2014 Şubat Anneleri - Doğum Hikayeleri


çok güzel yaa Allah analı babalı büyütsün sağlıklı ömür versin. Ne kadar rahat olmuş doğumunuz. Oğlunuza sağlıkla kavuşmanız da sevindirdi. ben Mart annesi olucam inşallah, epidural normal doğum istiyorum ama doktorum gerekirse bakarız dedi:S doğumu yavaşlatıyormuş ve çoğu zaman sezeryana dönüyor doğum diye çok taraftar değil epidurale şimdi sizde okuyunca ben de öyle doğum yapmak istedim. keşke doktorum bu kadar doğalcı olmasa
 



Saol canım Allah razı olsun... Aslında bi yönden haklı yavaşlatmıo sadece senin iyi ıkınman lazım sert ve güçlü çünkü sancıyı az hissediyorsun eğer belinde problem yoksa epidural ol bnm belim problemli epiduralin katedral takılması on dk sürerken bnm yarım saat sürdü doktoruna güven ama şunu da unutma herkesin acı direnci ve doğumu farklı olur inşallah bi avazda tek nefeste kurtarır Rabbim seni ve bebeğini...
 
Selam kızlar fırsat bulmuşkrn doğum hikayemi yazayım dedim normal doğum isteyenlere fikir olur belki:) 17 şubat pazartesi sabahtan karnımda hafif sancılar vardı 40.haftamın son günüydü:) ağrı çok hafif olduğu için paniklemedim hatta çarşıya falan gitti geldim:) akşama eşimle görümcemlerr gittik bu arada sancı 10 dkkada bir geliyo ama hala şiddetli değil adet sancısından daha az bi ağrı sonra eve geldik arkadaşlarım geldi oturduk bu arada ben sancıları tutuyorum kızlar gülüyo nasıl sancın var senin diye:) neyse gece boyunca ben sancı çekmeye devam ettim on dakkkada bir uyanıp gezindim çömeldim geti yattım eşin inanmadı sancım olduğuna böylemi olurdun sancın olsa deyip diyordu:) sabah oldu ben duşa girdim sonra kahvaltıyı hazırlayıp eşimi kaldırdım hadi kahvaltımızı yapıp hastaneye gidelim dedim hastaneye gittik dokuz gibi drumuz gelmemişti ama ben akşamdam msj atmıştım sancım var diye neyse dediler ki dr hn gelene kadar nst ye bakalım olur dedik nst ye bağladı ebe 20 dk sonra geldi aaaa hiç sancın yok senin dedi nasıl yani benim sancım var dedim kasık ağrısıdır o dedi ebe eşim dedi öffff ya boşa geldik kesin şimdi gidin akşan gelin dşyecekler dedi bu arada dr gelmiş yukarıyı arayıp beni sormuş eşim nst kağıdını götürdü bakınca oda sancı yok ama bu muayene edeyim aşağı gelsin demiş aşağı inerken dedim eşime asansörle inmeyelim yürüyelim:) dr un yanına gittik aa sancı var belli dedi yüzünden bi bakalım dedi ben inşallah 1-2 santim açılma olmuştur dedim görücez dedi bi baktıkiiii aaaaa bebek geliyo 6 cm açılma var dedi inanamadım:) çünkü adet sancım kadar bile şiddetli değildi işte o zaman panikledim hemen epidural yapalım mı dedim dr yok zor olan kısmı atlatmışsın zaten doğumu geciktirir dedi neyse odamız hazırlandı çıktık yukarı suni sancı verildi nst ye bağlandık bi yşrmi dk sonra dedim ben yürümek istiyorum nst çıkardılar eşim arkada suni sancı serumunu tutuyor ben yürütorum sancı geldikçe çömeldim acayip rahatlatıyo sancılar üç dakkada bire düştü ama hala çekilmeyecek bi sancı değil diyorum heralde daha kötüsü gelecek çünkü netten öyle okumuştum bitaz sonra ebe geldi bakalım bi dedi 8 cm olmuş açılman çok hızlı ilerliyor dedi 1 saat sonra dr um geldi baktı dedi tmm gelmiş bebek ıkınman gelince doğumhaneye gidiyoruz dedi son bir sancıyla birlikte ıkınma hissi geldi eşime hemen ebeye haber ver dedim doğum haneye geçtik işte en zorlu yer buradıydı:) doğum sancım çok hafif geçti ama ıkınma evresi biraz sıkıntılıydı 4 okınmada bebeğim gelebildi bu ara kesik atıldı o anda çıktı kuzum kakası tam popsundaydı kordonda bi tur boynuna dılanmıştı dr um herşeyin zamanı var işte çok kolay ve güzrl bi doğumun oldu dedi 10 da hastaneye giriş yaptık 12:40 da kızım doğdu:) iyiki korkup seseryan olmmak istememişim yaşanmadı gereken bir duygu umarım herkesin benim gibi kolay bir doğumu olur
 
