra kalkıp duşa girdim hala doğurmayacağımı düşünerekten göğüslerime masaj yaptım sıcak suyla bolca haşır neşir oldum.Abdest aldım ve çıktım.
Saçlarımı düzleştirdim kremlendim temiz temiz giyindim.
Tekrar tuvalete gittim bu defa koyu kahve koyu kıvamlı akıntı geldi
Galiba diğeri de nişandı artık emin oldum ama nişandan sonra doğuma 3 hafta sonra gidenleri biliyorum umutlanmıyorum.
Zaten sancılar da sıklaştı ben odadan odaya geçerken eşim kıvrandığımı görüyo "kızz doğuruyomusun yoksa" diyo
yok yaw belden girecek,benim karnım ağrıyo diyorum
Ama belli olmaz nişan geldi diyorum.Eşim "hee o zaman gidip uyuyayım biraz,gece uykusuz kalırsam..." diye gülüyo
o gitti uyudu gerçekten de
ben de çantamda eksik varmı kontrol ediyorum kimlik vs..
eşim uyandı bana sölemesi ayıp köfte patates pişirdi.oturduk yedik.ben bi yandan diyorum ki " yaw bu köfteyi de yiyorum ama doğuma gidersem leş gibi kokcam"
eşim diyo ki "ye ye orda sana yemek de vermezler"
yani biz doğuma gitmicez eminiz ama konuşmalar aynen böyle
neyse ben masa başındayken fena bi sancı vurdu eşim korktu.ama gülüyorum eşim de güldüğümü görünce doğurcaama inanmıyo
tabi ben kaç gündür o an gelsin diye hurma ananas fena cozutmuşum
sonra yemekten kalktık eşim masayı topladı ben ona söylemeden gittim üstümü giyindim.bu arada sancılar 5-7 dakikada bi geliyo.Karnım taş gibi sertleşip alt karnıma ağrı giriyo ve birdenbire kesilip rahatlatıyo.
eşimi çağırdım taytımı çekemeyince onu çekti "gidiyomuyuz" dedi.
gidelim ben böyle gece edemem,en azından nst ye girerim ne bu böyle dedim.gerçi sancı çıkmaz gene dedim.
eşim bavulu aldı foto makinesini aldık baktım ananası dışarda bırakmışız
eşime dedim onu sar buzdolabına koy (sarmış ama buzdolabına koymamış sağolsun eve gelince gördük )
evden çıktık asansörde eşim diyoki böyle doğuma mı gidilir be.bağır çağır suyum patlamış ollacak ki adam inanacak bi türlü inandıramıyorum.doğum öyle başlamaz diyorum da anlamıyo
atladık arabaya sancılar devam ediyo.yolda saati sordum 9 u 20 geçiyo akşam.hastaneye vardık kayıt yaptırıcaz bi baktık sırada 10 kişi
ben dedim benim sancım var.gidin doğumhaneye,kaydı sonra yaptırırsınız dediler.
doğumhaneye indik eşimle.doğum hemşireme durumu anlattım adını söyledi tanıştık falan.
beni çatala aldı.epidural düşünüyomusun dedi.belki olabilir dedim(ne belkisi tabiki alıcam )
beni muayene etti,kızın suratına meraklı meraklı bakıyorum.6 cm açıklık var doğum başlıyo demezmi
eşimı dışardan çağırdım doğum başlamış herkesi ara dedim.eli ayağına dolandı.
hemşirem beni sancı odasına aldı ve nst ye bağladı
-ağrı eşiğin yüksek midir?
-bilmeeem
-şu an sancına bakılırsa bağırıyo olman lazımdı demekki yüksek

dakikalar içinde annem k validem ve eşimin yengesi yanıma geldi cümbür cemaat doğumhanedeyiz
hemşirem lavman yaptı 5 dk içinde içim temizlendi
sonra bana gevşetici yaptı ve serum bağladı.sancı değil ama.
o gevşetici beni mahvetti başım dönüyo bulanık görüyorum ayaktaydım zor oturdum hemşirem bakıcı eşim valideler ve yenge hala tepemde ve beni taşıyolar

bi süre ayakta gezdim serumla,sancılar az daha can yakıyo ama dayanılmaz değil.herkes fotoğraf çekiyo gülüyoruz falan...
hemşirem gel tekrar bakalım dedi.bakarken fazla kurcaladı anladım nolduğunu.bi baktım sıcacık su dökülüyooo.açılma 7 cm
artık bebeğin hareketlerini çok net hissediyorum ve canımı yakıyo.oynadıkça da su sızıyo
nst ye bağladılar tekrar.nöbetçi doktor geldi kalp atışları yüksek ama şu an idare eder risk olursa sezeryan olur dedi(sanki bilmiyoz arkadaş riske atcak diiliz yani) nst sancılarım FERRARİ gibi 0 dan 120 ye bikaç saniyede vuruyo.bu sıralar zorlanıyorum artık ama nefes al nefes ver bebeğim geliyo az kaldı diyorum rabbi yesir okuyup duruyorum bi süre sonra sonunu getirmekte zorlanıyorum allahım affet ağzımda sakız olduğunu görenler sakız patlatırken fotomu çekmeye çalışıyolar.verin bana makineyi deyip ben onların fotosunu çekiyorum annem zemzem suyu içiriyo.
bu vakitten sonrası çorap söküğü gibi geliyo.doktorumu arıyolar kendisi yolda.
hemşirem tekrar bakıyo açıklık 9 cm ama bebeğin başı tam aşağıda diil.ayağa kalk gezin dedi.geziyorum ama kendimi hasta bakıcıya anne şefkatiyle sarılırken buluyorum sarıl kızım sarıl diyo bana
bu arada yenge gitti diğer tayfa yanımda.
saat 23:30 gibi doktorum geldi bu ne herkesi başına toplamışsın dedi ben de çarşamba gelcem demiştim size dedim gülüştük
hemşirem dışkılama hissi gelecek ellerini masaya koy çömel ve sancı gelince ıkın bebek aşağı insin diyo.
dediğini yaptım ve ah dememle doğum benim için başladı o an apar topar doktorumu çağırdılar içerden.
hemşirem sadece 1 kişi doğuma kalabilir deyip tayfayı dağıtmak istedi.ben de eşim kalsın dedim.sonra eşime döndüm kalıcan mı,kötü olursan dayanamazsan çıkabilirsin dedim.kalırım dedi ama ses titriyo annemler dışarı çıkıyo.
apar topar çocuk doktoru bir hemşire daha ekibi topladılar.
sonra beni doğum masasına aldılar eşim tepemde doktor önümde.doktorum;
-doğumu sen yapacaksın kelebek artık iş sana düşüyo,yandaki çekme kollarını tut sancı gelince onları çek derin nefes al tut ve ıkın dedi.
sonra doktor bi yandan hemşire bi yandan hadi kelebekcim az kaldı evet kelebekcim ıkın ıkın az kaldı
eşim bi yandan hadi aşkım bitiyo ıkın ıkın

ben gözlerimi kapatıp ıkınıyorum.önce bi hafifleme oldu sonra gözümü açtım karşımda viyak viyak bağıran oğlum
saat 00:16 da,40+0 ın bittiği gece geldi bizim ufaklık
masada hemen bakımını yaptılar sarıp yanımıza verdiler eşimle üçümüz ilk pozumuzu verdik.kokladık
bizim oğlan doğumda kakasını yapmış çok az da tadına bakmış maalesef ama doktor hiçbi sorun yok dedi.
Bu arada doktorum 4 kilo doğurdun biliyonmu dedi neyy dedim
bi ara hemşirem de geldi 4 kilo doğurdun biliyonmu dedi.hepimiz şaşkın.4 gün önce doktorum 3700 ölçmüştü.
çok hızlı nefes alıp verdiği için biraz oksijen vermeye götürdüler.
doktorum benim dikişlerimi atmaya başladı,eşim yatış yapmaya gitti.
doktorum;
-kelebek bir seneyi geçti değil mi dedi..
-evet hocam geçen sene bu masada 2. defa bebeğimi kaybedip kürtaj olmuştum ağlamıştım.ben buraya doğuma gelemeyecekmiyim diye düşünüyordum dedim
dikişlerim uzun sürdü biraz ve canım yanmadı dersem yalan olur ama dayanabildim.beni dinlenme odasına aldılar eşim de yanıma geldi.
biz şaşkın şaşkın birbirimize bakıp eee noldu şimdi demeye başladık el ele tutuştuk deli gibi gülüp duruyoruz
sonra beni odaya çıkardılar odamızı cümbür cemaat süslemişler gece gece balon şişirmişler
baktım yemek geldi oturdum yedim hemen.baktım benim bebişko geldi hemen aldım koklayıp emzirdim.
tabi süt yok ama olsun o boş da olsa annesini geri çevirmedi
bizim hikayemiz de böyle işte kızlar.Daha çok gülerek hatırlıyorum o günü.
Allah hepinize hayırlı doğumlar nasip etsin.Arkadaş listemdeki arkadaşlarım doğum fotolarımdan bikaçını albüm yaptım görebilirsiniz.
Hepiciinizi öpüyoruz

Genişletmek için tıkla...

miniiikkelebek .!.:

Kızlar işte benim hikayem...çok uzun oldu vaktiniz olursa bi ara okuyuverisiniz
Bir haftadır karnımın ağrımasıyla başlayıp belden sancı girecek diye beklediğim meğer doğum sancısına dönüşmüş bile.
Zaten sürekli belden girecek deyip duruyodum burda da hatırlarsanız.
Gelelim o güne
Doğumdan önceki cumartesi günü karnım sürekli sertleşip durduğu için nst de sancı çıkacağını düşünmüştüm ama nst de sancılarım 0 ı gösteriyordu.Eşim "sende hareket yok hacı bu haftada doğuramazsın." dedi.Doktorum beklemeye devam deyip yolladı beni eve:26: ne zaman doğurcan doğur artık dedi,çarşamba doğurcam dedim güldü

Pazartesi günü de madem doğuracağım yok boş vaktimi değerlendireyim deyip oğluma şeker hamurlu kurabiyeler yapmak için malzemeler aldım.

Salı günü sabah erkenden kalkıp hamur yoğurdum kurabiyelerimi yaptım.Akşam yılbaşı hadi annemler geldi oturduk ettik ben 2013 te doğum yapmayayım diye dişimi sıkıyorum saat 12 yi geçiyor ve rahatlıyorum :124:

Çarşamba günü artık doğurmam gereken gün 1 ocak 2014 ama bende ara sıra olan kasılmalar hariç tık yok O gün kayınvalidemler kahvaltıya geldi yedik içtik.k validem evimi süpürdü sildi.İçime doğmuş olacak ki ben de o ara kurabiyelerimizi poşetleyeyim noluuur nolmaz dedim Onlar evlerine gitti.Biz eşimle evde tv bakıyoruz ama arada bi kasılmalarım oluyo
Ben belden girecek belden gelmeli gerçek doğum sancısı belden gelir diyorum
Saat 4 e geliyodu sanırım size mesaj yazdım pembemsi leke gördüm.Eşimi tuvalete çağırdım gösterdim bak nişan dedim.
Ne nişanı nişan ne dedi...Yakında düğün var dedim
heee anlamadım ama neyse dedi gitti
Ben gidip gelip o lekeye bakıyorum.Bu arada sancılarım biraz daha rahatsız ediyo ama zaten sürekli olduğu için alıştım deyip geçiyorum.Gidip yatarsam geçer dedim ve gerçek doğum sancısı belden girer buna inandım Koltuğa uzanmamla eşime bağırmam bir oldu.Kaldır beniiiiiiii :84: bi ağrı saplandı kalkınca hafifledi sanki.Bu arada en yakın arkadaşımla yazışıyoruz,ben ona sancı saatlerini yazıyorum o da bana "bunlarla toto loto bile oynanmaz" diyo naklen doğum yapıyorum resmen.
Koltuk altıma epilatör tuttum bikaç bişey vardı sonra kalkıp duşa girdim hala doğurmayacağımı düşünerekten göğüslerime masaj yaptım sıcak suyla bolca haşır neşir oldum.Abdest aldım ve çıktım.
Saçlarımı düzleştirdim kremlendim temiz temiz giyindim.
Tekrar tuvalete gittim bu defa koyu kahve koyu kıvamlı akıntı geldi
Galiba diğeri de nişandı artık emin oldum ama nişandan sonra doğuma 3 hafta sonra gidenleri biliyorum umutlanmıyorum.
Zaten sancılar da sıklaştı ben odadan odaya geçerken eşim kıvrandığımı görüyo "kızz doğuruyomusun yoksa" diyo
yok yaw belden girecek,benim karnım ağrıyo diyorum
Ama belli olmaz nişan geldi diyorum.Eşim "hee o zaman gidip uyuyayım biraz,gece uykusuz kalırsam..." diye gülüyo
o gitti uyudu gerçekten de
ben de çantamda eksik varmı kontrol ediyorum kimlik vs..
eşim uyandı bana sölemesi ayıp köfte patates pişirdi.oturduk yedik.ben bi yandan diyorum ki " yaw bu köfteyi de yiyorum ama doğuma gidersem leş gibi kokcam"
eşim diyo ki "ye ye orda sana yemek de vermezler"
yani biz doğuma gitmicez eminiz ama konuşmalar aynen böyle
neyse ben masa başındayken fena bi sancı vurdu eşim korktu.ama gülüyorum eşim de güldüğümü görünce doğurcaama inanmıyo
tabi ben kaç gündür o an gelsin diye hurma ananas fena cozutmuşum
sonra yemekten kalktık eşim masayı topladı ben ona söylemeden gittim üstümü giyindim.bu arada sancılar 5-7 dakikada bi geliyo.Karnım taş gibi sertleşip alt karnıma ağrı giriyo ve birdenbire kesilip rahatlatıyo.
eşimi çağırdım taytımı çekemeyince onu çekti "gidiyomuyuz" dedi.
gidelim ben böyle gece edemem,en azından nst ye girerim ne bu böyle dedim.gerçi sancı çıkmaz gene dedim.
eşim bavulu aldı foto makinesini aldık baktım ananası dışarda bırakmışız
eşime dedim onu sar buzdolabına koy (sarmış ama buzdolabına koymamış sağolsun eve gelince gördük )
evden çıktık asansörde eşim diyoki böyle doğuma mı gidilir be.bağır çağır suyum patlamış ollacak ki adam inanacak bi türlü inandıramıyorum.doğum öyle başlamaz diyorum da anlamıyo
atladık arabaya sancılar devam ediyo.yolda saati sordum 9 u 20 geçiyo akşam.hastaneye vardık kayıt yaptırıcaz bi baktık sırada 10 kişi
ben dedim benim sancım var.gidin doğumhaneye,kaydı sonra yaptırırsınız dediler.
doğumhaneye indik eşimle.doğum hemşireme durumu anlattım adını söyledi tanıştık falan.
beni çatala aldı.epidural düşünüyomusun dedi.belki olabilir dedim(ne belkisi tabiki alıcam )
beni muayene etti,kızın suratına meraklı meraklı bakıyorum.6 cm açıklık var doğum başlıyo demezmi
eşimı dışardan çağırdım doğum başlamış herkesi ara dedim.eli ayağına dolandı.
hemşirem beni sancı odasına aldı ve nst ye bağladı
-ağrı eşiğin yüksek midir?
-bilmeeem
-şu an sancına bakılırsa bağırıyo olman lazımdı demekki yüksek

dakikalar içinde annem k validem ve eşimin yengesi yanıma geldi cümbür cemaat doğumhanedeyiz
hemşirem lavman yaptı 5 dk içinde içim temizlendi
sonra bana gevşetici yaptı ve serum bağladı.sancı değil ama.
o gevşetici beni mahvetti başım dönüyo bulanık görüyorum ayaktaydım zor oturdum hemşirem bakıcı eşim valideler ve yenge hala tepemde ve beni taşıyolar

bi süre ayakta gezdim serumla,sancılar az daha can yakıyo ama dayanılmaz değil.herkes fotoğraf çekiyo gülüyoruz falan...
hemşirem gel tekrar bakalım dedi.bakarken fazla kurcaladı anladım nolduğunu.bi baktım sıcacık su dökülüyooo.açılma 7 cm
artık bebeğin hareketlerini çok net hissediyorum ve canımı yakıyo.oynadıkça da su sızıyo
nst ye bağladılar tekrar.nöbetçi doktor geldi kalp atışları yüksek ama şu an idare eder risk olursa sezeryan olur dedi(sanki bilmiyoz arkadaş riske atcak diiliz yani) nst sancılarım FERRARİ gibi 0 dan 120 ye bikaç saniyede vuruyo.bu sıralar zorlanıyorum artık ama nefes al nefes ver bebeğim geliyo az kaldı diyorum rabbi yesir okuyup duruyorum bi süre sonra sonunu getirmekte zorlanıyorum allahım affet ağzımda sakız olduğunu görenler sakız patlatırken fotomu çekmeye çalışıyolar.verin bana makineyi deyip ben onların fotosunu çekiyorum annem zemzem suyu içiriyo.
bu vakitten sonrası çorap söküğü gibi geliyo.doktorumu arıyolar kendisi yolda.
hemşirem tekrar bakıyo açıklık 9 cm ama bebeğin başı tam aşağıda diil.ayağa kalk gezin dedi.geziyorum ama kendimi hasta bakıcıya anne şefkatiyle sarılırken buluyorum sarıl kızım sarıl diyo bana
bu arada yenge gitti diğer tayfa yanımda.
saat 23:30 gibi doktorum geldi bu ne herkesi başına toplamışsın dedi ben de çarşamba gelcem demiştim size dedim gülüştük
hemşirem dışkılama hissi gelecek ellerini masaya koy çömel ve sancı gelince ıkın bebek aşağı insin diyo.
dediğini yaptım ve ah dememle doğum benim için başladı o an apar topar doktorumu çağırdılar içerden.
hemşirem sadece 1 kişi doğuma kalabilir deyip tayfayı dağıtmak istedi.ben de eşim kalsın dedim.sonra eşime döndüm kalıcan mı,kötü olursan dayanamazsan çıkabilirsin dedim.kalırım dedi ama ses titriyo annemler dışarı çıkıyo.
apar topar çocuk doktoru bir hemşire daha ekibi topladılar.
sonra beni doğum masasına aldılar eşim tepemde doktor önümde.doktorum;
-doğumu sen yapacaksın kelebek artık iş sana düşüyo,yandaki çekme kollarını tut sancı gelince onları çek derin nefes al tut ve ıkın dedi.
sonra doktor bi yandan hemşire bi yandan hadi kelebekcim az kaldı evet kelebekcim ıkın ıkın az kaldı
eşim bi yandan hadi aşkım bitiyo ıkın ıkın