Son düzenleme:
Normal doğum istemem rağmen 40+3 te sezaryen oldum. çünkü hiç açılmam yoktu hala. 12 şubat 2014 çarşamba sabah 7 de Adana Özel metro hastanesine gittik yatışımız yapıldı. Odamıza çıktık. Ameliyat önlüğünü giydim. Otel odası gibi çok güzeldi odamız. Fotoğraflar çekmeye başladık. Annem, kayın validem, eşimin halası, kardeşi... 8.10 da gelip beni sedyeye aldılar bodrum kattaki ameliyathaneye doğru yol alıyoruz asansörde. Duygu yoğunluğu ve aralıksız gözyaşı döküyorum sessiz sessiz heyecan da refakatçi.

Sonra ameliyat ekibi geliyor. Anestezi uzmanı harika bir bayan doktor çok pozitif ve neşeli "birazdan dünyanın en tatlı duygusunu yaşayacaksın tatlım, prensesin adı ne" gibi şirin sohbetler. Diğer elemanlarda espriler gülüyorum artık. Sağolsunlar o kadar rahatlattılar ki beni. Sanki özel ders alıyorlar bu iş için. Belden iğnem yapıldı. Şimşek gibi çarptı direk uyuştum. Doktorumuz Ferat Bey geldi "günaydın nasılsın, haydi iyi uykular dedi. sadece 5- 10 dk uyuşukluğum oldu yarı uyanığım. tam gözümü açtım sağıma döndüm bembeyaz nur topum IRMAK bebeğim yıkanmış hemşiresi havluyla kuruluyor, bilekliği takılıyor, fenerbahçe hastane çıkışı hemencecik giydiriliyor. Ameliyathanede bir FB coşkusu :) hemşire al annesi öp dedi getirdi burnuna öpücük kondurdum. Sıcacıktı, hiç bir öpücüğün bu kadar tatlı ve özel olmasına imkan yok. Anne oldum AAAANNNNN-NEEEEE...Sedyenin üzerindeki kocaman lambaya yansıyan karnımı gördüm dikiliyordu özene bezene. Dikişe bant yapıştı. Doktor bilgi verdi estetik dikiş açılmaz patlamaz, bandaj değişecek su geçirmez takılacak banyonu yap, yürü dedi. bebeğim battaniyeye sarıldı sedyede yanıma konuldu. ben yine ağlıyorum ama kısa bu defa sevinçten. asansörden indim. o ara hemşire kucakladı kızımı arkadan geliyorlar. eşim asansör kapısında bekliyor. koridorda bizimkiler dizili, arkada dedim çok güzel. hepsi beni unuttu koşa koşa hemşireye gidiyorlar. kucaklamış neşeyle odaya geliyorlar. odamıza balonlar asılmış süslenmiş. yarım saat sonra ilk emzirmem gerçekleşti. ilk gün süt yetti. 2. gün olmayınca mama verdik sonra toparlandı süt. 6 ay yeter mi bilemiyorum ama kısmet. sonra foto çekildik bol bol. ziyaretçi akrabalar uğradı çiçeklerimiz geldi. 4 saat geçti ilk yürüme deneyimim çok korkunçtu. Canım çok yanıyordu. o gece çok az uyudum. sabah saat 7 ye doğru çıktık eve geldik. ilk 3 gün zorlandım. 3. gün tuvalete çıkabildim. 5 günün sonunda epey iyileşmiştim. Allah'a hamdolsun kurtulduk sağ salim. 9 aylık yolculuk çok duygusal bir sonla mutluluk , sevinç ve umutla perçinlendi. Allah cümleten bize bağışlasın miniklerimizi.
 
Bende sizlerle doğum hikayemi paylaşmak istedim öncelikle merhaba Doğu görevi için ağrı da görev yapıyoruz ikinci gebeliğim ilk normal Buda öyle olsun istedim kontroller için özl has.muayene oldum ama doğum devlet hastahanesini istedim doğumu çünkü arkadaşım yaptıracaktı sağlıklı bir gebelik geçirdim öyle böyle 37. Hafta bitti ben her an bekliyorum doğumu ilk oğlum 37+3 te oldu Buda öyle olacak diye bir his vardı içimde ve öylede oldu 8 Şubat günü lavaboya sık gidip gelmeye başladım ve suyunun geldiğini hissettim hemen hastahane için hazırlandım arkadaşı aradım hemen doğum çantasını yerleştirdim arabaya ben arkadaşla gittim eşim bizi takip etti hastahaneye girdik arkadaş muayene etti aktif suyun yok dedi doktorla konuştu anne karnında ne kadar kalırsa bebek için iyi diye bekleyelim dedi günlük nst istedi diğer arkadaşlarım arıyor bende hemşire odasında çay içiyorum dedim sen nasıl insansın giyip tlf kapattı:) neyse doğum çantasını hastahaneye bıraktık eve geldik ben hergüm doğum bekledim gelmedi oğlum 12 Şubat'ta annem geldi sabah güzel bir kahvaltı yaptık evi toparladım birer kahve içtik annemle sonra yine suyum gelmeye başladı arkadaşı aradım yine gittim hast.su aktif hafif sancılar var ama rahimde silinme yok rahim için ertesi sabah ilaç koyacağız dedi doktor 3cm açıklıkla beni eve gönderdi gece saat iki buçukt bir sancıya uyandım belden giriyo annem ayakta gez dolaş diyor eşim annem peşimde sanki kovalamaç oynuyoruz:) 4.30 da hastahaneye gitmek için arkadaşı aldı bu ara saat 5 oldu nst bağladı arkadaşım lağman yapıldı 6 ya10 kala dolaş biraz dedi ğezdim 5 dk ve çatala ğeçtim 10cm olmuştu bir saatte iki ıkınmaya oğluşumun kafası ellerinde yüzünü temizledi yavrunun çekti aldı kuzum teyzesinin elinde :) odamıza geçtik artık iki saat sonra evimizdeydik artık 3kg100 gr 53cm 37+6 çok kolay bir doğumdu doğum yapacak arkadaşları Rabbim tek nefeste kurtarır inş:)
 
İnanamıyorum... Hangi ara doğurduk ve de hala doğuruyoruz biz 2014 şubat anneleriiii? :) hepinizi tek tek okuyorum okudukça duygulanıyorum kendi doğumummuşcasına ağlıyorum kızlar.. Allah yavrularımıza sağlık sıhhat güzel gelecekler nasip etsin insallah.. Bol sütlü geceler hepimize
 
Normal doğuma hazırlanırken sezeyan oldum. 6saat bekledik ama olmadı. Doktorum sezeryana çevirdi. Çok şükür oğlum kucağımda😊 bu bana yetiyor


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
heyecan, korku,sevinc hepsi bir arada.... hikayelerimizi anlatmamiza az kaldiiii:))

Selam kizlar nasilsiniz bebisler dunyaya geldimi bnde cok heycanliyim dogumuma 35 gun kaldi korku sevinc karisik duygular icerisindeyim...normal dogum mu yoksa sezeryen mi daha iyi diye dusunuyorum sizce hangisi daha saglikli dogum sancilari dayanilmiyacak kadar cok mu?
 