ben gözlerimi kapatıp ıkınıyorum.önce bi hafifleme oldu sonra gözümü açtım karşımda viyak viyak bağıran oğlum
saat 00:16 da,40+0 ın bittiği gece geldi bizim ufaklık
masada hemen bakımını yaptılar sarıp yanımıza verdiler eşimle üçümüz ilk pozumuzu verdik.kokladık
bizim oğlan doğumda kakasını yapmış çok az da tadına bakmış maalesef ama doktor hiçbi sorun yok dedi.
Bu arada doktorum 4 kilo doğurdun biliyonmu dedi neyy dedim
bi ara hemşirem de geldi 4 kilo doğurdun biliyonmu dedi.hepimiz şaşkın.4 gün önce doktorum 3700 ölçmüştü.
çok hızlı nefes alıp verdiği için biraz oksijen vermeye götürdüler.
doktorum benim dikişlerimi atmaya başladı,eşim yatış yapmaya gitti.
doktorum;
-kelebek bir seneyi geçti değil mi dedi..
-evet hocam geçen sene bu masada 2. defa bebeğimi kaybedip kürtaj olmuştum ağlamıştım.ben buraya doğuma gelemeyecekmiyim diye düşünüyordum dedim
dikişlerim uzun sürdü biraz ve canım yanmadı dersem yalan olur ama dayanabildim.beni dinlenme odasına aldılar eşim de yanıma geldi.
biz şaşkın şaşkın birbirimize bakıp eee noldu şimdi demeye başladık el ele tutuştuk deli gibi gülüp duruyoruz
sonra beni odaya çıkardılar odamızı cümbür cemaat süslemişler gece gece balon şişirmişler
baktım yemek geldi oturdum yedim hemen.baktım benim bebişko geldi hemen aldım koklayıp emzirdim.
tabi süt yok ama olsun o boş da olsa annesini geri çevirmedi
bizim hikayemiz de böyle işte kızlar.Daha çok gülerek hatırlıyorum o günü.
Allah hepinize hayırlı doğumlar nasip etsin.Arkadaş listemdeki arkadaşlarım doğum fotolarımdan bikaçını albüm yaptım görebilirsiniz.
Hepiciinizi öpüyoruz

Genişletmek için tıkla...

Selma_bnk .!.:

slm arkadaşlar oğlum bugün bir haftasını doldurdu bende yazayım dedim şaşkın anne hikayemi :)

03.01.2013 de saat 14.00 de dr teyzemizle rutin kontrol muayenemiz vardı. babam kızkardeşimle beni hastaneye götürdü. (eşim ilk defa bir kontrolde yanımda yoktu) gittiğimizde dr teyze de yanında çalışan ablamızda odada yoktu iyi bari nts ye gireyim dedim kardeşim beni nts odasına bırakınca dr a haber ver dedim peki dedi. nts bittiğinde kaç haftalık dediler 37 dedim hımm tamam deyip gönderdiler. çıktığımda kardeşim kapıdaydı abla dr acil ameliyata girmiş en az 2 saat yokmuş dedi. burada da yazmıştım öyle deli bir sol kasık ağrım var ki bekleyelim dedim bu ağrımı serumla mı iğneyle mi durdururlar bilmem ama artık dayanamıyorum. kardeşim okuldan geldiği için acıktım dedi tam ne yiyelim diye düşünmek için oturduk dr um yanıma geldi napıyorsun burda die sizi bekliyorum hocam dedim bekle geleceğim dedi. öyle deyince yemeği erteledik otur bekle bekle yok saat oldu 4 hala gelen giden yok diğer hastalarını gönderdiler pazartesiye randevu verdiler cumartesi randevu kalmamış. hastanelerde dr un yanında çalışan arkadaşlar oluyor ona dedim ben bu ağrıyla pazartesiyi bekleyemem başka dr a kaydırdık saat olmuş 4.30 ben gariban sıra bekliorum hala. sonunda diğer dr a görünebildim çatıya bakıcam dedi peki dedim yattım ooo 4-5 santim açılman var bebek de kanala girememiş yatış yapman lazım dedi. ben inanamıyorum tabi şaka gibi. sonra dedi istersen eve git akşama sancın çoğalınca gelirsin nöbetçi dr alır bebeği sancın artmassa sabah gel dedi. sancım başlarsa normal doğum yapabilir miyim dedim hayır dedi yine sezeryan bebek kanalda değil üstelik usg kilosu çıkıyor 4.280 ben tamam dedim çıktım. eşimi aradım yarın doğuma girecekmişim dedim adam şaşkın şaka mı diyor. hala ortada ne dr um var ne yanında ki arkadaş hadi dedim eve gidelim kızkardeşim dedi abla iyi misin ne evi doğum başlıyor dedi senin dr görmeden gitmeyeceğiz ara tara arkadaşı bulduk dedim böyle böyle yarın dr um girer mi doğuma hiç biryere gdemezsin dedi hem normal doğum sancın başlayacak hem sezeryan olacaksın dr umu aradı hemen yatırın demiş kadın hala ortada yok iki sezaryan doğuma girmiş üst üste (benle 3 oldu yazık ).
hemen yatış işlemlerimi tamamladılar bana hala öyle geliyor ki benimle dalga geçiyorlar. adresini yazabilir mi hasta dedi yazarım yazarım dedim kız diyor ki ne bileyim acil doğum dediler yok diyorum kontrole geldim doğum dediler öyle rahatım ki. kardeşim eşimi aramış enişte ablamı doğuma alıyorlar diye eşim tlf da sorular soruyor diğer yandan hastaneden sorular geliyor ben güler misin ağlar mısın moddayım benim hiçbirşeyim yok ki yanımda eve gidip alıp geleyim mi diyorum. annemi arıyorum babam çoktan uçurmuş haberi kv arıyorum eşim çoktan ulaşmış yürüyüp çıkıyorum odaya bir saate doğumdasınız diyorlar sürekli gülüyorum hala işin ciddiyeti yok ki kafamda. önlüğü getiriyorlar eşim yanımda değil girmem doğuma diyorum tamam serum vericez zaten diyorlar. eşim geliyor kv geliyor bebeğimin eşyaları geliyor. eşim hamile olduğumu ilk duyduğundaki şaşkın bakışlarıyle beni süzüyor hatunum kontrole gönderdim hangi ara doğum çıktı oğlumuz dayanamadı mı diyor ben herşeye gülebilirim aklım hala almıyor. arayanlar var korkma diyorlar ben o kadar şaşkınım ki neden korkacağımı bilmiyorum. sonda takmak için içeri geliyor hemşireler olmaz diyorum lavaboya gidicem gerek yok diyor hayır sıkıştım diyorum peki ameliyathane de takarız o zaman diye üzerime gelmiyorlar. ameliyathane kapısına kadar eşimin eli elimde hala gülüyorum ni doğurup gelicem hayatım diye kızkardeşim de yanımda kendinize iyi bakın diyerek kapıdan giriyorum hasta bakıcı sen kendine iyi bak onlar burda dedi :) ameliyathaneye elimi sallayarak merhaba ben geldim aslında kontrole gelmiştim doğum var dediler diyorum. hemşirelerden biri bende öyle doğum yaptım diyor belki de sakinleştirmek için. spinal anestesi yapacaklar rahat ol korkma nidaları var korkmuyorum ki çok rahatım oğlumun adını soruyorlar Ali olacak ama ikinci ismi henüz belli değil diyorum. bu arada iğneler tamam ama ayaklarda sıcaklık yok oynat diyor oynatıyorum sondayı takarken ufak bi ağrı hissediyorum oynat ayagını diyor oynatıyorum. anestesi uzmanı yanağımı okşuyor korkma olmazsa uyutucam seni diyor. dr um yanımda gitmemiş beklemiş beni hocam kusura bakmayın sizi de bu saate beklettim diyorum olur mu öyle şey diyor. hala iyiyim anestezi uzmanı dr uma hocam galiba tutmadı yavaşça bir deneyelim diyor tutmamış bir çığlık atıyorum son duyduğum uyutuyoruz nefes al ver sonrası yok. oğlum 18.55 de dğnyaya merhaba demiş çok ağlamış ben duyamadım o an. gözlerimi açtığımda ameliyathane saati tepemdeydi saat 20.05 ağzımdaki çıkarıyorum kimse yok etrafımda kimse yok mu diyorum bir hemşire geliyor oğlum nasıl diyorum çok tatlı diyor ikinci sorum babası oğlumu gördü mü gördüşimdi kapıda seni bekliyor diyor. gerisi yine yok. ameliyathaneden çıkarken eşimi kardeşimi görüyorum 20,30 da oğlumu yanıma getiriyorlar Allahım ne kadar şükretsem az yazarken bile ağlıyorum dünya tatlısı mis kokulu küçük bir erkek. gözümde yaş ama onun gözler açık ben nerdeyim dermiş gibi. herkes yanımızda mutluluğun tarifi yok ki yazayım. iki günümüz hastanede geçiyor uyuyamıyorum kapıya sandalye koyun bu kapı niye kilitlenmiyor diye sinirleniyorum annem ve kv gece yanımda eşimi zorla gönderiorum ama uyurlarsa diye korku halindeyim. sonunda çıkışımızı yapıyor ve pazar günümüzü oğlumuzla evimizde geçiyoruz. doğum fotoğrafçısı da fotoğraflarını çekmiş ona vakit bulamamıştım öyle mutlu oldum ki :)) Allah doğan tüm yavrularımıza analı babalı sağlıklı mutlu huzurlu hayatları foğum yapacak tüm annelere de kolay doğum nasip etsin inşallah diyor konuyu kapatıyorum :))

bu arada haftası: 37+2
kilosu: 3890
boyu : 50 cm
Adı: Enes Ali

Genişletmek için tıkla...

miniiikkelebek .!.:

Kızlar işte benim hikayem...çok uzun oldu vaktiniz olursa bi ara okuyuverisiniz
Bir haftadır karnımın ağrımasıyla başlayıp belden sancı girecek diye beklediğim meğer doğum sancısına dönüşmüş bile.
Zaten sürekli belden girecek deyip duruyodum burda da hatırlarsanız.
Gelelim o güne
Doğumdan önceki cumartesi günü karnım sürekli sertleşip durduğu için nst de sancı çıkacağını düşünmüştüm ama nst de sancılarım 0 ı gösteriyordu.Eşim "sende hareket yok hacı bu haftada doğuramazsın." dedi.Doktorum beklemeye devam deyip yolladı beni eve:26: ne zaman doğurcan doğur artık dedi,çarşamba doğurcam dedim güldü

Pazartesi günü de madem doğuracağım yok boş vaktimi değerlendireyim deyip oğluma şeker hamurlu kurabiyeler yapmak için malzemeler aldım.

Salı günü sabah erkenden kalkıp hamur yoğurdum kurabiyelerimi yaptım.Akşam yılbaşı hadi annemler geldi oturduk ettik ben 2013 te doğum yapmayayım diye dişimi sıkıyorum saat 12 yi geçiyor ve rahatlıyorum :124:

Çarşamba günü artık doğurmam gereken gün 1 ocak 2014 ama bende ara sıra olan kasılmalar hariç tık yok O gün kayınvalidemler kahvaltıya geldi yedik içtik.k validem evimi süpürdü sildi.İçime doğmuş olacak ki ben de o ara kurabiyelerimizi poşetleyeyim noluuur nolmaz dedim Onlar evlerine gitti.Biz eşimle evde tv bakıyoruz ama arada bi kasılmalarım oluyo
Ben belden girecek belden gelmeli gerçek doğum sancısı belden gelir diyorum
Saat 4 e geliyodu sanırım size mesaj yazdım pembemsi leke gördüm.Eşimi tuvalete çağırdım gösterdim bak nişan dedim.
Ne nişanı nişan ne dedi...Yakında düğün var dedim
heee anlamadım ama neyse dedi gitti
Ben gidip gelip o lekeye bakıyorum.Bu arada sancılarım biraz daha rahatsız ediyo ama zaten sürekli olduğu için alıştım deyip geçiyorum.Gidip yatarsam geçer dedim ve gerçek doğum sancısı belden girer buna inandım Koltuğa uzanmamla eşime bağırmam bir oldu.Kaldır beniiiiiiii :84: bi ağrı saplandı kalkınca hafifledi sanki.Bu arada en yakın arkadaşımla yazışıyoruz,ben ona sancı saatlerini yazıyorum o da bana "bunlarla toto loto bile oynanmaz" diyo naklen doğum yapıyorum resmen.
Koltuk altıma epilatör tuttum bikaç bişey vardı sonra kalkıp duşa girdim hala doğurmayacağımı düşünerekten göğüslerime masaj yaptım sıcak suyla bolca haşır neşir oldum.Abdest aldım ve çıktım.
Saçlarımı düzleştirdim kremlendim temiz temiz giyindim.
Tekrar tuvalete gittim bu defa koyu kahve koyu kıvamlı akıntı geldi
Galiba diğeri de nişandı artık emin oldum ama nişandan sonra doğuma 3 hafta sonra gidenleri biliyorum umutlanmıyorum.
Zaten sancılar da sıklaştı ben odadan odaya geçerken eşim kıvrandığımı görüyo "kızz doğuruyomusun yoksa" diyo
yok yaw belden girecek,benim karnım ağrıyo diyorum
Ama belli olmaz nişan geldi diyorum.Eşim "hee o zaman gidip uyuyayım biraz,gece uykusuz kalırsam..." diye gülüyo
o gitti uyudu gerçekten de
ben de çantamda eksik varmı kontrol ediyorum kimlik vs..
eşim uyandı bana sölemesi ayıp köfte patates pişirdi.oturduk yedik.ben bi yandan diyorum ki " yaw bu köfteyi de yiyorum ama doğuma gidersem leş gibi kokcam"
eşim diyo ki "ye ye orda sana yemek de vermezler"
yani biz doğuma gitmicez eminiz ama konuşmalar aynen böyle
neyse ben masa başındayken fena bi sancı vurdu eşim korktu.ama gülüyorum eşim de güldüğümü görünce doğurcaama inanmıyo
tabi ben kaç gündür o an gelsin diye hurma ananas fena cozutmuşum
sonra yemekten kalktık eşim masayı topladı ben ona söylemeden gittim üstümü giyindim.bu arada sancılar 5-7 dakikada bi geliyo.Karnım taş gibi sertleşip alt karnıma ağrı giriyo ve birdenbire kesilip rahatlatıyo.
eşimi çağırdım taytımı çekemeyince onu çekti "gidiyomuyuz" dedi.
gidelim ben böyle gece edemem,en azından nst ye girerim ne bu böyle dedim.gerçi sancı çıkmaz gene dedim.
eşim bavulu aldı foto makinesini aldık baktım ananası dışarda bırakmışız
eşime dedim onu sar buzdolabına koy (sarmış ama buzdolabına koymamış sağolsun eve gelince gördük )
evden çıktık asansörde eşim diyoki böyle doğuma mı gidilir be.bağır çağır suyum patlamış ollacak ki adam inanacak bi türlü inandıramıyorum.doğum öyle başlamaz diyorum da anlamıyo
atladık arabaya sancılar devam ediyo.yolda saati sordum 9 u 20 geçiyo akşam.hastaneye vardık kayıt yaptırıcaz bi baktık sırada 10 kişi
ben dedim benim sancım var.gidin doğumhaneye,kaydı sonra yaptırırsınız dediler.
doğumhaneye indik eşimle.doğum hemşireme durumu anlattım adını söyledi tanıştık falan.
beni çatala aldı.epidural düşünüyomusun dedi.belki olabilir dedim(ne belkisi tabiki alıcam )
beni muayene etti,kızın suratına meraklı meraklı bakıyorum.6 cm açıklık var doğum başlıyo demezmi
eşimı dışardan çağırdım doğum başlamış herkesi ara dedim.eli ayağına dolandı.
hemşirem beni sancı odasına aldı ve nst ye bağladı
-ağrı eşiğin yüksek midir?
-bilmeeem
-şu an sancına bakılırsa bağırıyo olman lazımdı demekki yüksek

dakikalar içinde annem k validem ve eşimin yengesi yanıma geldi cümbür cemaat doğumhanedeyiz
hemşirem lavman yaptı 5 dk içinde içim temizlendi
sonra bana gevşetici yaptı ve serum bağladı.sancı değil ama.
o gevşetici beni mahvetti başım dönüyo bulanık görüyorum ayaktaydım zor oturdum hemşirem bakıcı eşim valideler ve yenge hala tepemde ve beni taşıyolar

bi süre ayakta gezdim serumla,sancılar az daha can yakıyo ama dayanılmaz değil.herkes fotoğraf çekiyo gülüyoruz falan...
hemşirem gel tekrar bakalım dedi.bakarken fazla kurcaladı anladım nolduğunu.bi baktım sıcacık su dökülüyooo.açılma 7 cm
artık bebeğin hareketlerini çok net hissediyorum ve canımı yakıyo.oynadıkça da su sızıyo
nst ye bağladılar tekrar.nöbetçi doktor geldi kalp atışları yüksek ama şu an idare eder risk olursa sezeryan olur dedi(sanki bilmiyoz arkadaş riske atcak diiliz yani) nst sancılarım FERRARİ gibi 0 dan 120 ye bikaç saniyede vuruyo.bu sıralar zorlanıyorum artık ama nefes al nefes ver bebeğim geliyo az kaldı diyorum rabbi yesir okuyup duruyorum bi süre sonra sonunu getirmekte zorlanıyorum allahım affet ağzımda sakız olduğunu görenler sakız patlatırken fotomu çekmeye çalışıyolar.verin bana makineyi deyip ben onların fotosunu çekiyorum annem zemzem suyu içiriyo.
bu vakitten sonrası çorap söküğü gibi geliyo.doktorumu arıyolar kendisi yolda.
hemşirem tekrar bakıyo açıklık 9 cm ama bebeğin başı tam aşağıda diil.ayağa kalk gezin dedi.geziyorum ama kendimi hasta bakıcıya anne şefkatiyle sarılırken buluyorum sarıl kızım sarıl diyo bana
bu arada yenge gitti diğer tayfa yanımda.
saat 23:30 gibi doktorum geldi bu ne herkesi başına toplamışsın dedi ben de çarşamba gelcem demiştim size dedim gülüştük
hemşirem dışkılama hissi gelecek ellerini masaya koy çömel ve sancı gelince ıkın bebek aşağı insin diyo.
dediğini yaptım ve ah dememle doğum benim için başladı o an apar topar doktorumu çağırdılar içerden.
hemşirem sadece 1 kişi doğuma kalabilir deyip tayfayı dağıtmak istedi.ben de eşim kalsın dedim.sonra eşime döndüm kalıcan mı,kötü olursan dayanamazsan çıkabilirsin dedim.kalırım dedi ama ses titriyo annemler dışarı çıkıyo.
apar topar çocuk doktoru bir hemşire daha ekibi topladılar.
sonra beni doğum masasına aldılar eşim tepemde doktor önümde.doktorum;
-doğumu sen yapacaksın kelebek artık iş sana düşüyo,yandaki çekme kollarını tut sancı gelince onları çek derin nefes al tut ve ıkın dedi.
sonra doktor bi yandan hemşire bi yandan hadi kelebekcim az kaldı evet kelebekcim ıkın ıkın az kaldı
eşim bi yandan hadi aşkım bitiyo ıkın ıkın