Tabi ki normal doğum daha sağlıklı. Bir aksilik olmazsa inşallah ben normal doğum yapmayı istiyorum. Elbet sancılar kolay olmayacaktır ama Allah verir dayanma gücünü. Her şey bebeğin doğana kadar sonrasında hiç bir şey yok. al bebeğini kucağına çık odana :) Sezeryan olduğunda bebeğinle doğru düzgün ilgilenemezsin kendi derdinden. Günlerce ağrın sancın olacak. ayağa kalkıp yürüme, tuvalete gitme sorunun olacak. Ayrıca sütün geç gelecek. Başıma geldiğinden değil ama daha bir hafta önce arkadaşımın yaşadıklarından biliyorum. ne yap et normal doğum yap dedi bana.
 
Benimde bu ayin sonunda bakalim daha erkenmi olucak yoksa gunumuzu gecirecekmiyiz ustune birde grip olmushum burnum akiyo atesim var yarim paracetamol ictim zarari olurmu diye dusunuyorum simdi ..birde doktorlar endiselendiriyor beni normal dogumda nsl agri cokmu fln kac saat surer diye senin ne zaman gunun arkadasim kizmi erkekmi ve ilk bebis mi ? Optm


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 

Selam kizlar nasilsiniz bende anneligi ilk tadanlardan olucam 3 hafta sonra allahin izniyle fakat doktorum israrcasina normal dogum icin herseyin guzel gidiyor diyo Ben ise cok korkuyorum belki sacma gelebilir AMA sirf agrilara dayanabilicekmiyim okadarda siddetlimi agrilar cogu dogum yapan tanidiklarimin anlattiklari gibi cokmu uzun suruyo kesik oluyormu fln agri kesici vuruyorlarmi diye korkularimdan sezeryani dusunuyorum AMA neyazikki doktorum istemiyo becerebilirsin herseyin gayet guzel gidiyor diyo konusup dertlesebilicek normal dogum yapan arkadaslarla konusmaya cok ihtiyacim var kizlar ...:26:
 

hiç korkma canım yüreğini ferah tutmaya çalış.ben hep öyle yapmıştım.Allah büyüktür dua et.hangi yoldan hayırla sağlıkla gelirse o yolla gelsin inşallah bebişin.ben suni sancıyla normal doğum yaptım.epidural felan almadan.aman aman öldürecek bi ağrı değil yani.zaten son bi saati biraz zor geçiyo ama geçiyo.normal doğum mucizevi bişey.çok güzeldi kızımın ilk ağlayışı onu ilk görüşüm.her anına tanıklık ediyosun.hemen kızımı emzirdim sarılık olmadı mesela.hastahanede geçirdiğim günden sonra kızıma hep kendim baktım.doğumdan beşinci gün sonra ev işlerimi yapabiliyodum.gerçekten kucağına alınca herşeyi unutuyosun.fazlasıla değiyo.ben şuan diyorum Rabbim ikikez daha yaşatır inş bu mutluluğu.annelik zor ama çok güzel bi duygu.Allah yardımcın olsun.korkma herşey olacağına varır su akar yolunu bulur.sağlıcakla bebişini kucağına alırsın inşallah
 

A.s canım. Hayırlısıyla doğsun bebeğin inşallah.. Ben normal doğum yapamadım ne yazık ki.. İlk hamileliğimde, herşey belirsizken, yani ne şekilde doğum yapacağım; ben de senin gibi korkardım. Hele ki hiç unutmam. Tansiyonum aniden yükselince hastaneye kaldırılmıştım; doğumhanenin önünden geçerken bi doktorun beyaz eldivenleri kan içinde içerden çıktığını gördüğümde resmen içim ürpermişti :) şimdi gülerek hatırlasam da çook korkmuştum. Hayır, benim doğumuma var daha demiştim. Üstelik çok gençtim.. Kısacası seni anlayabiliyorum. Ama sana şunu söyleyeyim mi? Hayatında sadece bir kaç saat veya bir gün falan sürecek bir sancı,ağrı veya acı bu. Ömür boyu sürmeyecek ki? Hem sonucunda çok güzel bir mükafat alacaksın:) yavrunu.. Bunları düşün. Annesin sen. Annelik kolay bir şey değil. Öyle olsa cennet annelerin ayakları altında olmazdı değil mi?
 