ben gözlerimi kapatıp ıkınıyorum.önce bi hafifleme oldu sonra gözümü açtım karşımda viyak viyak bağıran oğlum
saat 00:16 da,40+0 ın bittiği gece geldi bizim ufaklık
masada hemen bakımını yaptılar sarıp yanımıza verdiler eşimle üçümüz ilk pozumuzu verdik.kokladık
bizim oğlan doğumda kakasını yapmış çok az da tadına bakmış maalesef ama doktor hiçbi sorun yok dedi.
Bu arada doktorum 4 kilo doğurdun biliyonmu dedi neyy dedim
bi ara hemşirem de geldi 4 kilo doğurdun biliyonmu dedi.hepimiz şaşkın.4 gün önce doktorum 3700 ölçmüştü.
çok hızlı nefes alıp verdiği için biraz oksijen vermeye götürdüler.
doktorum benim dikişlerimi atmaya başladı,eşim yatış yapmaya gitti.
doktorum;
-kelebek bir seneyi geçti değil mi dedi..
-evet hocam geçen sene bu masada 2. defa bebeğimi kaybedip kürtaj olmuştum ağlamıştım.ben buraya doğuma gelemeyecekmiyim diye düşünüyordum dedim
dikişlerim uzun sürdü biraz ve canım yanmadı dersem yalan olur ama dayanabildim.beni dinlenme odasına aldılar eşim de yanıma geldi.
biz şaşkın şaşkın birbirimize bakıp eee noldu şimdi demeye başladık el ele tutuştuk deli gibi gülüp duruyoruz
sonra beni odaya çıkardılar odamızı cümbür cemaat süslemişler gece gece balon şişirmişler
baktım yemek geldi oturdum yedim hemen.baktım benim bebişko geldi hemen aldım koklayıp emzirdim.
tabi süt yok ama olsun o boş da olsa annesini geri çevirmedi
bizim hikayemiz de böyle işte kızlar.Daha çok gülerek hatırlıyorum o günü.
Allah hepinize hayırlı doğumlar nasip etsin.Arkadaş listemdeki arkadaşlarım doğum fotolarımdan bikaçını albüm yaptım görebilirsiniz.
Hepiciinizi öpüyoruz

Genişletmek için tıkla...

miniiikkelebek .!.:

Kızlar işte benim hikayem...çok uzun oldu vaktiniz olursa bi ara okuyuverisiniz
Bir haftadır karnımın ağrımasıyla başlayıp belden sancı girecek diye beklediğim meğer doğum sancısına dönüşmüş bile.
Zaten sürekli belden girecek deyip duruyodum burda da hatırlarsanız.
Gelelim o güne
Doğumdan önceki cumartesi günü karnım sürekli sertleşip durduğu için nst de sancı çıkacağını düşünmüştüm ama nst de sancılarım 0 ı gösteriyordu.Eşim "sende hareket yok hacı bu haftada doğuramazsın." dedi.Doktorum beklemeye devam deyip yolladı beni eve:26: ne zaman doğurcan doğur artık dedi,çarşamba doğurcam dedim güldü

Pazartesi günü de madem doğuracağım yok boş vaktimi değerlendireyim deyip oğluma şeker hamurlu kurabiyeler yapmak için malzemeler aldım.

Salı günü sabah erkenden kalkıp hamur yoğurdum kurabiyelerimi yaptım.Akşam yılbaşı hadi annemler geldi oturduk ettik ben 2013 te doğum yapmayayım diye dişimi sıkıyorum saat 12 yi geçiyor ve rahatlıyorum :124:

Çarşamba günü artık doğurmam gereken gün 1 ocak 2014 ama bende ara sıra olan kasılmalar hariç tık yok O gün kayınvalidemler kahvaltıya geldi yedik içtik.k validem evimi süpürdü sildi.İçime doğmuş olacak ki ben de o ara kurabiyelerimizi poşetleyeyim noluuur nolmaz dedim Onlar evlerine gitti.Biz eşimle evde tv bakıyoruz ama arada bi kasılmalarım oluyo
Ben belden girecek belden gelmeli gerçek doğum sancısı belden gelir diyorum
Saat 4 e geliyodu sanırım size mesaj yazdım pembemsi leke gördüm.Eşimi tuvalete çağırdım gösterdim bak nişan dedim.
Ne nişanı nişan ne dedi...Yakında düğün var dedim
heee anlamadım ama neyse dedi gitti
Ben gidip gelip o lekeye bakıyorum.Bu arada sancılarım biraz daha rahatsız ediyo ama zaten sürekli olduğu için alıştım deyip geçiyorum.Gidip yatarsam geçer dedim ve gerçek doğum sancısı belden girer buna inandım Koltuğa uzanmamla eşime bağırmam bir oldu.Kaldır beniiiiiiii :84: bi ağrı saplandı kalkınca hafifledi sanki.Bu arada en yakın arkadaşımla yazışıyoruz,ben ona sancı saatlerini yazıyorum o da bana "bunlarla toto loto bile oynanmaz" diyo naklen doğum yapıyorum resmen.
Koltuk altıma epilatör tuttum bikaç bişey vardı sonra kalkıp duşa girdim hala doğurmayacağımı düşünerekten göğüslerime masaj yaptım sıcak suyla bolca haşır neşir oldum.Abdest aldım ve çıktım.
Saçlarımı düzleştirdim kremlendim temiz temiz giyindim.
Tekrar tuvalete gittim bu defa koyu kahve koyu kıvamlı akıntı geldi
Galiba diğeri de nişandı artık emin oldum ama nişandan sonra doğuma 3 hafta sonra gidenleri biliyorum umutlanmıyorum.
Zaten sancılar da sıklaştı ben odadan odaya geçerken eşim kıvrandığımı görüyo "kızz doğuruyomusun yoksa" diyo
yok yaw belden girecek,benim karnım ağrıyo diyorum
Ama belli olmaz nişan geldi diyorum.Eşim "hee o zaman gidip uyuyayım biraz,gece uykusuz kalırsam..." diye gülüyo
o gitti uyudu gerçekten de
ben de çantamda eksik varmı kontrol ediyorum kimlik vs..
eşim uyandı bana sölemesi ayıp köfte patates pişirdi.oturduk yedik.ben bi yandan diyorum ki " yaw bu köfteyi de yiyorum ama doğuma gidersem leş gibi kokcam"
eşim diyo ki "ye ye orda sana yemek de vermezler"
yani biz doğuma gitmicez eminiz ama konuşmalar aynen böyle
neyse ben masa başındayken fena bi sancı vurdu eşim korktu.ama gülüyorum eşim de güldüğümü görünce doğurcaama inanmıyo
tabi ben kaç gündür o an gelsin diye hurma ananas fena cozutmuşum
sonra yemekten kalktık eşim masayı topladı ben ona söylemeden gittim üstümü giyindim.bu arada sancılar 5-7 dakikada bi geliyo.Karnım taş gibi sertleşip alt karnıma ağrı giriyo ve birdenbire kesilip rahatlatıyo.
eşimi çağırdım taytımı çekemeyince onu çekti "gidiyomuyuz" dedi.
gidelim ben böyle gece edemem,en azından nst ye girerim ne bu böyle dedim.gerçi sancı çıkmaz gene dedim.
eşim bavulu aldı foto makinesini aldık baktım ananası dışarda bırakmışız
eşime dedim onu sar buzdolabına koy (sarmış ama buzdolabına koymamış sağolsun eve gelince gördük )
evden çıktık asansörde eşim diyoki böyle doğuma mı gidilir be.bağır çağır suyum patlamış ollacak ki adam inanacak bi türlü inandıramıyorum.doğum öyle başlamaz diyorum da anlamıyo
atladık arabaya sancılar devam ediyo.yolda saati sordum 9 u 20 geçiyo akşam.hastaneye vardık kayıt yaptırıcaz bi baktık sırada 10 kişi
ben dedim benim sancım var.gidin doğumhaneye,kaydı sonra yaptırırsınız dediler.
doğumhaneye indik eşimle.doğum hemşireme durumu anlattım adını söyledi tanıştık falan.
beni çatala aldı.epidural düşünüyomusun dedi.belki olabilir dedim(ne belkisi tabiki alıcam )
beni muayene etti,kızın suratına meraklı meraklı bakıyorum.6 cm açıklık var doğum başlıyo demezmi
eşimı dışardan çağırdım doğum başlamış herkesi ara dedim.eli ayağına dolandı.
hemşirem beni sancı odasına aldı ve nst ye bağladı
-ağrı eşiğin yüksek midir?
-bilmeeem
-şu an sancına bakılırsa bağırıyo olman lazımdı demekki yüksek

dakikalar içinde annem k validem ve eşimin yengesi yanıma geldi cümbür cemaat doğumhanedeyiz
hemşirem lavman yaptı 5 dk içinde içim temizlendi
sonra bana gevşetici yaptı ve serum bağladı.sancı değil ama.
o gevşetici beni mahvetti başım dönüyo bulanık görüyorum ayaktaydım zor oturdum hemşirem bakıcı eşim valideler ve yenge hala tepemde ve beni taşıyolar

bi süre ayakta gezdim serumla,sancılar az daha can yakıyo ama dayanılmaz değil.herkes fotoğraf çekiyo gülüyoruz falan...
hemşirem gel tekrar bakalım dedi.bakarken fazla kurcaladı anladım nolduğunu.bi baktım sıcacık su dökülüyooo.açılma 7 cm
artık bebeğin hareketlerini çok net hissediyorum ve canımı yakıyo.oynadıkça da su sızıyo
nst ye bağladılar tekrar.nöbetçi doktor geldi kalp atışları yüksek ama şu an idare eder risk olursa sezeryan olur dedi(sanki bilmiyoz arkadaş riske atcak diiliz yani) nst sancılarım FERRARİ gibi 0 dan 120 ye bikaç saniyede vuruyo.bu sıralar zorlanıyorum artık ama nefes al nefes ver bebeğim geliyo az kaldı diyorum rabbi yesir okuyup duruyorum bi süre sonra sonunu getirmekte zorlanıyorum allahım affet ağzımda sakız olduğunu görenler sakız patlatırken fotomu çekmeye çalışıyolar.verin bana makineyi deyip ben onların fotosunu çekiyorum annem zemzem suyu içiriyo.
bu vakitten sonrası çorap söküğü gibi geliyo.doktorumu arıyolar kendisi yolda.
hemşirem tekrar bakıyo açıklık 9 cm ama bebeğin başı tam aşağıda diil.ayağa kalk gezin dedi.geziyorum ama kendimi hasta bakıcıya anne şefkatiyle sarılırken buluyorum sarıl kızım sarıl diyo bana
bu arada yenge gitti diğer tayfa yanımda.
saat 23:30 gibi doktorum geldi bu ne herkesi başına toplamışsın dedi ben de çarşamba gelcem demiştim size dedim gülüştük
hemşirem dışkılama hissi gelecek ellerini masaya koy çömel ve sancı gelince ıkın bebek aşağı insin diyo.
dediğini yaptım ve ah dememle doğum benim için başladı o an apar topar doktorumu çağırdılar içerden.
hemşirem sadece 1 kişi doğuma kalabilir deyip tayfayı dağıtmak istedi.ben de eşim kalsın dedim.sonra eşime döndüm kalıcan mı,kötü olursan dayanamazsan çıkabilirsin dedim.kalırım dedi ama ses titriyo annemler dışarı çıkıyo.
apar topar çocuk doktoru bir hemşire daha ekibi topladılar.
sonra beni doğum masasına aldılar eşim tepemde doktor önümde.doktorum;
-doğumu sen yapacaksın kelebek artık iş sana düşüyo,yandaki çekme kollarını tut sancı gelince onları çek derin nefes al tut ve ıkın dedi.
sonra doktor bi yandan hemşire bi yandan hadi kelebekcim az kaldı evet kelebekcim ıkın ıkın az kaldı
eşim bi yandan hadi aşkım bitiyo ıkın ıkın

ben gözlerimi kapatıp ıkınıyorum.önce bi hafifleme oldu sonra gözümü açtım karşımda viyak viyak bağıran oğlum
saat 00:16 da,40+0 ın bittiği gece geldi bizim ufaklık
masada hemen bakımını yaptılar sarıp yanımıza verdiler eşimle üçümüz ilk pozumuzu verdik.kokladık
bizim oğlan doğumda kakasını yapmış çok az da tadına bakmış maalesef ama doktor hiçbi sorun yok dedi.
Bu arada doktorum 4 kilo doğurdun biliyonmu dedi neyy dedim
bi ara hemşirem de geldi 4 kilo doğurdun biliyonmu dedi.hepimiz şaşkın.4 gün önce doktorum 3700 ölçmüştü.
çok hızlı nefes alıp verdiği için biraz oksijen vermeye götürdüler.
doktorum benim dikişlerimi atmaya başladı,eşim yatış yapmaya gitti.
doktorum;
-kelebek bir seneyi geçti değil mi dedi..
-evet hocam geçen sene bu masada 2. defa bebeğimi kaybedip kürtaj olmuştum ağlamıştım.ben buraya doğuma gelemeyecekmiyim diye düşünüyordum dedim
dikişlerim uzun sürdü biraz ve canım yanmadı dersem yalan olur ama dayanabildim.beni dinlenme odasına aldılar eşim de yanıma geldi.
biz şaşkın şaşkın birbirimize bakıp eee noldu şimdi demeye başladık el ele tutuştuk deli gibi gülüp duruyoruz
sonra beni odaya çıkardılar odamızı cümbür cemaat süslemişler gece gece balon şişirmişler
baktım yemek geldi oturdum yedim hemen.baktım benim bebişko geldi hemen aldım koklayıp emzirdim.
tabi süt yok ama olsun o boş da olsa annesini geri çevirmedi
bizim hikayemiz de böyle işte kızlar.Daha çok gülerek hatırlıyorum o günü.
Allah hepinize hayırlı doğumlar nasip etsin.Arkadaş listemdeki arkadaşlarım doğum fotolarımdan bikaçını albüm yaptım görebilirsiniz.
Hepiciinizi öpüyoruz

Genişletmek için tıkla...

Selma_bnk .!.:

slm arkadaşlar oğlum bugün bir haftasını doldurdu bende yazayım dedim şaşkın anne hikayemi :)