Son düzenleme:

Bende çok korkuyordum yapabalecekmiyim diye çok karar değiştirdim sezeryan olayım ama bebeğimin sağlığını düşünüp vazgeçtim sezeryandan:) normsl doğum öyle hiç abartıldığı gibi değil suni sancıyla olmasına rağmen bumuymuş dediğim bir ağrı ayrıca sürekli olmuyor sancın arada nefes alabilecek vaktin oluyor ben adet döneminde yerlere yatardım ağrıdan bu arada sütüm hemen geldi bebeğimde emdi ama sarılık olmaktan kurtulamadı bunun emmesiyle bir alakası yok sanırım neyse iyiki normal doğum yapmışım 40.haftanın son günü doğdu kızım sezeryan olsam iki hafta boşu boşuna erken olacaktı ki bu son iki hafta onlar için çok önemli (zorunlu hallerde tabiki sezeryan) kendim çok sancı çekecem korkusuyla o iki haftayı onlardan çalmaya kimsenin hakkı yok bence


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
Bu topiği yeni gördüm.ben de bir Şubat annesi olarak doğum hikayemi yazmak istedim.34.hafta çamaşırımda biraz su vardı pimpirikli bir insan olarak hemen doktorumu aradım ve gittim.erken doğum şüphesiyle bir gece hastanede kaldım.bu arada tabiki doktorum bebek içerde ne kadar kalırsa o kadar iyi diyerek ilaçlarla doğumu geciktirdi.buna kendimi aşırı yormam sebep olmuştu artık iş yapma uzan dinlen bir süre dedi.ben de öyle yaptım ve 38.haftayı yarılamıştım henüz ne ağrı ne sancı bir şey yoktu.çok çok az bel ağrım vardı.daha önce hiç olmadığı için herhalde doğum yakın dedim çünkü annem sürekli bel ağrısından bahsediyordu doğum belirtileri için.ama ağrı o kadar az ki yine ben ayaklanıp yerimde durmadığım için olabilir diye düşündüm.bu arada tabi her hamile gibi gece uykum yok internette abimin eşiyle mesajlaşıyoruz öbür taraftan normal doğum videolarını bir kere daha izliyorum.eşim işteydi gece 3'e kadar böyle geçti annem de doğum yakın diye yanımdaydı.bu arada yurt dışından kızkardeşim senelik izne gelmişti hepimiz dua ettik doğum olmasın da rahat rahat hasret giderelim diye.o gideli iki gün olmuştu sadece.yani iki gün önce fıldır fıldır geziyorduk:) neyse ben 3'te yattım.4.40'ta içimden bir şey boşalır gibi bir hisle uyandım içgüdüsel olarak tuvalete koştum.o an foşşşş diye bir boşalma oldu.temizlendim hemen anneme seslendim anne kalk hazırlan suyum geldi dedim.annem bir anda fırlayıp ara ambulansı ara doktoru ara ay ne yapcaz diye boş boş dolanmaya başladı.anne bi sakin ol daha çok vaktim var dedim onu sakinleştirdim hadi hazırlan dedim.sonra eşimi aradım telefonu meşgule düşürdü çok kızdım.doktorumu aradım hemen hastaneye gel acile dedi.ben de giyindim tekrar eşimi aradım bir hışımla nerdesin sen dedim evin önündeymiş o yüzden açmamış telefonu.bi baktım eşim kapının önünde:) allahım bu kadar olur dedim yarım saat erken gelmiş kocacım tesadüfi olarak:) biz de hep diyorduk ki bu istanbul trafiğinde nasıl yetişcez hastaneye.allah öyle bir vakitte çıkardı ki bizi.sabah 5.15 kimse yok yolda.hemen hastaneye gittik doktorum bütün gün benimle ilgilenecek ebeyi göndermiş.acilde kontrol etti 1 cm açılma vardı acele yok dedi.odamıza çıktık.biraz zaman geçti 3 cm açılma olmuştu.sonra epey bi zaman hiç açılma olmadı.bu arada hem sabah hem öğlen doktorum geldi güldük şakalaştık sohbet ettik.ağrım çok az arada bir vuruyor nst ye de bağlıyım.eşim tedirgin volta atıp dışarı çıkıp duruyor:) annemin tavsiyeleriyle sürekli ayakta gezdim kolumda serum.