03.01.2013 de saat 14.00 de dr teyzemizle rutin kontrol muayenemiz vardı. babam kızkardeşimle beni hastaneye götürdü. (eşim ilk defa bir kontrolde yanımda yoktu) gittiğimizde dr teyze de yanında çalışan ablamızda odada yoktu iyi bari nts ye gireyim dedim kardeşim beni nts odasına bırakınca dr a haber ver dedim peki dedi. nts bittiğinde kaç haftalık dediler 37 dedim hımm tamam deyip gönderdiler. çıktığımda kardeşim kapıdaydı abla dr acil ameliyata girmiş en az 2 saat yokmuş dedi. burada da yazmıştım öyle deli bir sol kasık ağrım var ki bekleyelim dedim bu ağrımı serumla mı iğneyle mi durdururlar bilmem ama artık dayanamıyorum. kardeşim okuldan geldiği için acıktım dedi tam ne yiyelim diye düşünmek için oturduk dr um yanıma geldi napıyorsun burda die sizi bekliyorum hocam dedim bekle geleceğim dedi. öyle deyince yemeği erteledik otur bekle bekle yok saat oldu 4 hala gelen giden yok diğer hastalarını gönderdiler pazartesiye randevu verdiler cumartesi randevu kalmamış. hastanelerde dr un yanında çalışan arkadaşlar oluyor ona dedim ben bu ağrıyla pazartesiyi bekleyemem başka dr a kaydırdık saat olmuş 4.30 ben gariban sıra bekliorum hala. sonunda diğer dr a görünebildim çatıya bakıcam dedi peki dedim yattım ooo 4-5 santim açılman var bebek de kanala girememiş yatış yapman lazım dedi. ben inanamıyorum tabi şaka gibi. sonra dedi istersen eve git akşama sancın çoğalınca gelirsin nöbetçi dr alır bebeği sancın artmassa sabah gel dedi. sancım başlarsa normal doğum yapabilir miyim dedim hayır dedi yine sezeryan bebek kanalda değil üstelik usg kilosu çıkıyor 4.280 ben tamam dedim çıktım. eşimi aradım yarın doğuma girecekmişim dedim adam şaşkın şaka mı diyor. hala ortada ne dr um var ne yanında ki arkadaş hadi dedim eve gidelim kızkardeşim dedi abla iyi misin ne evi doğum başlıyor dedi senin dr görmeden gitmeyeceğiz ara tara arkadaşı bulduk dedim böyle böyle yarın dr um girer mi doğuma hiç biryere gdemezsin dedi hem normal doğum sancın başlayacak hem sezeryan olacaksın dr umu aradı hemen yatırın demiş kadın hala ortada yok iki sezaryan doğuma girmiş üst üste (benle 3 oldu yazık ).
hemen yatış işlemlerimi tamamladılar bana hala öyle geliyor ki benimle dalga geçiyorlar. adresini yazabilir mi hasta dedi yazarım yazarım dedim kız diyor ki ne bileyim acil doğum dediler yok diyorum kontrole geldim doğum dediler öyle rahatım ki. kardeşim eşimi aramış enişte ablamı doğuma alıyorlar diye eşim tlf da sorular soruyor diğer yandan hastaneden sorular geliyor ben güler misin ağlar mısın moddayım benim hiçbirşeyim yok ki yanımda eve gidip alıp geleyim mi diyorum. annemi arıyorum babam çoktan uçurmuş haberi kv arıyorum eşim çoktan ulaşmış yürüyüp çıkıyorum odaya bir saate doğumdasınız diyorlar sürekli gülüyorum hala işin ciddiyeti yok ki kafamda. önlüğü getiriyorlar eşim yanımda değil girmem doğuma diyorum tamam serum vericez zaten diyorlar. eşim geliyor kv geliyor bebeğimin eşyaları geliyor. eşim hamile olduğumu ilk duyduğundaki şaşkın bakışlarıyle beni süzüyor hatunum kontrole gönderdim hangi ara doğum çıktı oğlumuz dayanamadı mı diyor ben herşeye gülebilirim aklım hala almıyor. arayanlar var korkma diyorlar ben o kadar şaşkınım ki neden korkacağımı bilmiyorum. sonda takmak için içeri geliyor hemşireler olmaz diyorum lavaboya gidicem gerek yok diyor hayır sıkıştım diyorum peki ameliyathane de takarız o zaman diye üzerime gelmiyorlar. ameliyathane kapısına kadar eşimin eli elimde hala gülüyorum ni doğurup gelicem hayatım diye kızkardeşim de yanımda kendinize iyi bakın diyerek kapıdan giriyorum hasta bakıcı sen kendine iyi bak onlar burda dedi :) ameliyathaneye elimi sallayarak merhaba ben geldim aslında kontrole gelmiştim doğum var dediler diyorum. hemşirelerden biri bende öyle doğum yaptım diyor belki de sakinleştirmek için. spinal anestesi yapacaklar rahat ol korkma nidaları var korkmuyorum ki çok rahatım oğlumun adını soruyorlar Ali olacak ama ikinci ismi henüz belli değil diyorum. bu arada iğneler tamam ama ayaklarda sıcaklık yok oynat diyor oynatıyorum sondayı takarken ufak bi ağrı hissediyorum oynat ayagını diyor oynatıyorum. anestesi uzmanı yanağımı okşuyor korkma olmazsa uyutucam seni diyor. dr um yanımda gitmemiş beklemiş beni hocam kusura bakmayın sizi de bu saate beklettim diyorum olur mu öyle şey diyor. hala iyiyim anestezi uzmanı dr uma hocam galiba tutmadı yavaşça bir deneyelim diyor tutmamış bir çığlık atıyorum son duyduğum uyutuyoruz nefes al ver sonrası yok. oğlum 18.55 de dğnyaya merhaba demiş çok ağlamış ben duyamadım o an. gözlerimi açtığımda ameliyathane saati tepemdeydi saat 20.05 ağzımdaki çıkarıyorum kimse yok etrafımda kimse yok mu diyorum bir hemşire geliyor oğlum nasıl diyorum çok tatlı diyor ikinci sorum babası oğlumu gördü mü gördüşimdi kapıda seni bekliyor diyor. gerisi yine yok. ameliyathaneden çıkarken eşimi kardeşimi görüyorum 20,30 da oğlumu yanıma getiriyorlar Allahım ne kadar şükretsem az yazarken bile ağlıyorum dünya tatlısı mis kokulu küçük bir erkek. gözümde yaş ama onun gözler açık ben nerdeyim dermiş gibi. herkes yanımızda mutluluğun tarifi yok ki yazayım. iki günümüz hastanede geçiyor uyuyamıyorum kapıya sandalye koyun bu kapı niye kilitlenmiyor diye sinirleniyorum annem ve kv gece yanımda eşimi zorla gönderiorum ama uyurlarsa diye korku halindeyim. sonunda çıkışımızı yapıyor ve pazar günümüzü oğlumuzla evimizde geçiyoruz. doğum fotoğrafçısı da fotoğraflarını çekmiş ona vakit bulamamıştım öyle mutlu oldum ki :)) Allah doğan tüm yavrularımıza analı babalı sağlıklı mutlu huzurlu hayatları foğum yapacak tüm annelere de kolay doğum nasip etsin inşallah diyor konuyu kapatıyorum :))

bu arada haftası: 37+2
kilosu: 3890
boyu : 50 cm
Adı: Enes Ali

Genişletmek için tıkla...

groz .!.:

ayy canım benim satır satır tek tek okudum. yaşadığım şeyleri hatırladım. RAbbim bebeğinin hayırlı sağlıklı huzurlu uslu olmasını nasip etsin inşallah.

gözlerim doldu demek daha önce de bebeğini kaybettin. cennete annesini bekliyordur hiç merak etme. Rabbim bir daha göstermesin o acıları.

hadi bebişinle kolay gelsin. artık gaz sancısı, gece uykusuzluğu lohusalık sohbetlerimizin ana teması :)

Genişletmek için tıkla...

adn83 .!.:

Canım doğum hikayene bayıldım. İnşallah benimde böyle güzel keyifli bir doğum hikayem olur. Köfte patates de komikmiş:)
Normal doğum yapman açılmanın fazla olması hepsi şans işi maşallah sana. Allah bağışlasın yavrunu.

Genişletmek için tıkla...

SerHatice .!.:

minikkelebek, heyecanla doğum hikayeni bekliyordum canım..maşallah sana ve bebeğine...Rabbim bize de nasip etsin hayırlı doğum inşallah biz de paylaşalım güzelce burda...

Genişletmek için tıkla...

skekiks .!.:

Nasil guzel anlatmissiniz yaşadıklarınızi
Ben en son dogurcaklardanim ve sizin hikayelerinizi her okudugumda Ağlıyorum eger bebek anneniN duygu larıni alirsa baya sulugozlu bir kizim olcak bu gidisle :)

Genişletmek için tıkla...

perakedisi .!.:

of canım yaa okudum duygulandım yazdıklarını nazın ağustos topiğindeydik hepimiz şimdi nerelerdeyiz :) benim de oğlum şu an 4,5 aylık oldu kelebekcim.. bebeğin hayırlı uğurlu, ömürlü olsun canım

Genişletmek için tıkla...

GARFIELDDD .!.:

Mükemmelsin kelebek. Dicek söz bulamıyorum. Doğurduğum halde ağlayarak okudum. Allah bebeğine ve ailenize sağlık sıhhat huzur versin kuzum.

Genişletmek için tıkla...

miniiikkelebek .!.:

Kızlar işte benim hikayem...çok uzun oldu vaktiniz olursa bi ara okuyuverisiniz
Bir haftadır karnımın ağrımasıyla başlayıp belden sancı girecek diye beklediğim meğer doğum sancısına dönüşmüş bile.
Zaten sürekli belden girecek deyip duruyodum burda da hatırlarsanız.
Gelelim o güne
Doğumdan önceki cumartesi günü karnım sürekli sertleşip durduğu için nst de sancı çıkacağını düşünmüştüm ama nst de sancılarım 0 ı gösteriyordu.Eşim "sende hareket yok hacı bu haftada doğuramazsın." dedi.Doktorum beklemeye devam deyip yolladı beni eve:26: ne zaman doğurcan doğur artık dedi,çarşamba doğurcam dedim güldü

Pazartesi günü de madem doğuracağım yok boş vaktimi değerlendireyim deyip oğluma şeker hamurlu kurabiyeler yapmak için malzemeler aldım.

Salı günü sabah erkenden kalkıp hamur yoğurdum kurabiyelerimi yaptım.Akşam yılbaşı hadi annemler geldi oturduk ettik ben 2013 te doğum yapmayayım diye dişimi sıkıyorum saat 12 yi geçiyor ve rahatlıyorum :124:

Çarşamba günü artık doğurmam gereken gün 1 ocak 2014 ama bende ara sıra olan kasılmalar hariç tık yok O gün kayınvalidemler kahvaltıya geldi yedik içtik.k validem evimi süpürdü sildi.İçime doğmuş olacak ki ben de o ara kurabiyelerimizi poşetleyeyim noluuur nolmaz dedim Onlar evlerine gitti.Biz eşimle evde tv bakıyoruz ama arada bi kasılmalarım oluyo
Ben belden girecek belden gelmeli gerçek doğum sancısı belden gelir diyorum
Saat 4 e geliyodu sanırım size mesaj yazdım pembemsi leke gördüm.Eşimi tuvalete çağırdım gösterdim bak nişan dedim.
Ne nişanı nişan ne dedi...Yakında düğün var dedim
heee anlamadım ama neyse dedi gitti
Ben gidip gelip o lekeye bakıyorum.Bu arada sancılarım biraz daha rahatsız ediyo ama zaten sürekli olduğu için alıştım deyip geçiyorum.Gidip yatarsam geçer dedim ve gerçek doğum sancısı belden girer buna inandım Koltuğa uzanmamla eşime bağırmam bir oldu.Kaldır beniiiiiiii :84: bi ağrı saplandı kalkınca hafifledi sanki.Bu arada en yakın arkadaşımla yazışıyoruz,ben ona sancı saatlerini yazıyorum o da bana "bunlarla toto loto bile oynanmaz" diyo naklen doğum yapıyorum resmen.
Koltuk altıma epilatör tuttum bikaç bişey vardı sonra kalkıp duşa girdim hala doğurmayacağımı düşünerekten göğüslerime masaj yaptım sıcak suyla bolca haşır neşir oldum.Abdest aldım ve çıktım.
Saçlarımı düzleştirdim kremlendim temiz temiz giyindim.
Tekrar tuvalete gittim bu defa koyu kahve koyu kıvamlı akıntı geldi
Galiba diğeri de nişandı artık emin oldum ama nişandan sonra doğuma 3 hafta sonra gidenleri biliyorum umutlanmıyorum.
Zaten sancılar da sıklaştı ben odadan odaya geçerken eşim kıvrandığımı görüyo "kızz doğuruyomusun yoksa" diyo
yok yaw belden girecek,benim karnım ağrıyo diyorum
Ama belli olmaz nişan geldi diyorum.Eşim "hee o zaman gidip uyuyayım biraz,gece uykusuz kalırsam..." diye gülüyo
o gitti uyudu gerçekten de
ben de çantamda eksik varmı kontrol ediyorum kimlik vs..
eşim uyandı bana sölemesi ayıp köfte patates pişirdi.oturduk yedik.ben bi yandan diyorum ki " yaw bu köfteyi de yiyorum ama doğuma gidersem leş gibi kokcam"
eşim diyo ki "ye ye orda sana yemek de vermezler"
yani biz doğuma gitmicez eminiz ama konuşmalar aynen böyle
neyse ben masa başındayken fena bi sancı vurdu eşim korktu.ama gülüyorum eşim de güldüğümü görünce doğurcaama inanmıyo
tabi ben kaç gündür o an gelsin diye hurma ananas fena cozutmuşum
sonra yemekten kalktık eşim masayı topladı ben ona söylemeden gittim üstümü giyindim.bu arada sancılar 5-7 dakikada bi geliyo.Karnım taş gibi sertleşip alt karnıma ağrı giriyo ve birdenbire kesilip rahatlatıyo.
eşimi çağırdım taytımı çekemeyince onu çekti "gidiyomuyuz" dedi.
gidelim ben böyle gece edemem,en azından nst ye girerim ne bu böyle dedim.gerçi sancı çıkmaz gene dedim.
eşim bavulu aldı foto makinesini aldık baktım ananası dışarda bırakmışız
eşime dedim onu sar buzdolabına koy (sarmış ama buzdolabına koymamış sağolsun eve gelince gördük )
evden çıktık asansörde eşim diyoki böyle doğuma mı gidilir be.bağır çağır suyum patlamış ollacak ki adam inanacak bi türlü inandıramıyorum.doğum öyle başlamaz diyorum da anlamıyo
atladık arabaya sancılar devam ediyo.yolda saati sordum 9 u 20 geçiyo akşam.hastaneye vardık kayıt yaptırıcaz bi baktık sırada 10 kişi
ben dedim benim sancım var.gidin doğumhaneye,kaydı sonra yaptırırsınız dediler.
doğumhaneye indik eşimle.doğum hemşireme durumu anlattım adını söyledi tanıştık falan.
beni çatala aldı.epidural düşünüyomusun dedi.belki olabilir dedim(ne belkisi tabiki alıcam )
beni muayene etti,kızın suratına meraklı meraklı bakıyorum.6 cm açıklık var doğum başlıyo demezmi
eşimı dışardan çağırdım doğum başlamış herkesi ara dedim.eli ayağına dolandı.
hemşirem beni sancı odasına aldı ve nst ye bağladı
-ağrı eşiğin yüksek midir?
-bilmeeem
-şu an sancına bakılırsa bağırıyo olman lazımdı demekki yüksek

dakikalar içinde annem k validem ve eşimin yengesi yanıma geldi cümbür cemaat doğumhanedeyiz
hemşirem lavman yaptı 5 dk içinde içim temizlendi
sonra bana gevşetici yaptı ve serum bağladı.sancı değil ama.
o gevşetici beni mahvetti başım dönüyo bulanık görüyorum ayaktaydım zor oturdum hemşirem bakıcı eşim valideler ve yenge hala tepemde ve beni taşıyolar

bi süre ayakta gezdim serumla,sancılar az daha can yakıyo ama dayanılmaz değil.herkes fotoğraf çekiyo gülüyoruz falan...
hemşirem gel tekrar bakalım dedi.bakarken fazla kurcaladı anladım nolduğunu.bi baktım sıcacık su dökülüyooo.açılma 7 cm
artık bebeğin hareketlerini çok net hissediyorum ve canımı yakıyo.oynadıkça da su sızıyo
nst ye bağladılar tekrar.nöbetçi doktor geldi kalp atışları yüksek ama şu an idare eder risk olursa sezeryan olur dedi(sanki bilmiyoz arkadaş riske atcak diiliz yani) nst sancılarım FERRARİ gibi 0 dan 120 ye bikaç saniyede vuruyo.bu sıralar zorlanıyorum artık ama nefes al nefes ver bebeğim geliyo az kaldı diyorum rabbi yesir okuyup duruyorum bi süre sonra sonunu getirmekte zorlanıyorum allahım affet ağzımda sakız olduğunu görenler sakız patlatırken fotomu çekmeye çalışıyolar.verin bana makineyi deyip ben onların fotosunu çekiyorum annem zemzem suyu içiriyo.
bu vakitten sonrası çorap söküğü gibi geliyo.doktorumu arıyolar kendisi yolda.
hemşirem tekrar bakıyo açıklık 9 cm ama bebeğin başı tam aşağıda diil.ayağa kalk gezin dedi.geziyorum ama kendimi hasta bakıcıya anne şefkatiyle sarılırken buluyorum sarıl kızım sarıl diyo bana
bu arada yenge gitti diğer tayfa yanımda.
saat 23:30 gibi doktorum geldi bu ne herkesi başına toplamışsın dedi ben de çarşamba gelcem demiştim size dedim gülüştük
hemşirem dışkılama hissi gelecek ellerini masaya koy çömel ve sancı gelince ıkın bebek aşağı insin diyo.
dediğini yaptım ve ah dememle doğum benim için başladı o an apar topar doktorumu çağırdılar içerden.
hemşirem sadece 1 kişi doğuma kalabilir deyip tayfayı dağıtmak istedi.ben de eşim kalsın dedim.sonra eşime döndüm kalıcan mı,kötü olursan dayanamazsan çıkabilirsin dedim.kalırım dedi ama ses titriyo annemler dışarı çıkıyo.
apar topar çocuk doktoru bir hemşire daha ekibi topladılar.
sonra beni doğum masasına aldılar eşim tepemde doktor önümde.doktorum;
-doğumu sen yapacaksın kelebek artık iş sana düşüyo,yandaki çekme kollarını tut sancı gelince onları çek derin nefes al tut ve ıkın dedi.
sonra doktor bi yandan hemşire bi yandan hadi kelebekcim az kaldı evet kelebekcim ıkın ıkın az kaldı
eşim bi yandan hadi aşkım bitiyo ıkın ıkın

ben gözlerimi kapatıp ıkınıyorum.önce bi hafifleme oldu sonra gözümü açtım karşımda viyak viyak bağıran oğlum
saat 00:16 da,40+0 ın bittiği gece geldi bizim ufaklık
masada hemen bakımını yaptılar sarıp yanımıza verdiler eşimle üçümüz ilk pozumuzu verdik.kokladık
bizim oğlan doğumda kakasını yapmış çok az da tadına bakmış maalesef ama doktor hiçbi sorun yok dedi.
Bu arada doktorum 4 kilo doğurdun biliyonmu dedi neyy dedim
bi ara hemşirem de geldi 4 kilo doğurdun biliyonmu dedi.hepimiz şaşkın.4 gün önce doktorum 3700 ölçmüştü.
çok hızlı nefes alıp verdiği için biraz oksijen vermeye götürdüler.
doktorum benim dikişlerimi atmaya başladı,eşim yatış yapmaya gitti.
doktorum;
-kelebek bir seneyi geçti değil mi dedi..
-evet hocam geçen sene bu masada 2. defa bebeğimi kaybedip kürtaj olmuştum ağlamıştım.ben buraya doğuma gelemeyecekmiyim diye düşünüyordum dedim
dikişlerim uzun sürdü biraz ve canım yanmadı dersem yalan olur ama dayanabildim.beni dinlenme odasına aldılar eşim de yanıma geldi.
biz şaşkın şaşkın birbirimize bakıp eee noldu şimdi demeye başladık el ele tutuştuk deli gibi gülüp duruyoruz
sonra beni odaya çıkardılar odamızı cümbür cemaat süslemişler gece gece balon şişirmişler
baktım yemek geldi oturdum yedim hemen.baktım benim bebişko geldi hemen aldım koklayıp emzirdim.
tabi süt yok ama olsun o boş da olsa annesini geri çevirmedi
bizim hikayemiz de böyle işte kızlar.Daha çok gülerek hatırlıyorum o günü.
Allah hepinize hayırlı doğumlar nasip etsin.Arkadaş listemdeki arkadaşlarım doğum fotolarımdan bikaçını albüm yaptım görebilirsiniz.
Hepiciinizi öpüyoruz

Genişletmek için tıkla...