çömeldim sık sık egzersiz yaptım karnıma masaj yaptım annem sürekli ayaklarımı ovdu ağrım azalırmış öyle sanırım işe de yaradı.sonra bir anda 6cm açılmam daha oldu.doktorum psikolojin bozulmasın diye en son doğumhanede Alcam dedi.bu arada poliklinikteki hastalarına bakmak için çıktı.ben de ebeye yalvarıyorum kontrol etme diye çünkü sancı değil onun kontrolü canımı acıtıyordu.ağrılar biraz artınca annem ebeye duşa sokalım dedi.beni bir güzel belime karnıma masaj yaparak sıcak suyla yıkadılar öyle rahatladım ki.açılmam tamamdı artık ama kızım aşağıya inmiyordu.sancım itmek için yetersiz kalıyormuş.suni sancı verdiler.bu arada hala suyum geliyor ebe böyle bir şey görmedim suyun ne bölmüş dedi.iyi değilmiş sanırım.sınra ebe dedi ki artık inelim tamam dedim.zaten lavmanı sabah yapmıştı.aşağıda suni sancı canımı bayağı yaktı ama toplasan 15 dk en fazla.o an bir ıkınma hissi.hemen doktoru ara dedim polikliniklerle hastane arası 2-3 dk.ebe demez mi ıkınma tut doktor gelsin.saçmalama bebek geliyor dedim.elimde değil ıkınıyırum tutmaya çalıştım birkaç sn o an doktorum girdi gayet sakin.ıkınayım mı dedim tabi dedi.bir iki hoopp kucağında ellerini dört yana açarak vıyak vıyak ağlayan bir kız gösterdi:) büyük bir rahatlama:) o anı anlatamam mümkün değil.ama ne olur kimse bana kızmasın sezaryanla olanların talihsizliği bu anı yaşayamamsk bence.ben şanslıyım her şey yolunda gitti ve istediğim gibi bir doğum yaşadım.allah herkese nasip etsin.sesi duyar duymaz eşim ve annem de geldiler içeri.benim dikişim atılırken onlar da ağlayan kızımla konuştular.ilk defa eşimin gizlice gözyaşlarını sildiğini gördüm ki bu yaşıma kadar ağlamadım demişti önceleri.çok şaşırdım o an ağlamasına.kızım giyinip benim göğsüme yatınca sesi kesildi ve emerken uyudu.tarifi mümkün değil muhteşem bir duygu.hala videolarını izleyip ağlıyorum mutluluktan.hayatımdaki en özel andı.bazen ağladığında aynı doğumdaki gibi oluyor yüzü o anı hatırlayıp gülümsüyorum izlerken.kızım yanımda odamıza çıktık.heyecan ve mutluluktan üç gün uyumadım.abartmıyorum sadece iki günün sonunda bir saat kadar.nasıl dayandım bilmiyorum sanırım kızıma bakarak:) bu arada hastanede bile hemen ayaklandığımı söylememe gerek yok sanırım.eve gelince de koşturup durdum o kadar rahattım ki ve enerjik:)) annem yeter artık bi dur dikişlerin tutmayacak sonra deyip kızıyordu:)
kısacası doğum bir kadının yaşaması gereken en güzel şey.şimdi artık kendimi daha güçlü de hissediyorum.ben bir bebek doğurdum diyorum.


ağlayan kızımla konuştular.hemşire kızımı giydirirler bike hastane inmiyordu ağlamasın


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
Telefondan girdiğim için en altta bir karışıklık olmuş kusura bakmayın:)


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 

gunaydin canim saolasin insallah herkezin bebisi saglikli sihhatli dogar ,bende hic korkmuyordum cunku nerdeyse 4 yil evli olmamiza ragmen bebisim naz yapti erken gelmedi cok istemsitim bu bebegi com saglik sorunlarimizda oldu ilk aylarda ve ben malesef yurt disindaydm kucama alayim herseyi cekmeye raziyim diyen ben son 2 aydir resmen kabuslar gormeye basladim ki burdada herkez normal dogumdan yana oyle agri kesiciler fln da gerekmedigi surecede vurmuyorlar o yuzden cok korkuyorum acikcasi esim sakin ol desede disaridan tanidiklar zor oldu falan filan tarzinda konusmalar ben cok cektim olmadi amelqta alindim cektiklerimle kaldim tarzda konusmalar piskolojimi bozdu birde ilk olunca insan yok kim danissin kimle dertlessin iyiki bu forum var iyi varsiniz kizlarr...
 

gunaydin canim,inan yazdiklarini okuyunca bi nevi icim rahatladi bazen bi ben degilimki diyorum bu bebek icin kac yil bekledik diyorum,ve ilk olunca mi bilmem insan beni ne bekliyo dusuncesi sariyo doktorlar hemsireler nasil davranicak becerebilecekmiyim bebegime bisey olmasin agrilar siddetlimi falan filan oyle tarz dusunceler bu saolsun tanidiklarimin sayesindede oldu ki boyle konu komsu hamile kadinlara bu sekilde dehset dolu hikayeler anlatmalarida hic iyi bisey degil bence cunku doktorumda oyle dedi herkezin dogumu kendisine ozeldir sen kendini nasil hazirlarsan dogumun da okadar iyi veya kotu gecer demislerdi.pozitif oldum hep bu zmn kadar ama iste nebilim yardim edicek kimsemde olmayinca dogunca nasil olucak becerebilecekmiyim bakimini fln ona iyi gelecek sagliyabilecekmiyiz bu tur dusincelerde sardi beni cok uzun yazdim kusura bakma canim
 

saol canim bnm icimi ferah tutmaya calsiiyorum ama toplum saolsun illaki bir yorum yapicak sey buluyorlar her zaman allahima dayandim allahimin mucizesi bu bebek kac yil bekledik esimle herseye deger senin dediign gibi.gercekten hicbir agri kesici almadan mi dogum yaptin kac saat surdu dogumun ve doktorum dahil herkez cogu kiside agrilar gece gelir diyor agrin gelince hemen gitinmi hastaneye yoksa sancilarinin siklasmasinimi bekledin inan konusmaya paylasmaya cok ihtiyacim var ..heleki dogunca o kcucuk minnacik varliga nasil bakicam iyi bir anne olabilicekmiyim gibi sikintilar sardi.simdiden tesekkurler canim..kizinla ailenle mutlu saglikli gunler dilerim.
 

çevreye aldırma canım bana da neler diyolardı ben hep Allah büyüktür korkmuyorum dedim.benim günüm geçti bi hafta kendi sancım hiç olmadı.41 haftayı doldurmuştum suni sancıyla normal doğumu deneyelim olmazsa sezeryana alcam dedi doktorum.6 şubat gecesi 10 da yatışım yapıldı 11de rahim ağzına küçük bi hap koydular o sancıları başlatacak dediler.o gün hiç rahim ağzında açıklık yoktu ama hapı koyarken 1,5 cm açıklık vardı.gece 3 gibi bel ağrısı hissediyodum.giderek arttı sonra sancılar yoğunlukla belimde hissettim ben.odada gezindim çömeldim çok rahatlatıyo.evet hiçbi ağrı kesici almadım.7 şubat sabahı suyumu patlattılar saat 10.35 te kızım dünyaya geldi.ebelerin dediğine göre doğumum hızlı ilerlemiş.saat olarak bakınca çok gelebilir ama son bi saat aslında zor geçiyo biraz.onda da sabırlı olacaksın.doğurmak kısmında hiç korkma bence en kolay kısım.kesi canını acıtmıyo hissetmiyosun bile.zaten bebiş doğunca herşeyi unutuyosun ve acayip rahatlıyosun.kafandaa öle sorular olması normal tatlım.çok takılmamaya çalış ALLAH yardım ediyo inanki.otomatik olarak iç güdüsel bi şekilde onun ihtiyaçlarını anlıyo cevaplıyosun.eğer sen o bebeğe bakamıcak olsaydın Allah onu sana göndermezdi öle düşün.kafana takılan bişey olursa her zamn sorabilirsin.hayırlı kolay doğumlar inşallah sağlıkla bebişini kucakla...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…